|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(2006) 3 ΑΑΔ 497
13 Σεπτεμβρίου, 2005
(Aποστάληκε στο Tμήμα Nομικών Eκδόσεων στις 12/7/2006)
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΑΝΔΡΕΑΣ Ν. ΠΕΤΕΒΗΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΔΗΜΟY ΓΕΡΜΑΣΟΓΕΙΑΣ,
Εφεσιβλήτου-Καθ'ου η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3491)
Αναθεωρητική Έφεση ― Αντικείμενο ― Πρωτόδικη απόφαση ― Εξετάστηκε και αποφασίστηκε κατ' έφεση πως η προσφυγή ήταν χωρίς αντικείμενο ― Η όλη επιχειρηματολογία των νομικών ισχυρισμών αφορούσε στην παράλειψη απάντησης της διοίκησης, ενώ το αιτητικό σε απορριπτική απόφαση.
Ο εφεσείων επεδίωξε με την έφεσή του την ανατροπή του απορριπτικού αποτελέσματος στην προσφυγή του, με το αιτητικό της οποίας προσβαλλόταν απορριπτική απόφαση του εφεσίβλητου Δήμου σε αίτηση για διαίρεση γης σε οικόπεδα.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης υποδείχθηκε στο δικηγόρο του εφεσείοντα πως η προσφυγή του, όπως το αιτητικό και οι νομικοί λόγοι είναι διατυπωμένοι, ήταν χωρίς αντικείμενο. Και τούτο γιατί όλη η επιχειρηματολογία του βασίζεται στην εισήγηση πως η διοίκηση, σύμφωνα με τη δική του ερμηνεία του Άρθρου 29 του Συντάγματος, θα 'πρεπε να απαντήσει στην αίτηση για διαίρεση του κτήματος του εφεσείοντα μέσα σε 30 μέρες. Αντικείμενο όμως της προσφυγής δεν είναι η παράλειψη της διοίκησης να απαντήσει μέσα στην πιο πάνω προθεσμία. Προσβάλλεται η απορριπτική απόφαση της διοίκησης, και αυτό ήταν το αντικείμενο της προσφυγής και της έφεσης. Επίσης ο ισχυρισμός για την καθυστέρηση της έκδοσης της απόφασης της διοίκησης δεν συσχετίζεται με το αιτητικό της προσφυγής. Ο Δικαστής, ενώπιον του οποίου συζητήθηκε πρωτόδικα η προσφυγή, προφανώς δεν κατηύθυνε την προσοχή του σ' αυτά τα δύο σημεία που εντοπίστηκαν από την Ολομέλεια, και στη βάση των οποίων, όπως ήδη υποδείχθηκε, η έφεση και η προσφυγή δεν έχει αντικείμενο προς εξέταση.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπ. Aρ. 1089/2000), ημερ. 1/7/2002.
Γ. Λουκαΐδης, για τον Εφεσείοντα.
Κ. Στιβαρού, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Ο εφεσείων-αιτητής προσέβαλε με προσφυγή του την απόρριψη από τους εφεσίβλητους-καθ' ων η αίτηση, της αίτησης του για διαίρεση κτήματος σε οικόπεδα. Το κτήμα βρίσκεται στη Γερμασόγεια. Τα νομικά σημεία, στα οποία βασίζεται η προσφυγή, διατυπώνονται ως εξής:
«Οποιαδήποτε απόφαση οποιασδήποτε αρμόδιας αρχής πρέπει να λαμβάνεται εντός 30 ημερών από της υποβολής της σχετικής αιτήσεως, άρθρο 29 του Συντάγματος. Δεν είναι δυνατό η απόφαση να καθυστερήση επί χρόνια και εν τω μεταξύ να θεσπισθούν νέοι κανονισμοί οι οποίοι να διέπουν την εξέταση της αιτήσεως.
Αυτό αντιβαίνει και προς το άρθρο 23 του Συντάγματος»
Ο συνάδελφος, που δίκασε πρωτόδικα την υπόθεση, ασχολήθηκε με αυτά τα δύο σημεία και απέρριψε τις σχετικές εισηγήσεις του δικηγόρου του εφεσείοντα, κρίνοντας πως δεν υπεισερχόταν για συζήτηση το άρθρο 29 του Συντάγματος επειδή, σύμφωνα με τη νομολογία, το πιο πάνω άρθρο δεν εφαρμόζεται σε τέτοιου είδους αιτήσεις, όπως η αφορώσα στην υπόθεση για διαίρεση γης σε τεμάχια. (Δες: Δήμος Λεμεσού ν. Συνεργατικού Ταμιευτηρίου Λεμεσού Λτδ (1999) 3 Α.Α.Δ. 610). Κρίθηκε επίσης πως η οποιαδήποτε καθυστέρηση, που σημειώθηκε στην εξέταση της αίτησης, οφειλόταν βασικά στις ίδιες τις ενέργειες του αιτητή και όχι σε παραλείψεις της διοίκησης.
Με την έφεση που συζητήσαμε προσβάλλεται η πρωτόδικη απόφαση. Σε κάποιο στάδιο μάλιστα της διαδικασίας, όπως διαπιστώνουμε από τα πρακτικά, ο δικηγόρος του εφεσείοντα υπέβαλε αίτημα να διευρυνθεί η πενταμελής σύνθεση του Δικαστηρίου, γιατί σκόπευε να εισηγηθεί πως η νομολογία μας αναφορικά με τη νομική εμβέλεια των προνοιών του άρθρου 29 του συντάγματος μας, πρέπει να μεταβληθεί, γιατί, κατά τη γνώμη του, είναι εσφαλμένη. Το αίτημα για διεύρυνση δεν έγινε δεκτό.
Κατά τη διάρκεια της συζήτησης υποδείξαμε στο δικηγόρο του εφεσείοντα πως η προσφυγή του, όπως το αιτητικό και οι νομικοί λόγοι είναι διατυπωμένοι, ήταν χωρίς αντικείμενο. Και τούτο γιατί όλη η επιχειρηματολογία του βασίζεται στην εισήγηση πως η διοίκηση, σύμφωνα με τη δική του ερμηνεία του άρθρου 29 του Συντάγματος, θα 'πρεπε να απαντήσει στην αίτηση για διαίρεση του κτήματος του εφεσείοντα μέσα σε 30 ημέρες. Αντικείμενο όμως της προσφυγής δεν είναι η παράλειψη της διοίκησης να απαντήσει μέσα στην πιο πάνω προθεσμία. Προσβάλλεται η απορριπτική απόφαση της διοίκησης, και αυτό ήταν το αντικείμενο της προσφυγής και της έφεσης. Επίσης ο ισχυρισμός για την καθυστέρηση της έκδοσης της απόφασης της διοίκησης δεν συσχετίζεται με το αιτητικό της προσφυγής. Ο συνάδελφος, ενώπιον του οποίου συζητήθηκε πρωτόδικα η προσφυγή, προφανώς δεν κατηύθυνε την προσοχή του σ' αυτά τα δύο σημεία που εντοπίσαμε εμείς, και στη βάση των οποίων, όπως ήδη υποδείξαμε, η έφεση και η προσφυγή δεν έχει αντικείμενο προς εξέταση.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Σημ.: Το κείμενο της απόφασης διατυπώθηκε, όπως ελέχθη κατά την ακρόαση, μετά την απόρριψη της έφεσης στο τέλος της συζήτησης, στην οποία και φαίνονται οι λόγοι.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.