Δημοκρατία ν. Ιωσηφίδη (1994) 3 ΑΑΔ 495

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Θέση Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας στο Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως — Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Σχέδιο Υπηρεσίας — Απόφαση για διορισμό εξωτερικού υποψηφίου — Αναστολή του διορισμού μετά από παρέμβαση του Γενικού Διευθυντή του Τμήματος για περαιτέρω διερεύνηση των προσόντων του επιλεγέντα — Η παρέμβαση του Γενικού Διευθυντή και η επαναδιερεύνηση της Δημόσιας Υπηρεσίας κρίθηκαν απαράδεκτες.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Απόσυρση της πρότασης για πλήρωση της επίδικης θέσης από την Αρμόδια Αρχή με αποτέλεσμα τη ματαίωση διορισμού του επιλεγέντα στην επίδικη θέση — Αλλότρια κίνητρα, άσχετα με υπηρεσιακές ανάγκες και συμφέροντα — Υπέρβαση εξουσίας και παραβίαση κανόνων χρηστής διοίκησης — Η απόφαση της Αρμόδιας Αρχής κηρύχθηκε άκυρη τόσο από το πρωτόδικο Δικαστήριο όσο και από την Ολομέλεια.

Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Διακοπή διαδικασίας πλήρωσης θέσης στη Δημόσια Υπηρεσία — Οι περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμοι 1967-1987, Άρθρο 17.

Διοικητικό Δίκαιο — Αξιολόγηση γεγονότων — Ανήκει στην αρμοδιότητα της Διοίκησης — Δικαστικός έλεγχος — Εφαρμοστέες αρχές.

Έννομο συμφέρον — Δημόσια Υπηρεσία — Διορισμοί — Ανάκληση πρότασης για πλήρωση θέσης — Κατά πόσο και κάτω από ποιές περιστάσεις τέτοια απόφαση θίγει το έννομο συμφέρον των αιτούντων.

Συλλογικά Όργανα — Διατύπωση από μέλος συλλογικού οργάνου διαφορετικής άποψης από εκείνη που διατυπώνεται συλλογικά χωρίς προηγούμενη αναφορά στο όργανο που πήρε την απόφαση —Κρίνεται απαράδεκτη.

Ο εφεσίβλητος επιλέγηκε από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η Επιτροπή) στις 8.6.1989 για διορισμό στην επίδικη θέση σαν ο καταλληλότερος μεταξύ τεσσάρων υποψηφίων, οι τρεις από τους οποίους ήταν λειτουργοί του Τμήματος. Πριν η απόφαση της Επιτροπής κοινοποιηθεί, παρενέβη ο Γενικός Διευθυντής του Τμήματος, διατυπώνοντας ερωτηματικά ως προς το αν τα προσόντα του εφεσίβλητου ικανοποιούσαν το σχέδιο υπηρεσίας. Επίσης κατά τον ίδιο ακριβώς χρόνο η απόφαση για την επιλογή του εφεσίβλητου προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις του Κλάδου του προσωπικού του Τμήματος που εκφράστηκαν σε τρεις επιστολές ημερ. 9.6.1989,12.6.1989 και 6.7.1989. Οι αντιδράσεις του Κλάδου είχαν σαν κίνητρο τις έντονες φήμες που κυκλοφόρησαν για τη μεγάλη πιθανότητα διορισμού εξωυπηρεσιακού υποψηφίου και σαν λόγο τον σοβαρό επηρεασμό των προοπτικών ανέλιξης των ανθυποψηφίων του εφεσίβλητου και άλλων μελών του προσωπικού.

Στο όλο θέμα παρενέβη και ο Σύνδεσμος Πολεοδόμων Κύπρου που προέβη σε διαβήματα προς την Επιτροπή και προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με στόχο την ανακοπή διορισμού του εφεσίβλητου.

Σαν αποτέλεσμα των πιο πάνω ενεργειών η απόφαση της Επιτροπής ανεστάλη.

Στις 20.7.1989 η αρμόδια Αρχή, ο Υπουργός Εσωτερικών, ενεργώντας μέσω του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου του απέσυρε την εξουσιοδότηση για την πλήρωση της θέσης με τη δικαιολογία για επιθυμία εξέτασης του Σχεδίου Υπηρεσίας από το Υπουργείο και για επανεξέταση της δομής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, ενόψει της επικείμενης εφαρμογής του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου.

Η γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα, στην οποία υποβάλλετο το εύλογο ερώτημα πως ήταν δυνατόν να εγερθεί στο προχωρημένο εκείνο στάδιο της διαδικασίας θέμα επανεξέτασης του σχεδίου υπηρεσίας, δεν επηρέασε τη στάση του αρμόδιου Υπουργού.

Το Σχέδιο Υπηρεσίας εγκρίθηκε στις 5.1.1989 και η διαδικασία για πλήρωση της θέσης κινήθηκε στις 21.1.1989 με την παράκληση για άμεση πλήρωση της θέσης. Στις 12.1.1990 καταρτίστηκε νέο σχέδιο υπηρεσίας που πρόβλεπε τον αποκλεισμό εξωτερικών υποψηφίων περιλαμβανομένου και του εφεσίβλητου, δεδομένου ότι υπήρχαν εσωτερικοί υποψήφιοι που κατείχαν τα προβλεπόμενα προσόντα για διορισμό. Με σκοπό το μετριασμό των δυσμενών επιπτώσεων, που ενείχε για τον εφεσίβλητο το σχέδιο αυτό, η Βουλή έκαμε προσθήκη με την οποία εδιαφυλάσσετο το δικαίωμά του, να αποταθεί για διορισμό βάσει του νέου σχεδίου υπηρεσίας.

Η Επιτροπή αφού ολοκλήρωσε την έρευνά της ως προς τα προσόντα του εφεσίβλητου - ένα περίπου χρόνο μετά την απόφαση για αναστολή - απεφάσισε να τον διορίσει και κοινοποίησε την απόφασή της στην αρμόδια Αρχή. Η θέση του Υπουργείου παρά την απόφαση της Επιτροπής παρέμεινε αμετάβλητη, οπόταν η Επιτροπή τερμάτισε τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης με αποτέλεσμα ο διορισμός του εφεσίβλητου να ματαιωθεί.

Το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση για απόσυρση της πρότασης για πλήρωση της επίδικης θέσης λόγω κατάχρησης και υπέρβασης εξουσίας και αποφάνθηκε ότι είχε μοναδικό σκοπό της να αποτραπεί ο διορισμός του αιτητή στην επίδικη θέση.

Η Έφεση του Γενικού Εισαγγελέα εβασίζετο πάνω στην λανθασμένη ερμηνεία των γεγονότων, αφ' ενός και στην εξαγωγή εσφαλμένων συμπερασμάτων απ' αυτά, αφετέρου. Έγινε εισήγηση ότι το σφάλμα αποκαλύπτετο πιο καθαρά λόγω μη προσαγωγής όλων των σχετικών γεγονότων στο πρωτόδικο Δικαστήριο, τα οποία κατατέθηκαν ενώπιον της Ολομέλειας.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:

1. Αποτελεί υποχρέωση της Διοίκησης η κατάθεση ενώπιον του αναθεωρητικού δικαστηρίου όλων των γεγονότων του φακέλλου της Διοίκησης που άπτονται του αντικειμένου της προσφυγής. Τα γεγονότα που κατατέθηκαν στην έφεση δεν μεταβάλλουν ούτε αλλοιώνουν τα γεγονότα όπως κατοπτρίζονται στην πρωτόδικη απόφαση, αντίθετα τα ενισχύουν.

2. Η παρέμβαση του Γενικού Διευθυντή του Τμήματος για τη διατύπωση απόψεων άλλων από εκείνες οι οποίες διατυπώθηκαν ενώπιον της Επιτροπής είναι απαράδεκτη βάσει των σχετικών διατάξεων του περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμου. Επίσης είναι απαράδεκτη η διατύπωση από μέλος συλλογικού οργάνου, όπως είναι η Τμηματική Επιτροπή, διαφορετικής άποψης από εκείνη που διατυπώνεται συλλογικά, χωρίς προηγούμενη αναφορά στο όργανο το οποίο πήρε την απόφαση.

3. Η επαναδιερεύνηση από την Επιτροπή θεμάτων που άπτονται της απόφασής της είναι υπό τις συνθήκες απαράδεκτη. Όμως ο τρόπος αντιμετώπισης από την Επιτροπή της παρέμβασης του Κλάδου των υπαλλήλων του Τμήματος, προς τους οποίους υποδείχθηκε ότι το διάβημά τους παραβίαζε τις αρχές της χρηστής διοίκησης και συνιστούσε παρέμβαση στο έργο της, ήταν ορθός.

4. Οι υποψήφιοι για πλήρωση θέσης στη δημόσια υπηρεσία έχουν συμφέρον στην ολοκλήρωση της διαδικασίας. Σε περίπτωση δυσμενούς επηρεασμού τέτοιου συμφέροντος από πράξη που επιφέρει ματαίωση του διορισμού τους, όπως στην παρούσα περίπτωση, οι υποψήφιοι αυτοί νομιμοποιούνται να προσφύγουν στο Ανώτατο Δικαστήριο και να ζητήσουν την ακύρωσή της.

5. Η απόφαση για απόσυρση της πρότασης για την πλήρωση της επίδικης θέσης με βάση τα γεγονότα όπως ερμηνεύθηκαν από το πρωτόδικο Δικαστήριο, είχε ως αφετηρία και αποκλειστικό σκοπό την ικανοποίηση του προσωπικού του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως με την αποτροπή διορισμού εξωυπηρεσιακού υποψηφίου σε μια τόσο σημαντική θέση στον κλάδο αυτό της υπηρεσίας.

6. Η ικανοποίηση αλλοτρίων σκοπών προς τα συμφέροντα της υπηρεσίας, διά της χρήσης της εξουσίας που ο νόμος παρέχει στη Διοίκηση, συνιστά κατάχρηση που διαβρώνει το θεμέλιο της δημόσιας υπηρεσίας και οδηγεί σε εκτροπή της λειτουργίας της έξω από τις αρχές της χρηστής διοίκησης και του κράτους δικαίου. Η αδιαφορία της αρμόδιας αρχής για τη δικαιϊκή υπόσταση της απόφασής της και η εμμονή της στη θέση της με μόνο έρεισμα τη δύναμη της εξουσίας αποτελεί φαινόμενο ανησυχητικό.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:

Tatianos Georghiou v 1. The Electricity Authority of Cyprus 2. The Republic of Cyprus (1965) 3 C.L.R. 177·

Zachariades ν The Republic of Cyprus (1984) 3 C.L.R. 1193.

Έφεση.

Έφεση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Ανώτατου Δικαστηρίου Κύπρου (Παπαδόπουλος, Δ.) που δόθηκε στις 3 Δεκεμβρίου, 1992 (Προσφυγή αρ. 795/90) με την οποία ακύρωσε την απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών ν' αποσύρει την πρόταση για πλήρωση της θέσης του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας.

Μ Τριανταφυλλίδης, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, Τ. Πολυχρονίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α' και Ε. Νικολαΐδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας για τους εφεσείοντες.

Γ. Τριανταφυλλίδης, για τον εφεσίβλητο.

Cur. adv. vult.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Μ. Πικής.

ΠΙΚΗΣ, Δ. : Στις 8.6.89 η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας επέλεξε το Χρίστο Ιωσηφίδη, τον εφεσίβλητο, ως τον καταλληλότερο και τον διόρισε στη θέση του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας. Πριν προλάβει να κοινοποιήσει την απόφασή της, ο Διευθυντής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, ο κ. Κ. Ιωαννίδης, διατύπωσε ερωτηματικά κατά πόσο τα προσόντα του εφεσιβλήτου ικανοποιούσαν τις πρόνοιες του σχεδίου υπηρεσίας. Ως αποτέλεσμα της παρέμβασης αυτής η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε ν' αναστείλει την εφαρμογή της απόφασης για το διορισμό του εφεσιβλήτου μέχρις ότου διερευνηθεί το θέμα των προσόντων του. Είναι πρόδηλο ότι η απόφαση για το διορισμό του εφεσιβλήτου έγινε γνωστή ευθύς μετά τη λήψη της. Η απόφαση δεν προκάλεσε μόνο τα ερωτηματικά του κ. Ιωαννίδη αλλά και τις έντονες αντιδράσεις του Κλάδου των υπαλλήλων του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως. Ανθυποψήφιοι του εφεσιβλήτου, εξωτερικού υποψηφίου, για την πλήρωση της επίμαχης θέσης (θέση Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής), ήταν τρεις λειτουργοί του Τμήματος - οι Α. Δαβερώνας, Ε. Καλαθιάς και Γ. Κασάπης. Παράλληλα με τον Κλάδο, κινητοποιήθηκε με σκοπό ν' αποτρέψει το διορισμό του εφεσιβλήτου και ο Σύνδεσμος Πολεοδόμων Κύπρου, ο πρόεδρος και ο γραμματέας του οποίου ήταν επίσης λειτουργοί του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως. Στις 20.7.89 η αρμόδια Αρχή, ο Υπουργός Εσωτερικών, ενεργώντας μέσω του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου, απέσυρε την εξουσιοδότηση για την πλήρωση της θέσης, με το δικαιολογητικό ότι "... το Υπουργείο επιθυμεί να εξετάσει το Σχέδιο Υπηρεσίας της εν λόγω θέσεως". Στην απόφαση αυτή επέμενε (το Υπουργείο) παρά τις γνωματεύσεις του Γενικού Εισαγγελέα ότι η απόσυρση δε βασιζόταν "... σε αποχρώντες υπηρεσιακούς λόγους·..." στην απουσία των οποίων η πράξη του Υπουργείου διέτρεχε "... τον κίνδυνο να ακυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο για το λόγο ότι πάρθηκε για να ματαιώσει την υλοποίηση της απόφασης της Επιτροπής να διορίσει τον κ. Ιωσηφίδη (βλ. Τατιανός Γεωργίου v. (1) Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (2) Δημοκρατίας (1965) 3 Α.Α.Δ. 177, 187 και Ζαχαριάδης ν. Δημοκρατίας (1984) 3 Α.Α.Δ. 1193,1237". Με συμβουλή του Γενικού Εισαγγελέα, η Ε.Δ.Υ. ολοκλήρωσε την έρευνά της για τα προσόντα του εφεσιβλήτου· μετά το πέρας της οποίας αποφάσισε ότι ο εφεσίβλητος κατείχε τα απαιτούμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Η κοινοποίηση της απόφασης της Ε.Δ.Υ. στην αρμόδια Αρχή και η προειδοποίηση για το ενδεχόμενο ακύρωσης της απόφασης ν' αποσύρει την πρόταση για την πλήρωση της θέσης, άφησε αμετάβλητη τη θέση του Υπουργείου, οπόταν η Ε.Δ.Υ., μετά από συμβουλή του Γενικού Εισαγγελέα, τερμάτισε τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης, απόφαση που είχε ως αναπόφευκτη κατάληξη τη ματαίωση του διορισμού του εφεσιβλήτου. Το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την απόφαση του Υπουργού Εσωτερικών, την οποίαν έκρινε ως εμφορούμενη από αλλότρια κίνητρα. Η απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών ν' αποσύρει την πρόταση για την πλήρωση της θέσης, είχε ως μοναδικό σκοπό, όπως διαπιστώνεται στην απόφαση του δικαστηρίου,"... να αποτραπεί ο διορισμός του αιτητή στην επίδικη θέση."

Η πράξη της αρμόδιας Αρχής χαρακτηρίζεται ως αυθαίρετη επέμβαση στη διαδικασία πλήρωσης της θέσης. Η απόφαση ακυρώθηκε υπό το φως των αρχών που υιοθετήθηκαν από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Tatianos Georghiou and 1. The Electricity Authority of Cyprus 2. The Republic of Cyprus (1965) 3 C.L.R. 177 και στη Zachariades v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1193, που καθιστούσαν παραδεκτή την προσφυγή του αιτητή, αφενός και αναπόφευκτη την ακύρωση της απόφασης του Υπουργείου ν' αποσύρει το αίτημα για την πλήρωση της θέσης, αφετέρου.

Τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης προσομοιάζουν, όπως επισημαίνεται στην απόφαση, προς εκείνα των προαναφερθεισών αποφάσεων, γεγονός που προοιώνιζε και το αποτέλεσμα. Ο Γενικός Εισαγγελέας άσκησε έφεση εναντίον της απόφασης και επιδιώκει τον παραμερισμό της λόγω λανθασμένης ερμηνείας των γεγονότων, αφενός και εξαγωγής εσφαλμένων συμπερασμάτων απ' αυτά, αφετέρου. Το σφάλμα αποκαλύπτεται ακόμα πιο καθαρά, όπως εισηγήθηκε, μετά από συνεκτίμηση και άλλων γεγονότων που περιβάλλουν την απόφαση γι' απόσυρση του αιτήματος για πλήρωση της θέσης, τα οποία δεν προσάχθηκαν στο πρωτόδικο Δικαστήριο αλλά κατατέθηκαν ενώπιόν μας.

Αποτελεί υποχρέωση της Διοίκησης η κατάθεση ενώπιον του αναθεωρητικού δικαστηρίου όλων των γεγονότων που περιέχονται στο φάκελλο της Διοίκησης που άπτονται του αντικειμένου της προσφυγής. Η κατάθεση των γεγονότων αυτών έγινε δεκτή προς πλήρη στοιχειοθέτηση του διοικητικού φακέλλου χωρίς να έχει προαποφασισθεί ποιες θα ήταν οι επιπτώσεις σε περίπτωση που ήθελε όντως κριθεί ότι αλλοιώνουν την εικόνα των πραγμάτων. Δε θα επεκταθούμε στο θέμα εφόσον κρίνεται ότι τα γεγονότα που έχουν κατατεθεί δε μεταβάλλουν ούτε αλλοιώνουν τα γεγονότα που σχετίζονται με την επίδικη απόφαση.

Η έκθεση και ανάλυση των γεγονότων είναι απαραίτητη για να καταστεί δυνατή η αναθεώρηση, στο πλαίσιο της έφεσης, της κρίσης του πρωτόδικου Δικαστηρίου για την υπόσταση και τελικά το κύρος της απόφασης της αρμόδιας Αρχής (Υπουργός Εσωτερικών) να προβεί στην απόσυρση της πρότασης για πλήρωση της επίμαχης θέσης.

Στις 8.6.89 η Ε.Δ.Υ. έκρινε τον Χρίστο Ιωσηφίδη ως τον καλύτερο από τους τέσσερις υποψηφίους και το διόρισε στη θέση του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας. Νωρίτερα, η Τμηματική Επιτροπή, η οποία είχε συσταθεί υπό την προεδρία του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών και περιλάμβανε στη σύνθεσή της και το Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, τον κ. Κ. Ιωαννίδη, αξιολόγησε τον εφεσίβλητο και τους τρεις ανθυποψηφίους του ως κατέχοντες τα προσόντα και κατάλληλους για διορισμό στην επίμαχη θέση και υπέβαλε ανάλογη σύσταση στην Ε.Δ.Υ. Η απόφαση για την επιλογή του εφεσιβλήτου έγινε γνωστή, γεγονός που προκάλεσε τις έντονες αντιδράσεις του προσωπικού του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως. Παράλληλα, ο Διευθυντής του Τμήματος, με επιστολή του στην Ε.Δ.Υ., διατύπωσε ερωτηματικά κατά πόσο ο επιλεγείς ικανοποιούσε τα προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα. Οι παραστάσεις του Διευθυντή και του Κλάδου των υπαλλήλων του Τμήματος συμπίπτουν χρονολογικά. Η στάση του κ. Ιωαννίδη μπορεί εύλογα να χαρακτηριστεί ως παράδοξη γιατί τόσο ως μέλος της Τμηματικής Επιτροπής, όσο και προφορικά ως προϊστάμενος του Τμήματος, κατάθεσε ενώπιον της Ε.Δ.Υ. ότι ο εφεσίβλητος κατείχε τα προβλεπόμενα από το σχέδιο υπηρεσίας προσόντα για διορισμό, θέση που επαναβεβαίωσε και την ημέρα του διορισμού του (8.6.89). Τις αμφιβολίες του, όπως ο ίδιος βεβαιώνει στην επιστολή του της 10.6.89, διατύπωσε τηλεφωνικώς στον Πρόεδρο της Ε.Δ.Υ. την επομένη της απόφασης για την επιλογή του εφεσιβλήτου και τις επανέλαβε στην επιστολή που ακολούθησε. Τα ερωτηματικά του κ. Ιωαννίδη αποτέλεσαν το αντικείμενο και δεύτερης επιστολής του προς την Ε.Δ.Υ., στις 12.6.89, που προηγήθηκε της απόφασης της Ε.Δ.Υ. της 13.6.89.

Οι ενέργειες του κ. Ιωαννίδη δημιουργούν θέμα τάξης. Κρίνεται απαράδεκτη η διατύπωση από μέλος συλλογικού οργάνου, όπως είναι η Τμηματική Επιτροπή, διάφορης άποψης από εκείνη που διατυπώνεται συλλογικά χωρίς προηγούμενη αναφορά στο όργανο το οποίο πήρε την απόφαση. Εξίσου απαράδεκτη κρίνεται η παρέμβαση του Διευθυντή για τη διατύπωση απόψεων άλλων από εκείνες οι οποίες διατυπώθηκαν ενώπιον της Ε.Δ.Υ. βάσει των σχετικών διατάξεων του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου.

Υπό το φως των αμφισβητήσεων για τα προσόντα του εφεσιβλήτου που ήγειρε ο κ. Ιωαννίδης, η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε ν' αναστείλει την απόφασή της για να καταστεί δυνατή η περαιτέρω διερεύνηση των προσόντων του εφεσιβλήτου. Η απόφαση έχει ως εξής:

"... Παράλληλα, η Επιτροπή αποφάσισε να ανασταλεί η απόφαση επιλογής του Χρίστου Ιωσηφίδη (Αιτητή) για διορισμό στην κενή θέση ωσότου ξεκαθαρίσει το θέμα των προσόντων του...".

Και η απόφαση της Ε.Δ.Υ. εγείρει θέμα τάξης δεδομένου ότι η διαδικασία για την πλήρωση της θέσης είχε συμπληρωθεί και η παρέμβαση του κ. Ιωαννίδη συνιστούσε εξωγενή παράγοντα.

Κρίνεται απαράδεκτη η επαναδιερεύνηση θεμάτων που άπτονται απόφασης της Ε.Δ.Υ. για την πλήρωση κενής θέσης με αφορμή τις ταλαντεύσεις κυβερνητικού λειτουργού για τα προσόντα του επιλεγέντα, οι οποίες εκφράζονται έξω από το πλαίσιο της νενομισμένης διαδικασίας. Ορθά όμως αντιμετώπισε η Ε.Δ.Υ. την παρέμβαση του Κλάδου των υπαλλήλων του Τμήματος, υποδεικνύοντας σ' αυτούς ότι το διάβημα τους συνιστούσε παρέμβαση στο έργο της και αντινομία προς τις αρχές της χρηστής διοίκησης, όπως αυτές καθορίζονται στη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Η επιστολή του Κλάδου της 9.6.89 αποκαλύπτει τα κίνητρα για την παρέμβασή τους και είναι ενστάσιμη γιατί όντως συνιστά παρέμβαση στο έργο της Ε.Δ.Υ. Παραθέτουμε αυτούσιο το κείμενο της επιστολής:

" ΚΛΑΔΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΜΗΜΑΤΟΣ

ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ

ΚΑΙ ΟΙΚΗΣΕΩΣ

9 Ιουνίου 1989

Πρόεδρο και Μέλη

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Θέση Α' Λειτουργού Πολεοδομίας

Το Κλαδικό Συμβούλιο θα ήθελε να σας πληροφορήσει ότι δεν ευνοεί την πρόσληψη εξωτερικού υποψηφίου στη θέση του Α' Λειτουργού Πολεοδομίας διότι πιστεύει ότι αυτό:

(α) Προσβάλλει τη μακρόχρονη και ευδόκιμη προσφορά των Υπαλλήλων του Τμήματος

(β) Θα δημιουργήσει αισθήματα αδικίας, ανασφάλειας και έλλειψης ενδιαφέροντος στο προσωπικό του Τμήματος, και

(γ) Θα δημιουργήσει κακό προηγούμενο.

Με τιμή,

(Υπογραφή) (Υπογραφή)

ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΣ

Κοιν.: Γεν. Δ/ντή Υπ. Εσωτερικών,

Γεν. Γραμματέα ΠΑΣΥΔΥ,

Δ/ντή Τμ. Πολεοδομίας και Οικήσεως."

Στις 12.6.89 (ο Κλάδος) απηύθυνε δεύτερη επιστολή στην Ε.Δ.Υ, (η ίδια ημερομηνία με τη δεύτερη επιστολή του κ. Ιωαννίδη), ενώ στις 6.7.89 απέστειλε και τρίτη επιστολή σ' απάντηση των επικρίσεων της Ε.Δ.Υ.. Σ' αυτή διακηρύσσεται φραστικά σεβασμός προς τις αρχές της χρηστής διοίκησης· παράλληλα αποκαλύπτονται τα κίνητρα που τους ώθησαν να δράσουν, που δεν είναι άλλα από την επιθυμία τους να προασπίσουν τα συμφέροντα των υπαλλήλων του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, αδιαφορώντας για τις πιο πάνω αρχές. Κίνητρο για τις αντιδράσεις του Κλάδου, όπως ρητά αναφέρεται, αποτέλεσαν "... οι έντονες φήμες που κυκλοφόρησαν για τη μεγάλη πιθανότητα διορισμού εξωυπηρεσιακού υποψηφίου ..." και λόγος για την παρέμβαση τους ο σοβαρός επηρεασμός των προοπτικών ανέλιξης των ανθυποψηφίων του εφεσιβλήτου αλλά και των κατώτερων μελών του προσωπικού. Η επιστολή καταλήγει με την πρόσκληση προς την Ε.Δ.Υ. να"... λάβει την ορθότερη και δικαιότερη απόφαση πάνω στο θέμα αυτό για το δημόσιο συμφέρον.".

Στις 14.6.89 παρενέβη στο αναφυέν θέμα και ο Σύνδεσμος Πολεοδόμων Κύπρου, επικαλούμενος ως λόγο για την παρέμβασή του τα προσόντα που πρέπει να έχει ένας υποψήφιος για να καταλάβει τη θέση Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας. Τα προσόντα του κ. Ιωσηφίδη δεν ήταν, όπως αναφέρουν, αναγνωρισμένου επιπέδου, γεγονός που τέθηκε υπόψη τους από τα επηρεαζόμενα μέλη τους. Στην απάντηση της Ε.Δ.Υ. της 19.6.89, ορθά επισημαίνεται ότι η ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα του σώματος. Στην επιστολή αυτή ο Κλάδος ανταπάντησε με νέα επιστολή του, της 23.6.89, η οποία διαπνέεται από τους ίδιους σκοπούς όπως και η πρώτη.

Οι παρεμβάσεις του Συνδέσμου Πολεοδόμων Κύπρου δεν περιορίστηκαν μόνο σε διαβήματα προς την Ε.Δ.Υ.. Στις 18.7.89 προέβησαν σε διάβημα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επικαλούμενοι την παρέμβασή του στο θέμα των προσόντων για την πλήρωση της θέσης, με στόχο την ανακοπή του διορισμού του εφεσιβλήτου.

Στις 20.7.89 το θέμα του διορισμού του εφεσιβλήτου πήρε νέα τροπή. Μ' επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών που αποστάληκε κατ' εντολήν της αρμόδιας αρχής (Υπουργός Εσωτερικών), αποσύρθηκε το αίτημα για την πλήρωση της θέσης Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας. Παραθέτουμε αυτούσιο το κείμενο της επιστολής στο οποίο εκτίθεται η απόφαση και οι λόγοι που τη στοιχειοθετούν:

"Υ.Ε.242/59/22. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ

ΛΕΥΚΩΣΙΑ.

20 Ιουλίου, 1989.

Πρόεδρο

Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας,

Έχω οδηγίες να αναφερθώ σε επιστολή μου με αρ. 70/88 της 21ης Ιανουαρίου, σχετικά με την πλήρωση της θέσεως του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας, Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως, και να σας πληροφορήσω ότι απεφασίσθη η απόσυρση της εξουσιοδότησης για πλήρωση της εν λόγω θέσεως. Συναφώς αναφέρεται ότι το Υπουργείο επιθυμεί να επανεξετάσει το σχέδιο υπηρεσίας της εν λόγω θέσεως.

(Υπογραφή)

Γενικός Διευθυντής

Υπουργείο Εσωτερικών.

Κοιν.: Διευθυντή Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως.".

Είναι αξιοσημείωτο ότι το σχέδιο υπηρεσίας είχε πρόσφατα εγκριθεί - στις 5.1.89 - και η διαδικασία για την πλήρωση της θέσης κινήθηκε ακόμα μεταγενέστερα, στις 21.1.89, με την παράκληση όπως η θέση πληρωθεί "το συντομότερο", γεγονός που υποδηλώνει την αμεσότητα των λειτουργικών αναγκών του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως για τις υπηρεσίες του Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας και Οικήσεως.

Όπως ήταν εύλογο, η Ε.Δ.Υ, επιζήτησε τη συμβουλή του Γενικού Εισαγγελέα ως προς το τί δέον γενέσθαι. Στην επιστολή της προς το Γενικό Εισαγγελέα της 17.8.89, εκτίθενται τα ουσιώδη γεγονότα και ζητείται η γνώμη του γι' αντιμετώπιση του προκύψαντος θέματος. Η απάντηση που δόθηκε από τον Ανώτερο Δικηγόρο της Δημοκρατίας, τον κ. Ν. Χαραλάμπους, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, πραγματεύεται όλες τις πτυχές του θέματος. Στη γνωμάτευση αναφέρεται ότι -

(α) η απόσυρση της πρότασης από την αρμόδια Αρχή για την πλήρωση της θέσης δε βασίζεται σε αντικειμενικούς λόγους.

Η ορθότητα της διαπίστωσης αυτής καταφαίνεται από το ίδιο το κείμενο της απόφασης, όπως αποκαλύπτεται στην επιστολή της 20.7.89. Η επιθυμία του Υπουργείου Εσωτερικών για επανεξέταση του σχεδίου υπηρεσίας, δεν αποτελεί αφεαυτής λόγο για την ανακοπή της διαδικασίας πλήρωσης θέσης στο δημόσιο που σκοπεί στην ικανοποίηση των λειτουργικών αναγκών της υπηρεσίας. Η εξουσία για τον καταρτισμό των σχεδίων υπηρεσίας ανήκει στο Υπουργικό Συμβούλιο το οποίο μόλις πρόσφατα είχε εγκρίνει το σχέδιο υπηρεσίας.

(β) Η απόσυρση της πρότασης για την πλήρωση της θέσης στο προκεχωρημένο στάδιο που βρισκόταν η διαδικασία για την πλήρωσή της, πρέπει να βασίζεται "... σε αποχρώντες υπηρεσιακούς λόγους ...", στην απουσία των οποίων,

(γ) η απόφαση "... διατρέχει τον κίνδυνο να ακυρωθεί

Τέλος, παρέχεται η συμβουλή στην Ε.Δ.Υ. να προχωρήσει με τη διερεύνηση των προσόντων του εφεσιβλήτου. Στη γνωμάτευση υποβάλλεται το εύλογο ερώτημα, πώς ήταν δυνατό να γεννηθεί θέμα επανεξέτασης του σχεδίου υπηρεσίας στο προχωρημένο στάδιο που βρισκόταν η διαδικασία για την πλήρωση της θέσης. Επισημαίνεται όμως ότι σε περίπτωση που η αρμόδια Αρχή επέμενε στην απόφασή της ν' αποσύρει την πρόταση, τότε δε θα υπήρχε άλλη εκλογή από τη διακοπή της διαδικασίας πλήρωσης της θέσης ενόψει των διατάξεων του Άρθρου 17 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων 1967-1987.

Η κοινοποίηση της γνωμάτευσης του Γενικού Εισαγγελέα στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών, άφησε αμετάβλητη τη στάση του Υπουργού Εσωτερικών, όπως συνάγεται από την επιστολή του Γενικού Διευθυντή της 8.9.89. Στην επιστολή του ο Γενικός Διευθυντής αναφέρει ότι"... Ο Υπουργός Εσωτερικών, ως αρμοδία αρχή, εξακολουθεί να εμμένει στην απόσυρση της εξουσιοδότησης για πλήρωση της θέσης....". Εκτός από την επανεξέταση του σχεδίου υπηρεσίας, προβάλλεται και δεύτερος λόγος για την απόσυρση της πρότασης: "... Σοβαροί υπηρεσιακοί λόγοι υπαγορεύουν την επανεξέταση της όλης δομής του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως, υπό το φως και της επικείμενης εφαρμογής του περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου....". Σημειώνεται επίσης ότι κατά τη συζήτηση των προϋπολογισμών του επερχόμενου έτους, του 1990, το Υπουργικό Συμβούλιο ενέκρινε τη δημιουργία και δεύτερης θέσης Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας. Η θέση του Υπουργείου είναι δύσκολο να εξηγηθεί. Η διαπίστωση για την ύπαρξη ανάγκης για την πλήρωση και δεύτερης θέσης, ήταν δηλωτική του κενού που παρέμεινε στην υπηρεσία από τη μη πλήρωση της πρώτης θέσης.

Ακολούθησε και δεύτερη γνωμάτευση εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα στις 20.9.89, με την οποία γνωστοποιείται στην Ε.Δ.Υ., με τη ρητή έγκριση του Γενικού Εισαγγελέα, ότι η διαπίστωση των προσόντων του κ. Ιωσηφίδη "... πρέπει να συνεχιστεί και ολοκληρωθεί. ...". Το Υπουργείο Εσωτερικών συνέχισε ν' αδιαφορεί για τη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα, όπως προκύπτει από την επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών, της 17.11.89, στην οποία επαναλαμβάνεται η θέση ότι η πρόταση για την πλήρωση της υπό εξέταση θέσης θεωρείται αποσυρθείσα. Ανάλογη θέση υιοθετείται και στις μεταγενέστερες επιστολές του Γενικού Διευθυντή, εκείνες της 29.11.89 και 16.1.90.

Στις 12.1.90 υποβλήθηκε από το Διευθυντή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως προσχέδιο για την τροποποίηση του σχεδίου υπηρεσίας το οποίο έτυχε, όπως σημειώνεται, της έγκρισης του Κλάδου Υπαλλήλων του Τμήματος. Με το σχέδιο αυτό μετατρέπεται η θέση από θέση πρώτου διορισμού και προαγωγής, σε θέση προαγωγής "... εφόσον εξακολουθούν να υπάρχουν υποψήφιοι που ικανοποιούν τα προσόντα που προβλέπει το σχέδιο υπηρεσίας....". Η εισήγηση απέβλεπε στον αποκλεισμό της υποψηφιότητας του εφεσιβλήτου και άλλων εξωυπηρεσιακών υποψηφίων σ' οποιαδήποτε μελλοντική διαδικασία πλήρωσης της θέσης. Στην ίδια επιστολή σημειώνεται το λειτουργικό κενό που υφίστατο στο Τμήμα από τη μη πλήρωση της θέσης Πρώτου Λειτουργού Πολεοδομίας, εκκρεμότητα η οποία, όπως αναφέρεται, "... επηρεάζει γενικά την εύρυθμη λειτουργία του Τμήματος....".

Ένα περίπου χρόνο μετά την απόφαση γι' αναστολή του διορισμού του κ. Ιωσηφίδη και επαναδιερεύνησης των προσόντων του, ολοκληρώθηκε η έρευνα και η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε ότι ο εφεσίβλητος ικανοποιούσε τα προσόντα που πρόβλεπε το σχέδιο υπηρεσίας. Στην ίδια απόφαση διαπιστώθηκε ότι οι λόγοι που είχαν προβληθεί για την απόσυρση της πρότασης για την πλήρωση της θέσης, δεν ήταν ικανοποιητικοί· παράλληλα επισημαίνεται ότι μέχρι την ημέρα εκείνη δεν είχε τροποποιηθεί το σχέδιο υπηρεσίας.

Με την ολοκλήρωση της έρευνας για τα προσόντα του κ. Ιωσηφίδη και την απόφαση η οποία λήφθηκε εξέλιπε κάθε λόγος για τη μη υλοποίηση της απόφασης για το διορισμό του. Η απόφαση της Ε.Δ.Υ, γνωστοποιήθηκε στο Υπουργείο Εσωτερικών. Μ' επιστολή τους προς το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου στις 18.6.90, κοινοποιήθηκε τόσο η απόφαση για τα προσόντα του εφεσίβλητου, όσο κι η εκτίμησή τους ότι δε συνέτρεχαν αποχρώντες λόγοι που να δικαιολογούν την απόσυρση της πρότασης για την πλήρωση της θέσης. Η διαπίστωση αυτή έπρεπε να είχε διανοίξει την οδό για την εξωτερίκευση της απόφασης για το διορισμό του κ. Ιωσηφίδη. Η απάντηση του Υπουργείου ήταν και πάλι αρνητική, όπως προκύπτει από την επιστολή της 22.6.90.

Στο μεταξύ υποβλήθηκε (2.6.90) η πρόταση για την τροποποίηση του σχεδίου υπηρεσίας το οποίο είχε νωρίτερα εγκριθεί από την υπεπιτροπή της Μικτής Επιτροπής Προσωπικού (25.4.90) και που ακολούθως εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο (7.6.90).

Ενόψει της εμμονής της αρμόδιας Αρχής, του Υπουργού Εσωτερικών, ν' αποσύρει την πρόταση για την πλήρωση της θέσης, η Ε.Δ.Υ., στις 29.6.90, αποφάσισε με "μεγάλο δισταγμό" να μη προχωρήσει στην ολοκλήρωση της διαδικασίας για την πλήρωση της θέσης, υπό το πρίσμα της συμβουλής του Γενικού Εισαγγελέα που περιεχόταν στη γνωμάτευσή του της 29.8.89, ότι"... σε περίπτωση που η αρμόδια αρχή εμμένει στην απόσυρση της πρότασης, η θέση δεν μπορεί να πληρωθεί....". Ακολούθησε νέα γνωμάτευση, η τρίτη στη σειρά, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, αντίγραφο της οποίας κοινοποιήθηκε στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Εσωτερικών. Σ' αυτή διατυπώνεται η θέση μετά από συνεννόηση, όπως αναφέρεται, με τον ίδιο το Γενικό Εισαγγελέα, ότι η αρμόδια Αρχή έπρεπε να επανεξετάσει την απόφαση ν' αποσύρει την πρόταση αλλά σε περίπτωση που ενέμενε σ' αυτή,"... η διαδικασία πλήρωσης της θέσης θα θεωρηθεί ως τερματισθείσα και η θέση δεν μπορεί να πληρωθεί....". Σε περίπτωση που η αρμόδια Αρχή ήθελε εμμείνει στη θέση για την απόσυρση της πρότασης, εκφράζεται ο φόβος ότι"... η απόφαση της αρμόδιας αρχής διατρέχει τον κίνδυνο να ακυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο για το λόγο ότι πάρθηκε για να ματαιώσει την υλοποίηση της απόφασης της Επιτροπής να διορίσει τον κ. Ιωσηφίδη (βλ. Τατιανός Γεωργίου ν. (1) Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, (2) Δημοκρατίας (1965) 3 Α.Α.Δ. 177, 187 και Ζαχαριάδης ν. Δημοκρατίας (1984) 3 Α.Α.Δ. 1193, 1237)". Οι φόβοι του Γενικού Εισαγγελέα επαληθεύθηκαν. Στην απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η οποία εφεσιβάλλεται, κρίθηκε ότι"... η απόσυρση της πρότασης για την πλήρωση της επίδικης θέσης ήταν παράνομη και λήφθηκε καθ' υπέρβαση και κατάχρηση εξουσίας. ...". Μοναδικός σκοπός για την απόσυρση της πρότασης για την πλήρωση της θέσης ήταν, όπως διαπιστώνεται στην απόφαση του Δικαστηρίου μετά από ανάλυση των γεγονότων, "... να εμποδιστεί ο διορισμός του αιτητή στην επίδικη θέση.".

Οι αρχές που διατυπώνονται στις αποφάσεις της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη Georghiou και Zachariades (ανωτέρω), νομιμοποιούσαν, όπως έκρινε το Δικαστήριο, τον αιτητή να προσφύγει και παρείχαν έρεισμα για την ακύρωση της επέμβασης της Διοίκησης ν' ανακόψει τη διαδικασία πλήρωσης της θέσης, εφόσον αυτή δεν απέβλεπε στην εξυπηρέτηση υπηρεσιακών συμφερόντων αλλά αλλότριων σκοπών, δηλαδή στην αποτροπή του διορισμού του κ. Ιωσηφίδη. Οι αποφάσεις της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Tatianos Georghiou and 1. The Electricity Authority of Cyprus 2. The Republic of Cyprus (1965) 3 C.L.R. 177 και στη Zachariades v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1193, αναγνωρίζουν ότι οι υποψήφιοι για την πλήρωση θέσης στη δημόσια υπηρεσία έχουν συμφέρον στην ολοκλήρωση της διαδικασίας, το οποίο, εφόσον επηρεάζεται δυσμενώς όπως στην προκείμενη περίπτωση, από πράξη που επιφέρει τη ματαίωση του διορισμού τους, νομιμοποιούνται να προσφύγουν στο Ανώτατο Δικαστήριο και να ζητήσουν την ακύρωσή της.

Ο Γενικός Εισαγγελέας υπέβαλε ότι τα γεγονότα τα οποία περιβάλλουν την απόφαση για την απόσυρση της πρότασης για την πλήρωση της θέσης, δεν αξιολογήθηκαν σωστά. Ορθή αξιολόγησή τους θα οδηγούσε στο συμπέρασμα ότι η απόφαση του Υπουργείου Εσωτερικών ήταν καλόπιστη, συνυφασμένη με τις ανάγκες της υπηρεσίας. Η εντύπωση που αφήνεται, ανέφερε, ότι σκοπός της Διοίκησης ήταν η θυματοποίηση του εφεσιβλήτου, είναι εσφαλμένη. Η απόφαση του Υπουργείου των Εσωτερικών η οποία αποτέλεσε το αντικείμενο της αναθεώρησης, λήφθηκε στο πλαίσιο των εξουσιών που παρέχονται στην αρμόδια Αρχή από το Άρθρο 17 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1967 (Ν 33/67). Η διάταξη αυτή προβλέπει, μεταξύ άλλων, ότι η Ε.Δ.Υ. δεν προβαίνει στην πλήρωση οποιασδήποτε θέσης αν δεν κληθεί να προβεί σε διορισμό από την αρμόδια Αρχή.

Το σχέδιο υπηρεσίας, όπως τελικά μορφοποιήθηκε από τη Βουλή, διαφυλάσσει το δικαίωμα του εφεσιβλήτου ν' αποταθεί για διορισμό βάσει του νέου σχεδίου υπηρεσίας. Το γεγονός αυτό, εισηγήθηκε ο Γενικός Εισαγγελέας, κατοχυρώνει πλήρως τα δικαιώματά του. Το νέο σχέδιο υπηρεσίας, όπως καταρτίστηκε από την Εκτελεστική Εξουσία, πρόβλεπε τον αποκλεισμό εξωτερικών υποψηφίων, περιλαμβανομένου και του εφεσιβλήτου, δεδομένου ότι υπήρχαν εσωτερικοί υποψήφιοι που κατείχαν τα προβλεπόμενα προσόντα για διορισμό. Η προσθήκη στο σχέδιο υπηρεσίας που έγινε από τη Βουλή, σκοπούσε να μετριάσει τις δυσμενείς επιπτώσεις που ενείχε για τον εφεσίβλητο το σχέδιο που υποβλήθηκε από την Εκτελεστική Εξουσία.

Δε συμφωνούμε με το Γενικό Εισαγγελέα ότι τα στοιχεία που καταχωρήθηκαν κατά την ακρόαση της έφεσης αλλοιώνουν την εικόνα πραγμάτων όπως αυτή κατοπτρίζεται στην πρωτόδικη απόφαση· αντίθετα, την ενισχύουν. Τα γεγονότα που ακολούθησαν την απόφαση για διορισμό του κ. Ιωσηφίδη, ερμηνεύθηκαν σωστά από το πρωτόδικο Δικαστήριο και εξάχθηκαν τα σωστά συμπεράσματα από αυτά. Η απόφαση για την απόσυρση της πρότασης για την πλήρωση της θέσης είχε ως αφετηρία και αποκλειστικό σκοπό την ικανοποίηση του προσωπικού του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως με την αποτροπή του διορισμού εξωυπηρεσιακού υποψηφίου σε μια τόσο σημαντική θέση στον κλάδο αυτό της υπηρεσίας.

Τα ευρήματα και τα συμπεράσματα του πρωτόδικου Δικαστηρίου βεβαιώνουν ότι δεν υφίστατο αποχρών λόγος για την απόσυρση της πρότασης, δηλαδή λόγος που να σχετίζεται με τις ανάγκες της υπηρεσίας και να προάγει το συμφέρον της. Αντίθετα, τα στοιχεία που κατατέθηκαν καταδεικνύουν ότι οι ανάγκες της υπηρεσίας επέβαλλαν την πλήρωση της θέσης χωρίς χρονοτριβή. Ο μόνος λόγος που προβλήθηκε για την απόφαση της 20.7.89 ήταν η επιθυμία του Υπουργείου να επανεξετάσει το σχέδιο υπηρεσίας (επιστολή 20.4.89). Καμιά έρευνα δεν προηγήθηκε ούτε παρατέθηκε οποιοσδήποτε βάσιμος λόγος που επέβαλλε την επανεξέταση αυτή. Τα μόνα γεγονότα που προέκυψαν μετά την υποβολή της πρότασης για την πλήρωση της θέσης, ήταν η απόφαση για την επιλογή του εφεσιβλήτου και οι έντονες ενστάσεις του προσωπικού του Τμήματος στο διορισμό εξωυπηρεσιακού υποψηφίου.

Κάτω από οποιοδήποτε φακό κι αν κριθούν τα γεγονότα, το μόνο λογικό συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι εκείνο που είχε εξαγάγει το πρωτόδικο Δικαστήριο. Ό,τι είναι ανησυχητικό, είναι η αδιαφορία της αρμόδιας Αρχής για τη δικαιϊκή υπόσταση της απόφασής της και η εμμονή στη θέση της με μόνο έρεισμα τη δύναμη με την οποία περιβάλλεται η εξουσία.

Το εύρημα του Δικαστηρίου ότι η απόφαση διαπνεόταν από αλλότρια κίνητρα, είναι απόλυτα δικαιολογημένο. Το συμφέρον της υπηρεσίας δεν ήταν ο οδηγός της αρμόδιας Αρχής στην άσκηση των εξουσιών της αλλά σκοποί ξένοι προς αυτό. Η χρήση της εξουσίας που παρέχει ο νόμος στη Διοίκηση, για σκοπούς αλλότριους προς τα συμφέροντα της υπηρεσίας, συνιστά κατάχρηση που διαβρώνει το θεμέλιο της δημόσιας υπηρεσίας και εκτρέπει τη λειτουργία της έξω από το πεδίο της χρηστής διοίκησης και μακριά από τις αρχές του κράτους δικαίου.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία