ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ

Έρευνα - - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


(2002) 3 ΑΑΔ 669

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

 

ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 3047

(Υπόθεση Αρ. 695/99)

ΕΝΩΠΙΟΝ: ΠΙΚΗ, Π., ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, ΝΙΚΟΛΑΙΔΗ,

ΗΛΙΑΔΗ, ΚΡΑΜΒΗ, Δ/στών

Μεταξύ

      1. Ιάκωβου Αντωνίου
      2. Ανθούλλας Θεοφίλου
      3. Νικόλα Ξυδά
      4. Χρυστάλλας Χαρτσιώτη
      5. Θεόδωρου Μιχαηλίδη
      6. Χριστάκη Χριστοφή
      7. Νίκης Χ Γιαννή

Εφεσειόντων/Αιτητών

και

Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Εφεσίβλητης/Καθ΄ης η αίτηση

 

 

 

18 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2002

Για τους εφεσείοντες - Ε. Νικολαΐδου.

Για την εφεσίβλητη - Τ. Πολυχρονίδου, Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας.

 

 

 

ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου

θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ: Στον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 6) του 1996 [Ν. 57(ΙΙ)/1996] προβλέφθηκε κονδύλι για 12 θέσεις Τελωνειακών Λειτουργών Α΄ (κλίμακα Α11), με την ακόλουθη επεξήγηση:

"Προηγουμένως καλούμενες "Τελώνες (κλίμακα Α11 επεκτεινόμενη κατά δυο προσαυξήσεις)". Οι κάτοχοι των θέσεων κατά την ημερομηνία ψήφισης του παρόντος Νόμου να διατηρήσουν ως προσωπική την κλίμακα Α11 επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις".

 

Με τον περί Συμπληρωματικού Προϋπολογισμού Νόμο (Αρ. 19) του 1997 [Ν. 57(ΙΙ)/97] ψηφίστηκε κονδύλι για έξι θέσεις Τελωνειακού Λειτουργού Α΄ (κλίμακα Α11), με την ακόλουθη επεξήγηση:

"΄Εξι νέες θέσεις. Οι κάτοχοι των θέσεων κατά την ημερομηνία ψήφισης του περί Προϋπολογισμού Νόμου του 1997 (9(II) του 1997) διατηρούν ως προσωπική την Κλίμακα Α11 επεκτεινόμενη κατά δύο προσαυξήσεις".

 

Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), επειδή θεώρησε πως υπήρξε παράλειψη υποβολής πρότασης για πλήρωση θέσεων Τελωνειακού Λειτουργού Α΄, με απoφάσεις της ημερομηνίας 7.11.97 και 17.11.98, κίνησε το μηχανισμό πλήρωσης ενόψει του άρθρου 29 του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου του 1990 (Ν. 1/90). Οι έξι από αυτές τις θέσεις αντιστοιχούσαν προς τις προβλεπόμενες στον πιο πάνω Νόμο του 1997. Η έβδομη προέκυψε από την αφυπηρέτηση του κατόχου της. Δεν συμπληρώθηκε όμως η διαδικασία. Η ΕΔΥ ζήτησε γνωμάτευση από τη Νομική Υπηρεσία σε σχέση με το κατά πόσο η πλήρωση των θέσεων προϋπέθετε την έγκριση νέων σχεδίων υπηρεσίας γι΄αυτές. Η απάντηση δεν ήταν ακριβώς καταφατική. Διατυπώθηκε η άποψη πως το θέμα δεν στερείται αμφιβολιών και η συμβουλή για αναμονή μέχρι την έγκριση νέων σχεδίων υπηρεσίας προκρίθηκε ως η εγκυμονούσα λιγότερους κινδύνους περιπλοκών. Η ΕΔΥ αποφάσισε τον τερματισμό της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων και οι εφεσείοντες, ως λειτουργοί που προσδοκούσαν προαγωγή στις θέσεις, άσκησαν προσφυγή. Με πρώτο αίτημα την ακύρωση της απόφασης για τερματισμό της διαδικασίας πλήρωσης των κενών θέσεων και με δεύτερο, θα λέγαμε αδοκίμως αφού εδώ υπήρξε θετική απόφαση της διοίκησης, για αναγνώριση και αποδοκιμασία της παράλειψης της οφειλόμενης ενέργειας για πλήρωση των θέσεων.

Παρόμοιο θέμα είχε απασχολήσει στην Κυπριακή Δημοκρατία ν. Δαυΐδ Γεωργίου κ.α. ΑΕ 2779 κ.α. ημερομηνίας 21.6.01. Στο πλαίσιο της άποψης της διοίκησης πως απαιτούνταν νέα σχέδια υπηρεσίας ανέκυψε ως κρίσιμο το κατά πόσο με τον Προϋπολογισμό δημιουργήθηκαν νέες θέσεις. Η Ολομέλεια αποδέκτηκε την αντίθετη άποψη, ότι δηλαδή ο Προϋπολογισμός δεν είχε δημιουργήσει νέες θέσεις αλλά μόνο αντικατέστησε τους τίτλους και τις κλίμακες ήδη υφιστάμενων θέσεων. Απέρριψε, επομένως, την έφεση της Δημοκρατίας κατά της πρωτόδικης ακυρωτικής απόφασης. Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας που εξέδωσε ο Ηλιάδης, Δ.:

"Έχουμε εξετάσει προσεκτικά τις διάφορες εισηγήσεις που έχουν υποβληθεί και έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η πρωτόδικη απόφαση είναι ορθή. Από τη φρασεολογία του Νόμου 8(ΙΙ)/96 φαίνεται ότι ο Νόμος δεν δημιούργησε νέες θέσεις αλλά αντικατέστησε τον τίτλο και τις Κλίμακες ήδη υφιστάμενων θέσεων. Η διαφοροποίηση που επήλθε στον τίτλο και στη μισθοδοσία δεν επέβαλλε την έγκριση νέων σχεδίων υπηρεσίας. Με την εφαρμογή του Νόμου προέκυψε η υποχρέωση απόδοσης των δικαιωμάτων στους δικαιούχους. Η αντίληψη της Διοίκησης ότι θα έπρεπε να εγκριθούν νέα σχέδια υπηρεσίας είναι λανθασμένη. Η πιο πάνω εκτίμηση σε συνδυασμό με τη σχετική καθυστέρηση που παρατηρήθηκε οδηγεί στο αναπόφευκτο συμπέρασμα ότι η στάση της Διοίκησης συνιστά παράλειψη οφειλόμενης ενέργειας.

Αναφορικά με το συσχετισμό του άρθρου 27 του Νόμου 1/90 επικροτούμε την πρωτόδικη απόφαση ότι το πιο πάνω άρθρο δεν μπορεί να συνδεθεί με τις πρόνοιες του Νόμου 8(ΙΙ)/96. Και τούτο γιατί, όπως ορθά σημειώνεται στην πρωτόδικη απόφαση, το άρθρο 27 προβλέπει τα γενικά καθήκοντα και τις ευθύνες μιας υπό πλήρωση θέσης. Στην παρούσα περίπτωση οι εφεσίβλητοι κατείχαν ήδη τις θέσεις για τις οποίες ίσχυαν συγκεκριμένα Σχέδια Υπηρεσίας."

 

 

Το ερώτημα αν ήταν νέες οι θέσεις αποτέλεσε και το βασικό άξονα των επιχειρημάτων των δυο πλευρών στην παρούσα υπόθεση. Πρωτοδίκως κρίθηκε πως επρόκειτο για νέες θέσεις. Εξηγήθηκε πως βρίσκονταν "σε διαφορετική κλίμακα". Στην κλίμακα Α11. Περαιτέρω, έγινε αναφορά στο γεγονός ότι με το Ν. 57(ΙΙ)/97 προβλέφθηκε νέα θέση Τελώνη στην κλίμακα Α11. Επίσης, σε προηγηθείσα απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου κατά την οποία θα τροχιοδρομείτο αναδιάρθρωση που θα περιλάμβανε την κατανομή των θέσεων του Τμήματος Τελωνείων σε επιστημονική κατηγορία στην οποία θα εντάσσονταν και οι Τελωνειακοί Λειτουργοί Α΄, σε τεχνική στην οποία θα εντάσσονταν και οι Τελώνες και σε βοηθητική. Και εξηγήθηκε πως "τα γενικά καθήκοντα και οι ευθύνες της επίδικης θέσης δεν μπορεί να είναι τα ίδια με εκείνα των υφιστάμενων σχεδίων υπηρεσίας τα οποία αφορούσαν στην προηγούμενη θέση Τελώνη". Επομένως, με αναφορά και στο άρθρο 27 του Ν. 1/90 σε σχέση με το περιεχόμενο των σχεδίων υπηρεσίας και τον Κανονισμό 6 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Γενικών Κανονισμών) του 1991 (ΚΔΠ 98/91) σε σχέση με τη διαδικασία έγκρισης σχεδίων υπηρεσίας στην περίπτωση δημιουργίας θέσεων, καταλήγει πως δεν υπήρχε καθήκον πλήρωσης των θέσεων. Αντίθετα, όπως θεωρήθηκε, ήταν αδύνατη η προώθηση της διαδικασίας και ο τερματισμός της ήταν νόμιμος.

Οι εφεσείοντες αμφισβητούν την ορθότητα αυτής της κατάληξης και μεταξύ άλλων, παραπέμπουν στη διαφορετική τοποθέτηση της Δημοκρατίας στην περίπτωση της υπόθεσης Κρυστάλλω Χριστοδουλίδου κ.α. ν. Κυπριακής Δημοκρατίας - Προσφυγή 335/97 ημερομηνίας 21.3.00. Επιχειρηματολόγησε εκεί υπέρ της άποψης πως οι θέσεις που δημιούργησε ο Ν. 57(ΙΙ)/96 δεν ήταν νέες και πως απλώς υπήρξε μετονομασία τους. Η Δημοκρατία υποστήριξε την πρωτόδικη απόφαση.

Γνώμονας πρέπει να είναι ο Νόμος και έχουμε εν προκειμένω τη σαφή επεξήγηση, στο πλαίσιο των προνοιών του, πως οι θέσεις Τελωνειακού Λειτουργού Α΄ είναι "οι προηγουμένως καλούμενες Τελώνες». Θεωρούμε πως είναι σαφές ότι έχουμε απλή μετονομασία των υφιστάμενων θέσεων και, βεβαίως, αλλαγή στην κλίμακά τους, που δε θα επηρέαζε τους ήδη κατόχους τους. Αυτοί, παρά τη θέσπιση του Νόμου θα εξακολουθούσαν να δικαιούνται στις δυο προσαυξήσεις ως ήδη αλλά και ως στη συνέχεια κατέχοντες την ίδια θέση. Δε θα είχε νόημα αυτή η νομοθετική πρόνοια εάν εθεωρείτο πως η θέση Τελωνειακού Λειτουργού Α΄ ήταν νέα, για την οποία θα χρειαζόταν νέο σχέδιο υπηρεσίας όταν, εκτός των αμέσως πιο πάνω, γίνεται αναφορά και στη διατήρηση του μισθολογικού καθεστώτος για τους κατόχους των θέσεων "κατά την ημερομηνία ψήφισης του παρόντος νόμου".

Ισχύουν τα ίδια και σε σχέση με το Ν. 57(ΙΙ)/97. Η επεξήγηση εκεί πως οι έξι θέσεις για τις οποίες ψηφίστηκε κονδύλι θα ήταν νέες, σαφώς δεν αναφέρεται στο θέμα. Εκείνος ο Νόμος πρόβλεψε τη δημιουργία έξι επιπρόσθετων θέσεων, από αυτή την άποψη νέων. Σε σχέση δηλαδή με τις υφιστάμενες 12. Οι θέσεις Τελωνειακού Λειτουργού Α΄ στο πλαίσιό του αναφέρονται στις όμοιες θέσεις όπως αυτές είχαν μετονομασθεί με το Ν. 57(ΙΙ)/96, εξ ου και η περαιτέρω επεξήγηση σε σχέση με τους κατόχους των θέσεων "κατά την ημερομηνία ψήφισης του περί Προϋπολογισμού Νόμου του 1997 [Ν. 9(ΙΙ)/97]".

Με δοσμένη τη νομοθετική ρύθμιση, δε διαφοροποιείται η κατάσταση με παραπομπή είτε στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου που προηγήθηκε είτε με αναφορά στο άρθρο 27 του Ν. 1/90 ή στους Κανονισμούς σε σχέση με τη διαδικασία έγκρισης σχεδίων υπηρεσίας. ΄Οπως ακριβώς και στην περίπτωση της υπόθεσης Κυπριακή Δημοκρατία ν. Δαυΐδ Γεωργίου (ανωτέρω). Επομένως, υπήρχε καθήκον ενέργειας και η ΕΔΥ παρανόμως τερμάτισε τη διαδικασία πλήρωσης των θέσεων.

Οι εφεσείοντες είχαν εισηγηθεί και παραβίαση της αρχής της ισότητας με τον ισχυρισμό πως σε άλλες περιπτώσεις η ΕΔΥ προχώρησε πάνω σε διαφορετική βάση. Ενόψει της κατάληξης στην οποία έχουμε αχθεί δε χρειάζεται να μας απασχολήσουν οι λόγοι έφεσης που αφορούν σ΄αυτή τη δευτερεύουσα πτυχή. Η έφεση επιτυγχάνει, με έξοδα. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται.

Πικής, Π.

 

Κωνσταντινίδης, Δ.

 

Νικολαΐδης, Δ.

Ηλιάδης, Δ.

Κραμβής, Δ.

 

 

 

 

 

 

 

 

/ΜΣι.

C:\My Documents\2002\PART3\3047.doc


cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο