ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(2005) 3 ΑΑΔ 451
10 Οκτωβρίου, 2005
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π., ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στές]
ΑΡΤΕΜΙΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Εφεσείουσα,
v.
ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΚΑΤΩ ΠΟΛΕΜΙΔΙΩΝ,
Εφεσιβλήτων.
(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 3497)
Δήμοι ― Δημοτικοί Υπάλληλοι ― Κατάργηση θέσης δημοτικού υπαλλήλου ― Νομοθετικό και κανονιστικό πλαίσιο ― Παραβιάστηκε στην κριθείσα περίπτωση ― Περιστάσεις και συνέπειες.
Η εφεσείουσα ζήτησε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης και τη συνακόλουθη ακύρωση της επίδικης απόφασης που είχε επικυρωθεί πρωτοδίκως, σύμφωνα με την οποία τερματίστηκαν οι υπηρεσίες της ως διευθύντριας δημοτικού παιδοκομικού σταθμού, λόγω κατάργησης της λειτουργίας του.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεχτή την έφεση, αποφάσισε ότι:
Με την απόφαση διακοπής της λειτουργίας του σταθμού, το Δημοτικό Συμβούλιο ουσιαστικά αποφάσισε να καταργήσει τη θέση της διευθύντριάς του. Η εφεσείουσα ήταν μόνιμο μέλος της δημοτικής υπηρεσίας. Ο Κανονισμός 28 της Κ.Δ.Π. 303/91 έχει ψηφιστεί ακριβώς για τις περιπτώσεις όπου η θέση ή η υπηρεσία στην οποία υπηρετεί συγκεκριμένος μόνιμος υπάλληλος, για κάποιο λόγο, καταργείται. Οι λόγοι κατάργησης της θέσης δεν ενδιαφέρουν.
Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στην πραγματικότητα στέρησε από την εφεσείουσα την ιδιότητα της δημοτικής υπαλλήλου. Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, τότε η προστασία που παρέχεται στους δημοτικούς υπαλλήλους και ιδιαίτερα η μονιμότητά τους, δεν θα ήταν αποτελεσματική.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Patikkis a.ο. v. The Municipal Committee of Nicosia (1988) 1 C.L.R. 103,
Ιεροδιακόνου v. Δήμου Λατσιών, Υπόθ. Αρ. 856/2001, ημερ. 31.1.2003.
Έφεση.
Έφεση από την αιτήτρια εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Υπόθεση Αρ. 1015/2000) ημερομηνίας 12/7/2002 με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή της κατά του τερματισμού των υπηρεσιών της ως Διευθύντριας Δημοτικού Παιδοκομικού Σταθμού τον οποίο διατηρούσε το καθ' ου η αίτηση Συμβούλιο σαν συνέπεια του τερματισμού της λειτουργίας του Σταθμού και της λειτουργίας, αντί αυτού, Δημοτικού Νηπιαγωγείου.
Α. Ιωάννου, για την Εφεσείουσα.
Α. Σολουκίδου, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Δικαστής Νικολαΐδης.
ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, Δ.: Την 1.9.1992, η εφεσείουσα μονιμοποιήθηκε στη θέση της διευθύντριας του δημοτικού παιδοκομικού σταθμού, που διατηρούσαν οι καθ' ων η αίτηση. Η σχετική έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου για το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης δόθηκε στις 28.2.1994.
Στις 24.2.2000 οι καθ' ων η αίτηση αποφάσισαν να τερματίσουν τη λειτουργία του παιδοκομικού σταθμού και να λειτουργήσει δημοτικό νηπιαγωγείο, κάτω από την εποπτεία του Υπουργείου Παιδείας. Έτσι, πληροφόρησαν εγγράφως την εφεσείουσα ότι οι υπηρεσίες της τερματίζονταν από την 1.9.2000. Το προσωπικό δύο τμημάτων του νηπιαγωγείου διοριζόταν από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας και των υπολοίπων από το Σύνδεσμο Γονέων. Εκτός από την παραχώρηση του κτηρίου στο οποίο στεγάζεται το νηπιαγωγείο, οι καθ' ων η αίτηση δεν έχουν καμιά αρμοδιότητα ή ανάμειξη στη διαχείριση και λειτουργία του.
Η εφεσείουσα υποστήριξε ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση είναι λανθασμένη, γιατί κακώς ο τερματισμός των υπηρεσιών της θεωρήθηκε ως αυτοδίκαιη συνέπεια της κατάργησης της θέσης.
Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ότι η συνέχιση της εργοδότησής της ήταν άμεσα συνυφασμένη με τη λειτουργία του σταθμού. Έτσι, αφού ο σταθμός καταργήθηκε και δημιουργήθηκε δημοτικό νηπιαγωγείο, η λειτουργία του οποίου δεν υπάγεται στην εποπτεία του Δήμου, έπεται ότι δεν υπάρχει κατάργηση της θέσης, εντός της εννοίας του Κανονισμού 28 των περί Δημοτικής Υπηρεσίας του Δήμου Κάτω Πολεμιδίων Κανονισμών του 1991, Κ.Δ.Π. 303/91. Η παρούσα έφεση προσβάλλει ακριβώς την πιο πάνω κατάληξη.
Το πρωτόδικο δικαστήριο είχε προηγουμένως δεκτεί ότι από της μονιμοποίησής της η εφεσείουσα κατείχε μόνιμη θέση στη δημοτική υπηρεσία των καθ' ων η αίτηση. Συνεπώς η σύμβαση εργοδότησής της διέπεται από το δημόσιο δίκαιο και ο έλεγχος της νομιμότητας του τερματισμού των υπηρεσιών της εμπίπτει στις πρόνοιες του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος (Patikkis and another v. The Municipal Committee of Nicosia (1988) 1 C.L.R. 103).
Είναι επίσης παραδεκτό πως ο τερματισμός των υπηρεσιών της δεν ήταν επακόλουθο επιβολής πειθαρχικής ποινής και συνεπώς δεν τίθεται θέμα εφαρμογής του άρθρου 57(1) του περί Δήμων Νόμου του 1985, Ν.111/85.
Ο Κανονισμός 28 προνοεί ότι σε περίπτωση κατάργησης θέσης ο κάτοχός της θεωρείται ότι εξακολουθεί να την κατέχει, μαζί με όλα τα προνόμια και τα ωφελήματά της, μέχρις ότου ο κάτοχος της θέσης που καταργήθηκε με αυτό τον τρόπο, αφυπηρετήσει ή διοριστεί ή προαχθεί, είτε σε θέση που δημιουργήθηκε, είτε σε άλλη θέση.
Το πρωτόδικο δικαστήριο κατέληξε ότι η εργοδότηση της εφεσείουσας εξαρτάτο από τη συνέχιση της λειτουργίας του παιδοκομικού σταθμού. Με όλο το σεβασμό, η διακοπή της λειτουργίας του σταθμού, κατά τη γνώμη μας, δεν έχει σημασία. Η εργοδότηση κάθε δημοτικού υπαλλήλου εξαρτάται ασφαλώς από τη συνέχιση της λειτουργίας της συγκεκριμένης υπηρεσίας στην οποία ανήκει. Με την απόφαση διακοπής της λειτουργίας του σταθμού, το Δημοτικό Συμβούλιο ουσιαστικά αποφάσισε να καταργήσει τη θέση της διευθύντριάς του. Η εφεσείουσα ήταν μόνιμο μέλος της δημοτικής υπηρεσίας. Ο Κανονισμός 28 έχει ψηφιστεί ακριβώς για τις περιπτώσεις όπου η θέση ή η υπηρεσία στην οποία υπηρετεί συγκεκριμένος μόνιμος υπάλληλος, για κάποιο λόγο, καταργείται. Οι λόγοι κατάργησης της θέσης δεν ενδιαφέρουν. Κατάργηση, εξάλλου, είναι η οριστική παύση της ισχύος ενός νόμου ή θεσμού ή η διακοπή μιας δραστηριότητας ή ενός έργου που είχε χαρακτήρα συνεχή και μόνιμο (βλέπε Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής του Ιδρύματος Μανώλη Τριανταφυλλίδη, σελ.687 ).
Στην υπόθεση Ιεροδιακόνου ν. Δήμου Λατσιών, Υποθ. Αρ. 856/2001, ημερ. 31.1.2003, το Δημοτικό Συμβούλιο Λατσιών αποφάσισε την κατάργηση του τμήματος υδατοπρομήθειας του Δήμου και την εκχώρηση των αρμοδιοτήτων του στο Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας. Το δικαστήριο κατέληξε ότι, παρ' όλον ότι είχε γίνει στον αιτητή προσφορά για συνέχιση των υπηρεσιών του στο Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας σε παρεμφερή θέση, η ενέργεια των καθ' ων η αίτηση συνιστούσε κατάργηση της θέσης.
Η απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στην πραγματικότητα στέρησε από την εφεσείουσα την ιδιότητα της δημοτικής υπαλλήλου. Αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά, τότε η προστασία που παρέχεται στους δημοτικούς υπαλλήλους και ιδιαίτερα η μονιμότητά τους, δεν θα ήταν αποτελεσματική.
Εν όψει όλων των πιο πάνω, αποφασίζουμε ότι η έφεση επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται. Οι εφεσίβλητοι να καταβάλουν τα έξοδα, τόσο κατ' έφεση, όσο και πρωτοδίκως.
Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.