|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 4578
22 Δεκεμβρίου, 1990
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ADRIATICA DI NAVIGAZIONE S.P.A.,
Αιτήτρια,
v.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 835/88).
Δήμοι — Επαγγελματική άδεια — "Kερδοφόρα επιχείρηση" — O Περί Δήμων Nόμος, 1985 (N. 111/85) Άρθρο 104(1) — Kατά πόσο η παραπομπή πελατών, από το ναυτιλιακό γραφείο του αντιπροσώπου στη Λευκωσία, στο γραφείο της Λεμεσού, θεωρείται κερδοφόρα επιχείρηση του αντιπροσωπευομένου εντός της εννοίας του εν λόγω άρθρου.
Δήμοι — Επαγγελματική άδεια — Φορολογία — Ποίο το εφαρμοστέο κριτήριο για επιβολή του — Ο περί Δήμων Νόμος (N. 111/85), Άρθρο 104.
Λέξεις και Φράσεις — "Κερδοφόρα επιχείρηση" στην υπόθεση του Αγγλικού Δικαστηρίου Smith v. Anderson.
Η αιτήτρια Εταιρεία προσβάλλει με την παρούσα προσφυγή την απόφαση του καθ' ου η αίτηση για επιβολή επαγγελματικού φόρου για το έτος 1988.
Η αιτήτρια είναι αλλοδαπή Ανώνυμη Μετοχική Εταιρεία εγγεγραμμένη στη Βενετία. Στην Κύπρο αντιπροσωπεύεται από τον Κυπριακό Οίκο "Α. Λ. Μαντοβάνη & Υιοί Λτδ", ο οποίος πρακτορεύει πλοία της στην Κύπρο και ο οποίος πληρώνει επαγγελματικό φόρο τόσο στη Λεμεσό όσο και στη Λευκωσία. Το κεντρικό και εγγεγραμμένο γραφείο του βρίσκεται στη Λεμεσό.
Η αιτήτρια δε διατηρεί στη Λευκωσία, τόπο εργασίας, ούτε γραφείο ή οποιουδήποτε άλλου είδους μόνιμη εγκατάσταση, ούτε έχει υπαλλήλους ή τραπεζικό λογαριασμό. Δε διεξάγει απολύτως καμιά εργασία καθότι οι εργασίες της είναι ναυτιλιακές και διεξάγονται όλες από τα κεντρικά γραφεία του οίκου Μαντοβάνη στη Λεμεσό. Η μόνη εξυπηρέτηση που προσφέρεται στη Λευκωσία είναι η παραπομπή των πελατών στο ναυτιλιακό τμήμα του Οίκου "Μαντοβάνη" στη Λεμεσό. Αναφορικά με τα πλοία της "Adriatica Lines" οι μόνες πληροφορίες που δίνει το γραφείο της Λευκωσίας, είναι για τις αφίξεις των πλοίων στη Λεμεσό.
Το ερώτημα ως προς το κατά πόσο η εταιρεία υπόκειται στην επιβολή του επίδικου επαγγελματικού φόρου εξαρτάται από το εάν διεξάγει κερδοφόρα επιχείρηση στη Λευκωσία, δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 104(1) του περί Δήμων Νόμου 1985 (Ν. 111/85).
Το Ανώτατο Δικαστήριο επέτρεψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι:
1. Η απόφαση ως προς το κατά πόσο μια εταιρεία διεξάγει επιχείρηση εντός των ορίων οιουδήποτε Δήμου, εξαρτάται από τα ιδιαίτερα περιστατικά της. Η εργοδότηση αντιπροσώπου για τη διεξαγωγή των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του φορολογουμένου, συνιστά άσκηση επιχείρησης η οποία καθιστά τον επιχειρηματία υποκείμενο στην πληρωμή επαγγελματικού φόρου.
2. Ενόψει της ερμηνείας της νομοθεσίας του περί Δήμων Νόμου στις υποθέσεις American Export Lines και Rologis καθώς επίσης και των γεγονότων της παρούσας υπόθεσης, η αιτήτρια εταιρεία δε διεξήγαγε κερδοφόρα επιχείρηση στη Λευκωσία μέσα στην έννοια του Άρθρου 104 του Νόμου 111/85. Ως εκ τούτου δεν υποχρεούται να καταβάλει τον επαγγελματικό φόρο που της επιβλήθηκε από τον καθ' ου η αίτηση Δήμο.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
George D. Counnas & Sons Ltd v. Union Libanese Transport Agencies of Beirut through their agent in Cyprus Costas Stylianou (1977) 1 C.L.R. 271,
Okura & Co. Ltd v. Forbacka Jernverks Aktiebolag [1914] 1 K.B. 715,
"Holstein" [1936] All E.R. 1660,
Lalandia [1932] All E.R. 391,
Compagnie Generale Trans-Atlantique v. Thomas Law & Co. LA BOURGOGNE [1899] A.C. 431,
American Export Lines Inc. v. Mayor, Deputy Mayor, Councillors and Townsmen of Larnaca ,19 C.L.R. 206,
Chairman and Member of the Municipal Corporation and Townsmen of Nicosia v. Rologis Co. Ltd (1963) 2 C.L.R. 90,
Compaqnie Nationale Air France v. Δήμου Λευκωσίας (1989) 3(Γ) A.A.Δ. 1508,
Sun Insurance Office Ltd v. Δήμου Λεμεσού (1989) 3(E) A.A.Δ. 3037,
Southfields Industries Ltd v. Δήμου Λευκωσίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1870.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Δήμου Λευκωσίας με την οποία επιβλήθηκε στην αιτήτρια επαγγελματικός φόρος για το έτος 1988.
Χρ. Μιτσίδης με Μ. Σάββα, για την Aιτήτρια Εταιρεία.
Κ. Μιχαηλίδης με Τ. Καρακάννα, Δικηγόροι της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KOYPPHΣ, Δ.: Η αιτήτρια Εταιρεία, με την προσφυγή αυτή, προσβάλλει την απόφαση του καθ' ου η αίτηση, Δήμου Λευκωσίας, για την επιβολή επαγγελματικού φόρου για το έτος 1988.
Η αιτήτρια είναι αλλοδαπή Ανώνυμη Μετοχική Εταιρεία. Τα αρχικά των ψηφίων S.P.A. είναι οι λέξεις SOCIETA PER AZIONI τα οποία και χαρακτηρίζουν τις δημόσιες (ανώνυμες) εταιρείες στην Ιταλία. Η Εταιρεία είναι εγγεγραμένη στη Βενετία με αριθμό εγγραφής 3784.
Η αιτήτρια ενασκεί εργασίες ως πλοιοκτήτρια Εταιρεία καθώς και εργασίες μεταφορέως διά θαλάσσης, επ' αμοιβή, εμπορευμάτων μόνο και δεν ασχολείται καθόλου με τη μεταφορά επιβατών. Ως εκ τούτου, δεν εκδίδει εισιτήρια. Επιπρόσθετα, δεν εκδίδονται φορτωτικές μέσα στα δημοτικά όρια της Λευκωσίας, διότι η φορτωτική δεν είναι τίποτα άλλο από την απλή απόδειξη παραλαβής εμπορευμάτων στο λιμάνι για φόρτωση, την οποία υπογράφει ο Πλοίαρχος, αφού παραληφθούν και φορτωθούν τα εμπορεύματα πάνω στο πλοίο. Κατά συνέπεια, είναι αδύνατο να εκδοθούν φορτωτικές μέσα στα δημοτικά όρια της Λευκωσίας, αφού σε αυτά δεν υπάρχει λιμάνι στο οποίο να προσεγγίζουν τα πλοία της αιτήτριας.
Στην Κύπρο η αιτήτρια αντιπροσωπεύεται από τον Κυπριακό Οίκο "Α. Λ. Μαντοβάνη & Υιοί Λτδ.", ο οποίος πρακτορεύει πλοία της στην Κύπρο και ο οποίος Οίκος πληρώνει επαγγελματικό φόρο τόσο στη Λεμεσό όσο και στη Λευκωσία.
Η αιτήτρια Εταιρεία, δε διατηρεί στη Λευκωσία, τόπο εργασίας, ούτε γραφείο ή οποιουδήποτε άλλου είδους μόνιμη εγκατάσταση, ούτε έχει υπαλλήλους ή τραπεζικό λογαριασμό.
Επειδή οι καθ' ων η αίτηση με την αγόρευσή τους υιοθέτησαν τη θέση ότι η αιτήτρια Εταιρεία δε διεξάγει οποιαδήποτε εργασία απευθείας, αλλά υπό και μέσω των αντιπροσώπων της, η αιτήτρια καταχώρησε ένορκη δήλωση του Ανδρέα Μιχαήλ που είναι ο υπεύθυνος του γραφείου "Μαντοβάνη" της Λευκωσίας από το 1980 και που σε συντομία αναφέρει τα εξής:
Ο Οίκος "Α.Λ. Μαντοβάνης και Υιοί Λτδ.", είναι ο αντιπρόσωπος της Εταιρείας στην Κύπρο. Το κεντρικό και εγγεγραμμένο γραφείο του Οίκου "Α. Λ. Μαντοβάνης και Υιοί Λτδ.", βρίσκεται στη Λεμεσό. Στη Λευκωσία υπάρχει Παράρτημα το οποίο διατηρεί γραφείο στη Λεωφόρο Ευαγόρου, σκοπός του οποίου είναι να εξυπηρετεί τις επιχειρίσεις του Οίκου "Μαντοβάνη". Η αιτήτρια Εταιρεία, δε διατηρεί γραφείο, ούτε στη Λευκωσία, αλλά ούτε και στη Λεμεσό, όπου ο Οίκος Μαντοβάνη διατηρεί τα κεντρικά του γραφεία. Στη Λευκωσία, η αιτήτρια δε διεξάγει απολύτως καμιά εργασία, καθότι οι εργασίες της είναι ναυτιλιακές και διεξάγονται όλες από τα κεντρικά γραφεία του Οίκου "Μαντοβάνη" στη Λεμεσό. Καμιά φορτωτική ή άλλο έγγραφο της Εταιρείας εκδίδεται ή υπογράφεται στη Λευκωσία. Η μόνη εξυπηρέτηση που προσφέρεται, είναι η παραπομπή των πελατών στο ναυτιλιακό τμήμα του Οίκου "Μαντοβάνη" στη Λεμεσό. Πουθενά στο Γραφείο της Λευκωσίας δεν υπάρχει οποιαδήποτε ειδοποίηση ή ανακοίνωση εν σχέσει με την ιδιότητα του Οίκου "Μαντοβάνη" ως αντιπροσώπου της αιτήτριας. Στον υαλοπίνακα υπάρχει αυτοκόλλητη επιγραφή με την ονομασία "Αdriatica Lines", χωρίς να αναφέρεται ότι ο Οίκος "Μαντοβάνη" είναι ο αντιπρόσωπος. Παρόμοια αυτοκόλλητα υπάρχουν στους υαλοπίνακες πολλών ναυτιλιακών πρακτορείων στη Λευκωσία, οι οποίοι επίσης παραπέμπουν πελατεία στην αιτήτρια, αποσκοπούντες στην αποκόμιση προμήθειας. Το γραφείο στη Λευκωσία, ουδέποτε έχει εκδώσει οποιαδήποτε φορτωτική, καθότι αυτή εκδίδεται μετά τη φόρτωση των εμπορευμάτων στο πλοίο.
Από την αντεξέταση του Μιχαήλ από τον ευπαίδευτο δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση, διαφάνηκε ότι υπάρχει στον υαλοπίνακα του γραφείου του Οίκου "Μαντοβάνη" στη Λευκωσία, αυτοκόλλητη πινακίδα της "Adriatica Lines", περίπου ένα μέτρο μήκος, χωρίς να καθορίζει ότι είναι οι αντιπρόσωποι της "Adriatica Lines". Επίσης, στον υαλοπίνακα υπάρχουν τα ονόματα άλλων Εταιρειών που αντιπροσωπεύουν, καθώς και τα ονόματα αεροπορικών Εταιρειών που δεν αντιπροσωπεύουν όπως των "Κυπριακών Αερογραμμών", της "Ολυμπιακής" και της "Lufthansa", αλλά οι πινακίδες είναι λίγο πιο μικρές.
Αναφορικά με τα πλοία της "Adriatica Lines", οι μόνες πληροφορίες που δίνει το γραφείο της Λευκωσίας, είναι για τις αφίξεις των πλοίων της στη Λεμεσό. Οτιδήποτε άλλο αφορά ναυτιλιακές εργασίες της "Adriatica Lines", το γραφείο της Λευκωσίας παραπέμπει τους πελάτες στον αρμόδιο υπάλληλο του γραφείου του Οίκου "Μαντοβάνη" στη Λεμεσό.
Όταν ένας κάτοικος Λευκωσίας θέλει να στείλει φορτίο με ένα φορτηγό πλοίο της "Adriatica Lines", το γραφείο Λευκωσίας δεν προσφέρει καμιά υπηρεσία. Απλώς δίνει στον πελάτη μια φόρμα για "Δήλωση Φορτίου", που φέρει το όνομα "Α. Λ. Μαντοβάνης και Υιοί Λτδ.", για να το στείλει στη Λεμεσό για να του κάνουν κράτηση για χώρο στο πλοίο. Οι φόρμες αυτές είναι γενικές δηλώσεις που συμπληρώνονται και για αεροπορικά εισιτήρια και οτιδήποτε άλλο που προσφέρει το γραφείο στη Λευκωσία. Η φόρμα δε φέρει το όνομα της "Adriatica Lines". Αυτές τις "Δηλώσεις Φορτίου", μπορούν να τις πάρουν από οποιοδήποτε ναυτιλιακό πράκτορα. Όταν τις συμπληρώσουν τις παραδίδουν στον εκτελωνιστή τους και αυτός αναλαμβάνει να τις παραδώσει στο γραφείο της Λεμεσού και να παραλάβει τη φορτωτική. Οποιοσδήποτε θέλει να πάρει πληροφορίες για τα πλοία της "Adriatica Lines", μπορεί να τις πάρει και μέσω όλων των άλλων ναυτιλιακών πρακτόρων.
Το Τεκμήριο 2 που είναι ο κατάλογος του Συνδέσμου Ταξιδιωτικών Πρακτόρων, αναφέρει ότι το γραφείο "Μαντοβάνη" στη Λευκωσία διεκπεραιώνει και "Φορτία" ("Cargo"). Ο μάρτυρας, εξήγησε ότι οι μόνες υπηρεσίες για "Φορτίο" που προσφέρουν, είναι για αεροπορικά φορτία και όχι για φορτία σε πλοία και ότι το Τεκμήριο 2 δεν είναι του Συνδέσμου Ναυτιλιακών Πρακτόρων, αλλά των Ταξιδιωτικών Πρακτόρων και αναφέρεται ειδικά σε αεροπορικές και ταξιδιωτικές Εταιρείες και κάθε αναφορά για "Φορτίο" έχει σχέση μόνο για αεροπορικές Εταιρείες.
Η παρούσα υπόθεση, περιστρέφεται γύρω από το ερώτημα κατά πόσον η αιτήτρια διεξάγει επιχείριση εντός των Δημοτικών Ορίων της Λευκωσίας, σύμφωνα με το άρθρο 104(1) του περί Δήμων Νόμου 1985, Νόμος 111 του 1985 και η απόφαση εξαρτάται από την απάντηση που θα δοθεί στα πιο κάτω ερωτήματα:
(α) Κατά πόσο οι περιορισμένης μορφής πληροφορίες που παρέχει το γραφείο του Οίκου "Μαντοβάνη" στη Λευκωσία σχετικά με την αιτήτρια Εταιρεία, συνιστούσε τη διεξαγωγή κερδοφόρας επιχείρισης δυνάμει των προνοιών του άρθρου 104(1) του περί Δήμων Νόμου 1985 (Νόμος 111/85). Αν η απάντηση είναι θετική, το δεύτερο ερώτημα που εγείρεται, αφορά
(β) την επάρκεια της έρευνας του Δήμου Λευκωσίας και την αιτιολόγηση της απόφασης με την οποία ο επαγγελματικός φόρος που είχε επιβληθεί καθορίστηκε σε £197.
Το άρθρο 104 προνοεί τα ακόλουθα:
"(1) Πρόσωπον ασκούν επί κέρδει, εντός οιωνδήποτε δημοτικών ορίων, οιανδήποτε επιχείρησιν, επιτήδευμα, εργασίαν ή επάγγελμα λαμβάνει προς τούτο άδειαν συμφώνως προς τας διατάξεις του παρόντος Νόμου:
Νοείται ότι-
(α) ουδέν πρόσωπον απαιτείται να λαμβάνη πέραν της μιας αδείας εντός των αυτών δημοτικών ορίων κατά την διάρκειαν οιασδήποτε περιόδου·
(β) οιονδήποτε πρόσωπον λαβόν άδειαν εντός οιωνδήποτε δημοτικών ορίων δεν υποχρεούται να λαμβάνη άλλην άδειαν εντός οιωνδήποτε άλλων δημοτικών ορίων εκτός εάν έχη μόνιμον τόπον εργασίας εντός αυτών ή παραμένη εντός αυτών διά σκοπούς διεξαγωγής της επιχειρήσεως, επιτηδεύματος, εργασίας ή του επαγγέλματος αυτού καθ' οιονδήποτε χρόνον διά περίοδον υπερβαίνουσαν τας δεκαπέντε ημέρας·"
Ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας, βασίστηκε σε αριθμό υποθέσεων που είναι οι ακόλουθες: George D. Counnas & Sons Ltd v. Union Libanese Transport Agencies, of Beirut through their agent in Cyprus Costas Stylianou (1977) 1 C.L.R. 271, Okura & Co. Ltd. v. Forbacka Jernverks Aktiebolag [1914] 1 K.B. 715, The "Holstein" [1936] All E.R. 1660, The Lalandia [1932] All E.R. 391 και Compagnie Generale Trans-Atlantique v. Thomas Law & Co. LA BOURGOGNE [1899] A.C. 431. Η επιχειρηματολογία του ήταν ότι τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης είναι μέσα στα πλαίσια των πιο πάνω αποφάσεων και συνεπώς η αιτήτρια δεν διεξήγαγε επιχείριση εντός των Δημοτικών Ορίων της Λευκωσίας.
Έχω εξετάσει τα γεγονότα και τις νομικές αρχές των υποθέσεων αυτών και είμαι της γνώμης ότι δεν βοηθούν την αιτήτρια Εταιρεία, καθότι οι πιο πάνω αποφάσεις αναφέρονται στα κριτήρια με βάση τα οποία καθορίζεται κατά πόσο μια Εταιρεία παραμένει (resides) ή διεξάγει επιχείριση σε μια χώρα για το σκοπό επιδόσεως του κλητηρίου εντάλματος στον αντιπρόσωπό της, σύμφωνα με τους Δικαστικούς Θεσμούς. Στην προκειμένη περίπτωση που αφορά επιβολή επαγγελματικού φόρου, τα κριτήρια είναι διαφορετικά και δεν πρέπει ο περί Δήμων Νόμος να ερμηνεύεται σύμφωνα με την ερμηνεία που δόθηκε για τους Δικαστικούς Θεσμούς που επικρατούν στην Αγγλία, για τους σκοπούς εκείνης της νομοθεσίας.
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση, εισηγήθηκε ότι η αιτήτρια Εταιρεία ασκεί επιχείριση εντός των Δημοτικών Ορίων της Λευκωσίας, μέσα στην έννοια του άρθρου 104(1) του περί Δήμων Νόμου (Νόμος 111/85) και προς υποστήριξη της εισηγήσεώς του, βασίστηκε στις υποθέσεις Τhe American Export Lines Inc. v. The Mayor, Deputy Mayor, Councillors and Townsmen of Larnaca, 19 C.L.R. 206, The Chairman and Member of the Municipal Corporation and Townsmen of Nicosia v. Rologis Co. Ltd. (1963) 2 C.L.R. 90 και στην υπόθεση Compaqnie Nationale Air France v. Δήμου Λευκωσίας (1989) 3(Γ) A.A.Δ. 1508.
Ο δικηγόρος του καθ' ου η αίτηση, ισχυρίστηκε ότι τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης είναι πολύ παρόμοια, αν όχι πανομοιότυπα, με τα γεγονότα της American Export Lines (ανωτέρω).
Αναφορικά με τις υποθέσεις American Export Lines και Rologis (ανωτέρω), το Δικαστήριο στην υπόθεση Compaqnie Nationale Air France (ανωτέρω), αναφέρει τα εξής:
"Στην υπόθεση The American Export Lines Inc. v. The Mayor, Deputy Mayor, Councillors and Townsmen of Larnaca, αποφασίστηκε με βάση το άρθρο 159 της τότε νομοθεσίας περί Δήμων, που αντιστοιχεί με το άρθρο 104 της υφιστάμενης νομοθεσίας, ότι η εταιρεία "AMERICAN EXPORT LINES INC." διεξήγαγε κερδοφόρα επιχείρηση στη Λάρνακα παρά το γεγονός ότι τα πλοία της προσήγγιζαν το λιμάνι της πόλης περιοδικά και για μικρά χρονικά διαστήματα, δε διατηρούσε γραφείο στην πόλη και αντιπροσωπευόταν από την εταιρεία MANTOVANI, εταιρεία ναυτιλιακών πρακτόρων που αντιπροσώπευαν, όπως και η AMATHUS, αριθμό μεταφορικών εταιρειών. Στην απόφαση υποδεικνύεται ότι ο νόμος δε θέτει ως προϋπόθεση, για την επιβολή φορολογίας, να είναι ο φορολογούμενος είτε κάτοικος της πόλης είτε να διατηρεί δικό του γραφείο ή να επιδίδεται σε επιχειρηματικές δραστηριότητες, μόνιμα. Αρκεί να ασκεί κερδοφόρα επιχείρηση για το χρονικό διάστημα που προβλέπει ο νόμος - προηγουμένως επτά, και τώρα δεκαπέντε μέρες - (άρθρο 104(1)(β) του Ν. 111/85). Η κατοχή άδειας για τη διεξαγωγή κερδοφόρας επιχείρησης στα δημοτικά όρια μιας πόλης δεν απαλλάσσει το φορολογούμενο από την υποχρέωση να εξασφαλίσει άδεια από το Δήμο οποιασδήποτε άλλης πόλης μέσα στα δημοτικά όρια του οποίου διεξάγει επιχείρηση για χρονική περίοδο που υπερβαίνει τις δεκαπέντε μέρες.
Τέλος, επισημαίνεται στην υπόθεση The American Export lines Inc., ανωτέρω, ότι ο όρος "διεξαγωγή επιχείρησης" (carrying-on business) δεν πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με τις διατάξεις των φορολογικών νόμων οι οποίες προσδιορίζουν επακριβώς τη σημασία του όρου για τους σκοπούς εκείνης της νομοθεσίας.
Στη μεταγενέστερη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου The Chairman and Members of the Municipal Corporation and Townsmen of Nicosia v. Rologis Co. Ltd., επαναβεβαιώθηκε για τους σκοπούς επιβολής επαγγελματικού φόρου, βάσει της περί Δήμων νομοθεσίας, ότι η διεξαγωγή επιχειρήσεως μέσω αντιπροσώπου ή, ακόμα ακριβέστερα στα πλαίσια των γεγονότων της υπόθεσης εκείνης, η εργοδότηση αντιπροσώπου για τη διεξαγωγή των επιχερηματικών δραστηριοτήτων του φορολογουμένου συνιστά άσκηση επιχείρησης η οποία καθιστά τον επιχειρηματία υποκείμενο στην πληρωμή επαγγελματικού φόρου. Η απόφαση του αγγλικού Δικαστηρίου στην υπόθεση Smith v. Anderson θεωρήθηκε καθοδηγητική ως προς το τί συνιστά την άσκηση κερδοφόρας επιχείρησης: 'Anything which occupies the time and attention and labour of a man, for the purpose of profit, is business.'"
Επειδή κάθε απόφαση αποφασίζεται από τα ιδιαίτερα περιστατικά της, κατά πόσο μια Εταιρεία διεξάγει επιχείρηση εντός των ορίων οποιουδήποτε Δήμου, θα επιχειρήσω να παραθέσω τα γεγονότα των υποθέσεων American Export Lines (ανωτέρω), Rologis (ανωτέρω), καθώς και τα γεγονότα των υποθέσεων στις προσφυγές υπ' αριθμό 939/87, 933/87 και 31/89.
Τα γεγονότα της American Export Lines (ανωτέρω), αναφέρονται στην σελίδα 208 και συνοπτικά είναι τα εξής: "Ο Οίκος Μαντοβάνη, έχει πινακίδα έξω από το γραφείο του στη Λάρνακα, προς πληροφορίαν όλων, ότι είναι οι αντιπροσώποι των εφεσειόντων. Αυτή η ειδοποίηση είναι μόνιμη ειδοποίηση. Ως αντιπρόσωποι δημοσιεύουν εκ μέρους των εφεσειόντων για φορτίο, διευθετούν (fix up) συμβόλαια εκ μέρους τους και υπογράφουν όλες τις φορτωτικές. Επίσης, πληροφορούν τους εμπορευόμενους για την άφιξη και αναχώρηση των πλοίων των εφεσειόντων".
Τα γεγονότα της υπόθεσης Rologis (ανωτέρω) αναφέρονται σε συντομία στην σελίδα 115 και είναι τα εξής: "Η Εταιρεία "Rologis" είναι ιδιοκτήτρια του "Rologis Building" στη Λευκωσία, το οποίο αποτελείται από καταστήματα και διαμερίσματα και έχει αντιπρόσωπο που κατοικεί στην Οδό Καλλιπόλεως 12, Λευκωσία, αλλά δεν έχει πινακίδα της Εταιρείας έξω από το σπίτι του. Ο αντιπρόσωπος βρίσκει ενοικιαστές για τα καταστήματα και διαμερίσματα της Εταιρείας, εισπράττει τα ενοίκια με προμήθεια (on a commission basis) και εκδίδει αποδείξεις στους ενοικιαστές. Μετά αποστέλλει τα ενοίκια στην Εταιρεία στη Λεμεσό. Όταν κάποιος επιθυμεί να ενοικιάσει κατάστημα ή διαμέρισμα, αποτείνεται στον αντιπρόσωπο που διαπραγματεύεται τους όρους του ενοικίου και μετά έρχεται σε επαφή με το Διευθύνοντα Σύμβουλο της Εταιρείας στη Λεμεσό για έγκριση των όρων. Ο τελευταίος, ετοιμάζει και υπογράφει συμβόλαιο εκ μέρους της Εταιρείας και το αποστέλλει στον αντιπρόσωπο στη Λευκωσία, που το παρουσιάζει στον ενοικιαστή για υπογραφή. Αρχικά εκείνοι που επιθυμούν να ενοικιάσουν κατάστημα ή διαμέρισμα, ζητούν πληροφορίες από το "Rologis Building" και ο καφετζής του κτιρίου τους παραπέμπει στο σπίτι του αντιπροσώπου στη Λευκωσία. Οποτεδήποτε κάποιος ενοικιαστής επιθυμεί να γίνουν επιδιορθώσεις στα υποστατικά, επικοινωνεί με τον αντιπρόσωπο της Εταιρείας στη Λευκωσία που με τη σειρά του επικοινωνεί με το Διευθύνοντα Σύμβουλο της Εταιρείας στη Λεμεσό."
Τα γεγονότα της υπόθεσης Compaqnie Nationale Air France (ανωτέρω), όπου αποφασίστηκε ότι η αιτήτρια Εταιρεία ασκούσε κερδοφόρα επιχείρηση στη Λευκωσία, αναφέρονται σε συντομία στην απόφαση του Δικαστηρίου ως εξής:
"Οι αιτητές είναι γαλλική εταιρεία αεροπορικών μεταφορών. Είναι εγγεγραμμένη ως υπεράκτια εταιρεία στην Κύπρο, βάσει του άρθρου 347 του Περί Εταιρειών Νόμου - Κεφ. 113, και διατηρεί γραφεία στον αερολιμένα Λάρνακας, απ' όπου προφανώς συντονίζονται οι επιχειρηματικές της δραστηριότητες στην Κύπρο. Στη Λευκωσία αντιπροσωπεύεται από την ΑΜΑΤHUS NAVIGATION, εταιρεία ναυτιλιακών και αεροπορικών πρακτόρων. Εκτός από την αιτήτρια εταιρεία, η AMATHUS NAVIGATION αντιπροσωπεύει και άλλες αεροπορικές εταιρείες. Οι υπηρεσίες που προσφέρονται από την AMATHUS NAVIGATION περιλαμβάνουν τη διαφήμιση των υπηρεσιών της AIR FRANCE, την παροχή πληροφοριών για αφίξεις και αναχωρήσεις, και την έκδοση εισιτηρίων."
Σχετική επίσης είναι και η υπόθεση Sun Insurance Office Ltd. v. Δήμου Λεμεσού (1989) 3(Ε) Α.Α.Δ. 3037, καθώς και η υπόθεση Southfields Industries Ltd. v. Δήμου Λευκωσίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 1870. Η υπόθεση 933/87 αφορά Ασφαλιστική Εταιρεία και η υπόθεση 31/89 αφορά Εταιρεία Αναψυκτικών που διένεμε τα αναψυκτικά της στη Λευκωσία.
Από την παράθεση των γεγονότων των πιο πάνω αποφάσεων, είμαι της γνώμης ότι τα γεγονότα της υπό κρίση αίτησης είναι διαφορετικά τόσο από τα γεγονότα της American Export Lines, όσο και της Rologis, καθώς και των υποθέσεων 939/87, 933/87 και 31/89.
Το ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί, είναι κατά πόσον με βάση τα γεγονότα της υπό κρίση υπόθεσης, η "Adriatica Lines" διεξήγαγε κερδοφόρα επιχείρηση στη Λευκωσία μέσα στην έννοια του άρθρου 104 του περί Δήμων Νόμου 111/85.
Όπως ανάφερα και πιο πάνω, το γραφείο του Οίκου Μαντοβάνη στη Λευκωσία, έδινε περιορισμένης μορφής πληροφορίες στους κατοίκους της Λευκωσίας. Ειδικά, έδινε πληροφορίες για τις ημερομηνίες άφιξης των πλοίων της "Adriatica Lines" στη Λεμεσό και όχι για τις ημερομηνίες αναχώρησης των πλοίων από τη Λεμεσό. Η μόνη εξυπηρέτηση που προσφέρεται αναφορικά με ναυτιλιακές εργασίες, είναι η παραπομπή των πελατών στο ναυτιλιακό τμήμα του Οίκου Μαντοβάνη στη Λεμεσό. Επιπλέον, υπάρχει αυτοκόλλητη πινακίδα στον υαλοπίνακα του γραφείου της Λευκωσίας που φέρει τη λέξη "Adriatica Lines", χωρίς να αναφέρεται ότι ο Οίκος Μαντοβάνη είναι ο αντιπρόσωπος.
Έχοντας υπόψη την ερμηνεία της νομοθεσίας του περί Δήμων Νόμου στις υποθέσεις American Export Lines (ανωτέρω) και Rologis (ανωτέρω), καθώς και τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης, είμαι της γνώμης ότι η αιτήτρια Εταιρεία δεν διεξήγαγε κερδοφόρα επιχείρηση στη Λευκωσία, μέσα στην έννοια του άρθρου 104 του περί Δήμων Νόμου, Νόμου 111/85.
Επειδή κατέληξα στο συμπέρασμα ότι η αιτήτρια Εταιρεία δεν διεξήγαγε κερδοφόρα επιχείρηση στη Λευκωσία, δεν είναι αναγκαίο να απαντήσω στο δεύτερο ερώτημα για την επάρκεια της έρευνας του Δήμου Λευκωσίας και την αιτιολόγηση της απόφασης.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται, με έξοδα εις βάρος του καθ' ου η αίτηση. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.