|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2003) 3 ΑΑΔ 71
24 Ιανουαρίου, 2003
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3082)
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ,
ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΡΙΑΣ
ΚΑΙ ΕΦΟΡΟΥ ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ
ΩΣ ΕΦΟΡΟΥ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ,
Εφεσείουσα,
v.
MEDOCHEMIE LTD,
Εφεσίβλητης.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3084)
MERCK & CO INC,
Εφεσείουσα-Ενδιαφερόμενο μέρος,
v.
MEDOCHEMIE LTD,
Εφεσίβλητης,
ΚΑΙ
ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΡΙΑΣ
ΚΑΙ ΕΦΟΡΟΥ ΥΠΟ ΤΗΝ ΙΔΙΟΤΗΤΑ ΤΗΣ
ΩΣ ΕΦΟΡΟΥ ΠΡΟΝΟΜΙΩΝ ΕΥΡΕΣΙΤΕΧΝΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Αναθεωρητικές Εφέσεις Αρ. 3082, 3084)
Ο περί Προνομίων Ευρεσιτεχνίας Νόμος (Κεφ. 266) ― Άρθρα 4 έως 6 ― Έκδοση πιστοποιητικού εγγραφής προνομίου ευρεσιτεχνίας ― Κρίθηκαν πρωτοδίκως ως παραβιάζοντα τα Άρθρα 54 και 61 του Συντάγματος ― Κατ' έφεση η απόφαση εγγραφής του επίδικου προνομίου ακυρώθηκε, επειδή οι πρόνοιες 4 έως 6 δεν μπορούσαν να εφαρμοστούν, εφόσον η ουσιαστική εξέταση της εγγραψιμότητας του επίδικου προνομίου συντελέστηκε εξ ολοκλήρου από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Προνομίων Ευρεσιτεχνίας και όχι βάσει του Βρεττανικού Patent Office, όπως προβλέπεται στα πιο πάνω άρθρα του νόμου ― Αποφασίστηκε ότι παρήλκε η εξέταση της συνταγματικότητας των άρθρων.
Συνταγματικό Δίκαιο ― Σύνταγμα ― Συνταγματικότητα νόμου ― Εξετάζεται μόνο εφόσον η απόφαση είναι απαραίτητη για την επίλυση του υπό κρίση θέματος.
Πρωτοδίκως το Δικαστήριο αποφάσισε ότι τα Άρθρα 4 έως 6 του περί Προνομίων Ευρεσιτεχνίας Νόμου (Κεφ. 266) κρίθηκαν αντισυνταγματικά, ως παραβιάζοντα τα Άρθρα 54 και 61 του Συντάγματος. Καταχωρήθηκαν εφέσεις, με τις οποίες προσβαλλόταν η ορθότητα της απόφασης αυτής.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας τις εφέσεις αποφάσισε ότι:
1. Οι πρόνοιες των Άρθρων 4 έως 6 δεν μπορούσαν να τύχουν εφαρμογής στην προκείμενη περίπτωση, γιατί στην πραγματικότητα, η ουσιαστική εξέταση της εγγραψιμότητας του επίδικου προνομίου συντελέστηκε εξ ολοκλήρου από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Προνομίων Ευρεσιτεχνίας με βάση διαδικασία, κριτήρια και μεθόδους ελέγχου, που είχαν θεσπισθεί από τη Σύμβαση για το συγκεκριμένο σκοπό και όχι με βάση τα κριτήρια και μεθόδους του αντίστοιχου Βρετανικού Patent Office, που ο κύπριος νομοθέτης είχε προκρίνει κατά τη θέσπιση του περί Προνομίων Ευρεσιτεχνίας Νόμου Κεφ. 266.
Η μεταβολή που επέφερε η θέσπιση και εφαρμογή του Patent's Act 1977 στο μέχρι τότε ισχύον νομικό καθεστώς στην Αγγλία αναφορικά με τη χορήγηση κλπ. προνομίων ευρεσιτεχνίας σε συνάρτηση και κατ' εφαρμογή των προνοιών της Σύμβασης, προδήλως δεν μπορούσε να ισχύσει και να τύχει εφαρμογής στην Κύπρο, χωρίς προηγούμενη αναπροσαρμογή (τροποποίηση) της ισχύουσας νομοθεσίας επί του θέματος ώστε αυτή να συνάδει με τις πρόνοιες της Σύμβασης και κατ' επέκταση τις πρόνοιες του Patent's Act του 1977. Και εφόσον η κατά τον κρίσιμο χρόνο ισχύουσα νομοθεσία ήταν σαφώς και αποκλειστικά παραπεμπτική στις διαδικασίες χορήγησης προνομίων ευρεσιτεχνίας του Βρετανικού Patent Office (Άρθρα 4 έως 6 του Κεφ. 266), η Έφορος εσφαλμένα αποδέχθηκε την αίτηση της Merck & Co Inc για την έκδοση του επίδικου προνομίου εφόσον πρωτογενώς, η εξέταση της εγγραψιμότητας του εν λόγω προνομίου έγινε από όργανο άλλο από εκείνο που είχε καθορίσει ο κύπριος νομοθέτης με βάση την τότε ισχύουσα νομοθεσία.
2. Ενόψει αυτής της κατάληξης, παρέλκει η εξέταση του θέματος της συνταγματικότητας των Άρθρων 4 έως 6 που απασχόλησε το Δικαστήριο πρωτοδίκως και αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης κατά την έφεση, εφόσον η απόφανση δεν είναι απαραίτητη για την επίλυση του υπό κρίση θέματος. Βλ. The Board for Registration of Architects & Civil Engineers v. Christodoulos Kyriakides (1966) 3 C.L.R. 640.
Οι εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Board for Registration of Architects & Civil Engineers v. Kyriakides (1966) 3 C.L.R. 640.
Εφέσεις.
Εφέσεις απο την καθ' ης η αίτηση και το Ενδιαφερόμενο μέρος εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Υπόθεση Αρ. 592/96) ημερομηνίας 16/6/2000, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση της καθ' ης η αίτηση να εγγράψει το Προνόμιο ευρεσιτεχνίας με τίτλο "Process for the lactonization of mevinic and analogs thereof" και/ή να εκδώσει το πιστοποιητικό προνομίου ευρεσιτεχνίας με αρ. 1813 για τον πιο πάνω τίτλο στο όνομα του ενδιαφερόμενο μέρους - εταιρείας ΜERC & CO INC.
Στ. Χριστοδουλίδου, για την Εφεσείουσα στην Α.Ε. 3082 και για την Καθ' ης η αίτηση στην Α.Ε. 3084.
Κ. Κακουλλή για Γ. Κακογιάννη, για την Εφεσίβλητη στις Α.Ε. 3082 και Α.Ε. 3084.
Αχ. Δημητριάδης, για την Εφεσείουσα στην Α.Ε. 3084 και για το Ενδιαφερόμενο μέρος στην Α.Ε. 3082.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Α. Κραμβής.
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: H Έφορος Προνομίων Ευρεσιτεχνίας («η Έφορος»), δέχθηκε αίτηση ημέρ. 5.10.1994 της Merck & Co Inc. για την έκδοση πιστοποιητικού Εγγραφής Προνομίου Ευρεσιτεχνίας εν σχέσει με το Πιστοποιητικόν Προνομίου Ευρεσιτεχνίας αρ. 0351918B1 με τίτλο «process for the lactonization of mevinic acids and analogs thereof» που παραχωρήθηκε στην Merck & Co Inc στο Ηνωμένο Βασίλειο. Η αίτηση συνοδευόταν από πιστοποιητικό του Γενικού Ελεγκτή του Γραφείου Προνομίων Ευρεσιτεχνίας του Ηνωμένου Βασιλείου σύμφωνα με το οποίο, το προνόμιο ίσχυε στο Ηνωμένο Βασίλειο και δύο πιστοποιημένα αντίγραφα προσδιορισμού της εφεύρεσης - European Patent Specification.
Η Έφορος με βάση τις πρόνοιες του περί Προνομίων Ευρεσιτεχνίας Νόμου Κεφ. 266 και των σχετικών Κανονισμών, έκδοσε το πιστοποιητικό αρ. 1813. Η δημοσίευση της έκδοσης στο όνομα της Merck & Co Inc έγινε στο Παράρτημα Πέμπτο, Μέρος ΙΙ, της Επίσημης Εφημερίδας της Δημοκρατίας αρ. 3009, ημερ. 20.10.1995 και για δεύτερη φορά στο ίδιο παράρτημα της Επίσημης Εφημερίδας αρ. 3020, ημερ. 1.12.1995.
Η Medochemie Ltd παράγει και εμπορεύεται φάρμακα. Μεταξύ άλλων, παρασκευάζει και διαθέτει στην Κύπρο και το εξωτερικό το φάρμακο Medostatin το οποίο περιέχει την ουσία lovostatin. Στις 18.6.1996 η Medochemie Ltd πήρε τηλεμήνυμα από τους αντιπροσώπους της στο Hong-Κong σύμφωνα με το οποίο, η Merck & Co Inc τους πληροφορούσε ότι η κυκλοφορία του φαρμάκου Medostatin στο Hong-Kong παραβίασε το προνόμιο ευρεσιτεχνίας αρ. 1368/1994 του Hong-Kong που αντιστοιχεί με το Ευρωπαϊκό Προνόμιο Ευρεσιτεχνίας αρ. 0351918Β1 και τους καλούσε να παύσουν να διαθέτουν το εν λόγω προϊόν (Medostatin) στην αγορά, διαφορετικά θα λαμβάνονταν δικαστικά μέτρα εναντίον τους. Παρενθετικά, πρέπει να σημειωθεί ότι από της δημοσιεύσεως του επίδικου προνομίου ευρεσιτεχνίας στο Δελτίο Ευρωπαϊκών Προνομίων Ευρεσιτεχνίας (European Patent Bulletin) στις 14.9.1994 με ιδιοκτήτες την Merck & Co Inc τούτο, ίσχυσε αυτομάτως και στο Ηνωμένο Βασίλειο δυνάμει του άρθρου 77 του Patents Act 1977 ως εάν αυτό να είχε εγγραφεί στο Ηνωμένο Βασίλειο σύμφωνα με τις διατάξεις του Patents Act 1977. Για ό,τι αφορά στη πτυχή αυτή του θέματος θα επανέλθουμε προς το τέλος της απόφασης.
Όταν η Medochemie Ltd πήρε την πιο πάνω πληροφορία από τους αντιπροσώπους της διαπίστωσε, ύστερα από έρευνα ότι το προαναφερόμενο προνόμιο ευρεσιτεχνίας ήταν εγγεγραμμένο σύμφωνα με τα πιο πάνω και στην Κύπρο με αριθμό 1813 στο όνομα της Merck & Co Inc.
Με την προσφυγή που άσκησε η Medochemie Ltd στις 12.7.1996 ζητήθηκε η πιο κάτω θεραπεία:
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η αίτηση να εγγράψει το Προνόμιο ευρεσιτεχνίας με τίτλο «Process for the lactonization of mevinic and analogs thereof» και/ή να εκδώσει το πιστοποιητικό προνομίου ευρεσιτεχνίας με αρ. 1813 για τον πιο πάνω τίτλο στο όνομα της εταιρείας MERCK & CO INC. είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Η Merck & Co Inc έλαβε μέρος στη διαδικασία ως ενδιαφερόμενο μέρος. Η ένσταση του εκπρόθεσμου της προσφυγής που προβλήθηκε από την Έφορο και το ενδιαφερόμενο μέρος καθώς και η ένσταση του ενδιαφερόμενου μέρους ότι η Medochemie Ltd στερείται εννόμου συμφέροντος στην προσφυγή κρίθηκαν αβάσιμες και απορρίφθηκαν.
Καθ' όσον αφορά την ουσία της προσφυγής, κρίθηκε ότι η ρύθμιση που προβλέπουν τα άρθρα 4 έως 6 του περί Προνομίων Ευρεσιτεχνίας Νόμου Κεφ. 266* για την έκδοση πιστοποιητικού εγγραφής προνομίου ευρεσιτεχνίας, παραβιάζει τα άρθρα 54 και 61 του Συντάγματος. Παραβιάζει, σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, το άρθρο 54 του Συντάγματος γιατί η προβλεπόμενη από τις εν λόγω διατάξεις ρύθμιση
«.... απολήγει στο να αναγνωρίζονται στη Δημοκρατία Προνόμια Ευρεσιτεχνίας η ουσιαστική εγγραψιμότητα των οποίων αποφασίζεται στα πλαίσια άσκησης εκτελεστικής εξουσίας από διοικητικά όργανα άλλου Κράτους, εξουσίας η οποία εκδηλώνεται με την έκδοση ή την υιοθέτηση (στην προκείμενη περίπτωση σύμφωνα με το Άρθρ 77 του Patents Act 1977) διοικητικών πράξεων τις οποίες ο Νόμος, ήτοι το Κεφ. 266, θεωρεί ότι, από ουσιαστική άποψη, εκδόθηκαν για τη Δημοκρατία. ....................................................................................
.......................................................................................................
Στην πραγματικότητα όμως, η διαδικασία που ακολουθεί η Έφορος με την εγγραφή ενός Προνομίου Ευρεσιτεχνίας, σύμφωνα με τα άρθρα 4 έως 6 του Κεφ. 266, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η τυπική τήρηση μιας προκαθορισμένης πορείας, χωρίς την ύπαρξη εξουσίας εξέτασης της ουσίας της αίτησης και της εγγραψιμότητας (patentability) της εφεύρεσης και, ασφαλώς, χωρίς την ύπαρξη ευχέρειας να αρνηθεί την εγγραφή Προνομίου το οποίο έχει νομότυπα «εγγραφεί» στο Ηνωμένο Βασίλειο. Πράγμα που σημαίνει ότι η ουσιαστική κρίση και απόφαση ενός αλλοδαπού διοικητικού οργάνου γεννά προνόμια και διπλώματα ωσάν να είχε εκδοθεί και για Δημοκρατία, όπως ακριβώς και στην υπόθεση Εύρηκα Λτδ.»
Και πάλιν σύμφωνα με την πρωτόδικη απόφαση, η ρύθμιση που προβλέπουν τα άρθρα 4 έως 6 του Κεφ. 266 παραβιάζει και το άρθρο 61 του Συντάγματος γιατί
«.... επιβάλλει κατά τρόπο έμμεσο πλην σαφή, την προέκταση της εφαρμογής της εκάστοτε ισχύουσας νομοθεσίας του Ηνωμένου Βασιλείου, όπως στην προκείμενη περίπτωση του άρθρου 77 του Patents Act 1977 στη Δημοκρατία».
Η Έφορος και το ενδιαφερόμενο μέρoς υποστήριξαν πρωτοδίκως ότι η εγκυρότητα της επίδικης απόφασης πρέπει να κριθεί στη βάση του άρθρου 80 του περί Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Νόμου του 1998 (Νόμος αρ. 16(Ι)/1998). Ο συνάδελφός μας που εκδίκασε την προσφυγή δεν ενστερνίστηκε την πιο πάνω εισήγηση. Ήταν της γνώμης ότι η εγκυρότητα της επίδικης απόφασης δεν μπορούσε να εξεταστεί ούτε και να κριθεί στη βάση του άρθρου 80 για τους λόγους που εξήγησε και δεν χρειάζεται να επεκταθούμε. Δεν έχει αμφισβητηθεί ενώπιόν μας ότι η υπόθεση θα πρέπει να κριθεί με αναφορά στα άρθρα 4 έως 6 που εφάρμοσε η Έφορος και τα οποία, καθώς έχει ειπωθεί, κρίθηκαν πρωτοδίκως ως αντισυνταγματικά. Και εφόσον η επίδικη απόφαση της Εφόρου λήφθηκε κατ' εφαρμογή των άρθρων 4 έως 6 του Κεφ. 266, κρίθηκε ότι εστοιχειοθετείτο λόγος ακύρωσης. Η επίδικη απόφαση της Εφόρου ακυρώθηκε χωρίς να εξεταστούν άλλοι λόγοι ακύρωσης.
Η Merck & Co Inc και η Έφορος με τις χωριστές εφέσεις που καταχώρησαν επιδιώκουν την ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης.
Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Προνομίων Ευρεσιτεχνίας (European Patent Organization) συστάθηκε κατ' εφαρμογήν της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τη Χορήγηση Ευρωπαϊκών Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας («η Σύμβαση»). Όταν στις 14.9.1994 δημοσιεύθηκε στο Δελτίο Ευρωπαϊκών Προνομίων Ευρεσιτεχνίας (European Patent Bulletin) η χορήγηση του επίδικου προνομίου ευρεσιτεχνίας και εκ τούτου, απέκτησε αυτομάτως ισχύ εκ του νόμου (άρθρο 77(1)* του Patents Act 1977) στο Ηνωμένο Βασίλειο, η Κύπρος δεν είχε ακόμα κυρώσει τη Σύμβαση. Αυτό έγινε ύστερα από τρία περίπου χρόνια με τον Κυρωτικό της Σύμβασης για τη Χορήγηση Ευρωπαϊκών Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Νόμο του 1997 (Νόμος αρ. 26(ΙΙΙ)/1997).
H αποδοχή της αίτησης της Merck & Co Inc ημερ. 5.10.94 από την Έφορο για την έκδοση του επίδικου προνομίου ευρεσιτεχνίας έγινε με βάση τα άρθρα 4 έως 6 του Κεφ. 266. Τα εν λόγω άρθρα έχουν ως εξής:
«4. Οποιοδήποτε πρόσωπο που είναι ο δικαιούχος προνομίου ευρεσιτεχνίας (φράση η οποία περιλαμβάνει προνόμια ευρεσιτεχνίας κατόπι προσθήκης) στο Ηνωμένο Βασίλειο ή οποιοδήποτε πρόσωπο που παίρνει το δικαίωμα του από τέτοιο δικαιούχο με εκχώρηση, μεταβίβαση ή άλλη εφαρμογή νόμου δύναται να απευθυνθεί μέσα σε τρία έτη από την ημερομηνία της σφράγισης του προνομίου ευρεσιτεχνίας για να εγγράψει τέτοιο προνόμιο ευρεσιτεχνίας στη Δημοκρατία.
Όταν έχει γίνει οποιαδήποτε μερική εκχώρηση ή μεταβίβαση, όλα τα δικαιούχα μέρη προστίθενται στην αίτηση για εγγραφή.
5. Αίτηση για εγγραφή προνομίου ευρεσιτεχνίας δυνάμει του Νόμου αυτού υποβάλλεται στον Έφορο κατά τον καθορισμένο τρόπο και συνοδεύεται από το καθορισμένο τέλος, δύο πιστοποιημένα αντίγραφα της προδιαγραφής ή προδιαγραφών (περιλαμβανομένων σχεδίων, αν υπάρχουν) του προνομίου ευρεσιτεχνίας του Ηνωμένου Βασιλείου και πιστοποιητικού του Γενικού Ελεγκτή του Γραφείου Προνομίων Ευρεσιτεχνίας του Ηνωμένου Βασιλείου παρέχοντας πλήρεις λεπτομέρειες της παραχώρησης του προνομίου ευρεσιτεχνίας σε τέτοια προδιαγραφή ή προδιαγραφές.
6. Κατόπιν τέτοιας αίτησης και αφού κατατεθεί το τέλος, μαζί με τα έγγραφα που αναφέρονται στο άρθρο 5 του Νόμου αυτού, ο Έφορος εκδίδει πιστοποιητικό εγγραφής κατά τον καθορισμένο τύπο που φέρει την υπογραφή του και σφραγίδα.»
Έχουμε τη γνώμη ότι οι πρόνοιες των άρθρων 4 έως 6 (ανωτέρω) δεν μπορούσαν να τύχουν εφαρμογής στην προκείμενη περίπτωση γιατί στην πραγματικότητα, η ουσιαστική εξέταση της εγγραψιμότητας του επίδικου προνομίου συντελέστηκε εξ ολοκλήρου από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Προνομίων Ευρεσιτεχνίας με βάση διαδικασία, κριτήρια και μεθόδους ελέγχου που είχαν θεσπισθεί από τη Σύμβαση για το συγκεκριμένο σκοπό και όχι με βάση τα κριτήρια και μεθόδους του αντίστοιχου Βρετανικού Patent Office που ο κύπριος νομοθέτης είχε προκρίνει κατά τη θέσπιση του περί Προνομίων Ευρεσιτεχνίας Νόμου Κεφ. 266.
Η μεταβολή που επέφερε η θέσπιση και εφαρμογή του Patent' s Act 1977 στο μέχρι τότε ισχύον νομικό καθεστώς στην Αγγλία αναφορικά με τη χορήγηση κλπ προνομίων ευρεσιτεχνίας σε συνάρτηση και κατ' εφαρμογή των προνοιών της Σύμβασης προδήλως δεν μπορούσε να ισχύσει και να τύχει εφαρμογής στην Κύπρο χωρίς προηγούμενη αναπροσαρμογή (τροποποίηση) της ισχύουσας νομοθεσίας επί του θέματος ώστε αυτή να συνάδει με τις πρόνοιες της Σύμβασης και κατ' επέκταση τις πρόνοιες του Patent's Act του 1977. Και εφόσον η κατά τον κρίσιμο χρόνο ισχύουσα νομοθεσία ήταν σαφώς και αποκλειστικά παραπεμπτική στις διαδικασίες χορήγησης προνομίων ευρεσιτεχνίας του Βρετανικού Patent Office (άρθρα 4 έως 6 του Κεφ. 266 - ανωτέρω), η Έφορος εσφαλμένα αποδέχθηκε την αίτηση της Merck & Co Inc για την έκδοση του επίδικου προνομίου εφόσον πρωτογενώς, η εξέταση της εγγραψιμότητας του εν λόγω προνομίου έγινε από όργανο άλλο από εκείνο που είχε καθορίσει ο κύπριος νομοθέτης με βάση την τότε ισχύουσα νομοθεσία.
Εκ των ανωτέρω καθίσταται φανερό ότι η Έφορος λανθασμένα αποδέχθηκε την αίτηση της Merck & Co Inc και εξέδωσε το επίδικο πιστοποιητικό προνομίου ευρεσιτεχνίας. Ενόψει αυτής της κατάληξης, θεωρούμε ότι παρέλκει η εξέταση του θέματος της συνταγματικότητας των άρθρων 4 έως 6 που απασχόλησε τον συνάδελφό μας πρωτοδίκως και αποτέλεσε αντικείμενο συζήτησης κατά την έφεση εφόσον η απόφανση δεν είναι απαραίτητη για την επίλυση του υπό κρίση θέματος. Βλ. The Board for Registration of Architects & Civil Engineers v. Christodoulos Kyriakides (1966) 3 C.L.R. 640. Καθόσον αφορά τα θέματα του εκπρόθεσμου της προσφυγής και της ένστασης του εννόμου συμφέροντος που πρωτοδίκως ήγειραν οι εφεσείοντες, η κατάληξη του πρωτόδικου Δικαστηρίου και στα δύο θέματα είναι ορθή χωρίς να χρειάζεται να προσθέσουμε ο,τιδήποτε άλλο στην αιτιολογία που τη συνοδεύει.
Οι εφέσεις αποτυγχάνουν και απορρίπτονται με έξοδα.
Οι εφέσεις απορρίπτονται με έξοδα.