ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1995) 3 ΑΑΔ 259
31 Μαΐου, 1995
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, NIKOΛAΪΔHΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στές]
G.D.L. CONSTRUCTION LTD.,
Εφεσείοντες - Αιτητές,
ν.
Κυπριακής Δημοκρατίας, διά Υπουργού Οικονομικών και/Ή AΛΛΩN,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η Αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1123)
Διοικητικό Δίκαιο — Προσφορές — Ανάκληση διοικητικής απόφασης για διεξαγωγή διαγωνισμού και απόρριψη προσφοράς για την κατασκευή τεσσάρων κυματοθραυστών στην περιοχή Ορόκλινης Λάρνακας — Ακύρωση της ανάκλησης από την Oλομέλεια του Aνωτάτου Δικαστηρίου λόγω του ότι δεν εθεμελιώνετο από τα γεγονότα του διοικητικού φακέλλου.
Το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών (το Συμβούλιο), δεν κατακύρωσε την προσφορά για την κατασκευή του πιο πάνω έργου στους εφεσείοντες, οι οποίοι ήταν οι μόνοι προσφοροδότες, μετά τον αποκλεισμό των δεύτερων προσφοροδοτών, λόγω παράλειψης τους να συμμορφωθούν προς ουσιώδη όρο του μειοδοτικού διαγωνισμού. Το Συμβούλιο Προσφορών πήρε την πιο πάνω απόφαση αφού έκρινε ότι η δαπάνη για εκτέλεση του όλου έργου θα ήταν χαμηλότερη κατά τους καλοκαιρινούς μήνες. Σύμφωνα με την ανακλητική απόφαση του Συμβουλίου οι προσφορές θα επαναπροκηρύσσοντο την επόμενη άνοιξη.
Στην προσφυγή τους οι εφεσείοντες ισχυρίστηκαν ότι η απόφαση του Συμβουλίου δεν στηρίζεται στα γεγονότα όπως στοιχειοθετούνται στο διοικητικό φάκελλο.
Η προσφυγή απορρίθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο το οποίο απεφάσισε ότι το αρμόδιο όργανο είναι ελεύθερο να κρίνει με βάση το δημόσιο συμφέρον την αποδοχή ή την απόρριψη προσφοράς και επίσης ότι η απόφαση του εδικαιολογείτο λόγω απουσίας συνθηκών ανταγωνισμού.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου ακύρωσε την πρωτόδικη απόφαση αφού αποδέκτηκε τη θέση των εφεσειόντων ότι ο λόγος για τον οποίο ακυρώθηκε ο διαγωνισμός και κατ' επέκταση απορρίθηκε η προσφορά τους δεν είχε έρεισμα στα γεγονότα που είχε ενώπιόν του το Συμβούλιο.
Η έφεση επιτρέπεται. Η επίδικη διοικητική απόφαση ακυρώνεται στη ολότητά της, βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Εκδίδεται διαταγή για έξοδα υπέρ των εφεσειόντων τόσο κατ' έφεση όσο και πρωτοδίκως.
Έφεση.
Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου Kύπρου (Nικήτας,Δ.) που δόθηκε στις 25 Aπριλίου, 1990 (Προσφυγή αρ. 116/89) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή των εφεσειόντων εναντίον της απόφασης των εφεσιβλήτων να ακυρώσουν το μειοδοτικό διαγωνισμό για τη κατασκευή τεσσάρων παράλληλων κυματοθραυστών στη περιοχή Oρόκλινης Λάρνακας.
A. Παπαχαραλάμπους με I. Nικολάου, για τους εφεσείοντες - αιτητές.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A', για τους εφεσίβλητους - καθ' ών η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Την Απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ.Μ. Πικής.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Οι εφεσείοντες ήταν ο ένας από τους δύο προσφοροδότες για την κατασκευή τεσσάρων παράλληλων κυματοθραυστών στην περιοχή Ορόκλινης Λάρνακας και παρέμειναν οι μόνοι μετά τον αποκλεισμό των δεύτερων προσφοροδοτών, εξαιτίας της παράλειψής τους να συμμορφωθούν με ουσιώδη όρο του μειοδοτικού διαγωνισμού. Εντούτοις δεν κατακυρώθηκε η προσφορά υπέρ τους. Κρίθηκε ότι ο διαγωνισμός έπρεπε να ακυρωθεί και οι προσφορές να επαναπροκηρυχθούν την επόμενη άνοιξη, ώστε το έργο να εκτελεστεί τους καλοκαιρινούς μήνες, εποχή κατά την οποία η κατασκευή του θα κόστιζε λιγότερο. Συνεπώς, ανακάλεσαν την απόφαση για το διαγωνισμό. Το αιτιολογικό περιέχεται στο ακόλουθο απόσπασμα της απόφασης:-
"... επειδή ο χρόνος προκήρυξης των προσφορών διαλάμβανε εκτέλεση του έργου στη χειμερινή περίοδο έτσι που οι προσφοροδότες να υπολογίσουν αυξημένα κόστα λόγω αντίξοων καιρικών συνθηκών και να υποβάλουν ψηλή προσφορά ενώ το έργο θα μπορεί να εκτελεσθεί νωρίς την άνοιξη με χαμηλότερο κόστος γεγονός που συνηγορεί ακύρωση των προσφορών για το Δημόσιο συμφέρον."
Με την προσφυγή τους οι εφεσείοντες αξίωσαν την ακύρωση της απόφασης, για το λόγο, μεταξύ άλλων, ότι η απόφαση δεν ευρίσκει έρεισμα στα γεγονότα όπως στοιχειοθετούνται στο διοικητικό φάκελο.
Το δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή και επικύρωσε την απόφαση. Έκρινε ότι η συνάρτηση της δαπάνης για την κατασκευή του έργου με τις καιρικές συνθήκες που επικρατούν κατά το χρόνο εκτέλεσής του ήταν εύλογη και δικαιολογούσε την απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών. Στην απόφαση του δικαστηρίου γίνεται αναφορά στις αρχές οι οποίες διέπουν την ανάκληση διοικητικών αποφάσεων και στην αρχή που αναγνωρίζει το ελεύθερο της κρίσης του αρμοδίου οργάνου ως προς την εκτίμηση του συμφέροντος του δημοσίου για την αποδοχή ή απόρριψη προσφοράς. Παράλληλα, επισημαίνεται ότι ο περιορισμός των προσφορών σε μία συνιστούσε παράγοντα ο οποίος παρείχε, αφ' εαυτού, δικαίωμα στο Συμβούλιο Προσφορών να ακυρώσει το διαγωνισμό, λόγω της απουσίας συνθηκών ανταγωνισμού. Οι εφεσίβλητοι δεν επικαλέστηκαν το λόγο αυτό για υποστήλωση της απόφασής τους, ούτε υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο το οποίο να επιμαρτυρεί ότι επενέργησε στη λήψη της επίδικης διοικητικής απόφασης.
Οι εφεσείοντες υπέβαλαν ότι το εύρημα του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, ότι η δαπάνη για την κατασκευή ποικίλλει ανάλογα με την εποχή του χρόνου κατά την οποία εκτελείται το έργο, δε στηρίζεται στα γεγονότα που είχε ενώπιόν του και δε θεμελιώνεται από την ύλη του διοικητικού φακέλου. Αντίθετα, η μόνη μελέτη που είχε ενώπιόν του για το κόστος των υλικών για την κατασκευή του έργου δε συναρτούσε τη δαπάνη με οποιοδήποτε εποχιακό παράγοντα. Θέση των εφεσειόντων είναι ότι η βάση στην οποία στηρίζεται η απόφαση, δηλαδή ότι το κόστος του έργου διαφοροποιείται ανάλογα με την εποχή του χρόνου κατά την οποία εκτελείται, δε θεμελιώνεται από τα γεγονότα του φακέλου. Κατά συνέπεια, εισηγήθηκαν, η διοικητική απόφαση πρέπει να ακυρωθεί ως ανυπόστατη.
Οι εφεσίβλητοι αναγνώρισαν ότι πράγματι δεν υπήρχαν οποιαδήποτε στοιχεία ενώπιον της αρμόδιας Αρχής, τα οποία να συσχετίζουν τη δαπάνη του έργου με το χρόνο κατά τον οποίο θα εκτελείτο. Δε διαπραγματεύθηκαν τις προεκτάσεις αυτής της διαπίστωσης, αφήνοντας τη λύση του θέματος στο δικαστήριο. Αυτή δεν μπορεί να είναι άλλη από τον παραμερισμό της εκκαλούμενης απόφασης και την ακύρωση της προσβαλλόμενης διοικητικής απόφασης. Ο λόγος για τον οποίο ακυρώθηκε ο διαγωνισμός και, κατ' επέκταση, απορρίφθηκε η προσφορά των εφεσειόντων δεν ευρίσκει έρεισμα στα γεγονότα που είχε ενώπιόν του το Κεντρικό Συμβούλιο Προσφορών.
Η έφεση επιτρέπεται.
Η επίδικη διοικητική απόφαση ακυρώνεται στην ολότητά της, βάσει του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος.
Νικολάου προς το Δικαστήριο:-
Διεκδικούμε τα έξοδα, τόσο κατ' έφεση, όσο και πρωτοδίκως.
Κος Λαζάρου:-
Δεν έχω τίποτε να πω στο θέμα.
Δικαστήριο:-
Επιδικάζονται έξοδα υπέρ των εφεσειόντων, κατ' έφεση και πρωτοδίκως.
H έφεση επιτρέπεται με έξοδα υπέρ των εφεσειόντων, κατ' έφεση και πρωτοδίκως.