CyLaw | Αναφορικά μ'εμάς | Επικοινωνία

(1999) 3 ΑΑΔ 843

Χατζηχαμπής, Δ.: Η διάφορη κατάληξη μου από εκείνη των αδελφών μου δικαστών βασίζεται σε άλλη αντίκρυση του εγειρόμενου θέματος και της νομολογίας. Με δεδομένο το πραγματικό υπόβαθρο που τίθεται στην απόφαση τους, έχω την άποψη ότι κατά πρώτο το κρινόμενο θέμα δεν αφορά διακριτική ευχέρεια της ΕΔΥ στην ερμηνεία σχεδίων υπηρεσίας σε συνάρτηση με τις πρόνοιες του σχετικού προς αυτά κανονισμού αλλά ευθέως την ίδια την ερμηνεία του εν λόγω κανονισμού με βάση τις συνήθεις αρχές ερμηνείας. Προκειμένου δε περί διαπίστωσης εν τελευταία αναλύσει της πρόθεσης του νομοθέτη, δεν τίθεται θέμα διακριτικής ευχέρειας ερμηνείας. Το δίπλωμα του Εφεσείοντα είτε εμπίπτει είτε δεν εμπίπτει στα πλαίσια του εν λόγω κανονισμού, ως θέμα ορθής ερμηνείας του. Κατά δεύτερο λόγο, ο σχετικός κανονισμός αναφέρεται σε μεταπτυχιακό δίπλωμα. Επ΄αυτού, δεν θεωρώ ότι η νομολογία στηρίζει την άποψη της ΕΔΥ. Η απόφαση της Ολομέλειας στη Δημοκρατία ν. Χρήστου (1991) 3 ΑΑΔ 56 δεν είναι ευθέως σχετική αφού αναφέρεται όχι σε μεταπτυχιακό δίπλωμα αλλά σε μετεκπαίδευση, και δεν βλέπω πως οι δύο όροι θα μπορούσαν να ταυτισθούν. Περαιτέρω, όπως παρατήρησε ο Στυλιανίδης, Δ., ως ήτο τότε, δίδοντας την απόφαση, στη σ. 61:

Ως εκ τούτου, αποφάνθηκε το δικαστήριο, κακώς ο ΚΟΤ θεώρησε ότι το ΜΒΑ συνιστούσε πτυχιακό δίπλωμα ώστε να ικανοποιούντο οι πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας. Η ουσία της υπόθεσης, όπως προκύπτει και από το πιο πάνω απόσπασμα και από το αποτέλεσμα, είναι ότι η κατοχή μεταπτυχιακού διπλώματος σε κάποιο θέμα από μόνη της δεν εξυπακούει κατ΄ανάγκη και την ύπαρξη πτυχιακού διπλώματος στο εν λόγω θέμα, ούτε καθίσταται το μεταπτυχιακό δίπλωμα πτυχιακό επειδή δεν προηγήθηκε αυτού πτυχιακό δίπλωμα. Συνεπώς, ο χαρακτηρισμός του διπλώματος ως μεταπτυχιακού δεν αναιρείται ως εκ της έλλειψης προηγούμενου πτυχιακού τίτλου.

Μεταφέροντας το σκεπτικό αυτό την προκειμένη περίπτωση, ακολουθεί ότι ο χαρακτηρισμός του διπλώματος του εφεσείοντα ως μεταπτυχιακού δεν μπορούσε να αναιρεθεί ως εκ του ότι δεν προηγήθηκε αυτόνομο πτυχιακό δίπλωμα ούτε μπορούσε το δίπλωμα του εφεσείοντα να θεωρηθεί ως πτυχιακό δίπλωμα, όπως ουσιαστικά θεωρήθηκε. Η κατάληξη αυτή οδηγεί και σε μια περαιτέρω διάσταση, ευθέως σχετική προς τα γεγονότα της προκειμένης υπόθεσης. Ο χαρακτηρισμός διπλώματος ως μεταπτυχιακού, αν και δεν εξυπακούει, δεν το αποκλείει να εμπεριέχει και το πτυχιακό δίπλωμα. Αυτό είναι θέμα δέουσας έρευνας των δεδομένων στην κάθε περίπτωση. Στην Προδρόμου δεν υπήρχε τέτοια ένδειξη, αφού το MBA (Marketing) ήταν αποκλειστικά μεταπτυχιακό, ενώ στη Μιχαηλίδης ν. Δημοκρατίας, 190/89 και 205/89, 12.2.1992 (Α. Λοΐζου, Π.), δεν υπήρχε αρμόδια άποψη ή ένδειξη ότι το κρινόμενο δίπλωμα ήταν μεταπτυχιακό, το δε χρονικό μήκος των σπουδών προς απόκτηση του δεν θεωρείτο αποφασιστικός παράγοντας. Στην προκειμένη περίπτωση όμως τα πράγματα ενδέχεται να είναι διαφορετικά. Συμφωνώ με τους αδελφούς μου δικαστές ότι το όλο θέμα πρέπει να εξετασθεί με βάση το περιεχόμενο της διαβεβαίωσης της Ιταλικής Πρεσβείας ως αρμόδιας να παρέχει το υπόβαθρο της φύσης και του status του διπλώματος του εφεσείοντα. Και η διαβεβαίωση λέγει πολύ καθαρά ότι το εν λόγω δίπλωμα "Laurea di Dottore" είναι "second degree academic title" και "equivalnt to the British Master degree", προχωρεί δε να εξηγήσει πώς αποκτάται και ποία η σχέση του προς το πρώτο πτυχίο "Diploma Universitario" και προς το ανώτερο μεταπτυχιακό "Dottorato di Ricerca e Diploma di Specializzazione". Όχι μόνο ο αρμόδιος χαρακτηρισμός του διπλώματος ως μεταπτυχιακού θα έπρεπε να ήταν το τέλος του πράγματος για την ΕΔΥ, αλλά και ο συσχετισμός των πτυχίων στον οποίο προέβη η Ιταλική Πρεσβεία έπρεπε τουλάχιστον να προβληματίσει την ΕΔΥ, και ενδεχόμενα να ερευνήσει περαιτέρω, κατά πόσο το "Laurea di Dottore" δεν εμπεριείχε και το "Diploma Universitario", έστω και αν αυτό δεν αποκτήθηκε σε χωριστό και αυτόνομο στάδιο.