|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 3 ΑΑΔ 147
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΕΣ ΕΦΕΣΕΙΣ ΑΡ. 3190 και 3194
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΑΡΤΕΜΙΔΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, ΗΛΙΑΔΗ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ,
ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, ΔΔ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 3190
Μεταξύ:
Χρίστου Ιωσηφίδη
Εφεσείοντα/Ενδιαφερόμενο Μέρος
και
1. Ανδρέα Δαβερώνα (Αιτητή στην προσφυγή 348/96)
2. Γεώργιου Κασάπη (Αιτητή στην προσφυγή 349/96)
Εφεσιβλήτων/Αιτητών
και
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Καθ΄ης η Αίτηση
------------------------------
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 3194
Μεταξύ:
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Εφεσείοντες/Καθ΄ων η Αίτηση
και
1. Ανδρέα Δαβερώνα (Αιτητή στην προσφυγή 348/96)
2. Γεώργιου Κασάπη (Αιτητή στην προσφυγή 349/96)
Εφεσιβλήτων/Αιτητών
------------------------------
12 Μαρτίου 2002
Ο Εφεσείων στην ΑΕ3190 εμφανίζεται αυτοπροσώπως.
Για τους Εφεσίβλητους: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Για την Καθ΄ης η Αίτηση: κ. Αντ. Βασιλειάδης, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για την Εφεσείουσα στην Α.Ε. 3194: κ. Αντ. Βασιλειάδης, Ανώτερος
Δικηγόρος της Δημοκρατίας.
Για τους Εφεσίβλητους: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Το Ενδιαφερόμενο Μέρος Χρ. Ιωσηφίδης εμφανίζεται αυτοπροσώπως.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Χατζηχαμπής, Δ.
: Αποφασιστικής σημασίας στην έκβαση των εφέσεων αυτών είναι, κατά την άποψή μου, η απόφαση στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Ιωσηφίδη (1994) 3 ΑΑΔ 495. Η υπόθεση εκείνη έκρινε ότι ήταν παράνομη η απόσυρση της πρότασης για πλήρωση της θέσης του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας. Επισημαίνω ότι η απόσυρση της πρότασης έγινε μετά που η ΕΔΥ, αφού έκρινε τον κ. Ιωσηφίδη προσοντούχο, τον επέλεξε ως τον καταλληλότερο για διορισμό στην εν λόγω θέση αλλά πριν κοινοποιηθεί η απόφαση της ΕΔΥ στον κ. Ιωσηφίδη και μετά που η ΕΔΥ, αφού, ως αποτέλεσμα των παρεμβάσεων, ανέστειλε την απόφαση της και επαναδιερεύνησε τα προσόντα του κ. Ιωσηφίδη, τον έκρινε και πάλι προσοντούχο και έκρινε ότι οι λόγοι που προβλήθησαν από το Υπουργείο Εσωτερικών για απόσυρση της πρότασης δεν ήσαν ικανοποιητικοί. Επισημαίνω επίσης ότι η απόσυρση της πρότασης ήταν το αποτέλεσμα παρεμβάσεων και διεργασιών, με έναυσμα την εκ των υστέρων αμφισβήτηση από το Γενικό Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως των προσόντων του κ. Ιωσηφίδη, που εκρίθησαν από την Ολομέλεια ως απαράδεκτες, περιλαμβανομένης της προσπάθειας τροποποίησης του σχεδίου υπηρεσίας ώστε να αποκλείετο ο κ. Ιωσηφίδης ως εξωτερικός υποψήφιος.Με αυτό το υπόβαθρο, η άποψη μου είναι ότι ορθά η ΕΔΥ, κατά την επανεξέταση, θεώρησε εαυτή δεσμευμένη από την εν λόγω απόφαση να προσφέρει τον ήδη αποφασισθέντα διορισμό στον κ. Ιωσηφίδη. Το θέμα δεν ήταν καθόλου θέμα δεδικασμένου ως προς τα προσόντα αλλά απλώς θέμα συνέχισης της διαδικασίας από το σημείο στο οποίο είχε, κακώς, διακοπεί. Και το σημείο εκείνο ήταν μετά από τη διαπίστωση ότι ο κ. Ιωσηφίδης ήταν προσοντούχος αλλά και μετά από τη λήψη της απόφασης για διορισμό του. Αυτό είναι και το νόημα της αναφοράς στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Ιωσηφίδη, ανωτέρω, από τον Πική, Δ. (ως ήτο τότε), δίδοντας την απόφαση της Ολομέλειας, ότι (σ. 503):
"..... η διαδικασία για την πλήρωση της θέσης είχε συμπληρωθεί και η παρέμβαση του κ. Ιωαννίδη συνιστούσε εξωγενή παράγοντα.
Κρίνεται απαράδεκτη η επαναδιερεύνηση θεμάτων που άπτονται απόφασης της Ε.Δ.Υ. για την πλήρωση κενής θέσης με αφορμή τις ταλαντεύσεις κυβερνητικού λειτουργού για τα προσόντα του επιλεγέντα, οι οποίες εκφράζονται έξω από το πλαίσιο της νενομισμένης διαδικασίας."
Αλλά και της Αναφοράς στη σ. 509, σε συνάρτηση με την επαναδιερεύνηση των προσόντων του κ. Ιωσηφίδη από την Ε.Δ.Υ., ότι:
"Με την ολοκλήρωση της έρευνας για τα προσόντα του κ. Ιωσηφίδη και την απόφαση η οποία λήφθηκε εξέλιπε κάθε λόγος για τη μη υλοποίηση της απόφασης για το διορισμό του."
Αν ήταν άλλως, και επιτρέπετο στην Ε.Δ.Υ. να επαναδιερευνήσει τα προσόντα του κ. Ιωσηφίδη κατά την επανεξέταση, θα εξουδετερώνετο η απόφαση της Ολομέλειας ότι κακώς η πρόταση απεσύρθη. Και αν η Ε.Δ.Υ. δεν μπορούσε να επαναδιερευνήσει το θέμα των προσόντων του κ. Ιωσηφίδη μετά από τις παρεμβάσεις που έγιναν, τοσούτο μάλλον δεν μπορούσε να το επαναδιερευνήσει μετά από την ακύρωση από την Ολομέλεια της απόσυρσης της πρότασης που επανέφερε τα πράγματα στο στάδιο στο οποίο η ήδη ληφθείσα απόφαση για διορισμό του κ. Ιωσηφίδη δεν είχε κοινοποιηθεί. Υποχρέωση της Ε.Δ.Υ. κατά την επανεξέταση ήταν λοιπόν να συνεχίσει τη διαδικασία από το στάδιο εκείνο και όχι να επανέλθει στο θέμα των προσόντων, όχι διότι τούτο ήταν δεδικασμένο αλλά διότι δεν εγείρετο πλέον.
Αναφορά στο ίδιο το πρακτικό της Ε.Δ.Υ. αποκαλύπτει ότι αυτό ακριβώς είναι που θεώρησε η Ε.Δ.Υ. ότι τη δέσμευε και όχι το ότι τα προσόντα του κ. Ιωσηφίδη είχαν κριθεί ως δεδικασμένο από την Ολομέλεια:
"Η Επιτροπή, αφού μελέτησε τις πιο πάνω επιστολές, αποφάσισε ότι τόσο η απόφαση του Δικαστηρίου όσο και η γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα την υποχρεώνουν να προχωρήσει στο διορισμό του Ιωσηφίδη προς υλοποίηση των νομικών απαιτήσεων." (υπογράμμιση δική μου).
Και αυτό είναι που είχε υπ΄όψη του και ο Γενικός Εισαγγελέας, στις δύο επιστολές του οποίου βασίσθηκε η ΕΔΥ κατά την επανεξέταση. Στην επιστολή της 4.1.1996 ο Γενικός Εισαγγελέας λέγει:
"..... όσον αφορά το θέμα της προσφοράς θέσης προς τον κ. Ιωσηφίδη ουδεμία διακριτική εξουσία έχετε, διότι πρόκειται περί σαφούς υποχρέωσης, η οποία προκύπτει από το ακυρωτικό δεδικασμένο (Άρθρο 146.5 του Συντάγματος). Επομένως υπέχετε υποχρέωση να του προσφέρετε τη θέση σύμφωνα με την πιο πάνω επιστολή μου."
(υπογράμμιση δική μου).
Σημαντική είναι και η περαιτέρω παρατήρηση του Γενικού Εισαγγελέα που επίσης καταδεικνύει ότι το θέμα δεν αφορούσε το δεδικασμένο των προσόντων του κ. Ιωσηφίδη αλλά απλώς τη συμπλήρωση της διαδικασίας από το στάδιο στο οποίο είχε μείνει:
"Ενόψει των ανωτέρω δεν τίθεται θέμα επιφύλαξης θέσης των παρόντων μελών της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ως προς το εάν έχει ή όχι τα προσόντα ο κ. Ιωσηφίδης και τούτο διότι η απόφαση που καλείσθε να λάβετε δεν επηρεάζει τη δυνατότητα έρευνας για τα προσόντα του σε οποιαδήποτε μελλοντική διαδικασία ενώπιον σας
(υπογράμμιση δική μου).
Και η ίδια η Ε.Δ.Υ. στο πρακτικό της, κάνοντας αναφορά στο θέμα των προσόντων του κ. Ιωσηφίδη, δεν έπραξε τούτο αποφαινόμενη και πάλι επί των προσόντων του αλλά μόνο για να διευκρινίσει ότι δεν εδεσμεύετο ως προς τα προσόντα του κ. Ιωσηφίδη σε μελλοντικές διαδικασίες:
"Η Επιτροπή θεωρεί ότι οφείλει να πράξει τούτο, διατηρεί όμως την άποψη ότι, υπό το φως της απόφασης της παρούσας Επιτροπής, που λήφθηκε στις 8.3.93 (θέμα Β.(1)(2) των πρακτικών), με την οποία κρίθηκε ότι ο Ιωσηφίδης δεν κατέχει τα προσόντα της θέσης Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας, η προσφορά σε αυτόν διορισμού προς υλοποίηση απόφασης της προηγούμενης Επιτροπής και ικανοποίηση των νομικών απαιτήσεων δεν εξυπακούει οποιαδήποτε υποχρέωση ή δέσμευση της παρούσας Επιτροπής όπως αναγνωρίσει σ΄αυτόν την κατοχή των προσόντων που απαιτούνται για τη συγκεκριμένη θέση ή για άλλη παρόμοια θέση στην οποία απαιτούνται τα ίδια προσόντα, και ότι εάν και όταν παρουσιαστεί τέτοιο θέμα η Επιτροπή θα το εξετάσει υπό το φως της νομολογίας που θα ισχύει." (υπογράμμιση δική μου).
Δεν μπορώ λοιπόν να συμφωνήσω με την άποψη του αδελφού μου Δικαστή ο οποίος επελήφθη της προσφυγής πρωτοδίκως ότι (σ. 13):
"Η ΕΔΥ, κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης διατυπώνει σαφώς τη διαφωνία της προς την κρίση της προηγούμενης Επιτροπής ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα για διορισμό στην επίδικη θέση και αναφέρεται σε δική της προγενέστερη απόφαση ημερ. 8.3.93 στην οποία εμπεριέχεται η διαπίστωση ότι ο κ. Ιωσηφίδης δεν κατείχε τα προσόντα της θέσης Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας. Είναι φανερό ότι, στην προκείμενη περίπτωση, η ΕΔΥ, ενήργησε αντίθετα προς την κρίση της, θεωρώντας προφανώς ότι είχε δέσμια υποχρέωση να ακολουθήσει τη γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα."
Η Ε.Δ.Υ. δεν επανατοποθετήθηκε επί των προσόντων του κ. Ιωσηφίδη ούτε θεώρησε εαυτή δεσμευμένη ως προς τούτα. Η μόνη δέσμευση της, όπως την αντελήφθη και η ίδια, ήταν να συνεχίσει τη διαδικασία από το στάδιο στο οποίο επανήλθε μετά από την απόφαση της Ολομέλειας. Και, συνεχίζοντας την, προσέφερε τον ήδη αποφασισθέντα διορισμό στον κ. Ιωσηφίδη.
Όσο θα εξαρτάτο λοιπόν από εμένα θα επέτρεπα τις εφέσεις.
Δ. Χατζηχαμπής,
Δ.
/ΚΧ"Π