Κυπριακή Δημοκρατία, Γιώργος Αλεξάνδρου ν. (Αρ. 1) (2001) 3 ΑΑΔ 14

Διοικητική Πράξη ― Εκτελεστή ― Σε αντιδιαστολή με την πληροφοριακή ― Απόφαση περί μετακίνησης υπαλλήλου και μετονομασίας της θέσης του, λόγω έκδοσης του περί Προϋπολογισμού Νόμου, απόφαση εκτελεστή ― Εφαρμόζει το Νόμο στο πρόσωπο του υπαλλήλου.

Ο εφεσείων είχε προσβάλει πρωτόδικα την απόφαση της εφεσίβλητης να τον μετακινήσει σε άλλο Υπουργείο και σε άλλη θέση από αυτήν στην οποία ήταν τοποθετημένος, βάσει αλλαγής που επέφερε ο περί Προϋπολογισμού Νόμος του 1996 (Ν.1(ΙΙ)/96). Αντικείμενο της έφεσης ήταν η πρωτόδικη δικαστική απόφαση, με την οποία η προσφυγή του απορρίφθηκε, ως προσβάλλουσα πληροφοριακή απόφαση.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας δεκτή την έφεση, αποφάσισε ότι:

Σύμφωνα με τη νομολογία, μόνο οι εκτελεστές διοικητικές πράξεις ή αποφάσεις υπόκεινται σε ακυρωτικό έλεγχο. Εκτελεστές δε, θεωρούνται οι πράξεις ή αποφάσεις εκείνες, οι οποίες παράγουν έννομα αποτελέσματα για τους διοικούμενους, δηλαδή συνιστούν, μεταβάλλουν ή καταργούν δικαιώματα και/ή υποχρεώσεις τους.

Η προσβαλλόμενη απόφαση παράγει έννομα αποτελέσματα για τον αιτητή, υπό την έννοια ότι, με την εφαρμογή του Νόμου στο πρόσωπό του, αφενός αυτός μετακινείται και τοποθετείται στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων, και αφετέρου, χωρίς την αποδοχή του, διορίζεται σε θέση άλλη, από εκείνη στην οποία πρωτοδιορίστηκε και προάχθηκε, με νέο Σχέδιο Υπηρεσίας και διαφορετικά καθήκοντα. Εμπεριέχει, επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση το στοιχείο της εκτελεστότητας και σαν τέτοια, υπόκειται σε ακυρωτικό έλεγχο.

Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.

Αναφερόμενες υποθέσεις:

Δημοκρατία v. Sunoil Bunkering Ltd (1994) 3 Α.Α.Δ. 26,

Υπ. Οικονομικών κ.ά. v. Παπαξενοπούλου (1993) 3 Α.Α.Δ. 478,

Krashias Dev. v. Δήμου Έγκωμης (1995) 3 Α.Α.Δ. 198,

Κυβερνήτου κ.ά. v. Δημοκρατίας κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 539.

Έφεση.

Έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Χρυσοστομής, Δ.) (Αρ. Προσφυγής 166/96) ημερομηνίας 24/6/98 με την οποία απορρίφθηκε ως απαράδεκτη η προσφυγή του εναντίον του περιεχομένου της επιστολής ημερομηνίας 1/2/96 με την οποία επληροφορείτο ότι, σύμφωνα με τον Περί Προϋπολογισμού Νόμο του 1996, Ν.1(ΙΙ) 1996, η θέση Πολιτικού Μηχανικού, 1ης Τάξης, Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, που κατείχε, έχει μετονομαστεί από 1.1.96 σε Εκτελεστικό Μηχανικό, 1ης Τάξης, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων, και έχει μεταφερθεί από το Κεφάλαιο 12.01.2 στο Κεφάλαιο 12.06.2 Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων.

Ο Εφεσείων εμφανίζεται προσωπικά.

Γ. Ερωτοκρίτου, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.

Cur. adv. vult.

ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ..

ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Την 1.3.1988 ο εφεσείων διορίστηκε στη θέση Πολιτικού Μηχανικού, 2ης Τάξεως, Υπουργείο Γεωργίας και Φυσικών Πόρων (όπως ήταν τότε). Την 1.3.1990 προήχθη στη θέση Πολιτικού Μηχανικού, 1ης Τάξεως. Από τις 26.3.1991, και για περίοδο δύο ετών, ο εφεσείων υπηρέτησε με απόσπαση στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων.

Με επιστολή του προς το Διευθυντή Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού, ημερομηνίας 25.9.1995, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος εισηγήθηκε τη μεταφορά της θέσης Πολιτικού Μηχανικού 1ης και 2ης Τάξεως στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων και, ταυτόχρονα, τη μετονομασία της σε θέση Εκτελεστικού Μηχανικού 1ης και 2ης Τάξεως. Παράλληλα, εισηγήθηκε την κατάργηση μίας κενής θέσης Εκτελεστικού Μηχανικού 1ης και 2ης Τάξεως στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων γιατί, όπως ανέφερε στην επιστολή του, αποδείχθηκε εκ των πραγμάτων ότι η θέση δεν εξυπηρετούσε οποιοδήποτε χρήσιμο σκοπό.

Η εισήγηση υιοθετήθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και, αφού περιλήφθηκε στον προϋπολογισμό του 1996, ψηφίστηκε σε Νόμο με τον περί Προϋπολογισμού Νόμο 1(ΙΙ) του 1996 (ο Νόμος).

Την 1.2.1996 η εφεσίβλητη Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας απηύθυνε στον εφεσείοντα την ακόλουθη επιστολή:

«Έχω οδηγίες να σας πληροφορήσω ότι σύμφωνα με τον Περί Προϋπολογισμού Νόμο του 1996, Ν.1(ΙΙ) του 1996, η θέση Πολιτικού Μηχανικού, 1ης Τάξης, Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, που κατέχετε, έχει μετονομαστεί από 1.1.96 σε Εκτελεστικό Μηχανικό, 1ης Τάξης, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων, και έχει μεταφερθεί από το Κεφάλαιο 12.01.2 στο Κεφάλαιο 12.06.2 Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων.»

Ο εφεσείων πρόσβαλε το περιεχόμενο της πιο πάνω επιστολής με προσφυγή η οποία, όμως, απορρίφθηκε πρωτόδικα ως απαράδεκτη με το σκεπτικό ότι αυτή πληροφορούσε απλώς τον εφεσείοντα για τις πρόνοιες του Νόμου αναφορικά με τη θέση του και, συνεπώς, εφόσον ήταν καθαρά πληροφοριακού χαρακτήρα, δεν συνιστούσε εκτελεστή διοικητική απόφαση.

Με την ενώπιόν μας έφεση, ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης. Είναι η εισήγησή του ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι πληροφοριακού χαρακτήρα αλλά συνιστά εκτελεστή διοικητική απόφαση για το λόγο ότι με αυτή

(α) εφαρμόζεται στο πρόσωπό του ο Νόμος με αποτέλεσμα τη μετακίνηση και τοποθέτησή του στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων και

(β) ουσιαστικά, χωρίς την αποδοχή του, διορίζεται σε θέση άλλη από εκείνη στην οποία πρωτοδιορίστηκε και, ακολούθως, προάχθηκε, με νέο Σχέδιο Υπηρεσίας και διαφορετικά καθήκοντα.

Ο εφεσείων έχει δίκαιο. Σύμφωνα με τη νομολογία μόνο οι εκτελεστές διοικητικές πράξεις ή αποφάσεις υπόκεινται σε ακυρωτικό έλεγχο. Εκτελεστές δε θεωρούνται οι πράξεις ή αποφάσεις εκείνες οι οποίες παράγουν έννομα αποτελέσματα για τους διοικούμενους, δηλαδή συνιστούν, μεταβάλλουν ή καταργούν δικαιώματα και/ή υποχρεώσεις τους. Στη Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd (1994) 3 Α.Α.Δ. 26, 27, ο Πικής Δ. (όπως ήταν τότε) έθεσε το θέμα ως εξής:

«Το κριτήριο για την εκτελεστότητα διοικητικής πράξης ή απόφασης είναι η παραγωγή έννομων αποτελεσμάτων, δηλαδή η γένεση εξ αυτής δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Πράξη είναι εκτελεστή εφόσον επιβάλλει υποχρεώσεις στο διοικούμενο, μη υφιστάμενες πριν την έκδοσή της, η μη εκπλήρωση των οποίων παρέχει το δικαίωμα στη Διοίκηση να επικαλεσθεί τα μέσα του δικαίου για την εκτέλεσή τους.»

Πράξεις ή αποφάσεις πληροφοριακού χαρακτήρα ή που εκφράζουν την πρόθεση και όχι τη βούληση της διοίκησης, χωρίς να παράγουν έννομα αποτελέσματα, στερούνται του στοιχείου της εκτελεστότητας. (Βλ., μεταξύ άλλων, Υπ. Οικονομικών κ.ά. ν. Παπαξενοπούλου (1993) 3 Α.Α.Δ. 478, Krashias Dev. v. Δήμου Έγκωμης (1995) 3 Α.Α.Δ. 198 και Κυβερνήτου κ.ά. ν. Δημοκρατίας κ.ά. (1996) 3 Α.Α.Δ. 539).

Στην προκείμενη περίπτωση, η προσβαλλόμενη απόφαση παράγει έννομα αποτελέσματα για τον αιτητή υπό την έννοια ότι, με την εφαρμογή του Νόμου στο πρόσωπό του, αφενός αυτός μετακινείται και τοποθετείται στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων και, αφετέρου, χωρίς την αποδοχή του, διορίζεται σε θέση άλλη από εκείνη στην οποία πρωτοδιορίστηκε και προάχθηκε, με νέο Σχέδιο Υπηρεσίας και διαφορετικά καθήκοντα. Εμπεριέχει, επομένως, η προσβαλλόμενη απόφαση το στοιχείο της εκτελεστότητας και, σαν τέτοια, υπόκειται σε ακυρωτικό έλεγχο.

Η έφεση επιτυγχάνει με έξοδα υπέρ του εφεσείοντα, πρωτόδικα και κατ' έφεση.

Η προσφυγή θα οριστεί για να προχωρήσει η ακρόαση της ουσίας της.

Η�έφεση επιτυγχάνει με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία