1. Σάββας Φεττάς, από την Πάφο

2. Κώστας Χατζηπολυδώρου, από την Αμμόχωστο

3. Φοίβος Κωστόπουλος, από την Αγλαντζιά

Εφεσείοντε ς-Αιτητές

- ν -

Κυπριακής Δημοκρατίας, μέσω

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας

Εφεσίβλητη -Καθ' ης η αίτηση

- - - - - -

Για τους εφεσείοντες: Α. Σ. Αγγελίδης.

Για την εφεσίβλητη: Α. Βασιλειάδης.

Για το ενδιαφερόμενο μέρος Π. Κουρέα: Λ. Κληρίδης.

- - - - - -

Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει

ο Δικαστής κ. Μ. Κρονίδης.

- - - - - -

Με την κρινόμενη έφεση επιδιώκεται η ακύρωση της απόφασης αδελφού Δικαστή που στην άσκηση της πρωτόδικης δικαιοδοσίας του απέρριψε τις προσφυγές των εφεσειόντων και επικύρωσε την επίδικη απόφαση.

Στο κείμενο της έφεσης προβάλλονται τρεις λόγοι έφεσης. Στο στάδιο της προδικασίας οι λόγοι έφεσης 1 και 3 αποσύρθηκαν όπως και οι παράγραφοι 2.3, 2.4 και 2.5 που αποτελούσαν τη δικαιολογία του λόγου έφεσης 2.

Θεωρούμε σκόπιμο να περιγράψουμε τα γεγονότα συνοπτικά για να καταστεί κατανοητός ο λόγος της έφεσης.

Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας με επιστολή του ημερομηνίας 9.7.1990 ζήτησε μεταξύ άλλων και την πλήρωση δύο κενών θέσεων Επιμελητή στην ειδικότητα (Τμήμα Πρώτων Βοηθειών).

Για τις δύο θέσεις ανταποκρίθηκαν 13 αιτητές. Η Συμβουλευτική Επιτροπή σύστησε για προαγωγή τόσο τους τρεις εφεσείοντες όσο και τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη. Η ΕΔΥ αφού μελέτησε μεταξύ άλλων και την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, αποφάσισε να τους καλέσει σε προφορική εξέταση. Στην προφορική εξέταση παρίστατο και ο Διευθυντής Ιατρικών Υπηρεσιών μαζί με δύο Ανώτερους Ειδικούς Ιατρούς ως συμβούλους.

Μετά το πέρας της προφορικής εξέτασης ο Διευθυντής αξιολόγησε την απόδοση των υποψηφίων και σύστησε για προαγωγή για την πρώτη θέση το ενδιαφερόμενο μέρος Κωνσταντίνο Αντωνιάδη και για τη δεύτερη θέση το ενδιαφερόμενο μέρος Πέτρο Κουρέα και τον εφεσείοντα αρ. 2 Κώστα Χ"Πολυδώρου.

Η ΕΔΥ με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία αποφάσισε να επιλέξει για προαγωγή τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη.

Ο ισχυρισμός αυτός προβλήθηκε έντονα και ενώπιον του αδελφού πρωτόδικου Δικαστή.

Έχει καθιερωθεί νομολογιακά ότι η ΕΔΥ έχει καθήκον να διενεργήσει έρευνα προς διακρίβωση των στοιχείων βάσει των οποίων οιοσδήποτε υποψήφιος για την επίδικη θέση πληροί τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα. Δεν αρκεί να περιορίζεται απλά στην έγκριση ή μη της σύστασης της Συμβουλευτικής Επιτροπής.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφέρει τα εξής για το θέμα, στη σελίδα 6 της απόφασης:-

Εξετάζοντας το περιεχόμενο του φακέλου της υπόθεσης, προκύπτει ότι η Συμβουλευτική Επιτροπή ερεύνησε επισταμένα το θέμα. Αυτό προκύπτει εμφαντικά από το γεγονός ότι από τους 13 υποψηφίους η Συμβουλευτική Επιτροπή απέκλεισε τους έξι γιατί δεν πληρούσαν τις πρόνοιες του Σχεδίου Υπηρεσίας, αντίθετα με τους υπόλοιπους επτά μεταξύ των οποίων οι εφεσείοντες και τα ενδιαφερόμενα μέρη.

Η ΕΔΥ ακολούθως σε συνεδρία της μελέτησε και αξιολόγησε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και πρόσθεσε στον κατάλογο και όγδοο υποψήφιο τον οποίο απέκλεισε η Συμβουλευτική Επιτροπή αποφασίζοντας ότι πληρούσε τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας καθώς επίσης και επικύρωσε την απόρριψη άλλου υποψηφίου από την ίδια Επιτροπή. Τελικά δε η ΕΔΥ σε συνεδρία της ημερ. 5.7.1991 απεφάσισε ότι με βάση όλα τα ενώπιόν της στοιχεία και την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής την οποία και υιοθέτησε, αποφάσισε ότι όλοι οι υποψήφιοι όπως υποδείχθηκαν από την Συμβουλευτική Επιτροπή και συμπληρώθηκαν από την ίδια, πληρούσαν τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας και τους κάλεσε σε προφορική εξέταση.

Και το δεύτερο μέρος του πρώτου σκέλους του λόγου έφεσης, ότι δηλαδή υπήρξε πλάνη ότι το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Πέτρος Κουρέας κατείχε τα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας, κρίνεται σαν ανεδαφικό.

Το σκέλος αυτό του λόγου έφεσης συνδέεται άμεσα με την προηγούμενη θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου των αιτητών ότι η ΕΔΥ δεν διεξήγαγε τη δέουσα έρευνα κατά την εξέταση των προσόντων των υποψηφίων, αν δηλαδή πληρούσαν τα προσόντα αυτά, τα απαιτούμενα από τα Σχέδια Υπηρεσίας.

Αν πράγματι η ΕΔΥ είχε ενώπιόν της λανθασμένη εικόνα των πραγμάτων όσον αφορά τα προσόντα του ενδιαφερόμενου μέρους Κουρέα τότε επιφέρει ακυρότητα την οποία το Δικαστήριο δεν μπορεί να θεραπεύσει γιατί διαφορετικά θα σχημάτιζε πρωτογενή κρίση που δεν είναι έργο δικό του.

Η ΕΔΥ, στην παρούσα υπόθεση, δεν είχε κανένα ειδικό λόγο να αναφερθεί στον κάθε ένα υποψήφιο και να δικαιολογήσει την απόφασή της ότι ο κάθε ένας απ΄ αυτούς ξεχωριστά πληρούσε τους όρους του Σχεδίου Υπηρεσίας. Εκεί που αυτό απαιτείτο το έπραξε. Η απόφαση της ότι τόσο τα ενδιαφερόμενα μέρη όσο και οι εφεσείοντες πληρούσαν τους όρους του Σχεδίου Υπηρεσίας μετά από την έρευνα που διεξήγαγε, είναι αρκετό για την εγκυρότητά της.

Δεν έχουμε πεισθεί ότι η απόφαση της ΕΔΥ ότι το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα βασίστηκε σε πεπλανημένη αντίληψη των πραγμάτων. Αντίθετα, τόσο η Συμβουλευτική Επιτροπή όσο και η ΕΔΥ είχαν ενώπιόν τους το φάκελο της υπόθεσης και τις Ετήσιες Εμπιστευτικές Εκθέσεις από τις οποίες προκύπτει ότι τόσο το ενδιαφερόμενο μέρος Κουρέας όσο και οι αιτητές είχαν περιοδικά υπηρετήσει για διάστημα πέραν της τριετίας στις Πρώτες Βοήθειες του Νοσοκομείου. Δεν απαιτείτο από τα Σχέδια Υπηρεσίας, όπως η τριετία αυτή ήταν συνεχής. Αρκεί να συμποσούτο η περιοδική αυτή υπηρεσία σε τρία χρόνια, πράγμα που συνέβαινε τόσο για το ενδιαφερόμενο μέρος όσο και για τους αιτητές.

Καταλήγουμε, κατά συνέπεια, ότι, ούτε η Συμβουλευτική Επιτροπή ούτε η ΕΔΥ πλανήθηκαν ως προς τα πραγματικά γεγονότα. Αντίθετα είχαν ενώπιόν τους την πραγματική κατάσταση και η απόφασή τους ήταν εύλογη υπό τις περιστάσεις.

Το δεύτερο μέρος του λόγου έφεσης έχει ως βάση ότι οι συστάσεις του Διευθυντή δεν είναι αιτιολογημένες και είναι αντιφατικές.

Ο πρωτόδικος Δικαστής ασχολήθηκε με το θέμα αυτό. Προέβηκε στη διάκριση του άρθρου 35 και του άρθρου 34 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1990. Το άρθρο 35(4) απαιτεί αιτιολογημένες συστάσεις στην περίπτωση πλήρωσης θέσεων προαγωγής, εν αντιθέσει με το άρθρο 34(9) που απαιτεί απλές συστάσεις (όχι αιτιολογημένες) στην περίπτωση πλήρωσης θέσεων Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής.

Οι επίδικες θέσεις είναι θέσεις Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής και κατά συνέπεια εφαρμογή έχει το άρθρο 34(9) δυνάμει του οποίου δεν απαιτούνται αιτιολογημένες συστάσεις του Διευθυντή.

Είναι γεγονός ότι η σύσταση του Διευθυντή επιχειρεί να δώσει αιτιολογία της προτίμησής του προς τους συστηθέντες, αφού στην αρχή της σύστασης αναφέρει ότι έλαβε υπόψη τα τρία νομοθετημένα κριτήρια - αξία, προσόντα, αρχαιότητα.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο, πράγματι επελήφθη του θέματος και θεώρησε ότι "η σύσταση του Διευθυντή είναι επαρκώς αιτιολογημένη και η αιτιολογία υποστηρίζεται από τα στοιχεία των φακέλων.".

Ενώπιόν μας δεν έχει αναπτυχθεί από το δικηγόρο των εφεσειόντων η ισχυριζόμενη αντιφατικότητα της σύστασης του Διευθυντή. Δεν προβλήθηκε κανένας ισχυρισμός περί τούτου. Αντίθετα υπεστηρίχθη ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν συνάδει με το περιεχόμενο των φακέλων.

Δεν συμφωνούμε με την εισήγηση αυτή και επιβεβαιώνουμε την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου σ΄ αυτό. Τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν σε αξία, όπως φαίνεται στους φακέλους, επιπλέον είχαν καλύτερη απόδοση στις προφορικές συνεντεύξεις όπως αξιολογήθηκαν και συνάμα είχαν και τη σύσταση του Διευθυντή.

Για τους λόγους αυτούς και το δεύτερο μέρος του λόγου έφεσης ως προς τις ενστάσεις του Διευθυντή δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.

Στο περίγραμμα αγόρευσης του δικηγόρου των εφεσειόντων καλούμεθα όπως εξετάσουμε αυταπάγγελτα θέμα παρανομίας στην επίδικη απόφαση η οποία συνίσταται σε παράλειψη αιτιολόγησης της αξιολόγησης της απόδοσης των υποψηφίων στις συνεντεύξεις με βάση το άρθρο 34(10) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1990.

Δεν συμφωνούμε με το δικηγόρο των εφεσειόντων πως το επίμαχο ζήτημα που εγείρει είναι δημόσιας τάξης. Εναπόκειτο στον ίδιο να θέσει τους ισχυρισμούς του αυτούς προς συζήτηση, περιλαμβάνοντας τους στους λόγους έφεσης, όπως ρητά αποφασίστηκε στην απόφαση της Ολομέλειας Κοντογιώργη κ.ά. ν. Δημοκρατίας, Αναθεωρητική Έφεση αρ. 1607, ημερομηνίας 14.4.1997.

Για όλους τους πιο πάνω λόγους η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων.