|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 3973
24 Νοεμβρίου, 1990
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΥΣΗ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 985/89).
Διοικητική πράξη — Εκτελεστή — Πράξη πληροφοριακού χαρακτήρα — Δε συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη μέσα στην έννοια του Άρθρου 146 του Συντάγματος, λόγω του ότι δεν είναι παράγωγος εννόμων αποτελεσμάτων — Οι επιστολές του Διευθυντή Τελωνείων προς την αιτήτρια, αναφορικά με την εισαγωγή αδασμολόγητου αυτοκινήτου, ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα και ως εκ τούτου δεν ήταν δυνατό να προσβληθούν με αίτηση ακυρώσεως δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Ποία τα κύρια χαρακτηριστικά εκτελεστής διοικητικής πράξης.
Τα γεγονότα και οι νομικές αρχές που εφάρμοσε το Ανώτατο Δικαστήριο απορρίπτοντας την προσφυγή, αναφέρονται περιληπτικά στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Yiangou v. Republic (1987) 3(A) C.L.R. 27,
Kolokassides v. Republic (1965) 3 C.L.R. 542,
Republic v. Demetriou and Others (1972) 3 C.L.R. 219,
Nemitsas Industries Ltd. v. Municipal Corporation of Limassol and Another (1967) 3 C.L.R. 134,
Kythreotis v. Republic (1965) 3 C.L.R. 437,
Ioannou v. Republic (1986) 3(B) C.L.R. 1661.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του καθ' ου η αίτηση με την οποία απορρίφθηκε αίτημα της αιτήτριας για ατελή εισαγωγή αυτοκινήτου ως επαναπαρτισθείσα.
A. Μάγος, για την Αιτήτρια.
M. Ραφτόπουλος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΠAΠAΔOΠOYΛOΣ, Δ.: Η αιτήτρια έφευγε το 1972 για σπουδές στην Αθήνα, τις οποίες και αποπεράτωσε το 1977. Έμεινε όμως στην Αθήνα και εργάστηκε σε διάφορους τόπους μέχρι τον Ιανουάριο του 1988, ότε επέστρεψε στην Κύπρο για μόνιμη εγκατάσταση. Θέλησε δε να πάρει εκείνα τα δασμολογικά ευεργετήματα που τις πρόσφερε η Κυπριακή Νομοθεσία, συγκεκριμένα την ατελή εισαγωγή αυτοκινήτου.
Στις 4/10/88 κατάθεσε αίτηση στο Διευθυντή Τελωνείων με την οποία ζητούσε απαλλαγή πληρωμής δασμού για αυτοκίνητο που θα εισήγαγε. Στην αίτησή της όμως αυτή δεν αναφέρει ούτε το αυτοκίνητο που εισήγαγε, ούτε το αυτοκίνητο που επρόκειτο να εισάξει, ούτε όνομα ιδιοκτήτη, μάρκα, μοντέλο, ξένο αριθμό εγγραφής, κυπριακό αριθμό εγγραφής ή αριθμό εντύπου C 104, όπως έπρεπε σύμφωνα με το άρθρο 11(4)(β) του Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου αρ. 58/88. Υπέγραφε όμως δήλωση στην οποία αναφέρετο πως αντιλαμβανόταν πως η εισαγωγή του οχήματος θα έπρεπε να γίνει μέσα σε ένα χρόνο από την άφιξή της στην Κύπρο για επανεγκατάσταση, δηλαδή, μέχρι τις 17/12/88, ανεξάρτητα από άλλες υποχρεώσεις της για προσκόμιση αποδεικτικών στοιχείων για υποστήριξη του αιτήματός της. Δεν αναφέρεται πουθενά ότι μέχρι σήμερα η αιτήτρια εισήξε οποιοδήποτε αυτοκίνητο. Δεν υπάρχει καμιά μαρτυρία πως η αιτήτρια έχει εισάξει αυτοκίνητο μέχρι σήμερα.
Ο Διευθυντής Τελωνείων με επιστολή του, ημερομηνίας 8/12/88, πληροφορούσε την αιτήτρια ότι δεν μπορούσε να γίνει αποδεχτό το αίτημά της, γιατί δεν είχε συμπληρώσει δεκαετή συνολικά υπηρεσία στο εξωτερικό, όπως προνοείται από το σχετικό Νόμο. Ακολούθησαν διαμαρτυρίες, επανεξέταση του ζητήματος, επιστολή από το δικηγόρο της και πάλι απάντηση από το Διευθυντή Τελωνείων, που νομίζω δε χρειάζεται να αναφέρω γιατί απλούστατα όλες οι επιστολές του Διευθυντή Τελωνείων προς την αιτήτρια αποτελούν πληροφορίες που έδωσε σε ένα πρόσωπο που ενδεχόμενα θα εισήγαγε αυτοκίνητο. Οι επιστολές αυτές δεν αποτελούν εκτελεστή διοικητική πράξη και τούτο έχει επανειλημμένα λεχθεί σε σειρά αποφάσεων. Βλέπε Άννα Γιάγκου ν. Δημοκρατίας (1987) 3 C.L.R. 27 και λοιπά και άλλες, επί του ιδίου θέματος.
Η εκτελεστή διοικητική πράξη είναι εκείνη με την οποία δηλώνεται η βούληση ενός διοικητικού οργάνου και αποσκοπεί στην παραγωγή εννόμου αποτελέσματος, με το οποίο δημιουργείται, τροποποιείται ή καταργείται μια υπάρχουσα νομική κατάσταση, δηλαδή, ένα δικαίωμα ή μια υποχρέωση διοικητικού χαρακτήρα, και που πρέπει να είναι δυνατή η άμεση εκτέλεσή της διά της διοικητικής οδού. (Βλέπε Kolokassides v. Republic (1965) 3 C.L.R. 542, 551, Republic v. Demetriou and Others (1972) 3 C.L.R. 219, στις σελίδες 222-223, Νemitsas v. Republic (1967) 3 C.L.R. 134, Kythreotis v. Republic (1965) 3 C.L.R. 437, Ioannou v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1661, 1668 και Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου Επικρατείας (1926 - 1959) σ. 236-237).
Οι επιστολές του Διευθυντή Τελωνείων προς την αιτήτρια δεν αποτελούν εκτελεστή διοικητική πράξη κατά Νόμο, αλλά είναι πληροφοριακού χαρακτήρα. Δεν αποσκοπούσαν στην παραγωγή εννόμου αποτελέσματος που να τροποποιεί ή καταργεί μια υπάρχουσα νομική κατάσταση ή να δημιουργούσε ένα δικαίωμα ή μια υποχρέωση διοικητικού χαρακτήρα που να ήταν δυνατή η άμεση εκτέλεσή της διά της διοικητικής οδού.
Για τους πιο πάνω λόγους η αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.