|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2006) 3 ΑΑΔ 450
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3569
(Υπόθεση Αρ. 81/2002)
[ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, KΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ,
ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΝΙΚΟΛΑΣ,
Εφεσείων- Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ ΚΑΙ
Εφεσιβλήτων-Καθ΄ων η αίτηση.
― ― ― ―
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή
Α. Χριστοφόρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για την Εφεσείουσα
Καμμία εμφάνιση, για ΕΜ
Π. Αρτέμη, Δ.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Π. ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Με την προσφυγή του ο αιτητής ζητούσε την ακόλουθη θεραπεία:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 15.11.2001 να χορηγήσουν άδεια εργασίας και παραμονής στην Κύπρο στους αλλοδαπούς 1. Mark Andrew Brewer, 2. Branislav Jovic, 3. Tihomir Pavlovic, 4. Mroslav Srnec, 5. Slobodan Milutinovic, 6. Andrew David Burridge, 7. Georgi Strahilov Penev 8. Reto Schlumpf, 9. Stefan Dimotrov Georgiev και 10. Krassmmir Mishev Hristov σε σχέση με θέσεις Κυβερνήτη αεροσκάφους στην εταιρεία Helios Airways Ltd ενώ υπάρχουν Κύπριοι κατάλληλοι και προσοντούχοι, όπως ο αιτητής, που διεκδίκησε τις κενές θέσεις, είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Είναι κοινώς αποδεκτό ότι η νομική βάση της υπόθεσης είναι μία Υπουργική Απόφαση πολιτικής, που περιλαμβάνει προϋποθέσεις για την παραχώρηση άδειας και παραμονής ξένων εργοδοτουμένων στην Κύπρο, η οποία προνοεί τα πιο κάτω:
«Στις περιπτώσεις που θα συστήνονται άδειες εργασίας για απασχόληση αλλοδαπών με ειδικότητα/ειδίκευση που δεν κατέχει Κύπριος, ο εργοδότης θα υποχρεούται, εφ΄ όσον υπάρχει διαθέσιμος, να δηλώνει ονομαστικά κάποιο ομόλογο που θα εκπαιδευθεί κατά τη διάρκεια της απασχόλησης του αλλοδαπού.
Στις περιπτώσεις όπου διαπιστώνεται παραβίαση των πιο πάνω κριτηρίων/όρων από τον εργοδότη θα ακυρώνονται οι άδειες εργασίας των αλλοδαπών και δεν θα παραχωρούνται στο μέλλον άδειες εργασίας για απασχόληση αλλοδαπών στο συγκεκριμένο εργοδότη.»
Έτσι, η πρώτη προϋπόθεση για να συστηθεί άδεια εργασίας σε αλλοδαπό, είναι η μη ύπαρξη Κυπρίου που να έχει την απαιτούμενη ειδικότητα.
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι εφόσον ο ίδιος είχε τα ελάχιστα τυπικά προσόντα κυβερνήτη αεροσκάφους θα έπρεπε να του δοθεί εργοδότηση και όχι άδεια στους αλλοδαπούς να εργοδοτηθούν, με αποτέλεσμα να τους δοθεί και άδεια παραμονής στην Κύπρο.
Ο αιτητής κατέχει δίπλωμα χειριστή αεροσκάφους HTPL, το οποίο, όπως διαπιστώνεται από έρευνες των αρμοδίων τμημάτων της Κυβέρνησης και όπως αναφέρεται και σε επιστολή ημερομηνίας 2.5.00 του Διευθυντή Τμήματος Πολιτικής Αεροπορίας, είναι το ελάχιστο τυπικό προσόν, το οποίο του δίδει το δικαίωμα να θεωρείται ως αποδεκτός να ενεργεί ως κυβερνήτης αεροσκάφους. Ακολούθως, όμως, στην επιστολή του επισημαίνεται πως το δικαίωμα αυτό περιορίζεται από την ανάγκη για περαιτέρω εκπαίδευση από τον εργοδότη αερομεταφορέα πριν την ανάληψη των καθηκόντων του ως κυβερνήτη.
Όπως επισημαίνει και το πρωτόδικο Δικαστήριο στην πιο πάνω επιστολή επισυνάφθηκε και φωτοτυπία από έγγραφο με τίτλο "Airplane Flight Crew" όπου αναφέρεται ότι κυβερνήτης αεροσκάφους πρέπει να παρακολουθήσει πρόγραμμα που να περιλαμβάνει και εκπαίδευση σε εξομοιωτή και 150 ώρες εκπαίδευση σε πτήση, κάτι που είναι κοινώς αποδεκτό πως δεν είχε ο αιτητής, που βασιζόταν όμως στο ελάχιστο του τυπικό προσόν.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο κατέληξε πως η διοικητική απόφαση ήταν αποτέλεσμα πλήρους και επαρκούς έρευνας η οποία διεξάχθηκε από τα αρμόδια τμήματα της διοίκησης και η οποία δεν ελέγχεται και απέρριψε την προσφυγή του αιτητή.
Με την παρούσα έφεση ο αιτητής προσβάλλει τα ευρήματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου προβάλλοντας βασικά το επιχείρημα πως αφού ο αιτητής ικανοποιούσε τα προσόντα κυβερνήτη αεροσκάφους η εταιρεία είχε υποχρέωση να τον προσλάβει και να του παράσχει η ίδια, ως αερομεταφορέας που θα τον εργοδοτούσε, την αναγκαία εκπαίδευση για να μπορεί να ενεργεί ως κυβερνήτης των αεροσκαφών της. Δεν μπορούσε, όπως υπέβαλε, η εταιρεία να απορρίψει το αίτημά του εφεσείοντα-αιτητή για πρόσληψη με τον ισχυρισμό ότι δεν είχε όλα τα απαιτούμενα προσόντα, αφού ήταν δικό της καθήκον να τους προσφέρει την αναγκαία εκπαίδευση, και κατ΄ακολουθία κακώς δόθηκε από τους καθ΄ων η αίτηση άδεια εργασίας και παραμονής στους αλλοδαπούς.
Υπάρχει ισχυρισμός από την άλλη πλευρά, που προέρχεται από το περίγραμμα αγόρευσης των ΕΜ, πως στην ουσία η εταιρεία ικανοποίησε το αίτημα του αιτητή, αφού του πρόσφερε τη θέση του First Officer, την οποία ουσιαστικά δεν αποδέχθηκε. Επισημαίνεται πως από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία φαίνεται ότι ο αιτητής είχε δεχθεί διορισμό στην πιο πάνω θέση, αλλά απέρριπτε τους όρους που τέθηκαν, δηλαδή, μεταξύ άλλων, την ανάγκη να περάσει με επιτυχία ειδικές εξετάσεις για να αξιολογηθεί η δεξιότητα και η απόδοση του. Έτσι, η πρόσληψη στη θέση αυτή δεν υλοποιήθηκε.
Είναι γεγονός πως από την προσφορά της θέσης αυτής δεν διαφαίνεται εάν η αεροπορική εταιρεία είχε σκοπό τελικά να εκπαιδεύσει τον εφεσείοντα-αιτητή και να του δώσει τη θέση του κυβερνήτη αεροσκάφους για την οποία είχε υποβάλει την αίτηση. Όπως ισχυρίζεται ο εφεσείων, απέτυχαν να προσφέρουν σε αυτόν τη θέση του κυβερνήτη, το οποίο είχαν υποχρέωση να πράξουν και ακολούθως να τον εκπαιδεύσουν κατάλληλα για να μπορεί να αναλάβει πλήρως τα καθήκοντά του. Κατά συνέπεια, όπως ισχυρίστηκε ο συνήγορός του, «η πρωτόδικη απόφαση . . . υπό προφανή πλάνη μετέτρεψε την υποχρέωση εκπαίδευσης, η οποία βάρυνε μετά την πρόσληψη του αιτητή τους εργοδότες σε λόγο αδυναμίας επιλογής του αιτητή/εφεσείοντα». Κάλεσε ακολούθως το Δικαστήριο να ανατρέψει την πρωτόδικη απόφαση και να ακυρώσει την επίδικη πράξη που έπασχε για τον ίδιο λόγο που έσφαλλε και ο πρωτόδικος δικαστής, παραπέμποντας και σε νομολογία επί του θέματος. Επιμένει δε στην έφεση ο εφεσείων-αιτητής πέραν από το λόγο ακυρώσεως που αναφέρεται σε πλάνη, και στους λόγους ακυρότητας που υποβλήθηκαν πρωτόδικα και αφορούσαν ελλιπή έρευνα και έλλειψη αιτιολογίας.
Στην Κωνσταντίνου ν. Συμβούλιο Αμπελουργικών Προϊόντων (1992) 3 Α.Α.Δ. 228 λέχθηκαν τα ακόλουθα στη σελ. 235 με το θέμα πλάνης:
«Η πιθανολόγηση της ορθότητας του ισχυρισμού αρκεί για να ακυρωθεί η πράξη του διορισμού του ενδιαφερομένου έτσι ώστε να υπάρχει η ευχέρεια για πλήρη διερεύνηση του θέματος από το Συμβούλιο. Στην πιθανότητα ότι εμφιλοχώρησε πλάνη στη διαδικασία λήψης διοικητικής πράξης σαν λόγος ακύρωσης αναφέρεται και μας διαφωτίζει η υπόθεση Ζένιος ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 1181, 1183 και 1184:
«Ιt is clear from our case-law that in order to succeed, in a case of this nature, in annulling the relevant administrative decision an applicant has only to show that there exists a reasonable probability that a misconception has led to the taking of such decision (see, in this respect, inter alia, Kozakis v. The Council of Ministers (1967) 3 C.L.R. 265, 268 and Mallouros v. The Electricity Authority of Cyprus (1974) 3 C.L.R. 220. 224).»
Mία ανάλυση του θέματος της πλάνης και των συνεπειών της γίνεται επίσης στην Παπαϊωάννου κ.α. (αρ.2) ν. Δημοκρατία (1991) 3 Α.Α.Δ. 713, 724.
Είναι ευρέως νομολογημένο ότι η κρίση για το θέμα κατοχής των προσόντων είναι εντός της διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης και, όπου αυτή δεν υπερβαίνει τα επιτρεπτά όρια, δε χωρεί επέμβαση του Δικαστηρίου. Στην παρούσα όμως περίπτωση είμαστε της γνώμης πως δεν μπορεί να αποκλειστεί το ενδεχόμενο να έχει εμφιλοχωρήσει πλάνη κατά τη λήψη της απόφασης, αναφορικά με την κατοχή των προσόντων και την αναγκαιότητα περαιτέρω εκπαίδευσης του εφεσείοντα.
Εκ πρώτης όψεως φαίνεται να είναι αντιφατική η θέση της διοίκησης. Αφ΄ενός μεν θεωρείται πως για να δικαιούται να ενεργεί ως κυβερνήτης ο εφεσείων θα πρέπει να κατέχει ορισμένα προσόντα που αφορούν πείρα πέρα από το ελάχιστο τυπικό προσόν και αφ΄ετέρου επισημαίνεται πως ο αερομεταφορέας που τον προσλαμβάνει υποχρεούται να παράσχει ο ίδιος την αναγκαία εκπαίδευση για να μπορεί να χειρίζεται τα αεροσκάφη του. Δεν φαίνεται σαφώς από την απόφαση εάν η αναφορά σε μη κατοχή των απαιτούμενων προσόντων η σχετική με την πείρα και τις ώρες πτήσης είναι κάτι διαφορετικό από την πείρα και την εκπαίδευση που οφείλει να δίδει ο αερομεταφορέας.
Ούτε επεξηγείται αν η προσφορά πρόσληψης στη θέση του First Officer σκοπό είχε την περαιτέρω εκπαίδευση του εφεσείοντα ούτως ώστε να του δοθεί τελικά η θέση του κυβερνήτη αεροσκάφους.
Τα πιο πάνω, κατά την άποψη μας, είναι ενδείξεις πως πιθανώς να εμφιλοχώρησε πλάνη ή τουλάχιστον ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα πριν τη λήψη της απόφασης, με συνέπεια να ελλείπει και η αναγκαία αιτιολογία.
Κάτω από το φως των πιο πάνω η έφεση επιτυγχάνει και η επίδικη διοικητική απόφαση ακυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα υπέρ του αιτητή, τόσο πρωτοδίκως όσο και κατ΄έφεση.
Δ. Δ. Δ. Δ. Δ.
/Χ.Π.