Δημητρίου ν. Κ.Ο.Τ. κ.α. (1993) 3 ΑΑΔ 610

Διοικητική πράξη — Εκτελεστή — Πληροφοριακού χαρακτήρα — Πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα δεν προσβάλλεται με αίτηση ακυρώσεως βάσει τον Αρθρον 146 τον Σνντάγματος — Επιδόματα εξωτερικού — Επιστολές της Αρμόδιας Αρχής ως προς το νομικό πλαίσιο καθορισμού επιδομάτων εξωτερικού, το ιστορικό τον καθορισμού τους και γνωστοποίηση ότι το θέμα για αναθεώρηση τονς ήταν νπό μελέτη — Είχαν καθαρά πληροφοριακό χαρακτήρα — Εφαρμοστέα κριτήρια για την εκτελεστότητα πράξης ή απόφασης.

Ο Εφεσείων ήταν Τουριστικός Λειτουργός στα γραφεία του Κ.Ο.Τ. στο Άμστερταμ. Το ύψος του επιδόματος εξωτερικού που έπαιρνε μειώθηκε μέσα στα πλαίσια της αναθεώρησης του ύψους των επιδομάτων στα διάφορα κέντρα εξωτερικού από την Κυβέρνηση το 1987. Αίτημα του Εφεσείοντα ήταν η αναμόρφωση των επιδομάτων και αποκατάσταση εκείνων που είχαν εγκριθεί το 1980. Η θέση του Κ.Ο.Τ. γνωστοποιήθηκε σ' αυτόν με δύο επιστολές ημερομηνίας 20/2/1989 και 26/4/1989.

Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι οι πιο πάνω επιστολές είχαν πληροφοριακό χαρακτήρα και επομένως δεν υπόκειντο στον αναθεωρητικό έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου βάσει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος.

Λόγο για έφεση αποτέλεσε η θέση ότι οι δύο επιστολές αποκάλυπταν συναφείς εκτελεστές πράξεις ή αποφάσεις που υπόκεινται σε ακύρωση λόγω πλάνης περί το δίκαιο από εσφαλμένη ερμηνεία του Κ. 24(3) των Περί Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (Διάρθρωσις και Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1970.

Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου απέρριψε την έφεση και αποφάνθηκε ότι:

1. Η φύση του περιεχομένου των δύο επιστολών και κατ' επέκταση του επιδίκου θέματος δεν μεταβάλλεται από την ερμηνεία του σχετικού κανονισμού. Η εκτελεστότητα πράξης ή απόφασης κρίνεται αντικειμενικά ανάλογα με τις συνέπειές της στη σφαίρα των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του διοικούμενου.

2. Όπως έχει πρόσφατα νομολογηθεί, το αίτημα υπαλλήλου προς την προϊσταμένη αρχή για αναθεώρηση του επιπέδου επιδομάτων, δεν αποβλέπει εξ αντικειμένου στην έκδοση εκτελεστής διοικητικής απόφασης, οπόταν ακόμα και παράλειψη παροχής της απάντησης που προβλέπεται από το Άρθρο 29 του Συντάγματος δεν υπόκειται σε αναθεώρηση βάσει του Άρθρου 146.1.

3. Ορθά κρίθηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι οι δύο επιστολές του Κ.Ο.Τ. είχαν καθαρά πληροφοριακό χαρακτήρα.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

Υπόθεση που αναφέρθηκε:

Δημοκρατία ν. Γιωργαλλή & Άλλων (1993) 3 Α.Α.Δ. 590.

Έφεση.

Έφεση εναντίον απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Κούρρης, Δ.) η οποία δόθηκε στις 11 Ιανουαρίου, 1990 (Προσφυγή Αρ. 304/89) με την οποία απορρίφθηκε η προσφυγή του εφεσείοντα κατά της άρνησης του Κ.Ο.Τ. να αναθεωρήσει τα επιδόματα εξωτερικού.

Α. Κωνσταντίνου, για τον εφεσείοντα.

Α. Δικηγορόπουλος, για τους εφεσίβλητους.

Cur. adv. vult.

ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Μ. Πικής.

ΠΙΚΗΣ, Δ.: Το αντικείμενο της προσφυγής αποτέλεσαν οι πράξεις ή αποφάσεις που αποκαλύπτονται σε επιστολές των εργοδοτών του εφεσείοντα, του Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού, γνωστού με το ακρώνυμο Κ.Ο.Τ. Το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε ότι οι πράξεις ή ακριβέστερα οι δυο επιστολές (20/2/89 και 26/4/89) είχαν πληροφοριακό χαρακτήρα και επομένως δεν υπόκειντο στον αναθεωρητικό έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου βάσει του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος. Είναι παραδεκτό ότι το δεύτερο αιτητικό της προσφυγής, που αναφέρεται σε παράλειψη ή άρνηση αναθεώρησης των επιδομάτων εξωτερικού, είναι αλληλένδετο και συναρτάται με τη στάση του Κ.Ο.Τ. έναντι του αιτήματος του προσφεύγοντος (εφεσείοντα) όπως αυτό αποκαλύπτεται στις δύο επιστολές. Συνεπώς η άρνηση για δράση στοιχειοθετείται με την άρνηση που περιέχεται στις δύο επιστολές.

Έρεισμα για την έφεση του εφεσείοντα αποτέλεσε η θέση την οποία υποστήριξε ενώπιον μας ότι οι δύο επιστολές αποκαλύπτουν συναφείς εκτελεστές πράξεις ή αποφάσεις υποκείμενες σε ακύρωση λόγω πλάνης περί το δίκαιο συνιστάμενης στην εσφαλμένη ερμηνεία του Κ. 24 (3) του Περί Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού (Διάρθρωσις και Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1970.

Οι δύο επιστολές αποκαλύπτουν,

(α) Την αντίληψη του Κ.Ο.Τ. ως προς το νομικό πλαίσιο καθορισμού επιδομάτων εξωτερικού του προσωπικού του Οργανισμού.

(β) Το ιστορικό του θέματος (καθορισμού επιδομάτων), και

(γ) Γνωστοποιούν ότι το αίτημα για αναθεώρηση των επιδομάτων ήταν υπό μελέτη.

Το μόνο το οποίο προστίθεται με τη δεύτερη επιστολή είναι η επεξήγηση της αντίληψης του Κ.Ο.Τ. ως προς τις εξουσίες του Υπουργού των Οικονομικών στη διαμόρφωση του ύψους των επιδομάτων που καταβάλλονται στους υπαλλήλους του Κ.Ο.Τ. που υπηρετούν στο εξωτερικό. Κάτω από όποιο πρίσμα και αν κριθεί το περιεχόμενο των δύο επιστολών δεν αποκαλύπτει εκτελεστή απόφαση ή πράξη, δηλαδή πράξη παράγωγο δικαιωμάτων, καθοριστική για τη μισθοδοσία του εφεσείοντα.

Ο δικηγόρος του Εφεσείοντα υποστήριξε ότι οι επιστολές αποκαλύπτουν ότι ο Κ.Ο.Τ. είχε εσφαλμένη εντύπωση για την ερμηνεία του Κ. 24(3), γεγονός που εκθέτει τις αποφάσεις του στο θέμα αυτό σε ακύρωση. Και σωστή να είναι η αντίληψη του εφεσείοντα για την ερμηνεία του σχετικού κανονισμού και εσφαλμένη εκείνη του Κ.Ο.Τ., δε μεταβάλλεται η φύση του περιεχομένου των δύο επιστολών και κατ' επέκταση του επιδίκου θέματος. Η εκτελεστότητα πράξης ή απόφασης κρίνεται αντικειμενικά ανάλογα με τις συνέπειές της στη σφαίρα των δικαιωμάτων και υποχρεώσεων του διοικούμενου.

Όπως προκύπτει από την πρόσφατη απόφασή μας στη Δημοκρατία ν. Γιωργαλλή και Άλλων (1993) 3 Α.Α.Δ. 590, η παράλειψη αναθεώρησης υφιστάμενων επιδομάτων καταβλητέων σε υπαλλήλους του εξωτερικού δε συνιστά εκτελεστή διοικητική παράλειψη. Στην ίδια απόφαση τονίζεται ότι η αρμοδιότητα για την αναθεώρηση επιδομάτων εξωτερικού ανάγεται στην κανονιστική ή ρυθμιστική εξουσία της αρμοδίας αρχής. Έπεται ότι αίτημα υπαλλήλου προς την προϊστάμενη αρχή για αναθεώρηση του επιπέδου των επιδομάτων, δεν αποβλέπει εξ αντικειμένου στην έκδοση εκτελεστής απόφασης ρυθμιστικής της υποχρέωσης της Διοίκησης στο πεδίο αυτό προς τον διοικούμενο· οπόταν ακόμα και παράλειψη παροχής της προβλεπόμενης από το Άρθρο 29 απάντησης δεν θα υπόκειτο σε αναθεώρηση βάσει του Άρθρου 146.1. Η προσπάθεια του εφεσείοντα να διακρίνει την πιο πάνω απόφαση από την παρούσα δεν ευρίσκει έρεισμα ούτε στο δίκαιο ούτε στα γεγονότα της υπόθεσης.

Ο εφεσείων είχε διοριστεί Τουριστικός Λειτουργός στις 15/4/86 και τοποθετήθηκε στα γραφεία του Κ.Ο.Τ. στο Άμστερταμ. Η μισθοδοσία του περιλαμβάνει και επίδομα εξωτερικού το ύψος του οποίου ήταν σύμφωνο με την απόφαση του Κ.Ο.Τ. για τον καθορισμό των επιδομάτων εξωτερικού του 1980. Με την απόφαση εκείνη ο Κ.Ο.Τ. καθόρισε τα επιδόματα τα οποία θα καταβάλλονταν στους υπαλλήλους του που υπηρετούσαν σε διάφορα κέντρα του εξωτερικού σύμφωνα με τον κώδικα επιδομά των που εγκρίνεται περιοδικά και καταβάλλεται στο προσωπικό διπλωματικών αποστολών της Κύπρου σε διάφορα κέντρα του εξωτερικού. Το ύψος των επιδομάτων τα οποία καταβάλλονταν στα διάφορα κέντρα του εξωτερικού αναθεωρήθηκε από την Κυβέρνηση το 1987, γεγονός το οποίο προκάλεσε την έντονη αντίδραση του αιτητή λόγω της μείωσης του επιδόματος για το Άμστερταμ. Έκτοτε ο εφεσείων επιδόθηκε σε αγώνα για αναμόρφωση των επιδομάτων και αποκατάσταση εκείνων που είχαν εγκριθεί το 1980. Το αίτημα του εφεσείοντα ικανοποιήθηκε εν μέρει με την καταβολή σ' αυτόν από 7/8/87 προσωπικού επιδόματος εξωτερικού. Η λύση αυτή δεν άμβλυνε το αίτημά του για επιστροφή στον κώδικα επιδομάτων του 1980. Ο Κ.Ο.Τ. του γνωστοποίησε τις θέσεις του με τις δύο επιστολές που, όπως σωστά έκρινε το πρωτόδικο δικαστήριο, είχαν καθαρά πληροφοριακό χαρακτήρα.

Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία