|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Φιλή-Τζιαούρη Ανδρούλα ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2002) 3 ΑΑΔ 651
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(2003) 3 ΑΑΔ 181
18 Φεβρουαρίου, 2003
[ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ,
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΘΕΚΛΑ ΣΑΒΒΑ,
Εφεσείουσα-Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητης-Καθ' ης η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3112)
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί ― Σχέδια υπηρεσίας ― Ερμηνεία και εφαρμογή τους, ανήκει στη διακριτική ευχέρεια της Ε.Ε.Υ. ― Εύλογη η απόφαση διεξαγωγής έρευνας μέσω του Υπουργείου Παιδείας, αναφορικά με την ειδικότητα που αντιπροσώπευε το πτυχίο της αιτήτριας, ανεξάρτητα αν αυτό αποκτήθηκε από αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο.
Πρωτοδίκως απορρίφθηκε η προσφυγή της εφεσείουσας κατά της απόφασης της εφεσίβλητης να απορρίψει αίτημά της για εγγραφή της στους πίνακες διοριστέων Νηπιαγωγών.
Με την έφεσή της επεδίωξε την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Ήταν δικαίωμα αλλά και καθήκον της Ε.Ε.Υ. να ερευνήσει το θέμα των σπουδών της εφεσείουσας-αιτήτριας, ασχέτως του αν το πτυχίο είχε δοθεί από αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο, γιατί, όπως λέχθηκε και στην Τζιαούρη-Φιλή «όταν . . . . εμφιλοχωρεί στη σκέψη της Επιτροπής η αμφιβολία, επιβάλλεται η διεξαγωγή έρευνας προς διαπίστωση του περιεχομένου των σπουδών που οδήγησαν στην απονομή του διπλώματος για να κριθεί κατά πόσο ο κάτοχος του απέκτησε μέσω των σπουδών του την απαιτούμενη από το σχέδιο υπηρεσίας ειδικότητα». Αναφορικά με την παράλειψη να αποταθεί η Ε.Ε.Υ. στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. έγινε σχετικό σχόλιο στη Μικελλίδου, σχόλιο που κατέληξε πως «έχουμε πλέον επί του θέματος την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην Ανδρούλλα Τζιαούρη-Φιλή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας . . . στην οποία όμοιου περιεχομένου απόφαση κρίθηκε ως ορθώς επικυρωθείσα στη βάση όμοιας μεθόδου έρευνας».
Λαμβάνοντας υπόψη όσα εκτέθηκαν πιο πάνω, κρίθηκε πως η Ε.Ε.Υ. διεξήγαγε την αναγκαία έρευνα ορθά και εν όψει των αποτελεσμάτων της ήταν ευλόγως εντός του πλαισίου της διακριτικής της εξουσίας να απορρίψει την αίτηση της εφεσείουσας-αιτήτριας.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Τζιαούρη-Φιλή v. Δημοκρατίας, Α.Ε. 3052, ημερ. 10.10.02,
Μικελλίδου v. Δημοκρατίας, Π.Ε. 3106, ημερ. 20.11.02.
Έφεση.
Έφεση από την αιτήτρια εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Υπόθεση Αρ. 925/99) ημερομηνίας 25/8/2000, με την οποία απέρριψε την προσφυγή της κατά της απόρριψης του αιτήματος το οποίο υπέβαλε για εγγραφή της στους πίνακες διοριστέων Νηπιαγωγών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για την Εφεσείουσα-Αιτήτρια.
Ρ. Παπαέτη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη-Καθ'ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Π. Αρτέμης, Δ.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η εφεσείουσα-αιτήτρια υπέβαλε αίτηση για εγγραφή της στους πίνακες διοριστέων Νηπιαγωγών, η οποία απορρίφθηκε γιατί κρίθηκε πως το δίπλωμα που απέκτησε η αιτήτρια από το Empire State College δεν ικανοποιούσε την απαίτηση του σχεδίου υπηρεσίας για «τίτλο/πτυχίο πανεπιστημίου ή ανώτατης σχολής ισοδύναμης με πανεπιστήμιο στην ειδικότητα που προορίζεται να διδάξει».
Οι θέσεις που προέβαλε πρωτόδικα η εφεσείουσα, όσο και αυτές που προβάλλονται στους λόγους έφεσης, είναι πως, αφού η ΕΕΥ είχε δεχθεί ότι το πτυχίο της ενέπιπτε στα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας, παράνομα αυτή προχώρησε να συγκρίνει τα επί μέρους μαθήματα με άλλα πανεπιστήμια και παράνομα αποτάθηκε στο Υπουργείο Παιδείας για να διεξαγάγει έρευνα, αντί να αποταθεί στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ., που ήταν, σύμφωνα με τη θέση της, το αρμόδιο όργανο, δυνάμει των προνοιών του Νόμου 68(1)/96.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε πως η έρευνα που διεξήγατε η ΕΕΥ ήταν ενδελεχής και ικανοποιητική αφού αποτάθηκε στο Υπουργείο Παιδείας, του οποίου η Επιτροπή διερεύνησε το θέμα και υπέβαλε έκθεση, με την οποία διαπιστώθηκε πως, το πρόγραμμα που οδήγησε στο δίπλωμα, υστερούσε καταφανώς σε περιεχόμενο, ώστε να μην ικανοποιεί την πρόνοια που απαιτούσε τίτλο ή πτυχίο στην ειδικότητα που προορίζετο η εφεσείουσα να διδάξει. Περαιτέρω, το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι παραπομπή του θέματος στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. δεν ήταν υποχρεωτική δυνάμει του Νόμου και πως η έρευνα και ο τρόπος με την οποία διεξήχθη ήταν η δέουσα υπό τις περιστάσεις και απέρριψε την αίτηση της εφεσείουσας.
Με την έφεση της η εφεσείουσα-αιτήτρια προσβάλλει την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης και επαναλαμβάνει τις θέσεις της που εκφράστηκαν και πρωτόδικα, κατά τις διευκρινίσεις δε έθεσε ενώπιον του Δικαστηρίου αποφάσεις που υποστηρίζουν την θέση της. Πρέπει όμως να υποδείξουμε, πως έκτοτε εκδόθηκαν αποφάσεις της Ολομέλειας με αντίθετο σκεπτικό και αποτέλεσμα. Οι αποφάσεις αυτές είναι εκείνες στις υποθέσεις Ανδρούλα Τζιαούρη-Φιλή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Α.Ε. 3052, ημερ. 10.10.02 και Μικελλίδου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας, Π.Ε. 3106, ημερ. 20.11.02, που αφορούσαν και πάλιν πτυχία του Empire State College.
Εκτενή αναφορά στις πιο πάνω υποθέσεις έχουμε κάμει στην απόφασή μας στην Α.Ε. 3071 [(2003) 3 Α.Α.Δ. 190] που μόλις έχουμε εκδώσει. Τις παρατηρήσεις μας σε αυτή την απόφαση υιοθετούμε και την παρούσα.
Ήταν δικαίωμα αλλά και καθήκον της ΕΕΥ να ερευνήσει το θέμα των σπουδών της εφεσείουσας-αιτήτριας, ασχέτως του αν το πτυχίο είχε δοθεί από αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο, γιατί, όπως λέχθηκε και στην Τζιαούρη-Φιλή (πιο πάνω), «όταν . . . . εμφιλοχωρεί στη σκέψη της Επιτροπής η αμφιβολία επιβάλλεται η διεξαγωγή έρευνας προς διαπίστωση του περιεχομένου των σπουδών που οδήγησαν στην απονομή του διπλώματος για να κριθεί κατά πόσο ο κάτοχος του απέκτησε μέσω των σπουδών του την απαιτούμενη από το σχέδιο υπηρεσίας ειδικότητα». Αναφορικά με την παράλειψη να αποταθεί η ΕΕΥ στο ΚΥ.Σ.Α.Τ.Σ. έγινε σχετικό σχόλιο στη Μικελλίδου (ανωτέρω), σχόλιο που κατέληξε πως «έχουμε πλέον επί του θέματος την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας στην Ανδρούλλα Τζιαούρη-Φιλή ν. Κυπριακής Δημοκρατίας . . . στην οποία όμοιου περιεχομένου απόφαση κρίθηκε ως ορθώς επικυρωθείσα στη βάση όμοιας μεθόδου έρευνας».
Λαμβάνοντας υπόψη όσα εκθέσαμε πιο πάνω, κρίνουμε πως η ΕΕΥ διεξήγαγε την αναγκαία έρευνα ορθά και εν όψει των αποτελεσμάτων της ήταν ευλόγως εντός του πλαισίου της διακριτικής της εξουσίας να απορρίψει την αίτηση της εφεσείουσας-αιτήτριας.
Προβάλλεται τέλος στο εφετήριο και λόγος έφεσης που αφορά τα έξοδα, ο οποίος δεν προωθήθηκε προφορικά ενώπιόν μας κατά τις διευκρινίσεις. Εν πάση όμως περιπτώσει, το θέμα έχει αποφασισθεί επανειλημμένα και ως εκ τούτου αυτός ο λόγος έφεσης θα πρέπει να απορριφθεί.
Κατά συνέπεια η έφεση απορρίπτεται και η επίδικη διοικητική πράξη επικυρώνεται. Επιδικάζονται έξοδα εναντίον της εφεσείουσας.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.