|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1998) 3 ΑΑΔ 542
1 Iουλίου, 1998
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑOY, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΥ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσίβλητης-Καθ' ης η αίτηση.
(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 1842)
Aναθεωρητική Έφεση — Eιδοποίηση έφεσης — Δεσμευτικότητα των περιλαμβανομένων στην ειδοποίηση λόγων εφέσεως — Eπιχειρηματολογία του εφεσείοντα κατά την ακρόαση σχετικά με θέμα που δεν καλυπτόταν από τους λόγους εφέσεως στην κριθείσα περίπτωση — Συνέπειες.
Eκαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Kριτήρια — Aρχαιότητα και προσωπική συνέντευξη — Nόμιμη η εφαρμογή τους στην κριθείσα περίπτωση πλήρωσης θέσης Eπιθεωρητή Γενικών Mαθημάτων Δημοτικής Eκπαίδευσης, όπου δόθηκε από την Επιτροπή η δέουσα σημασία στις συνεντεύξεις.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο.]
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου Κύπρου (Κωνσταντινίδης, Δ.) που δόθηκε στις 24 Σεπτεμβρίου, 1993 (Προσφυγή Αρ. 647/92) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα εναντίον της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση Επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Εφεσείοντα.
Α. Παπασάββας, Εισαγγελέας της Δημοκρατίας με την Λ. Χριστοδουλίδου, Δικηγόρο της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής κ. Χρ. Αρτεμίδης.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Στις 24.9.1993 απορρίφθηκε πρωτοδίκως η προσφυγή του εφεσείοντα-αιτητή εναντίον της προαγωγής του ενδιαφερομένου μέρους στη θέση του επιθεωρητή Γενικών Μαθημάτων Δημοτικής Εκπαίδευσης, που ελήφθη από την Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας στις 30.7.1992. Το Δικαστήριο έκρινε πως η Ε.Ε.Υ. λειτούργησε μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας και ότι ο εφεσείων δεν απέδειξε έκδηλη υπεροχή. Το ενδιαφερόμενο μέρος υπερείχε σαφώς στα προσόντα, ενώ στις πρόσφατες της επίδικης απόφασης αξιολογήσεις, βαθμολογούνταν και οι δυο ως εξαίρετοι. Ο εφεσείων είχε σημαντική αρχαιότητα έναντι του ενδιαφερομένου μέρους, ο τελευταίος όμως είχε καλύτερη απόδοση στην προσωπική συνέντευξη.
Με τα πιο πάνω δεδομένα, ο συνήγορος του εφεσείοντα επικέντρωσε την κύρια επιχειρηματολογία του σε ένα σημείο. Εισηγήθηκε πως η επίδικη διοικητική απόφαση δεν ήταν δεόντως αιτιολογημένη, κάτι που απασχόλησε και πρωτόδικα, αλλά κρίθηκε πως υπήρχε αιτιολογία η οποία συμπληρωνόταν από τα στοιχεία του φακέλου.
Πράγματι το σημείο αυτό θα ήταν συζητήσιμο εδώ, αν δεν αντιμετώπιζε ο συνήγορος του εφεσείοντα το ανυπέρβλητο κώλυμα που επικαλέστηκε ο συνάδελφος του εκ μέρους του ενδιαφερόμενου μέρους, ότι δηλαδή δε γίνεται αντικείμενο των λόγων έφεσης. Μελετήσαμε με προσοχή το εφετήριο και πράγματι διαπιστώνουμε πως δεν υπάρχει απολύτως κανένα στοιχείο που να θέτει ως λόγο έφεσης την κεντρική και μοναδική εισήγηση του δικηγόρου του εφεσείοντα, η οποία, και ως εκ τούτου, δεν μπορεί να εξεταστεί.
Με συντομία θα ασχοληθούμε και με τους άλλους δυο λόγους έφεσης. Ισχυρίζεται ο συνήγορος πως η διαπίστωση του πρωτόδικου Δικαστηρίου για τον αριθμό ετών αρχαιότητας του αιτητή είναι εσφαλμένη. Ο συνήγορος διατείνεται πως ο εφεσείων υπερέχει σε αρχαιότητα κατά 15 έτη, και όχι 6 έτη και 8 μήνες.
Η αρχαιότητα του εφεσείοντα, που ήταν καταχωρημένη στο διοικητικό φάκελο ήταν δεδομένη και επισημάνθηκε από την Ε.Ε.Υ., αλλά μετά το συνυπολογισμό όλων των αξιολογικών στοιχείων, έκρινε ως καταλληλότερο για προαγωγή το ενδιαφερόμενο μέρος.
Αναφορικά με την εισήγηση του δικηγόρου του εφεσείοντα πως η Ε.Ε.Υ. έδωσε υπέρμετρη βαρύτητα στη συνέντευξη, στην οποία ο προαχθείς κρίθηκε ως εξαίρετος, ενώ ο εφεσείων πολύ καλός, έχουμε τη γνώμη πως το διοικητικό οργανο λειτούργησε μέσα στα πλαίσια της διακριτικής του ευχέρειας και έδωσε τη δέουσα σημασία στις συνεντεύξεις, μιας και η απόφαση της αφορούσε σε θέση υψηλά στην ιεραρχία της δημοτικής εκπαίδευσης.
Συνεπώς η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.