ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2003) 3 ΑΑΔ 335

(Aναθεωρητική ΄Εφεση Αρ. 3269)

18 Απριλίου, 2003

[ΠΙΚΗΣ, Π., ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/στές]

 

 

ΜΑΡΩ ΡΑΦΤΗ,

ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑΣ ΗΡΑ ΛΤΔ,

Εφεσείοντες/Αιτητές,

v.

ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ

ΥΠΟΥΡΓΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ,

Εφεσιβλήτων/Καθ΄ ων η αίτηση.

_________

Αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας ημερ. 12.12.2002

 

Χρ. Γεωργιάδης, για τους Εφεσείοντες-Αιτητές.

Ρ. Πετρίδου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους-Καθ΄ ων η αίτηση.

___________

ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα απαγγείλει ο Δικαστής Φρ. Νικολαΐδης.

___________

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΝΙΚΟΛΑЇΔΗΣ, Δ.: Οι εφεσείοντες είναι ιδιοκτήτες διαφορετικών τεμαχίων γης που βρίσκονται μέσα στα διοικητικά όρια του Κοινοτικού Συμβουλίου Τρεμιθούσας. Τα τεμάχια αυτά είχαν αρχικά ενταχθεί στην πολεοδομική ζώνη Δ.1 στην οποία επιτρέπονταν οικοδομές πάσης φύσης, εκτός από αποθήκες, βιομηχανικές οικοδομές και υποστατικά για μαζική εκτροφή χοίρων.

Σύμφωνα με το Τοπικό Σχέδιο Πάφου στο οποίο εμπίπτει η περιοχή, που δημοσιεύτηκε την 1.12.1990, τα συγκεκριμένα τεμάχια εντάχθηκαν σε γεωργική ζώνη Γα4, με συντελεστή δόμησης και ποσοστό κάλυψης 0,10:1, που επιτρέπει οικοδομές δύο ορόφων καί ύψος 7 μέτρων. Στις 4.10.1996 δημοσιεύτηκε τροποποίηση του Τοπικού Σχεδίου, σύμφωνα με τις πρόνοιες του οποίου τα τεμάχια των εφεσειόντων εντάχθηκαν στη ζώνη προστασίας Δα1 (ζώνη πρασίνου για πάρκα και αθλοπαιδειές) στην οποία, με στόχο τη διαφύλαξη του περιβαλλοντικού στοιχείου ιδιαίτερα μεγάλης σημασίας, ισχύουν ιδιαίτερα χαμηλοί συντελεστές ανάπτυξης. Εναντίον της απόφασης ασκήθηκαν προσφυγές οι οποίες πρωτόδικα απορρίφθηκαν.

Με την παρούσα αίτηση οι εφεσείοντες αξιώνουν την επιθεώρηση του πορίσματος του τότε Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών, που δόθηκε στη δημοσιότητα το Γενάρη του 2002. Το πόρισμα, σύμφωνα με την ένορκη δήλωση του Παναγιώτη Τσαγγάρη, διευθυντή της εφεσείουσας εταιρείας, αναφέρεται στην περίπτωση ιδιώτη, ιδιοκτήτη γειτνιαζόντων τεμαχίων και ανατρέπει, σε μεγάλο βαθμό, τους ισχυρισμούς που οι εφεσίβλητοι πρόβαλαν ενώπιον του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου. Αξιώνουν επίσης προσαγωγή, με σκοπό την κατάθεση, εγγράφων οποιασδήποτε περαιτέρω διερευνητικής διαδικασίας που ακολούθησε.

Η αίτηση βασίζεται σε ισχυρισμό ότι παραβιάστηκε η αρχή της ισότητας. Υποστηρίζεται ακόμα ότι οι εφεσίβλητοι παρέλειψαν να προβούν στην αναγκαία για την παραγωγή της απόφασης έρευνα, καθώς και ότι η απόφαση δεν ήταν αιτιολογημένη.

Το θέμα προσαγωγής μαρτυρίας σε ακυρωτική διαδικασία έχει επανειλημμένα απασχολήσει το Δικαστήριο (βλέπε μεταξύ άλλων Ρούσος ν. Π. Σ. Ιωαννίδη κ.α., Α.Ε. 2064, ημερ. 21.7.1999 και Ζαβρός ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Β) Α.Α.Δ. 106).

Στην αναθεωρητική του δικαιοδοσία το Ανώτατο Δικαστήριο έχει τη διακριτική ευχέρεια να ελέγχει την προσαγωγή μαρτυρίας σχετικής με τα γεγονότα που οι διάδικοι θέλουν να αποδείξουν. Μαρτυρία σχετική με τα επίδικα θέματα μπορεί να γίνει αποδεκτή σε όλα τα στάδια της δίκης, τόσο κατά την πρωτοβάθμια, όσο και κατά τη δευτεροβάθμια δικαιοδοσία (Πανεπιστήμιο Κύπρου ν. Κωνσταντίνου κ.α. (1994) 3 Α.Α.Δ. 145, 162).

Γνώμονας είναι πάντα η σχετικότητα της μαρτυρίας, έχοντας βέβαια πάντοτε κατά νου τον εξεταστικό χαρακτήρα της ακυρωτικής διαδικασίας. Το Δικαστήριο θα πρέπει να ικανοποιηθεί ότι, λαμβανομένων βέβαια υπ΄ όψιν των νομικών σημείων και των γεγονότων πάνω στα οποία βασίζεται η προσφυγή, τα γεγονότα τα οποία επιδιώκεται να αποδειχθούν είναι σχετικά με τα επίδικα θέματα (Petrolina Ltd κ.α. ν. Αρχής Λιμένων Κύπρου, Υποθ. Αρ. 223/2000 κ.α., ημερ. 4.4.2002).

΄Ενας από τους καθοδηγητικούς παράγοντες που ακολουθούνται στην εξέταση για αποδοχή οποιασδήποτε μαρτυρίας, είναι το κατά πόσο η μαρτυρία αυτή είναι εύλογα σχετική και αποδεικνύει οιονδήποτε επίδικο θέμα, μπορεί δε να βοηθήσει το Δικαστήριο στη συγκεκριμένη περίπτωση (Ζαβρός ν. Δημοκρατίας, ανωτέρω και Kyriakides v. The Republic 1 R.S.C.C. 66).

Ακόμα θα πρέπει η μαρτυρία να σχετίζεται με την εγκυρότητα της προσβαλλόμενης πράξης με τέτοιο τρόπο που το ίδιο το δικαστήριο να θέλει να την αναζητήσει (Lambrakis v. Republic (1970) 3 C.L.R. 72, 74). Πρωταρχικό καθήκον του δικαστηρίου είναι η διερεύνηση των συνθηκών λήψης της απόφασης (Σταύρου κ.α. ν. Δημοκρατίας. Υποθ. Αρ. 739/87 κ.α., ημερ. 26.4.1989).

Προσαγωγή μαρτυρίας επιτρέπεται μόνο όταν η απόδειξη των συγκεκριμένων γεγονότων δυνατόν να τεκμηριώσει οποιονδήποτε των λόγων ακύρωσης της προσβαλλόμενης απόφασης (Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού, Υποθ. Αρ. 999/91, ημερ. 24.9.1992, Lordos Hotels Holdings Ltd v. Συμβουλίου Αποχετεύσεων Παραλιμνίου, Υποθ. Αρ. 71/97, ημερ. 18.11.1999), αλλά και όπου η απόδειξή τους δυνατόν να απορρίψει κάποιο λόγο ακύρωσης.

Μαρτυρία που διαφοροποιεί, αλλοιώνει ή μεταβάλλει το περιεχόμενο των στοιχείων που λήφθηκαν υπ΄ όψιν προς ενίσχυση του κύρους της απόφασης δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Το κύρος της απόφασης συναρτάται με το καθεστώς πραγμάτων που λήφθηκε υπ΄ όψιν (Ρούσος ν. Ιωαννίδη κ.α., Α.Ε.2064, ημερ. 21.7.1999).

Η αξιολόγηση των γεγονότων δεν βαρύνει το Δικαστήριο, αλλά βέβαια το ίδιο το διοικητικό όργανο (Κωνσταντίνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού, ανωτέρω και Σταύρου κ.α. ν. Δημοκρατίας (1991) 4 Α.Α.Δ. 317, 325).

Στην παρούσα υπόθεση η μαρτυρία που γίνεται προσπάθεια να προσκομιστεί, αναφέρεται σε γεγονότα μεταγενέστερα της ημερομηνίας λήψης της προσβαλλόμενης απόφασης. Συνεπώς, αφού δεν έχει προβληθεί ισχυρισμός για εμφιλοχώρηση πλάνης, δεν μπορεί να λειτουργήσει και να χρησιμοποιηθεί όσον αφορά τους ισχυρισμούς για έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας, αφού αφορά στοιχεία τα οποία δεν υπήρχαν ενώπιον του οργάνου που έλαβε την απόφαση. Περαιτέρω, το πόρισμα που σκοπείται να παρουσιαστεί περιέχει την κρίση κάποιου οργάνου, κάτι που συνιστά ουσιαστικά έργο του εκδικάζοντος δικαστηρίου.

Καταλήγουμε ότι η αίτηση θα πρέπει να απορριφθεί. Επιπρόσθετα όμως θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η αιτούμενη θεραπεία στρέφεται εναντίον της τροποποίησης του Τοπικού Σχεδίου Πάφου, στην έκταση που επηρεάζει τα κτήματα των εφεσειόντων-αιτητών. Συνεπώς δύσκολα μπορούμε να αντιληφθούμε τη συνάφεια των επίδικων θεμάτων με το πόρισμα ή οποιανδήποτε άλλη διαδικασία που εκδόθηκε για κάποια άλλα κτήματα, ακόμα και μέσα στα πλαίσια της αρχής της ισότητας.

Ως προς δε το σκέλος της αίτησης για επιθεώρηση εγγράφων άλλης διερευνητικής διαδικασίας που ακολούθησε την έκδοση του πορίσματος, εκτός των λοιπών λόγων μπορεί να προστεθεί ότι η αδυναμία καθορισμού των εγγράφων αυτών και η αοριστία που διακατέχει το αίτημα στερεί το αίτημα από το αντικείμενό του. ΄Εγγραφα που ενδεχομένως προκύπτουν χωρίς να εξειδικεύονται δεν μπορούν να αποτελούν αντικείμενο παρόμοιας αίτησης.

Η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα εναντίον των αιτητών, όπως θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο