Mεταξύ -

Epsilon Electromechanical Ltd. ως αντιπροσώπου της

Hawker Siddeley Switchgear Ltd.

- και -

Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου

------------------------

Για την εφεσείουσα: Α.Σ. Αγγελίδης

Για την εφεσίβλητη: Α. Δημητρίου

-------------------

ΣΟΛΩΝ ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ: Η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (η Αρχή) προκήρυξε δημόσιο διαγωνισμό για την προμήθεια σ' αυτήν συγκεκριμένου ειδικού εξοπλισμού. Αποκαλείται εξοπλισμός "ΙΙΧΒ". Δεν εντοπίσαμε άλλα στοιχεία αναφορικά με τη φύση του. Ούτε και χρειάζονται. Από κατάλογο που βρίσκεται στο φάκελο προκύπτει ότι οι προσφοροδότες ήταν οίκοι ή εταιρείες του εξωτερικού. Ανάμεσα σ' αυτές και η βρετανική Hawker Siddeley Switchgear Ltd. Αντιπροσωπεύεται εδώ από την αιτήτρια τοπική εταιρεία Epsilon Electromechanical Ltd. (εφεξής εταιρεία Epsilon). H προσφορά κατακυρώθηκε σε άλλο προσφοροδότη. Η σχετική απόφαση της καθής η αίτηση Αρχής αμφισβητήθηκε από την εταιρεία Epsilon που καταχώρησε προσφυγή ως αντιπρόσωπος της βρετανικής εταιρείας.

Η αιτήτρια ζήτησε στη συνέχεια με ad hoc αίτηση της αποκάλυψη των εγγράφων που σχετίζονται με την υπόθεση που η Αρχή είχε στην κατοχή της, εξειδικεύοντας και μερικά από αυτά. Κατά την ακρόαση ο πρωτόδικος δικαστής ζήτησε να ακουστεί ως προδικαστικό το θέμα κατά πόσο η αιτήτρια είχε, ως αντιπρόσωπος, έννομο συμφέρον να αμφισβητήσει την απόφαση της Αρχής με αίτηση ακυρώσεως. Ο δικηγόρος της αιτήτριας θεωρεί πως τέτοια πρωτοβουλία από το δικαστήριο, στο στάδιο εκείνο, ήταν πρόωρη. Κάθε άλλο. Το ζήτημα το έθεσε η Αρχή στο δικόγραφο της ένστασης ως προκαταρκτικό. Και το επανέλαβε ξανά σε ένορκη δήλωση που έγινε εκ μέρους της κατά τη διαδικασία της ενδιάμεσης αίτησης.

Εδώ κατατέθηκε πρόσθετα (εκ συμφώνου) και η ογκώδης προσφορά της βρετανικής εταιρείας για να φανεί η ταυτότητα του προσφοροδότη. Και ακούστηκε πλήρης επιχειρηματολογία. Δοθέντος ότι το έννομο συμφέρον εξετάζεται σε οποιοδήποτε στάδιο και μπορεί να εγερθεί και αυτεπάγγελτα από το δικαστήριο, ο ισχυρισμός για πρόωρη διερεύνηση της ύπαρξης έννομου συμφέροντος στην περίπτωση αυτή είναι αβάσιμος.

Η κρίση αυτή προσβάλλεται ως λανθασμένη. Ο συνήγορος της αιτήτριας στην ουσία είπε ότι το γεγονός ότι η εταιρεία συμμετείχε από την αρχή στο διαγωνισμό υπό την ιδιότητα του αντιπροσώπου της ξένης εταιρείας αρκεί για τη θεμελίωση του έννομου συμφέροντος της για προσβολή της απόφασης με την οποία κατακυρώθηκε το αποτέλεσμα του διαγωνισμού. Ο δεσμός μεταξύ των δύο συνομολογήθηκε στο πλαίσιο της ελευθερίας των συμβάσεων που κατοχυρώνει το Σύνταγμα. Προσβάλλεται επίσης ως λανθασμένη η σκέψη του δικαστηρίου ότι η απόφαση απόρριψης της προσφοράς "είχε σαν αποδέκτη τον αντιπροσωπευόμενο ο οποίος είναι ο μόνος διάδικος που νομιμοποιείται στην άσκηση προσφυγής". Και το συλλογισμό του στη συνέχεια ότι το έννομο συμφέρον της αιτήτριας δεν είναι άμεσο αλλά ανήκει σε τρίτο, την ξένη εταιρεία.

Το έννομο συμφέρον του αιτητή πρέπει να είναι άμεσο και ενεστώς. Είναι απαράδεκτη προσφυγή στρεφόμενη κατά πράξης που δεν αφορά τον αιτητή προσωπικά (βλ. αποφάσεις του Σ.τ.Ε. 820, 3219 και 4010/87). Δεν υπάρχει εδώ η αμεσότης της συνδρομής έννομου συμφέροντος. Η συμμετοχή της αιτήτριας ήταν εντελώς τυπική. Απλώς διαβίβαση με επιστολή την προσφορά της ξένης εταιρείας. Και η Αρχή της κοινοποίησε την απόρριψη της προσφοράς. Είναι καθαρά μηχανικές ενέργειες που δε δημιούργησαν δικαιώματα ή υποχρεώσεις.

Δεν είναι αρκετή η σχέση ιδιωτικού δικαίου (αντιπροσώπου-αντιπροσωπευόμενου) που επικαλέστηκε η αιτήτρια για να θεμελιωθεί το έννομο συμφέρον. Εδώ την απόφαση δεν προσβάλλει ακυρωτικά ο αποδέκτης της (η αλλοδαπή εταιρεία), αλλά ο τρίτος (η τοπική εταιρεία). Τέτοια διεύρυνση δεν είναι επιτρεπτή. Ούτε είναι επιθυμητή. Εξάλλου ο ισχυρισμός ότι η αιτήτρια έχασε προμήθειες έμεινε αναπόδεικτος. Και επομένως δεν εξετάζουμε την υπόθεση από τη σκοπιά αυτή. Ούτε είναι δυνατό, υπό τις συνθήκες της υπόθεσης, για το Δικαστήριο να προβεί σε αυτεπάγγελτη τροποποίηση του τίτλου της προσφυγής για να αντικατασταθεί η αιτήτρια με την ξένη εταιρεία.

Το παράπονο της εφεσείουσας για επιδίκαση των εξόδων της είναι αβάσιμο ενόψει του αποτελέσματος της πρωτόδικης διαδικασίας και της νομολογίας που διέπει το θέμα: βλ. Α.Ε. 2271 Χριστόδουλου Χ. Χατζηγεωργίου ν. Δημοκρατίας ημερ. 29/1/99.