Aγγελή Aνδρέας και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1990) 3 ΑΑΔ 4562

Δημόσιοι υπάλληλοι — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Αξιολογών λειτουργός — Πρέπει να έχει απ' ευθείας γνώση της εργασίας του αξιολογουμένου — Κανονιστικές διατάξεις — Εγκύκλιος 491/79 — Η μη συμμόρφωση με τις πρόνοιες των Κανονιστικών Διατάξεων για την ετοιμασία και υποβολή εμπιστευτικών εκθέσεων δε συνεπάγεται απαραίτητα ακύρωση της πράξης.

Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Συστάσεις Προϊσταμένου — Θέση Βοηθού Αρχιεπιστάτη, Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών — Αποτελούν ουσιώδες στοιχείο κρίσεως προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων και δεν μπορούν να παραγνωριστούν από την Ε.Δ.Υ. χωρίς ειδική αιτιολογία — Οι περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμοι του 1967-1987, Άρθρο 44(3) — Οι συστάσεις πρέπει να είναι σύμφωνες με τις εμπιστευτικές εκθέσεις.

Aναθεωρητική Δικαιοδοσία — Δικαστικός Έλεγχος — Επέμβαση Δικαστηρίου — Eπιτροπή Δημόσιας Yπηρεσίας — Διορισμοί/προαγωγές — Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά με τη δική του κρίση την κρίση της Ε.Δ.Υ. αν είναι εύλογα επιτρεπτή.

Δημόσιοι Yπάλληλοι — Προαγωγές — Πείρα — Σχέδια υπηρεσίας με πρόνοια για μακρά πείρα και ικανοποιητική υπηρεσία σε συγκεκριμένη θέση — H πείρα αποκτάται με μακρά άσκηση μιας εργασίας ή ειδικότητας.

Προσφυγή Aρ. 488/89

Ο μόνος λόγος ακυρότητας που προβλήθηκε είναι ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις ήταν άκυρες, γιατί ο αξιολογών λειτουργός δεν ήταν ο αρμόδιος λειτουργός, αντίθετα με την παράγραφο 4Α των Κανονιστικών Διατάξεων που διέπουν την ετοιμασία των εμπιστευτικών εκθέσεων.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι από τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν του, αποδεικνύεται ότι ο αξιολογών λειτουργός του αιτητή είχε πλήρη γνώση, εποπτεία και έλεγχο της εργασίας και των ικανοτήτων του. Η Επιτροπή έκαμε τη δέουσα έρευνα και με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία δέκτηκε ως έγκυρες τις εμπιστευτικές εκθέσεις του αιτητή.

Προσφυγή Αρ. 372/89

Oι λόγοι ακυρότητας που προέβαλε ο αιτητής είναι:

Παράλειψη καταχώρησης των απόψεων του Διευθυντή στα πρακτικά, η σύσταση του Διευθυντή για το ενδιαφερόμενο μέρος Iακωβίδη είναι αντίθετη με το περιεχόμενο των φακέλων, έλλειψη δέουσας έρευνας, έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών, έλλειψη δέουσας αιτιολογίας και κατάχρηση εξουσίας.

Η βαθμολογία του αιτητή στις εμπιστευτικές εκθέσεις είναι γενικά καλύτερη από αυτή του ενδιαφερόμενου μέρους Ιακωβίδη. Ο Ιακωβίδης όμως έχει πολύ μεγάλη αρχαιότητα έναντι του αιτητή. Τα άλλα δύο ενδιαφερόμενα πρόσωπα υπερτερούν στο σύνολο των κριτηρίων- προσόντα, πείρα, σύσταση Διευθυντή και εμπιστευτικές εκθέσεις.

Τα προσόντα της θέσης σύμφωνα με το σχέδιο υπηρεσίας περιλαμβάνουν μακρά πείρα και ικανοποιητική υπηρεσία εις τη θέση Eπιστάτου, 2ας και 1ης Tάξεως εις την Hλεκτρομηχανολογικήν Yπηρεσίαν ή/και εις τα Tμήματα Δημοσίων Έργων, Aναπτύξεως Yδάτων και Γεωργίας.

Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι η Ε.Δ.Υ. άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια σύμφωνα με το Νόμο, και οι προσβαλλόμενες προαγωγές ήταν εύλογα επιτρεπτές σ' αυτή. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά με τη δική του κρίση την κρίση της Ε.Δ.Υ. αναφορικά με την επιλογή για προαγωγή ή διορισμό του καταλληλότερου υποψηφίου.

Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

Aναφερόμενες υποθέσεις:

Agrotis v. Electricity Authority of Cyprus (1981) 3 C.L.R. 503,

Georghiades v. Republic (1982) 3 C.L.R. 16,

Christofides v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1127,

Papacharalambous v. Republic (1986) 3(B) C.L.R. 1042,

Sekkides v. Republic (1988) 3(C) C.L.R. 2136,

Ηρακλέους v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 2551,

Δημοκρατία και Άλλοι v. Στυλιανού και Άλλου (1990) 3 Α.Α.Δ. 2427,

Δημοκρατία v. Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226,

Georghiou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 74,

Ioannou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 431,

Ioannou v. Republic (1977) 3 C.L.R. 61,

Savva v. Republic (1980) 3 C.L.R. 675,

Republic v. Koufettas (1985) 3(C) C.L.R. 1950,

Skapoullis and Another v. Republic (1984) 3(A) C.L.R. 554,

Piperi and Others v. Republic (1984) 3(B) C.L.R. 1306,

Μιλτιάδους και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) A.A.Δ. 1318.

Προσφυγές.

Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη προήχθηκαν στη θέση Bοηθού Aρχιεπιστάτη, Tμήμα Hλεκτρομηχανολογικών Yπηρεσιών, αντί των αιτητών.

Λ. Παπαφιλίππου, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 372/89.

Χρ. Κιτρομηλίδης, για τον Αιτητή στην Υπόθεση Αρ. 488/89.

Α. Παπασάββας, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.

Cur. adv. vult.

ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, (η "Επιτροπή"), αποφάσισε την προαγωγή από 15 Απριλίου, 1989, των Ανδρέα Κυριακίδη, Παναγιώτη Ιωάννου και Νίκου Ιακωβίδη, ("ενδιαφερόμενα μέρη"), στη μόνιμη (Τακτ. Προϋπ.) θέση Βοηθού Αρχιεπιστάτη, Τμήμα Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών.

Οι προαγωγές δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, Αρ. 2411, ημερομηνίας 19 Μαΐου, 1989, Αριθμός Γνωστοποίησης 1430.

Με τις προσφυγές αυτές οι αιτητές ζητούν την ακύρωση των πιο πάνω προαγωγών.

Οι προσφυγές συνεκδικάστηκαν, γιατί στρέφονται εναντίον της ίδιας διοικητικής πράξης.

Ο μόνος λόγος ακυρότητας που προβλήθηκε στην Προσφυγή Αρ. 488/89 είναι ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις για τον αιτητή ήταν άκυρες, γιατί ο Αξιολογών Λειτουργός δεν ήταν ο αρμόδιος Λειτουργός, αντίθετα με την παράγραφο 4Α των Κανονιστικών Διατάξεων που διέπουν την ετοιμασία των εμπιστευτικών εκθέσεων.

Οι εμπιστευτικές εκθέσεις είναι ενδιάμεσες πράξεις και διαπίστωση της εγκυρότητάς τους είναι νομική προϋπόθεση της εγκυρότητας της τελικής πράξης - (Agrotis v. Electricity Authority οf Cyprus (1981) 3 C.L.R. 503, 513· Georghiades v. Republic (1982) 3 C.L.R. 16· Christofides v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1127· Papacharalambous v. Republic (1986) 3(B) C.L.R. 1042).

Στην υπόθεση Andreas Sekkides v. The Republic of Cyprus (1988) 3(C) C.L.R. 2136, έχει αποφασιστεί ότι η μη συμμόρφωση με τις πρόνοιες των Κανονιστικών Διατάξεων για την ετοιμασία και υποβολή εμπιστευτικών εκθέσεων δε συνεπάγεται απαραίτητα ακύρωση της πράξης. Η νομιμότητα επηρεάζεται μόνον αν η παρατυπία είναι ουσιώδης και επηρεάζει ουσιαστικά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης.

Με βάση το Άρθρο 45(1) του περί Δημoσίας Υπηρεσίας Νόμου του 1967, (Αρ. 33/67), το Υπουργικό Συμβούλιο εξέδωσε Κανονιστικές Διατάξεις για την ετοιμασία και υποβολή των εμπιστευτικών εκθέσεων, γνωστές ως Εγκύκλιος 491/79. Σύμφωνα με την παράγραφο 4(α) της Εγκυκλίου ο Αξιολογών Λειτουργός "δέον απαραιτήτως να είναι λειτουργός όστις, λόγω των καθηκόντων αυτού, έχει απ' ευθείας γνώσιν της εργασίας του αξιολογουμένου υπαλλήλου και δύναται ως εκ τούτου να εκφράση υπεύθυνον και έγκυρον γνώμην επί της εργασίας και των ικανοτήτων του υπαλλήλου, κανονικώς δε ο Αξιολογών Λειτουργός δέον να είναι ο εποπτεύων τον υπάλληλον λειτουργός".

Στις 30 Ιανουαρίου, 1989, όταν είχε ήδη αρχίσει η διαδικασία πλήρωσης των τριών κενών θέσεων προαγωγής Βοηθού Αρχιεπιστάτη, ο δικηγόρος του αιτητή, με επιστολή στο Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Συγκοινωνιών και Έργων, ισχυρίστηκε ότι ο αιτητής, επί σειρά ετών, αξιολογείτο από πρόσωπο που δεν τον γνώριζε, με αποτέλεσμα η αξιολόγηση να μην είναι αντικειμενική. Κοινοποίησε την επιστολή αυτή στην Επιτροπή. Ο ισχυρισμός αυτός εξετάστηκε από την Επιτροπή.

Ο Διευθυντής του Τμήματος Ηλεκρομηχανολογικών Υπηρεσιών, με επιστολή ημερομηνίας 18 Φεβρουαρίου, 1989, ανάφερε:-

"(ιιι) Οι εμπιστευτικές εκθέσεις του κ. Δ. Ηρακλέους συμπληρώνονται από το 1982 από τον εκάστοτε Ανώτερο Ηλεκτρολόγο Μηχανικό, Προϊστάμενο του Τομέα Ηλεκτρολογικών Υπηρεσιών, στον οποίο υπηρετεί ο κ. Ηρακλέους, πράγμα που φανερώνει ότι οι αξιολογούντες λειτουργοί ήσαν και είναι πλήρως ενήμεροι με τα καθήκοντα και ευθύνες του κ. Ηρακλέους, την αποδοτικότητα, αποτελεσματικότητα, αξιοπιστία, ευσυνειδησία, διοικητική ικανότητα, τεχνική κατάρτιση και γενικά όλες τις άλλες κατηγορίες πάνω στις οποίες γίνεται η αξιολόγηση καθενός λειτουργού.

(ιν) Το Τμήμα πιστεύει ότι πάντοτε ενεργούσε ή ενήργησε σύμφωνα με τις υφιστάμενες διαδικασίες και κανονισμούς."

Στις 14 Μαρτίου, 1989, η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει τους ισχυρισμούς του.

Ο ίδιος ισχυρισμός προβλήθηκε στην Προσφυγή 15/89, με την οποία ο ίδιος αιτητής ζητούσε την ακύρωση προαγωγής στη μόνιμη θέση Βοηθού Αρχιεπιστάτη του Γεωργίου Γιαννή από 1η Σεπτεμβρίου, 1988. Παρουσίασε στο Δικαστήριο επιστολή του κ. Χατζηρούσσου, Μηχανικού Πρώτης Τάξης, που περιείχε ισχυρισμό ότι ήταν ο Εποπτεύων Λειτουργός του αιτητή και έπρεπε να ετοιμάζει τις εμπιστευτικές εκθέσεις αντί του Γεώργιου Χριστοδουλίδη. Το Δικαστήριο αποφάσισε ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει τον ισχυρισμό του περί παρατυπίας στη σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων και απέρριψε την προσφυγή. (Βλ. Δανιήλ Ηρακλέους ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1990) 3 A.A.Δ. 2551.)

Στην παρούσα υπόθεση ο αιτητής καταχώρισε ένορκο δήλωση από τον κ. Χατζηρούσσο, ημερομηνίας 19 Νοεμβρίου, 1990, στην οποία υιοθετείται το περιεχόμενο της πιο πάνω επιστολής του και, περαιτέρω, αναφέρεται ότι ο κ. Γεώργιος Χριστοδουλίδης, που ενεργούσε ως Αξιολογών Λειτουργός, δεν ήταν Εποπτεύων Λειτουργός του αιτητή.

Οι καθ' ων η αίτηση, σε αντίκρουση, κατάθεσαν ένορκες δηλώσεις του Γεώργιου Χριστοδουλίδη, Ανώτερου Ηλεκτρολόγου, και του κ. Φ. Εκτωρίδη, Διευθυντή του Τμήματος Ηλεκτρομηχανολογικών Υπηρεσιών. Ο κ. Εκτωρίδης λέγει:-

"3. Αναφορικά με το ορθό και νόμιμο του προσώπου του αξιολογούντος λειτουργού καθώς και του προσυπογράφοντος Λειτουργού καθώς και του ορθού του περιεχομένου των εκθέσεων του αιτητή Δανιήλ Ηρακλέους, είχα στείλει στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, επιστολή ημερομηνίας 18.2.89, Αρ.Π.Φ. 199 που την επισυνάπτω στην παρούσα ένορκη μου δήλωση, την υιοθετώ και ορκίζομαι ότι ανταποκρίνεται στην αλήθεια των γεγονότων."

O κ. Χριστοδουλίδης λέγει:-

"3. Τα αναφερόμενα από το Μιχαήλ Χατζηρούσσο στην ένορκή του δήλωση, σχετικά με την αξιολόγηση του Δανιήλ Ηρακλέους, δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια.

4. Δεν ανταποκρίνονται στην αλήθεια, γιατί ως αρμόδιος αξιολογών λειτουργός είχα πλήρη γνώση, εποπτεία και έλεγχο, της εργασίας και των ικανοτήτων του αξιολογούμενου Δανιήλ Ηρακλέους, (Επιπρόσθετα συζητούσα το θέμα αυτό και με τον εκάστοτε αρχιεπιστάτη και Βοηθό Aρχιεπιστάτη που εργάζοντο στο ίδιο εργαστήριο με το Δανιήλ Ηρακλέους και οι εκτιμήσεις τους συνέπιπταν με τις δικές μου γνώσεις και εκτιμήσεις.)."

Η Επιτροπή έκαμε τη δέουσα έρευνα και με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία δέχτηκε ως έγκυρες τις εμπιστευτικές εκθέσεις για τον αιτητή.

Τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου καθόλου δεν αλλάζουν την κατάσταση.

Η αιτίαση του αιτητή, που από το 1979 μέχρι το 1988 εβαθμολογείτο "καλός", παραμένει ατεκμηρίωτη και απορρίπτεται.

Η Προσφυγή Αρ. 488/89, ως εκ τούτου, αποτυγχάνει.

Οι λόγοι ακυρότητας που πρόβαλε ο αιτητής στην Προσφυγή Αρ. 372/89 είναι:-

1(α) Παράλειψη καταχώρισης των απόψεων του Διευθυντή στα πρακτικά.

(β) Η σύσταση του Διευθυντή αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Ιακωβίδη είναι αντίθετη με το περιεχόμενο των φακέλων.

2. Έλλειψη δέουσας έρευνας.

3. Ο αιτητής έχει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών και η απόφαση της Επιτροπής είναι αντίθετη με τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της.

4. Έλλειψη δέουσας αιτιολογίας.

5. Κατάχρηση και υπέρβαση εξουσίας.

Στην υπόθεση Κυπριακή Δημοκρατία και Άλλοι ν. Ανδρέα Στυλιανού και Άλλου (1990) 3 Α.Α.Δ. 2427, αναφέρονται τα ακόλουθα στις σελ. 2433-2434:-

"Οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος νομολογιακά, και με το Άρθρο 44(3) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1987, αποτελούν ουσιώδες στοιχείο προσδιορισμού της αξίας των υποψηφίων και δεν μπορούν να παραγνωριστούν από την Επιτροπή χωρίς ειδική αιτιολογία. (Βλ. Michael Theodossiou and The Republic (Public Service Commission) 2 R.S.C.C. 44· Andreas Lardis v. Republic (Public Service Commission) (1967) 3 C.L.R. 64· Costas Hadjiconstantinou and Others v. Republic (Public Service Commission) (1973) 3 C.L.R. 65· Emanouel Petrides v. Public Service Commission (1975) 3 C.L.R. 284· Republic v. Haris (1985) 3 C.L.R. 106· The Republic of Cyprus and Another v. Georghios Kastellanos (1988) 3 C.L.R. 2249· Georghios Haris v. The Republic of Cyprus (1989) 3(A) C.L.R. 147.)

Η σύσταση του Τμηματάρχη ήταν πάντοτε ξεχωριστό στοιχείο κρίσεως της αξίας. (Βλ. Κυπριακή Δημοκρατία ν. Αργυρούλλας Βασιλείου (1990) 3 Α.Α.Δ. 226.)

Ο Προϊστάμενος του Τμήματος είναι σε θέση να εκτιμήσει τις απαιτήσεις της θέσης που πρόκειται να πληρωθεί και τις ικανότητες του υποψήφιου για να εκτελεί τα καθήκοντα της θέσης. Οι συστάσεις του, όμως, αν είναι ασύμφωνες με την εικόνα που παρουσιάζεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις, πρέπει να παραγνωρίζονται ή να τους αποδίδεται περιορισμένη βαρύτητα, ανάλογα με την έκταση της ασυμφωνίας. (Βλ. Lardis, (ανωτέρω)· Odysseas Georghiou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 74, στη σελ. 84, (Απόφαση Ολομέλειας)· Niki Ioannou v. Republic (Public Service Commission) (1976) 3 C.L.R. 431, στη σελ. 432· Ioannou v. The Republic (1977) 3 C.L.R. 61· Savva v. Republic (1980) 3 C.L.R. 675, στη σελ. 696· Republic v. Koufettas (1985) 3(C) C.L.R. 1950.)"

Η Επιτροπή κατέγραψε στα πρακτικά τη σύσταση του Προϊσταμένου του Τμήματος η οποία έχει:-

"Στηριζόμενος στο σύνολο των τριών κριτηρίων συστήνει τους Ανδρέα Κυριακίδη, Παναγιώτη Ιωάννου και Νίκο Ιακωβίδη."

Είναι γεγονός ότι η βαθμολογία του αιτητή στις εμπιστευτικές εκθέσεις είναι γενικά καλύτερη από τη βαθμολογία του ενδιαφερόμενου μέρους - Νίκου Ιακωβίδη. Ο Ιακωβίδης όμως έχει πολύ μεγάλη αρχαιότητα έναντι του αιτητή.

Τα προσόντα της θέσης όπως καθορίζονται στο σχέδιο υπηρεσίας είναι:-

"Μακρά πείρα και ικανοποιητική υπηρεσία εις την θέσιν Επιστάτου, 2ας και 1ης Τάξεως, εις την Ηλεκτρομηχανολογικήν Υπηρεσίαν ή/και εις τα Τμήματα Δημοσίων Έργων, Αναπτύξεως Υδάτων, και Γεωργίας· ευρεία πρακτική γνώσις τεχνικών έργων· ικανότης συντάξεως ευκρινών και περιεκτικών εκθέσεων, οργανώσεως εργοταξίων, εκτελέσεως έργων και διοικήσεως κατωτέρου προσωπικού και εργατών· κατανόησις τεχνικών σχεδίων και όρων."

Πείρα αποκτάται με μακρά άσκηση μιας εργασίας ή ειδικότητας - (βλ. Skapoullis and Another v. Republic (1984) 3(A) C.L.R. 554, σελ. 562· Piperi and Others v. Republic (1984) 3(B) C.L.R. 1306).

Με βάση τα τρία νομοθετημένα κριτήρια, αξία, προσόντα και αρχαιότητα, η σύσταση του Διευθυντή δεν ήταν αντίθετη ή ασύμφωνη με τα στοιχεία των φακέλων.

Τα άλλα δύο ενδιαφερόμενα μέρη υπερτερούν του αιτητή σε αξία, όπως αντικατοπτρίζεται στις εμπιστευτικές εκθέσεις.

Ο Ανδρέας Κυριακίδης είναι αρχαιότερος, ενώ ο Παναγιώτης Ιωάννου έχει την ίδια αρχαιότητα στη μόνιμη θέση Επιστάτη με τον αιτητή. Ο αιτητής όμως υπερέχει στην αμέσως προηγούμενη θέση, με διαφορά μόνο λίγων μηνών.

Από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία φαίνεται ότι τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη υπερέχουν του αιτητή στο σύνολο των κριτηρίων - προσόντα, πείρα, σύσταση Διευθυντή, εμπιστευτικές εκθέσεις.

Η υπόθεση θα κριθεί με βάση τις αρχές που έχουν καθιερωθεί από το Δικαστήριο τούτο και επαναλήφθησαν στην υπόθεση Κλέαρχος Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318:-

1. Το Διοικητικό Δικαστήριο δεν ακυρώνει απόφαση διορισμού ή προαγωγής αν η απόφαση λήφθηκε σύμφωνα με το Νόμο και τα γεγονότα της συγκεκριμένης υπόθεσης και ήταν εύλογα επιτρεπτή.

2. Το Δικαστήριο δεν υποκαθιστά τη δική του κρίση, αναφορικά με την επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για προαγωγή ή διορισμό, με την κρίση του αρμοδίου οργάνου.

Η Επιτροπή είχε όλα τα στοιχεία ενώπιόν της. Έκαμε τη δέουσα έρευνα και κατάληξε στην προσβαλλόμενη απόφαση ύστερα από συνεκτίμηση όλων των κριτηρίων.

Η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αιτιολογημένη με επάρκεια και σαφήνεια.

Ο αιτητής, με βάση τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία, δεν έχει αποδείξει έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών.

Η Επιτροπή άσκησε, σύμφωνα με το Νόμο, τη διακριτική της ευχέρεια και οι προσβαλλόμενες προαγωγές ήταν εύλογα επιτρεπτές σ' αυτή.

Για τους πιο πάνω λόγους οι προσφυγές αποτυγχάνουν και απορρίπτονται.

Καμιά διαταγή για έξοδα.

Oι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο

	CyLaw \| Αναφορικά μ'εμάς \| Επικοινωνία