|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 4495
21 Δεκεμβρίου, 1990
[ΣΑΒΒΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΚΩΣΤΑΣ ΚΥΡΙΑΚΙΔΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 945/87).
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Προαγωγές — Aρχαιότητα — Θέση Βοηθού Διευθυντή Μεσης Γενικής Εκπαίδευσης στις ειδικότητες της Φυσιογνωσίας και Χημείας — Το μέρος της προσφυγής με το οποίο προσβάλλεται η παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να θεωρήσουν τον αιτητή ως προσοντούχο υποψήφιο κρίθηκε ανυπόστατο, αφ' ενός μεν διότι δεν υπήρχαν κενές θέσεις στις πιο πάνω ειδικότητες, αφ' ετέρου δε διότι δεν προσβάλλεται ο διορισμός ή η προαγωγή οποιουδήποτε προσώπου στις ειδικότητες αυτές — Η επιλογή του ενδιαφερόμενου προσώπου έγινε ενόψει των περισσοτέρων μονάδων που είχε, έναντι του αιτητή.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή για τους λόγους που αναφέρονται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις, δεν ασχολήθηκε με τους ισχυρισμούς που προβλήθηκαν αφού είχε ήδη ασχοληθεί με αυτούς στις υποθέσεις Κοτσώνη v. Δημοκρατίας, Ιορδάνου κ.ά. v. Δημοκρατίας και Κυριακίδη κ.ά. v. Δημοκρατίας. Όσα λέχθηκαν στις πιο πάνω υποθέσεις υιοθετήθηκαν κατά την έκταση που αφορούν την παρούσα υπόθεση.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Ιορδάνου και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 4515,
Κυριακίδης και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 4499,
Κοτσώνη v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 648.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Eκπαιδευτικής Yπηρεσίας με την οποία το ενδιαφερόμενο μέρος προήχθηκε στη θέση Bοηθού Διευθυντή Mέσης Γενικής Eκπαίδευσης αντί του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Aιτητή.
Ρ. Βραχίμη-Πετρίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A΄, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣABBIΔHΣ, Δ.: Ο αιτητής στην υπόθεση αυτή προσβάλλει την παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να τον θεωρήσουν προσοντούχο υποψήφιο και να τον συγκρίνουν με άλλους υποψήφιους για τη θέση Βοηθού Διευθυντή Μέσης Γενικής Εκπαίδευσης στις ειδικότητες της Φυσιογνωσίας και Χημείας όπως και την προαγωγή του Ιωάννη Βαλιαντή, από 6.9.1987, στην ειδικότητα της Φυσικής.
Η υπόθεση αυτή εκδικάστηκε αρχικά μαζί με πολλές άλλες (βλέπε Ιορδάνου κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 4515. Αργότερα διαχωρίστηκε και συνεκδικάστηκε με την υπόθεση Κώστας Κυριακίδης κ.ά. ν Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 4499. Κατά τη μελέτη όμως των φακέλων των υποθέσεων αυτών για σκοπούς έκδοσης της απόφασης προέκυψε ότι η υπόθεση αυτή αφορά άλλη διοικητική πράξη και για το λόγο αυτό θα εκδώσω ξεχωριστή απόφαση.
Τα γεγονότα είναι σε συντομία τα ακόλουθα:
Με επιστολή του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας ημερομηνίας 28.7.1987, άρχισε η διαδικασία για την πλήρωση πέντε κενών θέσεων Βοηθού Διευθυντή στη Μέση Γενική Εκπαίδευση, μια από τις οποίες στην ειδικότητα των Φυσικών. Οι θέσεις που είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής, προκηρύχθηκαν με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με τελευταία ημερομηνία υποβολής αιτήσεων τις 22.8.1987.
Στις 12.9.1987 διαβιβάστηκε στην Ε.Ε.Υ η έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής με την οποία συστήθηκαν 4 υποψήφιοι, ανάμεσα στους οποίους και ο αιτητής, δεύτερος σε σειρά προτεραιότητας. Στις 29.9.1987, η Ε.Ε.Υ εξέτασε τις ενστάσεις και ανήρτισε τους τελικούς καταλόγους των υποψηφίων.
Στις 2.10.1987 δέχτηκε τους υποψηφίους σε προσωπικές συνεντεύξεις και αφού προέβηκε στην αξιολόγησή τους αποφάσισε να προαγάγει, από 6.9.1987, στη θέση Βοηθού Διευθυντή στην ειδικότητα των Φυσικών, το ενδιαφερόμενο πρόσωπο που συγκέντρωσε τις περισσότερες μονάδες.
Οι νομικοί ισχυρισμοί που εγείρει ο αιτητής αφορούν τις συστάσεις της Συμβουλευτικής Επιτροπής κατά ειδικότητα, την κατανομή των θέσεων κατά ειδικότητα, τη νομιμότητα των υπηρεσιακών/εμπιστευτικών εκθέσεων των υποψηφίων, την αριθμητική αποτίμηση των κριτηρίων επιλογής των υποψηφίων, και το ρόλο που έπαιξαν οι συνεντεύξεις των υποψηφίων ενώπιον της Ε.Ε.Υ στη λήψη της επίδικης απόφασης.
Με τους ισχυρισμούς αυτούς ασχολήθηκα ήδη στις υποθέσεις Κοτσώνη ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 648 όπως και στις υποθέσεις Ιορδάνου κ.ά. ν. Δημοκρατίας και Κυριακίδη κ.ά. ν. Δημοκρατίας, όπως πιο πάνω. Υιοθετώ τα όσα είπα στις πιο πάνω υποθέσεις κατά την έκταση που αφορούν την παρούσα υπόθεση και προχωρώ στην εξέταση των ιδιαίτερων χαρακτηριστικών της υπό το φως όλων των προαναφερομένων ευρημάτων μου.
Βρίσκω ότι το πρώτο μέρος της προσφυγής αυτής με το οποίο προσβάλλεται η παράλειψη των καθ' ων η αίτηση να θεωρήσουν τον αιτητή ως προσοντούχο υποψήφιο για τις ειδικότητες της Φυσιογνωσίας και Χημείας σαν ανυπόστατο διότι αφενός μεν δεν υπήρχαν κενές θέσεις σ'αυτές τις ειδικότητες, αφ'ετέρου δε δεν προσβάλλεται ο διορισμός ή προαγωγή οποιουδήποτε προσώπου στις ειδικότητες αυτές.
Αναφορικά με τον ισχυρισμό ότι δε λήφθηκαν υπόψη οι εκθέσεις των υποψηφίων για το 1986/87 είναι φανερό από τη σελίδα 18 του παραρτήματος Γ στην ένσταση ότι λήφθηκαν υπόψη.
Η αξιολόγηση του μεν αιτητή για το χρόνο αυτό ήταν 37, το δε ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν είχε αξιολόγηση.
Στον αιτητή προσδόθηκαν επίσης, από τη Συμβουλευτική Επιτροπή, 3 μονάδες για πρόσθετα προσόντα, ενώ το ενδιαφερόμενο πρόσωπο δεν είχε τέτοια προσόντα. Ο αιτητής δεν υπέβαλε ένσταση. Οι μονάδες και των δύο αυξήθηκαν από την Ε.Ε.Υ. κατά 4 μονάδες μετά τις συνεντεύξεις με αποτέλεσμα να συγκεντρώσει ο μεν αιτητής 208 μονάδες, το δε ενδιαφερόμενο πρόσωπο 208.55 μονάδες και να προτιμηθεί για προαγωγή.
Κατά συνέπεια, και με βάση όλα όσα έχω ήδη αποφασίσει, η παρούσα προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.