|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1998) 3 ΑΑΔ 6
13 Ιανουαρίου, 1998
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΝΙΚΗΤΑΣ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΑΜΒΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΥΔΑΤΟΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Εφεσείοντες-Καθ' ων η αίτηση,
v.
ΜΙΧΑΛΑΚΗ ΤΑΛΙΑΔΩΡΟΥ,
Εφεσίβλητου-Αιτητή.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1939)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Aναρμοδιότητα — Στοιχειοθέτηση του λόγου αυτού ακυρώσεως, στην απουσία μαρτυρίας ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί αρμοδίως.
Συμβούλιο Yδατοπρομήθειας Λευκωσίας — Δικαιώματα ύδρευσης — Eπιβολή — Eπιβολή από αναρμόδιο όργανο — Περιστάσεις και συνέπειες.
Tο εφεσείον Συμβούλιο επεδίωξε με την έφεσή του την ανατροπή της πρωτόδικης δικαστικής απόφασης που ακύρωσε την επιβολή δικαιωμάτων για την παροχή νερού στον εφεσίβλητο, λόγω αναρμοδιότητας.
H Oλομέλεια του Aνωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Ενώ με το δικόγραφό τους, το οποίο είναι το μόνο έγγραφο το οποίο μπορεί να περιέχει τις έγκυρες και δεσμευτικές θέσεις των εφεσειόντων, οι τελευταίοι διατείνονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί από το Συμβούλιο με τις μετέπειτα αγορεύσεις τους διατείνονται ότι η απόφαση έχει ληφθεί από τους υπαλλήλους του Συμβουλίου. Ενόψει της απουσίας οποιασδήποτε σταθερής ένδειξης ως προς την ταυτότητα του οργάνου ή του προσώπου το οποίο έχει λάβει την προσβαλλόμενη απόφαση, ελλείπει το πραγματικό βάθρο, το οποίο θα καθιστούσε δυνατή την εξέταση της θέσης των εφεσειόντων, σύμφωνα με την οποία η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί από υπαλλήλους, οι οποίοι δυνάμει των σχεδίων υπηρεσίας της θέσης που κατέχουν έχουν αρμοδιότητα να τη λάβουν. Ενόψει της απουσίας αυτού του πραγματικού βάθρου, η ενασχόληση του Δικαστηρίου με το κατά πόσο παρά τις διατάξεις του Άρθρου 13(γ), Κεφ. 350, η προσβαλλόμενη απόφαση θα μπορούσε να ληφθεί από τους αρμόδιους υπαλλήλους του Συμβουλίου καθίσταται αχρείαστη. Στην απουσία μαρτυρίας ότι η απόφαση έχει ληφθεί αρμοδίως θεωρείται ότι ο λόγος ακυρώσεως που σχετίζεται με την έλλειψη αρμοδιότητας ευσταθεί.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Παπαδόπουλος, Δ.) που δόθηκε στις 25 Aπριλίου, 1994 (Προσφυγή αρ. 57/93) με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση του Συμβουλίου Yδατοπρομηθείας Λευκωσίας για την επιβολή στον εφεσίβλητο, δικαιωμάτων για την υδροδότηση υποστατικού.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους Εφεσείοντες.
Μ. Σπανού, για τον Εφεσίβλητο.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Π. Καλλής.
ΚΑΛΛΗΣ, Δ.: Στις 15.3.91 ο Δήμος Λευκωσίας παραχώρησε στον εφεσίβλητο και στον αδελφό του Χριστάκη Ταλιαδώρο μια ενιαία άδεια οικοδομής για εκτέλεση της πιο κάτω οικοδομικής εργασίας στα τεμάχια τους με αρ. 1289 και 1290 στους Αγίους Ομολογητές: "Χώρος στάθμευσης στο υπόγειο και στο ισόγειο καταστημάτων".
Ο όρος 15 της άδειας διαλάμβανε όπως τα πιο πάνω δύο τεμάχια ενοποιηθούν και όπως οι ιδιοκτήτες υποβάλουν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα αίτηση στο κτηματολόγιο για την ενοποίηση.
Ο εφεσίβλητος αποφάσισε να προχωρήσει στην ανέγερση της δικής του οικοδομής επί του τεμαχίου 1289. Μέσω του αρχιτέκτονα του αποτάθηκε στους εφεσείοντες για παροχή νερού στην υπό ανέγερση οικοδομή του. Οι εφεσείοντες πληροφόρησαν προφορικά τον αρχιτέκτονα του, κατά την 9.11.92, ότι ο εφεσίβλητος οφείλει να πληρώσει ποσό £705.83 το οποίο είχε υπολογιστεί με βάση το συνολικό όγκο των οικοδομών για τις οποίες είχε εκδοθεί η πιο πάνω άδεια οικοδομής. Ακολούθησε επιστολή των δικηγόρων του εφεσίβλητου προς τους εφεσείοντες με την οποία οι τελευταίοι επληροφορούντο ότι τα δικαιώματα έπρεπε να υπολογισθούν με βάση τον όγκο της οικοδομής του εφεσιβλήτου μόνο.
Ο εφεσίβλητος κατέβαλε τα πιο πάνω δικαιώματα "άνευ βλάβης και με πλήρη επιφύλαξη των δικαιωμάτων του" και προσέβαλε την απόφαση με την οποία καθορίστηκε σε £705.83, το ποσό το οποίο όφειλε να καταβάλει, με προσφυγή.
Δεν φαίνεται να είχε κοινοποιηθεί στον εφεσίβλητο οποιαδήποτε έγγραφη απόφαση των εφεσειόντων. Ούτε και φαίνεται ποιός είχε πάρει την προσβαλλόμενη απόφαση. Οι εφεσείοντες με το δικόγραφο τους (ένσταση) έχουν προβάλει την απόφαση σαν δική τους. Έχουν προβάλει τη θέση ότι σύμφωνα με τους "Περί Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας Κανονισμούς του 1987 - 1991 υπολόγισαν ότι τα δικαιώματα τα οποία έπρεπε να κατέβαλλε ο αιτητής ήταν Λ.Κ. 705,83 σέντ - Τεκμ. 2". Το τεκμήριο 2 αποτελεί το νενομισμένο έντυπο των εφεσειόντων (Εντ. ΣΥ.Λ. 21) για την υποβολή αίτησης "για παροχή νερού". Το πρώτο μέρος της αίτησης περιέχει στοιχεία που σχετίζονται με το όνομα του αιτητή, τη διεύθυνση του οικοπέδου, το σκοπό της παροχής, την άδεια οικοδομής κλπ. (βλ. παραγ. 1-8).
Μετά από τα πιο πάνω στοιχεία ακολουθεί η πιο κάτω στήλη:
"(α) Πάγιο ποσό εγκατάστασης £40.-
(β) Δικαίωμα σύνδεσης £ 5.-
(γ) Δικαίωμα αξιοποιημένης γης ___
(δ) Δικαίωμα επί όγκου οικοδομής 1 σ/κ.π.
πέραν των 50,000 κ.π. £660,83
(ε) ....................................................................................."
Τα πιο πάνω ποσά είναι χειρόγραφα - γραμμένα με μελάνι. Στη συνέχεια το έντυπο περιέχει δήλωση του αιτητή - ημερ. 24.11.92 - με την οποία δηλώνει: "Οι πιο πάνω όροι και κανονισμοί που μου δόθηκαν είναι αποδεκτοί. Κάτω από την επικεφαλίδα "Για επίσημη χρήση", διαβάζουμε:
"1. Παροχή δυνατή από σωλήνα 6 " 4 που βρίσκεται μπροστά στο οικόπεδο
2. Αριθμός και διάμετρος παροχών: Μια παροχή 1" 'Φ' 1" ρουπινέττο 1" Φ με συρτάρι.
3. Αριθμός και διάμετρος μετρητών: ένας της 1½".
4. Παρατηρήσεις: .................................................
Ετοιμάστηκε από: Παροχή συστήνεται Παροχή εγκρίνεται/
Δεν εγκρίνεται
(Υπογ.) ...........;............ (Υπογ.) ..........;............
Τεχνικός Βοηθός Τεχνικός Επιθεωρητής Διευθυντής.
14.11.92."
Σημειώνουμε ότι το έντυπο δεν φέρει την υπογραφή του Διευθυντή. Επομένως δεν έχει δοθεί η έγκριση του.
Ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου ο εφεσίβλητος είχε υποστηρίξει ότι η απόφαση είχε ληφθεί από αναρμόδιο όργανο. Πρόβαλε τη θέση ότι αρμόδιο όργανο για την επιβολή των επιδίκων δικαιωμάτων είναι, σύμφωνα με το άρθρο 13(γ) του Κεφ. 350, το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας ("το Συμβούλιο"). Στην "προκείμενη περίπτωση το Συμβούλιο θέσπισε τους περί Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας Κανονισμούς του 1987 δυνάμει των οποίων επιβάλλονται οι σχετικές χρεώσεις. Εφόσον ο εφεσίβλητος αμφισβήτησε την ερμηνεία που δόθηκε από τον αρμόδιο υπάλληλο του Συμβουλίου στον Καν. 5, το όλο θέμα θα έπρεπε να είχε παραπεμφθεί στο Συμβούλιο προς λήψη αποφάσεως". Διαζευκτικά υποστηρίχθηκε ότι "'έπρεπε του θέματος να είχε επιληφθεί τουλάχιστο ο Διευθυντής" του Συμβουλίου.
Οι εφεσείοντες αντέτειναν - ενώπιον του πρωτόδικου δικαστηρίου - ότι το πιο πάνω επιχείρημα δεν ευσταθεί, διότι το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας μπορεί να ενεργεί όχι μόνο δια του Διευθυντή του αλλά και δια του Τεχνικού Επιθεωρητή, ο οποίος είναι και ο υπεύθυνος για τον υπολογισμό των δικαιωμάτων υδατοπρομήθειας.
Το πρωτόδικο δικαστήριο ακύρωσε την προσβαλλόμενη απόφαση επειδή αυτή είχε ληφθεί από αναρμόδιο όργανο. Μεταφέρουμε το σχετικό μέρος της πρωτόδικης απόφασης:
"Σύμφωνα με τις πρόνοιες των άρθρων 13 (c) και 30 (1) του περί Υδατοπρομηθείας (Δημοτικαί και Άλλαι Περιοχαί) Νόμου, Κεφ. 350, όπως τροποποιήθηκαν, αρμόδιο όργανο για την επιβολή δικαιωμάτων και επιβαρύνσεων για την παροχή νερού και υπηρεσιών είναι το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας.
Κανένα στοιχείο δεν προσκομίστηκε στο Δικαστήριο που να αποδεικνύει ότι είχε προηγηθεί οποιαδήποτε συλλογική απόφαση του Συμβουλίου. Χωρίς την απόφαση του φορέα αρμοδιότητας που καθόρισε ο νόμος, ο προσδιορισμός των δικαιωμάτων παροχής νερού από τους υπαλλήλους ή το Διευθυντή του Συμβουλίου ήταν ανεπίτρεπτος. (Βλέπε σχετικά, Lordos & Sons (Limassol) Ltd v. R. (1978) 3 C.L.R. 215, Argyrou & Others v. R. (1983) 3 C.L.R. 474).
Παρά το γεγονός ότι η επίδικη απόφαση λήφθηκε αναρμοδίως, εντούτοις αυτή προσδιόρισε κατά τρόπο καθοριστικό τα πληρωτέα δικαιώματα του αιτητή και σφράγισε την τύχη της αίτησής του. Για το λόγο αυτό η απόφαση έχει ανάγκη να ακυρωθεί και δικαστικά."
Η έφεση.
Με την παρούσα έφεση οι εφεσείοντες ισχυρίσθηκαν ότι η πιο πάνω κατάληξη του πρωτόδικου δικαστηρίου ήταν εσφαλμένη. Υποστήριξαν ότι με βάση τα άρθρα 13(γ) και 30(1) του Κεφ. 350 το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας έχει το δικαίωμα να επιβάλλει δικαιώματα για την προμήθεια νερού. Σύμφωνα με τον ευπαίδευτο συνήγορο τους το σφάλμα της πρωτόδικης απόφασης έγκειται στο γεγονός ότι παραγνωρίζει και δεν λαμβάνει υπόψη το άρθρο 14 του νόμου με βάση το οποίο το Συμβούλιο μπορεί να δημιουργεί θέσεις στην υπηρεσία του και μπορεί να διορίζει κατάλληλα πρόσωπα στις θέσεις αυτές καθορίζοντας ταυτόχρονα τους όρους υπηρεσίας των υπαλλήλων του. Από τις πρόνοιες του πιο πάνω άρθρου είναι σαφές ότι το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας έχει δικαίωμα και μπορεί να ενεργεί διά των υπαλλήλων και εργατών του οι οποίοι προσλαμβάνονται με βάση το άρθρο αυτό. Ο υπολογισμός των δικαιώματων εμπίπτει μέσα στις καθημερινές δραστηριότητες του Συμβουλίου και ο καθορισμός των δικαιωμάτων αυτών μπορεί να γίνεται από τους υπαλλήλους του Συμβουλίου χωρίς να χρειάζεται προηγούμενη συλλογική απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου των εφεσειόντων. Ο ευπαίδευτος συνήγορος υποστήριξε περαιτέρω ότι το Συμβούλιο Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας υδροδοτεί όλα τα οικόπεδα και όλα τα υποστατικά τα οποία βρίσκονται μέσα στα όρια του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας και τα οποία ανέρχονται σε χιλιάδες. Οι υδροδοτήσεις στις οποίες προβαίνει το Συμβούλιο καθημερινώς είναι πάρα πολλές και - όπως το έθεσε - "αλοίμονο αν για κάθε υδροδότηση έπρεπε να υπάρχει προηγούμενη απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου των εφεσειόντων". Ο νόμος όχι μόνο δεν επιβάλλει τέτοια υποχρέωση στο Συμβούλιο αλλά αντίθετα με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 14 είναι σαφές ότι το Συμβούλιο μπορεί να ενεργεί μέσω των υπαλλήλων του. Ο καθορισμός και υπολογισμός των δικαιωμάτων γίνεται με βάση την άδεια οικοδομής η οποία παρουσιάζεται από τον αιτητή και όπως φαίνεται από το σχετικό έντυπο η εφαρμογή των σχετικών Κανονισμών ειναι βασικά μια αριθμητική πράξη.
Για να ενισχύσει τις πιο πάνω θέσεις του ο ευπαίδευτος συνήγορος έχει επισυνάψει στη γραπτή του αγόρευση τα σχέδια υπηρεσίας των θέσεων του Τεχνικού Επιθεωρητή. Υπέβαλε συναφώς ότι ο υπολογισμός των δικαιωμάτων εμπίπτει εντός των καθηκόντων της θέσης τους.
Τα όσα αναφέρονται στην αίτηση - Τεκ. 2 - δεν αποτελούν την προσβαλλόμενη απόφαση. Από το Τεκ. 2 δεν φαίνεται καθόλου ποιός έχει λάβει την προσβαλλόμενη απόφαση. Η φράση "ετοιμάστηκε από" στο μέρος της αίτησης που προορίζεται για "επίσημη χρήση" δεν μπορεί να συνδεθεί με τα ποσά που αναφέρονται στην αίτηση. Συνδέεται μόνο με τα όσα καταγράφονται στην ίδια στήλη. Ενώ με το δικόγραφο τους το οποίο είναι το μόνο έγγραφο το οποίο μπορεί να περιέχει τις έγκυρες και δεσμευτικές θέσεις των εφεσειόντων οι τελευταίοι διατείνονται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί από το Συμβούλιο με τις μετέπειτα αγορεύσεις τους διατείνονται ότι η απόφαση έχει ληφθεί από τους υπαλλήλους του Συμβουλίου. Ενόψει της απουσίας οποιασδήποτε σταθερής ένδειξης ως προς την ταυτότητα του οργάνου ή του προσώπου το οποίο έχει λάβει την προσβαλλόμενη απόφαση ελλείπει το πραγματικό βάθρο το οποίο θα καθιστούσε δυνατή την εξέταση της θέσης των εφεσειόντων σύμφωνα με την οποία η προσβαλλόμενη απόφαση έχει ληφθεί από υπαλλήλους, οι οποίοι δυνάμει των σχεδίων υπηρεσίας της θέσης που κατέχουν έχουν αρμοδιότητα να τη λάβουν. Ενόψει της απουσίας αυτού του πραγματικού βάθρου θεωρούμε ότι η ενασχόλησή μας με το κατά πόσο παρά τις διατάξεις του άρθρου 13(γ), Κεφ. 350, η προσβαλλόμενη απόφαση θα μπορούσε να ληφθεί από τους αρμόδιους υπαλλήλους του Συμβουλίου καθίσταται αχρείαστη. Στην απουσία μαρτυρίας ότι η απόφαση έχει ληφθεί αρμοδίως θεωρούμε ότι ο λόγος ακυρώσεως που σχετίζεται με την έλλειψη αρμοδιότητας ευσταθεί.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.