ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
COSTAS G. PIKIS ν. REPUBLIC (MINISTER OF INTERIOR AND ANOTHER) (1967) 3 CLR 562
VASSILIOU ν. REPUBLIC (1982) 3 CLR 220
Aποστόλου Πέτρος ν. Συμβουλίου Yδατοπρομήθειας Λεμεσού (1990) 3 ΑΑΔ 126
Μιχαήλ ν. Συμβ. Βελτ. Κοκκινοτριμιθιάς κ.ά. (1990) 3 ΑΑΔ 3315
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Χρίστου ν. Δημοκρατίας (1996) 4 ΑΑΔ 3032
Κολακίδης & Συνεταίροι και Άλλοι ν. Δήμου Αγίου Αθανασίου (1994) 4 ΑΑΔ 1030
Σοφοκλέους Σοφοκλής και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1994) 4 ΑΑΔ 1590
Stilvi General Cleaners Ltd ν. Διευθυντή Kοινωνικών Aσφαλίσεων και Άλλου (1993) 4 ΑΑΔ 681
(1990) 3 ΑΑΔ 4670
29 Δεκεμβρίου, 1990
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΤΣΙΜΙΛΛΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΓΑΛΑΚΤΟΚΟΜΙΚΗΣ
ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 586/88).
Aίτηση ακυρώσεως — Λόγοι ακυρώσεως — Έλλειψη αιτιολογίας και παραβίαση των αρχών της χρηστής διοίκησης — Oργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Οργανισμός Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας — Διορισμοί — Θέση Διευθυντή του Οργανισμού — Επιλογή του διορισθέντα με τη μέθοδο της μυστικής ψηφοφορίας — Ακύρωση της επίδικης απόφασης λόγω έλλειψης επαρκούς αιτιολογίας και παραβίασης της αρχής της χρηστής διοίκησης.
Διοικητική πράξη — Αιτιολογία — Ελλιπής αιτιολογία — Μπορεί να συμπληρωθεί από τα στοιχεία του φακέλου μόνο όταν η απόφαση είναι εξ αντικειμένου συνυφασμένη με αυτά.
Γενικές Aρχές Διοικητικού Δικαίου — Aρχή της χρηστής διοίκησης — Oργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Διορισμοί — Υποχρέωση του διορίζοντος οργάνου για τήρηση πρακτικών — Επιβάλλεται από τις αρχές της χρηστής διοίκησης και αποτελεί προϋπόθεση για αποτελεσματική άσκηση δικαστικού ελέγχου.
Διοικητική πράξη — Εκτελεστότητα διοικητικής πράξης (διορισμού) — Διαδικασία έγκρισης δυνάμει νομοθετικής πρόνοιας — Προσδίδει αναδρομικά εκτελεστό χαρακτήρα στην πράξη.
Η επίδικη απόφαση λήφθηκε από τον Οργανισμό και εγκρίθηκε βάσει του Άρθρου 21(3) του Περί Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας Νόμου του 1969 (Ν. 4/69), από τον Υπουργό Εμπορίου και Βιομηχανίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο αποδέκτηκε την προσφυγή, αφού εφάρμοσε τις νομικές αρχές που αναφέρονται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Iωσηφίδου ν. Δήμου Λακατάμιας (1989) 3(B) A.A.Δ. 393,
Aποστόλου ν. Συμβουλίου Yδατοπρομήθειας Λεμεσού (1990) 3 A.A.Δ. .126,
Mιχαήλ ν. Συμβουλίου Bελτιώσεως Kοκκινοτριμιθιάς και Άλλων (1990) 3 A.A.Δ. 3315,
Pikis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 562,
Vassiliou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 220,
Christodoulides & Others v. Republic (1984) 3(B) C.L.R. 1297,
Hadjivassiliou v. Cyprus Organization of Athletics (1987) 3(C) C.L.R. 2142.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Oργανισμού Kυπριακής Γαλακτοκομικής Bιομηχανίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος διορίστηκε στη θέση του Διευθυντή του Oργανισμού.
Ε. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Α. Χ" Ιωάννου, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Στο τελικό στάδιο της ακρόασης κατά τη διευκρίνησητων θέσεων των τριών μερών διαπιστώθηκε σύμπτωση απόψεων ως προς ένα ουσιώδες θέμα καθοριστικό για την τύχη της απόφασης του Οργανισμού Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας (του Οργανισμού) της 23.4.88 με την οποία είχε επιλεγεί και διοριστεί ο κ. Α. Μαραγκός στη θέση του διευθυντή του Οργανισμού.
Ο αιτητής ήταν ένας από τους υποψηφίους για διορισμό στην επίμαχη θέση. Η επιλογή έγινε μετά από μυστική ψηφοφορία μεταξύ των παρισταμένων μελών του Οργανισμού, η οποία απέληξε στην κατά πλειοψηφία προτίμηση του ενδιαφερόμενου μέρους. (Υπέρ του ενδιαφερόμενου μέρους τάχθηκαν 7 και υπέρ δύο άλλων υποψηφίων, όχι του αιτητή, τάχθηκαν 6 και 1 αντίστοιχα). Κανένα από τα μέλη του συμβουλίου δεν έδωσε λόγο για τις προτιμήσεις του· τουναντίον συνάγεται από τις εξηγήσεις που έδωσε ο δικηγόρος του Οργανισμού κ. Χ"Ιωάννου ότι επελέγη η μυστική ψηφοφορία προς αποφυγή αποκάλυψης των επιλογών των μελών του συμβουλίου. Ο ίδιος τους είχε συμβουλεύσει να αποφύγουν αυτή τη μέθοδο επιλογής ενόψει της αρχής του διοικητικού δικαίου, η οποία επιβάλλει την αιτιολόγηση πράξεων και αποφάσεων διοικητικών αρχών και οργάνων. Η αιτιολόγηση είναι η ασπίδα του δικαίου για την αποτροπή κατάχρησης εξουσίας και η οδός για τη σύννομη και χρηστή άσκηση της διοικητικής εξουσίας.
Όπως είχα την ευκαιρία να επισημάνω σε τρεις προηγούμενες αποφάσεις Ιωσηφίδου ν. Δήμου Λακατάμιας (1989) 3(B) Α.Α.Δ. 393, Αποστόλου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λεμεσού (1990) 3 Α.Α.Δ. 126, Μιχαήλ ν. Συμβουλίου Βελτιώσεως Κοκκινοτριμιθιάς (1990) 3 Α.Α.Δ.3315, το αποτέλεσμα της μυστικής ψηφοφορίας δεν συνιστά αιτιολόγηση της απόφασης αλλά τουναντίον καθιστά τον δικαστικό έλεγχο ανέφικτο· παρέκκλιση που θεμελιώνει άλλο αυτοτελή λόγο για την ακύρωση της απόφασης.
Ο τρίτος λόγος ο οποίος έχει προβληθεί, που επίσης δικαιολογεί την ακύρωση της απόφασης, προκύπτει από την παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να καταγράψουν στα πρακτικά τις εντυπώσεις τους από τις συνεντεύξεις των υποψηφίων. Η τήρηση πρακτικών ως προς τα ουσιώδη στοιχεία τα οποία επενεργούν στη λήψη της επίδικης απόφασης συνιστά, όπως έχει κατ' επανάληψη διακηρυχθεί, καθήκον που επιβάλλουν οι αρχές της χρηστής διοίκησης και προϋπόθεση για την αποτελεσματική άσκηση του δικαστικού ελέγχου που καθιερώνει το άρθρο 146 του Συντάγματος.
Τέλος ο κ. Χ"Ιωάννου έκαμε αμυδρά την εισήγηση ότι ενδεχομένως η απόφαση υποστηρίζεται από τα στοιχεία του φακέλου ανεξάρτητα από τις ατέλειες και ελλείψεις που χαρακτηρίζουν την τελική απόφαση. Η εισήγηση δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή. Όπως έχει νομολογηθεί Pikis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 562, Vassiliou v. Republic (1982) 3 C.L.R. 220 και Christodoulides and Others v. Republic (1984) 3(B) C.L.R. 1297, ελλειπής αιτιολογία μπορεί να συμπληρωθεί από τα στοιχεία του φακέλου μόνο όταν η απόφαση είναι εξ αντικειμένου συνυφασμένη με αυτά. Στην προκείμενη περίπτωση η έλλειψη αιτιολογίας ήταν παντελής και τίποτε δεν είναι γνωστό για τους λόγους των προτιμήσεων των μελών. Ούτε υπάρχει οτιδήποτε στο φάκελο που να τις αποκαλύπτει. Το κενό στην αιτιολογία είναι απόλυτο, γεγονός που επισφραγίζει και την τύχη της προσφυγής. Εξάλλου η προδικαστική ένσταση που διατυπώθηκε από το ενδιαφερόμενο μέρος ότι η προσφυγή δε στρέφεται εναντίον του αρμόδιου οργάνου του Υπουργού Εμπορίου και Βιομηχανίας έχει ουσιαστικά εγκαταληφθεί.
Η επίδικη απόφαση λήφθηκε από τον Οργανισμό και εγκρίθηκε βάσει του άρθρου 21(3) του Περί Κυπριακής Γαλακτοκομικής Βιομηχανίας Νόμου του 1969 (Ν.4/69) από τον Υπουργό Εμπορίου και Βιομηχανίας. Η έγκριση δεν μεταβάλλει την προέλευση της απόφασης αλλά απλώς αίρει το κώλυμα της εκτελεστότητας. Η διαδικασία έγκρισης όπως αποφασίστηκε στην Hadjivassiliou v. Cyprus Organization of Athletics (1987) 3(C) C.L.R. 2142, προσδίδει αναδρομικά εκτελεστό χαρακτήρα στην απόφαση του σώματος στο οποίο παρέχεται αποφασιστική αρμοδιότητα, στην προκείμενη περίπτωση στον Οργανισμό.
Η προσφυγή επιτυγχάνει. Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται στο σύνολό της βάσει των διατάξεων του άρθρ. 146.4(β). Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
H προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.