|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2001) 3 ΑΑΔ 1101
ANΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Αναθεωρητική έφεση αρ.2887
ΕΝΩΠΙΟΝ
: ΑΡΤΕΜΙΔΗ, KΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗ, ΗΛΙΑΔΗ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗ, ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ/στων.Γιώργου Αλεξάνδρου
οδός Αμμοχώστου 8, Λατσιά
εφεσείων-αιτητής
- και -
Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω
1. Υπουργού Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος
2. Διευθυντή και Αν.Διευθυντή Τμήματος Ανάπτυξης Υδάτων
εφεσίβλητοι-καθ΄ων η αίτηση
........................
30 Νοεμβρίου, 2001
Ο εφεσείων παρουσιάζεται αυτοπροσώπως
Για τους εφεσίβλητους: κα.Θ.Μαυρομουστάκη για κα.Γ.Κούσιου για Γεν.Εισαγγελέα
.........................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ
: Τα γεγονότα της υπόθεσης εκτίθενται με λεπτομέρεια στην πρωτόδικη απόφαση, αλλά και στην απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εκδόθηκε στις 13.7.01 αναφορικά με άλλη προσφυγή του εφεσείοντα, η οποία όμως είχε την ίδια αφετηρία γεγονότων. Το ζήτημα δημιουργήθηκε από την πρόνοια στον περί Προϋπολογισμού Νόμο του 1996, Ν.1(ΙΙ)/96, σύμφωνα με την οποία η θέση Πολιτικού Μηχανικού 1ης τάξης, Υπουργείο Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος, μετονομάστηκε, από 1.1.96, σε Εκτελεστικό Μηχανικό 1ης τάξης, Τμήμα Ανάπτυξης Υδάτων. Η πρόνοια αυτή, που περιλήφθηκε στον προϋπολογισμό μετά από εισήγηση του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Γεωργίας, Φυσικών Πόρων και Περιβάλλοντος και υιοθετήθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, αφορούσε ατομικά τον εφεσείοντα. Την 1.2.96 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας πληροφόρησε τον εφεσείοντα για τη θέσπιση της επίμαχης διάταξης, και στις 29.3.96 το Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων τον κάλεσε να αναλάβει καθήκοντα στην υπηρεσία Κατασκευών. Ακολούθησαν έγγραφες ενστάσεις του αιτητή και σχετική αλληλογραφία, με κατάληξη την επιστολή της 31.7.98 του Υπουργείου Γεωργίας, στην οποία επαναλαβάνονταν ουσιαστικά αυτά που αφορούσαν στη διαδικασία μετακίνησης του εφεσείοντα, που έγινε σύμφωνα με την πιο πάνω διάταξη στο νόμο για τον προϋπολογισμό.Ο συνάδελφος, που δίκασε πρωτόδικα την προσφυγή, πολύ ορθά, κατά τη γνώμη μας, έκρινε πως η προσβαλλόμενη, όπως χαρακτηριζόταν στην προσφυγή, απόφαση στις 31.7.98 δεν συνιστούσε εκτελεστή πράξη. Το περιεχόμενο της δεν ήταν τίποτε άλλο παρά επανάληψη των γεγονότων που είχαν αποκρυσταλλωθεί το 1996.
Η έφεση, επομένως, θα απορριφθεί. Να ολοκληρώσουμε όμως την εικόνα των γεγονότων, όπως εξελίκτηκαν μετά την πρωτόδικη απόφαση. Ο εφεσείων είχε προσβάλει και με άλλη προσφυγή την μετακίνηση του, με την εισήγηση πως η επίμαχη πρόνοια στον περί Προϋπολογισμού Νόμο ήταν αντισυνταγματική γιατί με αυτή επιδιωκόταν η άσκηση διοικητικής λειτουργίας από τη Βουλή. Η προσφυγή απορρίφθηκε πρωτόδικα, όπως αναφέρεται και στην απόφαση του αδελφού μας δικαστή, αντικείμενο της παρούσας έφεσης. ΄Εγινε όμως αργότερα αποδεκτή κατ΄ έφεση από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία, κρίνοντας ορθή την εισήγηση του εφεσείοντα, είπε τα εξής: (Α.Ε.2673 Γιώργου Αλεξάνδρου και Δημοκρατίας, 13.7.2001).
«Πρόνοια η οποία πράγματι παραβιάζει τη συνταγματική αρχή της διάκρισης των εξουσιών υπό την έννοια ότι, με αυτή, η Βουλή των Αντιπροσώπων, επιδιώκει να ασκήσει, και όντως ασκεί, διοικητική λειτουργία, με τα έννομα αποτελέσματα που περιγράψαμε στις 15.1.2001, στο πρόσωπο του εφεσείοντα και μόνο. (Βλ. μεταξύ άλλων ΄Αννα Ηλία κ.α. ν. Δημοκρατίας, Συνεκδ.Προσφ.534/97 κ.α., 23.12.1999).
Ο εφεσείων δεν χειρίστηκε ορθά τις δυο προσφυγές του. Θα έπρεπε να προηγηθεί η προσφυγή, που αποτέλεσε το αντικείμενο στην ΑΕ2673, και ενδεχομένως ανάλογα με το αποτέλεσμα της, και τις εξ΄αυτής πράξεις της διοίκησης, να προχωρήσει να προσβάλει με προσφυγή οποιαδήποτε από τις πράξεις αυτές θεωρήσει ως εκτελεστές και τον επηρεάζουν δυσμενώς.
Η έφεση απορρίπτεται με £500 έξοδα.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
Δ.
/MAA