|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2007) 3 ΑΑΔ 398
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Αναθεωρητική ΄Εφεση Αρ. 46/05)
13 Ιουλίου, 2007
[ΧΡ. ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Πρόεδρος]
[Γ. ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Μ. ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Ρ. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ,
Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στές]
ΧΑΡΗΣ ΚΕΡΑΥΝΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
ΩΣ Ο ΕΠΙΣΥΝΗΜΜΕΝΟΣ ΚΑΤΑΛΟΓΟΣ,
Εφεσείοντες-Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
Εφεσιβλήτων.
________________________
Αντ. Δράκος, για τους Εφεσείοντες.
Α. Μαππουρίδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, εκ μέρους τους Γενικού Εισαγγελέα, για τους Εφεσίβλητους.
________________________
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει η Δικαστής Ε. Παπαδοπούλου.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Οι εφεσείοντες, ιδιοκτήτες κτήματος εμβαδού 65.019 τ.μ., στην Αγλαντζιά, καταχώρισαν, μετά τη δημοσίευση στις 21/3/2003 Γνωστοποίησης Τροποποιημένου Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας, (η «Γνωστοποίηση»), προσφυγή, η απόφαση στην οποία προσβάλλεται με την παρούσα έφεση. Σύμφωνα με τη Γνωστοποίηση, το κτήμα τους από τη Γεωργική Ζώνη Γα6, στην οποία ήταν ενταγμένο, εντάχθηκε στη Ζώνη Προστασίας Δα1. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη διαφοροποίηση του ποσοστού κάλυψης από 0.15:1 σε 0.005:1, του συντελεστή δόμησης από 0.20:1 σε 0.005:1, του μέγιστου αριθμού ορόφων από δύο σε ένα και του ύψους από 7.00 μ. σε 5.50 μ.
Οι εφεσείοντες πρόβαλαν ότι, με τη Γνωστοποίηση, ουσιαστικά στερούνται της ιδιοκτησίας τους, πράγμα το οποίο θα μπορούσε να επιτευχθεί μόνο με απαλλοτρίωση. Στόχος, ισχυρίστηκαν, της ένταξης του κτήματός τους στη Ζώνη Δα1 είναι η ενσωμάτωσή του στο Αστικό Πάρκο Αθαλάσσας, μέσω επέκτασης του χώρου πρασίνου. Πρόκειται, δηλαδή, για συγκαλυμμένη απαλλοτρίωση.
Οι εφεσίβλητοι, προδικαστικά, ήγειραν ζήτημα εκτελεστότητας της απόφασης. Εισηγήθηκαν ότι η Γνωστοποίηση αποτελεί προπαρασκευαστική πράξη της σύνθετης διοικητικής πράξης της οριστικής τροποποίησης του Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας, η οποία συμπληρώνεται με τη δημοσίευση υπό την τελική του μορφή. Εφαρμόζονται, πρότειναν, κατ' αναλογία, τα διέποντα τη γνωστοποίηση και το διάταγμα απαλλοτρίωσης.
Ο Δικαστής, που επελήφθη πρωτόδικα της προσφυγής, απέρριψε την προδικαστική ένσταση των καθ' ων η αίτηση, γιατί, καθώς έκρινε:-
«Ανεξαρτήτως των αφορώντων την περίπτωση της απαλλοτρίωσης, στην προκειμένη περίπτωση, όπως και ο ίδιος ο κ. Μαππουρίδης συμφωνεί, με τη δημοσίευση της γνωστοποίησης το Τοπικό Σχέδιο τίθεται σε άμεση ισχύ και εφαρμόζεται χωρίς να υπολείπεται τελείωση.»
Ως προς την ουσία της υπόθεσης, αποδεχόμενος τη θέση των καθ' ων η αίτηση, κατέληξε ότι «..., δεν προκύπτει εξουδετέρωση του δικαιώματος ιδιοκτησίας αλλά επιβολή όρων ως προς το είδος της ανάπτυξής του.»
Κατά την ενώπιόν μας συζήτηση της υπόθεσης, ο συνήγορος των εφεσιβλήτων αναφέρθηκε στην οριστικοποίηση και δημοσίευση στις 18/10/2006 του Εγκριμένου Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας, για να εισηγηθεί, στη συνέχεια, ότι η έφεση κατέστη χωρίς αντικείμενο. Με τη δημοσίευση, υπέβαλε, του Εγκριμένου Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας, η πράξη της Γνωστοποίησης και εκτελεστή να ήταν ενσωματώθηκε στην τελική, η οποία πλέον είναι και η μόνη εκτελεστή.
Με όλη την εκτίμηση προς τον αδελφό Δικαστή, που επελήφθη πρωτόδικα της υπόθεσης, δε συμφωνούμε ότι η Γνωστοποίηση αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη. Το γεγονός ότι, με τη δημοσίευσή της, το Τοπικό Σχέδιο τέθηκε σε άμεση ισχύ και εφαρμοζόταν μέχρι τη δημοσίευση του Εγκριμένου Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας δεν το καθιστούσε και οριστικό, αφού, μετά τη Γνωστοποίηση, παρεχόταν δυνατότητα υποβολής ενστάσεων και διαφοροποίησής του. Ανεξάρτητα, βέβαια, από τα πιο πάνω, στην παρούσα περίπτωση, και αν ακόμη ήθελε θεωρηθεί ότι η Γνωστοποίηση μέχρι τη δημοσίευση του Εγκριμένου Τοπικού Σχεδίου Λευκωσίας ήταν εκτελεστή, με τη δημοσίευσή του τελευταίου, η οποία αποτελεί και το τέλος της σύνθετης διοικητικής ενέργειας, αυτή απώλεσε την εκτελεστότητά της, έτσι ώστε να μην υπάρχει αντικείμενο στην έφεση - (βλ. ΄Αννα Ηλία και ΄Αλλοι ν. Δημοκρατίας, Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 534/97 κ.ά., 23/12/99· Tamassos Suppliers v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 60 και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929 - 1959, σελ. 244).
Η έφεση απορρίπτεται, με £700,00 έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων.
Χρ. Αρτεμίδης, Π.
Γ. Νικολάου, Δ.
Μ. Κρονίδης, Δ.
Ρ. Γαβριηλίδης, Δ.
Ε. Παπαδοπούλου, Δ.
/ΜΠ