|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 3 ΑΑΔ 414
29 Νοεμβρίου, 1995
[ΠΙΚΗΣ Π., ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ Δ/στές]
SATURN BUILDING CO. LTD.,
Εφεσείοντες - αιτητές,
ν.
ΓΕΝΙΚΟΥ ΛΟΓΙΣΤΗ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Εφεσιβλήτων - Καθ'ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική έφεση αρ. 1299)
Αναθεωρητική έφεση — Δικονομία — Παράλειψη εμφάνισης των αιτητών κατά την ακρόαση της έφεσης — Απόφαση της Ολομέλειας για απόρριψη της έφεσης δυνάμει της Δ.35 θ.13 των Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας — Αίτηση για παραμερισμό της απορριπτικής απόφασης και για επαναφορά της έφεσης — Εφαρμοστέες αρχές.
Συνταγματικό Δίκαιο — Σύνταγμα Άρθρο 30.3(β) — Κατοχυρώνει το δικαίωμα προβολής ισχυρισμών διαδίκου ενώπιον του Δικαστηρίου.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απέρριψε την αίτηση για τους πιο κάτω λόγους:
1. Δεν υπάρχει δικαιοδοτική βάση προς αναθεώρηση και παραμερισμό ή ακύρωση απόφασης της Ολομέλειας για απόρριψη έφεσης, λόγω μη εμφάνισης των αιτητών κατά την ακρόαση της από αβλεψία, παράλειψη ή λάθος.
2. Περιθώριο επαναφοράς έφεσης από προσαρμογή των θεσμών προς το Σύνταγμα, υπάρχει μόνο στις περιπτώσεις που η επαναφορά έχει ως λόγo τη διασφάλιση του δικαιώματος που κατοχυρώνεται από το άρθρο 30.3(β) του Συντάγματος. Η γνωστοποίηση της ημερομηνίας ακροάσεως της υπόθεσης διασφαλίζει πλήρως το δικαίωμα τούτο. Ο διάδικος που επιδιώκει επαναφορά, πρέπει, στη συνέχεια, να καταδείξει την ύπαρξη τέτοιων περιστατικών για τη δημιουργία τέτοιου κωλύματος, ώστε να εγείρεται εξ αντικειμένου θέμα αναφορικά με την τήρηση της συνταγματικής επιταγής. Οι ίδιες αρχές ισχύουν επίσης στις περιπτώσεις αιτήσεων επαναφοράς δυνάμει της Δ.35 Θ.22, η οποία εντάσσει το θέμα στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Τουβλοποιεία Παλαικύθρου ΓΙΓΑΣ Λτδ v. Ουστά. Πολ. έφεση ημερ. 18.2.1994.
Stylianou v. Nicola & Another (1969) 1 C.L.R. 369.
Thomas v. Gavrielides (1969) 1 C.L.R. 371.
Loizides v. Fiakou (1989) 1 C.L.R. 208
HjiPanayi v. HjiPanayi (1974) 1 C.L.R. 60·
Ibrahim v. Kasab (1972) 1 C.L.R. 16.
Kyriakou v. Georghiadou (1970) 1 C.L.R. 145.
Vipa Pika Disco Ltd & Άλλοι v. Happy Streets Disco Ltd. Πολ. έφεση ημερ. 30.12.1993.
Aίτηση.
Aίτηση σε αναθεωρητική έφεση με την οποία οι εφεσείοντες - αιτητές ζητούν ακύρωση ή/και παραμερισμό της απόφασης της Oλομέλειας για απόρριψη της έφεσής τους καθώς και επαναφορά της.
Π. Aγγελίδης, για τους αιτητές.
A. Bασιλειάδης, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ'ών η αίτηση.
Cur. adv. v ult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο δικαστής Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Οι αιτητές δεν εμφανίστηκαν την ημέρα που ορίστηκε για την ακρόαση της έφεσης που άσκησαν. Διαπιστώθηκε ότι η ημερομηνία της ακρόασης γνωστοποιήθηκε στο δικηγόρο τους με γραπτή ειδοποίηση και, μετά από αίτημα των εφεσιβλήτων, η έφεση απερρίφθη κατ' εφαρμογήν της Δ.35 θ13 των Θεσμών περί Πολιτικής Δικονομίας.
Tρεις περίπου μήνες αργότερα υποβλήθηκε η παρούσα, πρώτο αίτημα της οποίας είναι η "ακύρωση" ή ο "παραμερισμός" της απόφασης της Ολομέλειας για απόρριψη της έφεσης. Διαβάζουμε ως συναφή προς αυτό το σκέλος της αίτησης τον ισχυρισμό, στην ένορκη δήλωση που τη συνοδεύει, ότι το Δικαστήριο, με την ερήμην απόρριψη της έφεσης, τους στέρησε το κατοχυρωμένο δικαίωμά τους, "να εμφανιστούν στο Δικαστήριο και να υπερασπιστούν". Δεν μπορεί, βέβαια, να τίθεται τέτοιο θέμα αφού η απόρριψη της έφεσης ήταν ακριβώς το αποτέλεσμα της δικής τους παράλειψης να ασκήσουν το δικαίωμα εμφάνισης προς προώθησή της αλλά, το κυριότερο εν προκειμένω είναι πως δεν υπάρχει δικαιοδοτική βάση προς αναθεώρηση και παραμερισμό ή ακύρωση της απόφασης της Ολομέλειας.
Το δεύτερο αίτημα στοχεύει στην επαναφορά της έφεσης. Είναι η άποψη των αιτητών πως πρέπει να εγκριθεί αφού οι καθ'ων η αίτηση δεν αμφισβήτησαν τον ισχυρισμό τους πως η παράλειψη εκπροσώπησής τους οφειλόταν στο λάθος ή στην αβλεψία των δικηγόρων τους να σημειώσουν την ημερομηνία της ακρόασης στο φάκελλο της υπόθεσης ή στο ημερολόγιο του γραφείου τους.
Δεν υπάρχει τέτοια δυνατότητα. Οι Θεσμοί περί Πολιτικής Δικονομίας δεν παρέχουν εξουσία για την επαναφορά έφεσης που απορρίπτεται δυνάμει της Δ.35 θ13. Όπως δε αποφασίστηκε στην υπόθεση Τουβλοποιεία Παλαικύθρου ΓΙΓΑΣ Λτδ ν. Μαρούλλας Πολυδώρου Ουστά, Αίτηση στην Πολιτική Έφεση 8949 ημερομηνίας 18 Φεβρουαρίου 1994, η προσαρμογή των θεσμών προς το Σύνταγμα αφήνει περιθώριο επαναφοράς μόνο "στις περιπτώσεις που η επαναφορά έχει ως λόγο τη διασφάλιση του δικαιώματος που κατοχυρώνει το άρθρο 30.3(β) του Συντάγματος." Στην ίδια υπόθεση, αφού προσδιορίστηκε το θεμέλιο της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου, απερρίφθη το αίτημα για επαναφορά επειδή δεν στοιχειοθετήθηκαν λόγοι που θα ενέτασσαν την περίπτωση στο πιο πάνω πλαίσιο. (Βλ. Τουβλοποιεία Παλαικύθρου ΓΙΓΑΣ Λτδ ν. Μαρούλας Πολυδώρου Ουστά Αίτηση στην Πολιτική Έφεση 8185 και 8949 ημερομηνίας 13 Απριλίου 1994.)
Το ίδιο και εδώ. Η γνωστοποίηση της ημερομηνίας που ορίζεται για την ακρόαση της υπόθεσης εξαντλεί όσα θα μπορούσαν να συντελεστούν προς διασφάλιση του δικαιώματος για εμφάνιση ή εκπροσώπηση του διαδίκου στο Δικαστήριο προς προβολή των ισχυρισμών του. Από εκεί και πέρα, εναπόκειται στο διάδικο να καταδείξει πως, παρά τη γνωστοποίηση της ημερομηνίας ακροάσεως, συνέτρεξαν περιστατικά τα οποία θα μπορούσαν να συνθέσουν κώλυμα τέτοιας φύσης ώστε να εγείρεται εξ αντικειμένου θέμα αναφορικά με τη τήρηση της συνταγματικής επιταγής.
Η χωρίς άλλα παράλειψη ή το λάθος ή η αβλεψία του διαδίκου δια του δικηγόρου του ή των υπαλλήλων του δεν θεωρήθηκε ότι αρκεί ακόμα και στις περιπτώσεις αιτήσεων επαναφοράς δυνάμει της Δ.35 θ22, η οποία εντάσσει το θέμα στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου (Βλ. Georghios Stylianou v. Yiannis Nicola and Another (1969) 1 C.L.R. 369, Jimmy Thomas v. Vasilios Gavrielides (1969) 1 C.L.R. 371, Loizide v. Fiakou (1989) 1 C.L.R. 208, HjiPanayi v. HjiPanayi (1974) 1 C.L.R. 60, Mustafa Halil Ibrahim v. Mustafa Shakir Kasab (1972) 1 C.L.R. 16, Costas Kyriakou v. Yiannoulla Georghiadou (1970) 1 C.L.R. 145, Vipa Pika Disco Ltd και άλλοι ν. Happy Streets Disco Ltd Πολ. Έφ. 8924 ημερομηνίας 30 Δεκεμβρίου 1993. Πολύ λιγότερο θα ήταν δυνατό να αναχθεί σε παράγοντα πάνω στη βάση του οποίου θα μπορούσε να τεθεί ζήτημα σε σχέση με τη διασφάλιση του συνταγματικού δικαιώματος που αναφέρθηκε.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ τών καθ'ων η αίτηση.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα υπέρ των καθ'ών η αίτηση.