ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1992) 3 ΑΑΔ 182
16 Ιουνίου, 1992
[ΠΙΚΗΣ, ΚΟΥΡΡΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ,
Δ/στές]
ΕΛΕΝΗ ΜEΣΤΑΝΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Εφεσείοντες - Αιτητές,
ν.
ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΑΘΗΑΙΝΟΥ (ΑΡ.1),
Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1398).
Έφεση — Προσαγωγή μαρτυρίας — Ισχύουν οι πρόνοιες της Δ.35 Θ.8 των θεσμών Πολιτικής Δικονομίας — Εξαιρετικό μέτρο που επιτρέπεται υπό προϋποθέσεις — Να εξηγηθεί η Παράλειψη Προσαγωγής της κατά την πρωτόδικη διαδικασία και να υφίσταται σοβαρή πιθανότητα ότι το επίμαχο γεγονός θα μπορούσε να είχε επιδράσει στην κρίση του Πρωτόδικου Δικαστηρίου, με σοβαρή πιθανότητα μεταβολής του αποτελέσματος.
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Η εγκυρότητα διοικητικής πράξης κρίνεται με βάση τα γεγονότα και το νομικό καθεστώς που ίσχυαν κατά το χρόνο λήψης της επίδικης διοικητικής απόφασης.
Κατά τη συζήτηση της έφεσης αυτής υποβλήθηκε από το δικηγόρο των εφεσειόντων αίτημα για αναβολή της υπόθεσης για να παρασχεθεί η δυνατότητα στους εφεσείοντες να προσαγάγουν μαρτυρία για γεγονότα που προέκυψαν μεταγενέστερα από την έκδοση της πράξης και τα οποία δεν είχαν τεθεί ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κατά την πρωτόδικη διαδικασία.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την αίτηση αποφάσισε ότι:
1. Η προσαγωγή μαρτυρίας κατά την έφεση, επιτρέπεται από τις πρόνοιες της Δ.35 Θ.8 των θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Η κατάθεση μαρτυρίας ενώπιον του Εφετείου συνιστά εξαιρετικό μέτρο που μπορεί να επιτραπεί μόνο εφόσον - (α) εξηγηθεί η παράλειψη προσαγωγής της κατά την πρωτόδικη διαδικασία, και (β) υφίσταται σοβαρή πιθανότητα, αν το επίμαχο γεγονός είχε τεθεί ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, αυτό θα επιδρούσε στην κρίση του Δικαστηρίου με σοβαρή πιθανότητα μεταβολής του αποτελέσματος.
2. Η εγκυρότητα διοικητικής πράξης κρίνεται με βάση τα γεγονότα που υφίσταντο, και το νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο λήψης της απόφασης. Στην προκείμενη περίπτωση, εξ όσων συνάγεται, τέθηκαν όλα τα σχετικά με την πράξη γεγονότα ενώπιον του Δικαστηρίου· συνεπώς, η προσαγωγή των γεγονότων τα οποία επιδιώκουν οι εφεσείοντες να θέσουν ενώπιον του Εφετείου, δε θα προσέθετε ο,τιδήποτε στα ουσιώδη γεγονότα. Μόνο στην περίπτωση που γίνεται υπόθεση για την ύπαρξη γεγονότων, η οποία αργότερα καταδεικνύεται ότι ήταν ακροσφαλής, θα μπορούσε να εξεταστεί το ενδεχόμενο προσαγωγής μαρτυρίας ανάλογης με εκείνη την οποία οι εφεσείοντες θέλουν να θέσουν ενώπιόν μας.
3. Η μαρτυρία την οποία οι εφεσείοντες επιδιώκουν να καταθέσουν, δε συναρτάται με οποιοδήποτε λόγο έφεσης.
Αίτηση απορρίπτεται.
Αίτηση.
Αίτηση για αναβολή της υπόθεση ώστε να παρασχεθεί ευκαιρία στους εφεσείοντες να προσαγάγουν μαρτυρία για γεγονότα που προέκυψαν μεταγενέστερα από την έκδοση της πράξης, και τα οποία δεν τέθηκαν ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους εφεσείοντες - αιτητές.
Α. Πετουφάς, για τους εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Η έφεση στρέφεται κατ' αποφάσεως Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εκδόθηκε βάσει του άρθρου 146.4 του Συντάγματος, με την οποία επικυρώθηκε διάταγμα απαλλοτρίωσης γης που εκδόθηκε για να καταστεί δυνατή η οικοδόμηση αίθουσας πολλαπλής χρήσης από το Δήμο Αθηαίνου για τις ανάγκες της κοινότητας.
Ο κύριος λόγος για τον οποίο προσβάλλεται η απόφαση, είναι ότι το Δικαστήριο εσφαλμένα διαπίστωσε ότι η έρευνα που προηγήθηκε της έκδοσης του διατάγματος ήταν η δέουσα. Κατά τη συζήτηση της έφεσης, υποβλήθηκε αίτηση για την αναβολή της υπόθεσης ώστε να παρασχεθεί ευκαιρία στους εφεσείοντες να προσαγάγουν μαρτυρία για γεγονότα που προέκυψαν μεταγενέστερα από την έκδοση της πράξης, και τα οποία δεν τέθηκαν ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Τα γεγονότα αυτά περιέχονται σε επιστολή του Γενικού Εισαγγελέα στην οποία διαπιστώνεται ότι για την ολοκλήρωση του έργου παρίσταται, ή ενδεχομένως θα παραστεί, ανάγκη για την απαλλοτρίωση και γειτονικής ιδιοκτησίας.
Η προσαγωγή μαρτυρίας κατά την έφεση, επιτρέπεται από τις πρόνοιες της Δ.35 Θ.8 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας. Η κατάθεση μαρτυρίας ενώπιον του Εφετείου συνιστά εξαιρετικό μέτρο που μπορεί να επιτραπεί μόνο εφόσον - (α) εξηγηθεί η παράλειψη προσαγωγής της κατά την πρωτόδικη διαδικασία, και (β) υφίσταται σοβαρή πιθανότητα, αν το επίμαχο γεγονός είχε τεθεί ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, αυτό θα επιδρούσε στην κρίση του Δικαστηρίου με σοβαρή πιθανότητα μεταβολής του αποτελέσματος.
Η εγκυρότητα διοικητικής πράξης κρίνεται με βάση τα γεγονότα που υφίσταντο, και το νομικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο λήψης της απόφασης. Στην προκείμενη περίπτωση, εξ όσων συνάγεται, τέθηκαν όλα τα σχετικά με την πράξη γεγονότα ενώπιον του Δικαστηρίου· συνεπώς, η προσαγωγή των γεγονότων τα οποία επιδιώκουν οι εφεσείοντες να θέσουν ενώπιον του Εφετείου, δε θα προσέθετε ο,τιδήποτε στα ουσιώδη γεγονότα. Μόνο στην περίπτωση που γίνεται υπόθεση για την ύπαρξη γεγονότων, η οποία αργότερα καταδεικνύεται ότι ήταν ακροσφαλής, θα μπορούσε να εξεταστεί το ενδεχόμενο προσαγωγής μαρτυρίας ανάλογης με εκείνη την οποία οι εφεσείοντες θέλουν να θέσουν ενώπιόν μας.
Πρέπει, επίσης, να επισημάνουμε, ότι η μαρτυρία την οποία οι εφεσείοντες επιδιώκουν να καταθέσουν, δε συναρτάται με οποιοδήποτε λόγο έφεσης.
Για τους πιο πάνω λόγους, η αίτηση για αναβολή απορρίπτεται, και θα συνεχίσουμε με την ακρόαση της έφεσης.
Αίτηση απορρίπτεται.