|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Aβανή Παναγιώτα ν. Pαδιοφωνικού Iδρύματος Kύπρου (1993) 4 ΑΑΔ 687
ΦΡΟΣΟΥΛΑ ΘΕΟΚΛΕΟΥΣ ν. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ κ.α., Υπόθεση Αρ. 471/2011, 19/7/2013
Μαυρογένη ν. Βουλής κ.ά. (Αρ. 1) (1996) 1 ΑΑΔ 49
Συμεωνίδου & άλλοι ν. Δημοκρατία(Αρ.1) (1993) 3 ΑΑΔ 165
Τουβλ. Γίγας Λτδ ν. Ουστά (Αρ.1) (1994) 1 ΑΑΔ 109
Αδαμίδης Κώστας Α. και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1994) 4 ΑΑΔ 487
Sigma Radio TV Ltd και Άλλοι ν. Αρχής Ραδιοτηλεόρασης Κύπρου (2004) 3 ΑΑΔ 134
Ρόπας άλλως Ιερόθεος Χριστοδούλου ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2010) 2 ΑΑΔ 226
Αδαμίδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1992) 4 ΑΑΔ 528
Σιαπίτης Xαραλαμπος ν. Aρχής Tηλεπικοινωνιών Kύπρου (1993) 4 ΑΑΔ 2616
Ξενοφώντος Αγαμέμνων ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2008) 3 ΑΑΔ 261
Σάρδος Παναγιώτης και Άλλος ν. Aρχής Hλεκτρισμού Kύπρου (1993) 4 ΑΑΔ 136
Χατζηχάννας Βραχίμης Ι. και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1999) 4 ΑΑΔ 838
Δημοκρατία ν. Ηρακλέους(Αρ.1) (1994) 2 ΑΑΔ 213
Xατζηλαζάρου Aντωνία και Άλλες ν. Δημοκρατίας (Eπιτροπή Δημόσιας Yπηρεσίας) (1993) 4 ΑΑΔ 1648
Μαυρογένης ν. Βουλής κ.ά. (Αρ. 2) (1996) 1 ΑΑΔ 134
Χαραλάμπους Ανδρέας ν. Δημοκρατίας (Αρ. 1) (1994) 4 ΑΑΔ 247
Παντελάκη Aίγλη και Άλλος ν. Δημοκρατίας (Eπιτροπή Δημόσιας Yπηρεσίας) (1993) 4 ΑΑΔ 1686
ΘΕΜΙΣΤΟΚΛΕΟΥΣ ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΠΟΙΝΙΚΗ AITHΣΗ ΑΡ. 15/19, 23/10/2019, ECLI:CY:AD:2019:A437
Aκίνητα Xρ. Πελεκάνος Λτδ ν. Δημοκρατίας (Έφορος Φόρου Eισοδήματος) (Αρ. 2) (1993) 4 ΑΑΔ 1482
Ηρακλέους Ελένη ν. Δημοκρατίας (1994) 4 ΑΑΔ 226
Τasni Med-Pharm Ltd ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (2009) 4 ΑΑΔ 648
Δημητριάδης ν. Δημοκρατίας (Αρ.1) (1992) 4 ΑΑΔ 627
ΝΤ.Ν. ν. Ν.Ν., ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 3/2005 και 9/2005, 14/4/2020, ECLI:CY:DOD:2020:13
ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟY ΑΛΛΩΣ ΡΟΠΑΣ ν. ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΠΟΙΝΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ 3/2009, 10 Μαϊου 2010
(1991) 3 ΑΑΔ 659
26 Νοεμβρίου 1991
[ΠΙΚΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΝΙΟΒΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ (ΑΡ. 1),
Εφεσείοντες,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 891).
Έφεση — Δικονομία —Αίτηση για επανάνοιγμα έφεσης αφού επιφυλάχθηκε η απόφαση — Μόνο στην περίπτωση που το ίδιο το δικαστήριο κρίνει ότι αυτό επιβάλλεται ενόψει των γεγονότων που προέκυψαν μετά την επιφύλαξη της απόφασης.
Μετά την ολοκλήρωση της ακρόασης της έφεσης, η εφεσείουσα αφού απέσυρε τις οδηγίες προς τον δικηγόρο της ζήτησε με αίτησή της το επανάνοιγμα της έφεσης. Η αίτηση συνοδεύτηκε με ένορκη δήλωση της εφεσείουσας στην οποία προβάλλονταν ισχυρισμοί ότι οι λόγοι της έφεσης δεν είχαν επεκταθεί σε όλο το φάσμα των γεγονότων και ιδιαίτερα ότι δεν έγινε αναφορά στα πρόσθετα προσόντα της, στο σύνολο των περιστατικών που επέδρασαν στη βαθμολογία της καθώς και στις επιπτώσεις στην ανέλιξή της της πειθαρχικής δίωξης που είχε ασκηθεί εναντίον της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την αίτηση αποφάσισε ότι:
Μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις μπορεί να διαταχθεί το επανάνοιγμα της έφεσης από το ίδιο το Εφετείο στην περίπτωση που το ίδιο το Δικαστήριο κρίνα ότι αυτό επιβάλλεται για το συμφέρον της δικαιοσύνης, ενόψει γεγονότων τα οποία προέκυψαν μετά την επιφύλαξη της απόφασης. Καμία από τις προϋποθέσεις για το επανάνοιγμα της έφεσης δεν έχει θεμελιωθεί.
Αίτηση απορρίπτεται.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημοκρατία ν. Σαμψών (1991) 1 Α.Α.Δ. 848·
Ρ.Ι.Κ. και άλλοι ν. Καραγιώργη και άλλου (1991) 3 Α.Α.Δ. 159.
Αίτηση.
Αίτηση με την οποία η εφεσείουσα επιδιώκει επανάνοιγμα της έφεσης της μετά την ολοκλήρωση της ακρόασης της έφεσης.
Αιτήτρια παρουσιάζεται αυτοπροσώπως.
Μ. Φλωρέντζος, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας και Γ. Γιωργαλλής, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ Δ. ανάγνωσε την απόφαση του Δικαστηρίου. Με αίτηση που υποβλήθηκε μετά την ολοκλήρωση της ακρόασης της έφεσης, η εφεσείουσα επιδιώκει το επανάνοιγμα της έφεσης προς το σκοπό αναφοράς στα γεγονότα τα οποία μνημονεύονται στην ένορκη δήλωση η οποία τη συνοδεύει και την ανάπτυξη επιχειρηματολογίας σε σχέση με αυτή. Η αίτηση υποβλήθηκε προσωπικά από την αιτήτρια. Όπως μας εξήγησε, απόσυρε τις οδηγίες που έδωσε στο δικηγόρο της Α. Σ. Αγγελίδη, ο οποίος την εκπροσώπησε σε όλα τα στάδια της διαδικασίας περιλαμβανομένης και της έφεσης. Στην ένορκη δήλωσή της μνημονεύονται γεγονότα τα οποία επέδρασαν στη λήψη της πρωτόδικης απόφασης και προβάλλονται ισχυρισμοί για σφάλματα στην αποτίμησή τους ή παραλείψεις στην απόδοση της πρέπουσας σημασίας σ' αυτά.
Η αιτήτρια ισχυρίστηκε ότι αργά αντιλήφθηκε ότι οι λόγοι της έφεσης δεν είχαν επεκταθεί σε όλο το φάσμα των γεγονότων και ιδιαίτερα στους λόγους της έφεσης δε γίνεται αναφορά στα πρόσθετα προσόντα της καθώς επίσης και στο σύνολο των περιστατικών που σχετίζονται ή επέδρασαν στη βαθμολογία της και στις επιπτώσεις της πειθαρχικής δίωξης η οποία ασκήθηκε εναντίον της στην ανέλιξή της.
Διαφαίνεται από την επιχειρηματολογία της εφεσείουσας προς υποστήριξη της αίτησής της ότι το κύριο παράπονο της έγκειται στην παράλειψη συμπερίληψης στους λόγους της έφεσης των ισχυρισμών της σε σχέση με τα προαναφερθέντα γεγονότα. Στο βαθμό που η αίτησή της για επανάνοιγμα της έφεσης αναφέρεται σε ισχυρισμούς που δεν περιλαμβάνονται στους λόγους της έφεσης, τα θέματα τα οποία θίγει δεν αποτελούν επίδικο θέμα της έφεσης. Οι λόγοι που καθορίζονται στην ειδοποίηση έφεσης προσδιορίζουν τα επίδικα θέματα της έφεσης. Το τελεσφόρο της δικαστικής λειτουργίας δεν περιορίζεται μόνο στην τελική απόφαση του δικαστηρίου αλλά ισχύει και σε κάθε στάδιο της διαδικασίας. Μόνο σε εξαιρετικές περιστάσεις μπορεί να διαταχθεί το επανάνοιγμα της έφεσης. Το πλαίσιο και τα κριτήρια άσκησης της δικαιοδοσίας για το επανάνοιγμα έφεσης προσδιορίζεται στο απόσπασμα που ακολουθεί από την πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Δημοκρατία ν. Ν. Σαμψών (1991) 1 Α.Α.Δ. 848 στη σελ. 849:-
"Το επανάνοιγμα της έφεσης μπορεί να διαταχθεί από το Εφετείο μόνο στην περίπτωση που το ίδιο το Δικαστήριο κρίνει ότι αυτό επιβάλλεται για το συμφέρον της δικαιοσύνης, ενόψει γεγονότων τα οποία προέκυψαν μετά την επιφύλαξη της απόφασης."
Ανάλογη αρχή προκύπτει και από την προγενέστερη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Ρ.Ι.Κ. και Άλλοι ν. Καραγιώργη και Άλλου (1991) 3 Α.Α.Δ. 159.
Διαπιστώνουμε ότι καμιά από τις προϋποθέσεις για το επανάνοιγμα της έφεσης δεν έχει θεμελιωθεί και επομένως η αίτηση απορρίπτεται. Η επιφυλαχθείσα απόφαση για την έκβαση της έφεσης θα δοθεί στις 19/12/91 η ώρα 9.00 π.μ.
Αίτηση απορρίπτεται.