|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 3 ΑΑΔ 1134
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3132
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΧΡ. ΑΡΤΕΜΙΔΗ, Γ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, Τ. ΗΛΙΑΔΗ,Ρ. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, Δ. ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, ΔΔ.
Μεταξύ:
Χριστόδουλου Χριστοδούλου
Εφεσεί οντα-Αιτητή
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω
Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας
Εφεσίβ λητης-Καθ΄ης η αίτηση
- - - - - -
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24.7.2001 ΓΙΑ ΕΠΑΝΑΦΟΡΑ ΕΦΕΣΗΣ
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ
: 12.12.2001Για τον εφεσείοντα-αιτητή: κ. Α.Σ. Αγγελίδης.
Για την εφεσίβλητη-καθ΄ης η αίτηση: κ. Ξ. Ευσταθίου, Δικηγόρος της
Δημοκρατίας.
- - - - - -
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.
: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίουθα δώσει ο Γαβριηλίδης, Δ.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.
: Στις 4 Ιουλίου 2001 η Ολομέλεια επιλήφθηκε, βάσει του Κανονισμού 13(ε) του περί Εφέσεων (Προδικασία, Περιγράμματα Αγορεύσεων, Περιορισμός του Χρόνου των Προφορικών Αγορεύσεων και Συνοπτική Διαδικασία για την Απόρριψη Προδήλως Αβάσιμων Εφέσεων) Διαδικαστικού Κανονισμού του 1996 έως 1998, παράλειψης του εφεσείοντος να υποβάλει περίγραμμα αγόρευσης. Και, κατ΄ εφαρμογή του Κανονισμού 13(β), απέρριψε την έφεση.* Οδηγίες, στα πλαίσια της προδικασίας, είχαν δοθεί στις 4 Μαϊου 2001 και η ορισθείσα προθεσμία των 45 ημερών είχε λήξει στις 19 Ιουνίου 2001. Ο δικηγόρος του εφεσείοντος πληροφορήθηκε την απόρριψη της έφεσης όταν, στις 13 Ιουλίου 2001, παρέδωσε στο Πρωτοκολλητείο, για καταχώρηση, αίτηση για παράταση της προθεσμίας να υποβάλει περίγραμμα αγόρευσης η οποία του επιστράφηκε. Ακολούθησε, στις 24 Ιουλίου 2001, η παρούσα αίτηση για επαναφορά της έφεσης.Η αίτηση για επαναφορά της έφεσης υποστηρίζεται από ένορκο δήλωση της δικηγόρου κας Αλίκης Αγρότου, σύμφωνα με την οποία «Για την ετοιμασία περιγράμματος ήταν αναγκαία η διαβούλευση και/ή συνεννόηση με τον Εφεσείοντα - Αιτητή. Λόγω όμως του γεγονότος ότι ο Εφεσείων διαμένει από κάποιο χρόνο μόνιμα στο εξωτερικό, δεν κατέστη δυνατό να γίνει η αναγκαία συνάντηση και/ή διαβούλευση και έτσι ο χρόνος για καταχώριση περιγράμματος παρήλθε εκ παραδρομής και/ή λάθους του γραφείου μας.».
Η εξουσία για επαναφορά έφεσης που απορρίφθηκε, κατ΄ εφαρμογή του Κανονισμού 13(β), ρυθμίζεται από την επιφύλαξη στον Κανονισμό 13(ε). Ολόκληρος ο Κανονισμός 13(ε) έχει ως εξής:
«Στο τέλος εκάστου μηνός, το Πρωτοκολλητείο του Ανωτάτου Δικαστηρίου ετοιμάζει κατάλογο των εφέσεων στις οποίες οι διάδικοι παρέλειψαν να καταχωρήσουν περιγράμματα αγορεύσεων και θέτει τον κατάλογο ενώπιον του αρμόδιου Εφετείου, το οποίο επιλαμβάνεται του θέματος.
Νοείται ότι έφεση ή αντέφεση που απορρίπτεται, δυνάμει του παρόντος Κανονισμού, επαναφέρεται όταν αποδεικνύεται ότι η μη καταχώριση περιγράμματος αγόρευσης, οφείλεται σε λόγο πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα ή αντεφεσείοντα ανάλογα με την περίπτωση, με αποτέλεσμα η μη επαναφορά της να ισοδυναμεί με αποστέρηση του δικαιώματος να ακουστούν.»
Η επιφύλαξη στον Κανονισμό 13(ε) ερμηνεύθηκε και εφαρμόστηκε σε αριθμό αποφάσεων, τόσο της Ολομέλειας όσο και του Εφετείου. Στην Ξενοφώντος ν. Χ»Αράπη, Πολ. Έφ. 9691, ημερομηνίας 23.2.1999, το Εφετείο ανέφερε τα ακόλουθα σχετικά (Αρτεμίδης Δ.):
«Το σύστημα λειτουργίας ενός δικηγορικού γραφείου δεν αφορά το Δικαστήριο. Οι πιθανές ελλείψεις σ΄ αυτό δεν εμπίπτουν στην έννοια «πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα» που απαντά στον Κανονισμό. Η μη συμμόρφωση με τις πιο πάνω διατάξεις πρέπει να οφείλεται σε λόγο η επέλευση του οποίου δεν οφείλεται στην συνήθη ανθρώπινη λειτουργία.»
Στην Ρουβανιάς Λτδ κ.ά. ν. Δημοκρατίας, ΑΕ2525 και 2539, ημερομηνίας 14.4.2000, λέχθηκαν τα εξής (Νικήτας Δ.):
«Το κριτήριο της επαναφοράς περικλείεται στη φράση πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα ή αντεφεσείοντα. Εκφράζει με σαφήνεια την πρόθεση των συντακτών του Κανονισμού να περιορίσουν στο ελάχιστο το πεδίο άσκησης της δικαιοδοσίας για επαναφορά. Προφανώς γιατί διαφορετική αντιμετώπιση θα μπορούσε να δημιουργήσει επικίνδυνα ρήγματα στην εφαρμογή της αρχής της τελεσιδικίας. .................
...... Η φράση δεν μπορεί παρά να σημαίνει εξαιρετικό έκτακτο ή σπάνιο συμβάν ή περίσταση, που είναι απρόβλεπτο και εκτός ελέγχου.»
Οι ίδιες αρχές επαναλήφθηκαν στην Μανώλη ν. Ελευθερίου, Πολ. Έφ. 10573, ημερομηνίας 19.12.2000, και στην Χρίστου ν. Χ»Ιωάννου κ.ά., ημερομηνίας 11.4.2001
.Από την πιο πάνω νομολογία είναι ξεκάθαρο ότι σφάλματα ή παραλείψεις του δικηγόρου ή του προσωπικού του γραφείου του δεν είναι δυνατό να ταξινομηθούν ως λόγοι «πέραν των δυνάμεων του εφεσείοντα ή αντεφεσείοντα» ώστε να δικαιολογείται η επαναφορά έφεσης. Το πραγματικό υπόβαθρο της παρούσας αίτησης, όπως περιέχεται στην ένορκο δήλωση της κας Αγρότου, δεν θέτει, με κανένα τρόπο, την περίπτωση μέσα στα όρια της επιφύλαξης στον Κανονισμό 13(ε) και, επομένως, η αίτηση για επαναφορά δεν μπορεί παρά να απορριφθεί.
Δεδομένου ότι ο δικηγόρος της εφεσίβλητης δεν πρόβαλε ένσταση στην αίτηση για επαναφορά της έφεσης, δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
/ΧΤΘ