|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 3 ΑΑΔ 548
19 Νοεμβρίου, 2007
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, ΦΩΤΙΟΥ, ΕΡΩΤΟΚΡΙΤΟΥ, Δ/στές]
ΣΩΤΗΡΗΣ ΓΙΩΡΓΑΛΛΗΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητης-Καθ' ης η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 132/2005)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Μεταθέσεις ― Εναλλάξιμες θέσεις ― Υιοθέτηση της φιλοσοφίας των Κανονισμών που διέπουν τις μεταθέσεις του διπλωματικού προσωπικού, δεν αποτελούσε θέσπιση Κανονισμών χωρίς εξουσιοδότηση.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Μεταθέσεις ― Αόριστη αιτιολογία, δεν καθιστά δυνατό τον αναθεωρητικό έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου ― Η απόφαση για μετάθεση του εφεσείοντος κρίθηκε αναιτιολόγητη.
Ο εφεσείων επεδίωξε, τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ' έφεση, την ακύρωση της απόφασης μετάθεσής του από το εξωτερικό στη Κύπρο.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεχτή την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Αποφασίζοντας όπως αποφάσισε, το Υπουργικό Συμβούλιο δεν εξέδωσε, στην ουσία, νέους Κανονισμούς, ούτε τροποποίησε υφιστάμενους. Αποφάσισε απλώς ότι, όπως ορθά έκρινε ο πρωτόδικος Δικαστής, προκειμένου περί μεταθέσεων μη διπλωματικού προσωπικού, η φιλοσοφία των Κανονισμών που ισχύουν για τους διπλωματικούς υπαλλήλους, η οποία χαρακτηρίζεται από την αρχή της εναλλαξιμότητας, πρέπει, τηρουμένων των αναλογιών, να εφαρμόζεται και στις μεταθέσεις του μη διπλωματικού προσωπικού, ως ο εφεσείων.
2. Όπως προκύπτει από τα πρακτικά της 12.5.2004 και της 4.6.2004, η Επιτροπή ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα, έλαβε υπόψη τις παραστάσεις που υπέβαλαν οι επηρεαζόμενοι υπάλληλοι, ως ο εφεσείων, ζήτησε και έλαβε υπόψη τις απόψεις του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών και κατέληξε, ασκώντας τη διακριτική της εξουσία, στην απόφαση για τη μετάθεση, μεταξύ άλλων, του εφεσείοντος, αφού, βέβαια, έλαβε υπόψη και τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Εν τούτοις, καταληκτικά, δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή της για τη μετάθεση, εν προκειμένω, του εφεσείοντος. Δεν αναφέρθηκε ούτε και αξιολόγησε, ως όφειλε, τις παραστάσεις του εφεσείοντος, ιδιαίτερα ως προς τις προσωπικές του συνθήκες, ενώ αυτός είχε συναφώς και την υποστήριξη του Προϊσταμένου του, ούτε και εξειδίκευσε, ως και πάλι όφειλε, τους λόγους που στοιχειοθετούσαν "το συμφέρον της υπηρεσίας" οι οποίοι και "επέβαλλαν" τη μετάθεση του εφεσείοντος. Η αιτιολογία που περιέχεται στα πρακτικά της 4.6.2004 ότι η Επιτροπή "αφού έλαβε υπόψη τα πιο πάνω, έκρινε ότι το συμφέρον της υπηρεσίας επέβαλλε τη μετάθεση των υπαλλήλων", όπως και η αιτιολογία που περιέχεται στην επιστολή της Επιτροπής, ημερομηνίας 8.6.2004, προς τον εφεσείοντα ότι "Η Επιτροπή κατά την εξέταση του θέματος έλαβε υπόψη της τις παραστάσεις σας, καθώς και τις απόψεις της αρμόδιας αρχής και έκρινε ότι η μετάθεσή σας ενδείκνυται προς το συμφέρον της υπηρεσίας", είναι τόσο γενική και αόριστη ώστε να καθίσταται ανέφικτος ο δικαστικός έλεγχος. Με αποτέλεσμα η απόφαση για τη μετάθεση του εφεσείοντος να είναι ακυρωτέα λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Γιωργαλλής ν. Ε.Δ.Υ., Υπόθ. Αρ. 769/2004, ημερ. 5.10.2005.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικ?στηρίου (Υπ. Αρ. 769/04), ημερ. 5/10/05.
Α. Μαρκίδης με Π. Παναγιώτου, για τον Εφεσείοντα.
Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ..
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με επιστολή του προς την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Επιτροπή), ημερομηνίας 15.3.2006, ο Αν. Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Εσωτερικών, ύστερα από εισήγηση του Διευθυντή Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, υπέβαλε, εκ μέρους του Υπουργού Εσωτερικών, ως αρμόδιας αρχής, πρόταση για τη μετάθεση πέντε υπαλλήλων του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Αρθρου 48(2) του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν.1/90, όπως τροποποιήθηκε). Είχαν προηγηθεί οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 57988, 58250 και 58720, ημερομηνιών 4.6.2003, 16.7.2003 και 8.10.2003, αντίστοιχα, όπως οι πρόνοιες των περί Εξωτερικής Υπηρεσίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμών του 1968-2002, που ρυθμίζουν τη χρονική περίοδο παραμονής των μελών της Εξωτερικής Υπηρεσίας της Δημοκρατίας στο εξωτερικό, "τυγχάνουν, κατ' αναλογία, εφαρμογής" και στην περίπτωση του μη διπλωματικού προσωπικού και, ειδικότερα, εν προκειμένω, των Συμβούλων και Ακολούθων Τύπου, που τοποθετούνται για υπηρεσία στα Γραφεία Τύπου των Διπλωματικών Αποστολών. Ένας από τους υπαλλήλους ήταν ο Σωτήρης Γιωργαλλής, Λειτουργός Τύπου και Πληροφοριών Α΄, του οποίου προτεινόταν η μετάθεση από την Υπάτη Αρμοστεία της Δημοκρατίας, στο Λονδίνο, στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, στη Λευκωσία, από 31.7.2004.
Με επιστολή του προς το Διευθυντή Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, ο Σωτήρης Γιωργαλλής υπέβαλε ένσταση στην προτεινόμενη μετάθεσή του. Επικαλέστηκε υπηρεσιακούς και οικογενειακούς λόγους, όπως και το γεγονός ότι θα αφυπηρετούσε από τη Δημόσια Υπηρεσία σε δύο περίπου χρόνια, ήτοι στις 6.8.2006. Στην ίδια επιστολή επισύναψε και επιστολή του δικηγόρου του, με την οποία εγείρονταν νομικά σημεία, με την παράκληση όπως η εν λόγω επιστολή θεωρηθεί ως αναπόσπαστο μέρος της ένστασής του.
Στη συνεδρία της ημερομηνίας 12.5.2004 η Επιτροπή, αφού εξέτασε την πρόταση της αρμόδιας αρχής, όπως και τα όσα αναφέρονταν στη σχετική αλληλογραφία, ιδιαίτερα στις ενστάσεις που υποβλήθηκαν, αποφάσισε να ζητήσει από την αρμόδια αρχή την έκθεση του Προϊσταμένου του Τμήματος στο οποίο υπηρετούσαν οι ενιστάμενοι. Συνακόλουθα, η αρμόδια αρχή διαβίβασε προς την Επιτροπή αντίγραφο επιστολής-έκθεσης του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών με την οποία, όσον αφορούσε το Σωτήρη Γιωργαλλή, αυτός ανέφερε ότι συμφωνούσε πλήρως με τους λόγους που προέβαλε στην ένστασή του.
Μετά τη λήψη της επιστολής-έκθεσης του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών, η Επιτροπή, σε συνεδρία της ημερομηνίας 4.6.2004, αφού έλαβε υπόψη και τα συμπληρωματικά στοιχεία, αποφάσισε, μεταξύ άλλων, τη μετάθεση του Σωτήρη Γιωργαλλή από την Υπάτη Αρμοστεία της Δημοκρατίας, στο Λονδίνο, στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών, στη Λευκωσία, από 31.8.2004.
Στα πρακτικά της 4.6.2004 η Επιτροπή, αφού πρώτα αναφέρεται στα πρακτικά της 12.5.2004, στη συνέχεια παραθέτει επί λέξει την επιστολή-έκθεση του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών και, ακολούθως, χωρίς οποιοδήποτε σχόλιο, καταλήγει ως εξής:
"Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού έλαβε υπόψη τα πιο πάνω, κρίνει ότι το συμφέρον της υπηρεσίας επιβάλλει τη μετάθεση των υπαλλήλων. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αποφάσισε να μεταθέσει από 31.8.04 τους πιο κάτω υπαλλήλους, ως ακολούθως:
ΓΙΩΡΓΑΛΛΗ Σωτήρη, Λειτουργό Τύπου και Πληροφοριών Α΄, από την Υπάτη Αρμοστεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Λονδίνο στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών στη Λευκωσία.
......................................................................................................."
Ο Σωτήρης Γιωργαλλής ενημερώθηκε για την απόφαση της Επιτροπής με την ακόλουθη επιστολή:
"8 Ιουνίου 2004
ΚΑΤΕΠΕΙΓΟΥΣΑ
Κύριο Σωτήρη Γιωργαλλή (Α.Κ.Α. 207615),
Λειτουργό Τύπου και Πληροφοριών Α΄,
(Μέσω Αν. Γεν. Διευθ., Υπ. Εσωτερικών,
και Διευθ. Γραφ. Τύπου και Πληροφοριών),
Έχω οδηγίες να σας πληροφορήσω ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αποφάσισε να σας μεταθέσει από την Υπάτη Αρμοστεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στο Λονδίνο, στο Γραφείο Τύπου και Πληροφοριών στη Λευκωσία.
2. Η μετάθεσή σας ισχύει από 31.8.2004.
3. Η Επιτροπή κατά την εξέταση του θέματος έλαβε υπόψη της τις παραστάσεις σας, καθώς και τις απόψεις της αρμόδιας αρχής και έκρινε ότι η μετάθεσή σας ενδείκνυται προς το συμφέρον της υπηρεσίας.
(κα Μ. Λοϊζίδου-Τσαγγαρίδου)
Για Πρόεδρο
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας"
Η μετάθεση του Σωτήρη Γιωργαλλή αποτέλεσε το αντικείμενο της υπ' αρ. 769/2004 προσφυγής ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η απορριπτική απόφαση του συναδέλφου μας, που την εκδίκασε πρωτόδικα, είναι το αντικείμενο της ενώπιόν μας έφεσης. (Βλ. Σωτήρης Γιωργαλλής ν. Ε.Δ.Υ., Προσφυγή Αρ. 769/2004, ημερ. 5.10.2005).
Προβάλλεται ως λόγος έφεσης ότι η κρίση του συναδέλφου μας, ότι οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου, με αρ. 57988, 58250 και 58720, ημερομηνιών 4.6.2003, 16.7.2003 και 8.10.2003, αντίστοιχα, δεν συνιστούν έκδοση οποιωνδήποτε Κανονισμών, ώστε να πρέπει να εξεταστεί κατά πόσο το Υπουργικό Συμβούλιο είχε την προς τούτο συνταγματική και/ή νομοθετική εξουσιοδότηση, είναι εσφαλμένη. Και τούτο διότι, όπως εισηγείται ο δικηγόρος του εφεσείοντος, οι αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου ότι οι πρόνοιες των περί Εξωτερικής Υπηρεσίας (Ειδικές Διατάξεις) Κανονισμών του 1968-2002 "τυγχάνουν, κατ' αναλογία, εφαρμογής" και στην περίπτωση του μη διπλωματικού προσωπικού, ως ο εφεσείων, συνιστούν, στην ουσία, θέσπιση νέων Κανονισμών, χωρίς συνταγματική και/ή νομοθετική εξουσιοδότηση.
Η εισήγηση δεν μας βρίσκει σύμφωνους. Αποφασίζοντας όπως αποφάσισε, το Υπουργικό Συμβούλιο δεν εξέδωσε, στην ουσία, νέους Κανονισμούς, ούτε τροποποίησε υφιστάμενους. Αποφάσισε απλώς ότι, όπως ορθά έκρινε ο συνάδελφός μας, προκειμένου περί μεταθέσεων μη διπλωματικού προσωπικού, η φιλοσοφία των Κανονισμών που ισχύουν για τους διπλωματικούς υπαλλήλους, η οποία χαρακτηρίζεται από την αρχή της εναλλαξιμότητας, πρέπει, τηρουμένων των αναλογιών, να εφαρμόζεται και στις μεταθέσεις του μη διπλωματικού προσωπικού, ως ο εφεσείων.
Προβάλλεται, επίσης, ως λόγος έφεσης ότι η κρίση του συναδέλφου μας, ότι η απόφαση για τη μετάθεση του εφεσείοντος δεν είναι προϊόν μη δέουσας έρευνας και, παράλληλα, ότι αυτή είναι επαρκώς αιτιολογημένη, είναι εσφαλμένη. Και τούτο διότι, όπως εισηγείται ο δικηγόρος του εφεσείοντος, η Επιτροπή "δεν έκανε καμία και/ή τη δέουσα έρευνα αναφορικώς με την υπηρεσιακή κατάσταση του εφεσείοντος και τις προσωπικές περιστάσεις αυτού, οι οποίες διαταράσσονται ριζικώς με την εφαρμογή της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης και/ή απόφασης", από δε "τα στοιχεία του σχετικού με την υπόθεση διοικητικού φακέλου δεν προκύπτει καμία και/ή η δέουσα αιτιολογία για το ποίες ακριβώς παραστάσεις του εφεσείοντος έλαβε υπόψη πριν την έκδοση της διοικητικής πράξης και/ή απόφασης, ποίες ακριβώς ήταν οι απόψεις της αρμόδιας αρχής και πώς αυτές αξιολογήθηκαν και ποίο ακριβώς ήταν το συμφέρον της υπηρεσίας, το οποίο επέβαλλε ειδικώς τη μετάθεση του εφεσείοντος."
Η εισήγηση αυτή μας βρίσκει σύμφωνους. Πράγματι, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της 12.5.2004 και της 4.6.2004, η Επιτροπή ασχολήθηκε σοβαρά με το θέμα, έλαβε υπόψη τις παραστάσεις που υπέβαλαν οι επηρεαζόμενοι υπάλληλοι, ως ο εφεσείων, ζήτησε και έλαβε υπόψη τις απόψεις του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών και κατέληξε, ασκώντας τη διακριτική της εξουσία, στην απόφαση για τη μετάθεση, μεταξύ άλλων, του εφεσείοντος, αφού, βέβαια, έλαβε υπόψη και τις αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Εν τούτοις, καταληκτικά, δεν αιτιολόγησε επαρκώς την απόφασή της για τη μετάθεση, εν προκειμένω, του εφεσείοντος. Δεν αναφέρθηκε ούτε και αξιολόγησε, ως όφειλε, τις παραστάσεις του εφεσείοντος, ιδιαίτερα ως προς τις προσωπικές του συνθήκες, ενώ αυτός είχε συναφώς και την υποστήριξη του Προϊσταμένου του, ούτε και εξειδίκευσε, ως και πάλι όφειλε, τους λόγους που στοιχειοθετούσαν "το συμφέρον της υπηρεσίας" οι οποίοι και "επέβαλλαν" τη μετάθεση του εφεσείοντος. Η αιτιολογία που περιέχεται στα πρακτικά της 4.6.2004 ότι η Επιτροπή "αφού έλαβε υπόψη τα πιο πάνω, έκρινε ότι το συμφέρον της υπηρεσίας επέβαλλε τη μετάθεση των υπαλλήλων", όπως και η αιτιολογία που περιέχεται στην επιστολή της Επιτροπής, ημερομηνίας 8.6.2004, προς τον εφεσείοντα ότι "Η Επιτροπή κατά την εξέταση του θέματος έλαβε υπόψη της τις παραστάσεις σας, καθώς και τις απόψεις της αρμόδιας αρχής και έκρινε ότι η μετάθεσή σας ενδείκνυται προς το συμφέρον της υπηρεσίας", είναι τόσο γενική και αόριστη ώστε να καθίσταται ανέφικτος ο δικαστικός έλεγχος. Με αποτέλεσμα η απόφαση για τη μετάθεση του εφεσείοντος να είναι ακυρωτέα λόγω ανεπαρκούς αιτιολογίας.
Η έφεση επιτυγχάνει με £800 έξοδα υπέρ του εφεσείοντος, πρωτόδικα και κατ' έφεση.
Η απόφαση για τη μετάθεση του εφεσείοντος ακυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.