Xατζηχάννας Bραχίμης I. ν. Kυπριακής Δημοκρατίας (2007) 3 ΑΑΔ 373

Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Διορισμοί/Προαγωγές ― Αρχαιότητα ― Ολοκλήρωση της διαδικασίας πλήρωσης θέσης και στη συνέχεια αναδρομική μεταβολή της αρχαιότητας υποψηφίου λόγω επανεξέτασης της πλήρωσης προηγούμενης θέσης μετά από ακυρωτική δικαστική απόφαση ― Η επενέργεια της εκ των υστέρων μεταβολής της αρχαιότητας επί του κύρους της απόφασης της Ε.Δ.Υ..

Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος ― Λόγοι ακυρώσεως ― Πλάνη περί τα πράγματα ― Εξ αντικειμένου στοιχειοθέτηση πλάνης διορίζοντος οργάνου λόγω αναδρομικής μεταβολής των δεδομένων της επιλογής μετά την διενέργειά της, λόγω επανεξέτασης άλλης διαδικασίας επιλογής, μετά από ακυρωτική δικαστική απόφαση.

Ο εφεσείων ζήτησε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, που απέρριψε την προσφυγή του κατά της επιλογής των ενδιαφερομένων μερών για τη θέση Πρώτου Λειτουργού Γεωργίας.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αποδεχόμενη την έφεση, αποφάσισε ότι:

Ο αναδρομικός διορισμός μεταβάλλει την παρελθούσα πραγματικότητα αντικαθιστώντας την με τη νέα δημιουργηθείσα κατάσταση.

Παρ' όλον ότι η αναδρομική προαγωγή του εφεσείοντα εν προκειμένω, έλαβε χώρα μετά την ουσιώδη συνεδρία κατά την οποία ελήφθη η προσβαλλόμενη απόφαση, δεν παύει να καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής πλημμελή. Στην ουσία η Επιτροπή, όταν κατέληγε στην απόφασή της, βασίστηκε, έστω και εν αγνοία της, σε μη ακριβή στοιχεία.

Η Επιτροπή κατά την αναφορά της στο κριτήριο της αρχαιότητας, σημείωσε ότι λόγω του ότι είναι θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής και ψηλά στην ιεραρχία, η αρχαιότητα έχει περιορισμένη σημασία, αλλά, εν όψει των μη ακριβών στοιχείων τα οποία διέθετε κατά το χρόνο της απόφασης, δεν αποκλείεται το ενδεχόμενο επηρεασμού από την πλάνη. Δεν είναι γνωστό ποια θα ήταν η άποψη της Επιτροπής αν είχε υπ' όψιν της τα δεδομένα.

Η έφεση επιτυγχάνει με πραγματικά έξοδα.

Αναφερόμενες Υποθέσεις:

Λεοντίου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 70,

Θεοφυλάκτου ν. Δημοκρατίας (2006) 3 A.A.Δ. 322.

Έφεση.

Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπ. Aρ. 397/03), ημερ. 29/7/04.

Ο Εφεσείων εμφανίζεται αυτοπροσώπως.

Ελ. Γαβριήλ, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.

Α. Ευσταθίου Νικολετοπούλου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Χρ. Φωτίου.

Cur. adv. vult.

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Δικαστής Νικολαΐδης.

ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Η παρούσα έφεση προσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ημερ. 24.2.2003, με την οποία προήχθηκαν τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη, αντί του ιδίου στη θέση Πρώτου Λειτουργού Γεωργίας, Τμήμα Γεωργίας.

Ένας από τους λόγους που ο εφεσείων είχε εγείρει ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου ήταν ότι η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (στο εξής «η Επιτροπή»), υπολόγισε λανθασμένα την αρχαιότητα. Ο πρωτόδικος Δικαστής έκρινε ότι ο ισχυρισμός ήταν αβάσιμος, αφού από το φάκελο προέκυπτε ότι η πραγματική ημερομηνία προβιβασμού ήταν η 15.11.2001. Προχώρησε όμως και σημείωσε ότι, εν πάση περιπτώσει, και διαφορετικά να ήταν τα πράγματα, η ενδεχόμενη πλάνη δεν ήταν ουσιώδης και δεν θα άλλαζε τις θέσεις των διαδίκων ως προς την αρχαιότητα.

Φαίνεται όμως ότι ο εφεσείων είχε προβιβαστεί στη θέση που κατέχει, αναδρομικά από το 1998 (βλέπε Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερ. 19.3.2004, Αρ. 3822) και όχι το Μάιο ή το Νοέμβριο του 2001.

Ως προς την αρχαιότητα η Επιτροπή είχε υπ' όψιν της ότι ο εφεσείων είχε διοριστεί στην προηγούμενη της επίδικης θέσης στις 15.11.2001, ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη Αντωνίου και Χαραλάμπους την 1.11.1999 και το ενδιαφερόμενο μέρος Φωτίου στις 15.6.2002. Επιλέγοντας τα τρία ενδιαφερόμενα μέρη έλαβε υπ' όψιν ότι λόγω του ότι πρόκειται για θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής και ψηλά στην ιεραρχία του τμήματος, η αρχαιότητα είχε περιορισμένη σημασία.

Όμως, η αναδρομική προαγωγή του εφεσείοντα ανέτρεψε άρδην τη σειρά αρχαιότητας. Λόγω αυτής της δραστικής αλλαγής μεταβλήθηκαν τα ουσιαστικά δεδομένα.

Όπως έχει λεχθεί (Λεοντίου ν. Δημοκρατίας (1997) 3 Α.Α.Δ. 70) ο αναδρομικός διορισμός μεταβάλλει την παρελθούσα πραγματικότητα αντικαθιστώντας την με τη νέα δημιουργηθείσα κατάσταση (βλέπε ακόμα Θεοφυλάκτου ν. Δημοκρατίας (2006) 3 A.A.Δ. 322).

Παρ' όλον ότι η αναδρομική προαγωγή του εφεσείοντα έλαβε χώρα μετά την ουσιώδη συνεδρία κατά την οποία ελήφθη η προσβαλλόμενη απόφαση, δεν παύει να καθιστά την προσβαλλόμενη απόφαση της Επιτροπής πλημμελή. Στην ουσία η Επιτροπή, όταν κατέληγε στην απόφαση της βασίστηκε, έστω και εν αγνοία της, σε μη ακριβή στοιχεία.

Κατά το μεγαλύτερο μέρος της πρωτόδικης διαδικασίας ο εφεσείων υποστήριζε ότι προηγείτο σε αρχαιότητα κατά έξι περίπου μήνες. Μόνο στο στάδιο των διευκρινίσεων αναφέρτηκε στην αναδρομική προαγωγή του από το 1998, χωρίς όμως να επισύρει την προσοχή του δικαστηρίου στην αλλαγή της τοποθέτησής του. Ως αποτέλεσμα το δικαστήριο παρέμεινε με τη λανθασμένη εντύπωση της μικρής διαφοράς στην αρχαιότητα μεταξύ των υποψηφίων.

Έχουμε επισημάνει το γεγονός ότι η Επιτροπή κατά την αναφορά της στο κριτήριο της αρχαιότητας, σημείωσε ότι λόγω του ότι είναι θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής και ψηλά στην ιεραρχία, η αρχαιότητα έχει περιορισμένη σημασία, αλλά, εν όψει των μη ακριβών στοιχείων τα οποία διέθετε κατά το χρόνο της απόφασης, δεν αποκλείουμε το ενδεχόμενο επηρεασμού από την πλάνη. Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ποια θα ήταν η άποψη της Επιτροπής αν είχε υπ' όψιν της τα δεδομένα.

Για το λόγο αυτό κρίνουμε ότι η έφεση θα πρέπει να επιτύχει. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται. Ο αιτητής υπερασπίζεται προσωπικά και γι' αυτό αποφασίσαμε να του επιδικάσουμε μόνο τα πραγματικά έξοδα, τόσο πρωτοδίκως, όσο και κατ' έφεση.

H έφεση επιτυγχάνει με πραγματικά έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία