|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 3606
27 Οκτωβρίου, 1990
[ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΗΛ ΣΤΑΣΟΠΟΥΛΟΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 771/89).
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί/προαγωγές — Κριτήρια — Αξία, προσόντα, αρχαιότητα — Θέση Επιθεωρητή Α' Μέσης Εκπαίδευσης στα Μαθηματικά — Αξιολόγηση υποψηφίων — Σύσταση Συμβουλευτικής Επιτροπής — Προσωπικές συνεντεύξεις ενώπιον της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας παρόντος και του Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης — Ισοδυναμία υποψηφίων αναφορικά με την αξία και τα προσόντα — Υπεροχή του ενδιαφερόμενου μέρους ως προς την αρχαιότητα έναντι του αιτητή — Όπου τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσεως είναι ισοδύναμα η αρχαιότητα αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα για την υπεροχή ενός υποψηφίου έναντι άλλου — Αποτυχία θεμελίωσης έκδηλης υπεροχής του αιτητή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους — Η απόφαση της Ε.Ε.Υ. ήταν, ενόψει των ενώπιόν της στοιχείων, εύλογα επιτρεπτή.
Ακυρωτική απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου — Ενέργεια και Συνέπειες — Οι συνέπειες που προκύπτουν από αυτή είναι η επαναφορά των πραγμάτων στο σημείο που βρίσκονταν ως εάν η ακυρωθείσα πράξη ουδέποτε έγινε.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί/Προαγωγές — Σχέδια υπηρεσίας — Ερμηνεία και εφαρμογή τους για διακρίβωση των προσόντων των υποψηφίων — Ανήκει, σύμφωνα με το νόμο, στη διακριτική ευχέρεια της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας.
Εκπαιδευτικοί Λειτουργοί — Διορισμοί/Προαγωγές — Επιμέτρηση αξίας υποψηφίων — Προσωπικοί φάκελοι και υπηρεσιακές εκθέσεις — Ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δίδεται στις περισσότερο πρόσφατες υπηρεσιακές εκθέσεις.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή αποφάσισε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους, να συστήσει σαν καταλληλότερους τρεις υποψηφίους μεταξύ των οποίων ήταν ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος. Οι υποψήφιοι κλήθηκαν σε προσωπικές συνεντεύξεις από την Ε.Ε.Υ. με βάση το εδάφιο (9) του άρθρου 35Β των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969-1988. Στη συνεδρίαση παρίστατο και ο κ. Φυλακτού Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης. Το ενδιαφερόμενο μέρος αξιολογήθηκε ως εξαίρετος από την Ε.Ε.Υ. και οι άλλοι δύο υποψήφιοι ως πολύ καλοί. Στη συνέχεια η Ε.Ε.Υ. αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τις υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων, και αφού έλαβε υπ' όψιν την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής και την εντύπωση που αποκόμισε από τις προσωπικές συνεντεύξεις, αποφάσισε να προάξει το ενδιαφερόμενο μέρος στην επίδικη θέση.
Στην προσφυγή, εγέρθηκε θέμα μη νόμιμης συμμετοχής του κ. Φιλιππίδη Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, στη σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, ενόψει της ακύρωσης από το Ανώτατο Δικαστήριο του διορισμού του στην θέση Διευθυντή Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης. Επίσης ο αιτητής πρόβαλε τον ισχυρισμό για μη κατοχή του απαιτούμενου από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντος της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης από το ενδιαφερόμενο μέρος, παράλειψη διεξαγωγής δέουσας έρευνας ως προς την κατοχή μιας τουλάχιστον των επικρατέστερων ευρωπαϊκών γλωσσών από τους υποψηφίους και αποτυχία της Ε.Ε.Υ. να επιλέξει τον καταλληλότερο από τους υποψηφίους για προαγωγή στην επίδικη θέση.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι ο αιτητής απέτυχε να τεκμηριώσει τους πιο πάνω ισχυρισμούς του. Επιπρόσθετα απέτυχε να θεμελιώσει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Michaelides and Another v. Republic (1987) 3(C) C.L.R. 2170,
Μaratheftis and Another v. Republic (1986) 3(A) C.L.R. 533,
Republic v. Μaratheftis and Another (1986) 3(B) C.L.R. 1407,
Περσιάνης και Άλλος v. Ε.Δ.Υ. (1990) 3 Α.Α.Δ. 1058,
Κοτσώνη v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 648,
Georghiades and Another v. Republic (1966) 3(Β) C.L.R. 827,
Stylianou and Another v. Public Service Commission (1980) 3 C.L.R. 11,
Frangoullides and Another v. Public Service Commission (1985) 3(C) C.L.R. 1680,
Papaleontiou v. Karageorghis and Another (1987) 3(A) C.L.R. 211,
Mιλτιάδους και Άλλοι v. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318,
Ηλιάδης και Άλλος v. Δημοκρατίας (1989) 3(Β) Α.Α.Δ. 479,
Παντελή v. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1927,
Stefanou v. Republic (1986) 3(A) C.L.R. 779,
Republic v. Κoufettas (1985) 3(C) C.L.R. 1950,
Partellides v. Republic (1969) 3 C.L.R. 480,
Aristodemou v. Republic (1986) 3(A) C.L.R. 434.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Eπιτροπής Eκπαιδευτικής Υπηρεσίας να διορίσει το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Eπιθεωρητή A΄ Mέσης Eκπαίδευσης, στα Mαθηματικά, αντί του αιτητή.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
E. Λοϊζίδου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ' ης η αίτηση.
E. Ευσταθίου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΠAΠAΔOΠOYΛOΣ, Δ.: Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, η οποία εφεξής θα αναφέρεται ως "η Επιτροπή", που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, ημερομηνίας 8/9/89 και με την οποία διορίστηκε το ενδιαφερόμενο μέρος Ανδρέας Αγαθοκλέους στη θέση Επιθεωρητή Α' Μέσης Εκπαίδευσης στα Μαθηματικά, από 1/7/89, αντί του αιτητή, είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος. Η θέση είναι πρώτου διορισμού και προαγωγής.
Με έγγραφό του, ημερομηνίας 31/5/89 και αρ. 337/68, ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας, διαβίβασε προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής έγκρισή του για πλήρωση μιας θέσης Επιθεωρητή Α' Μέσης Εκπαίδευσης για τα Μαθηματικά (Παράρτημα "Α" στην ένσταση).
Στη συνεδρίασή της, ημερομηνίας 5/6/89, η Επιτροπή αποφάσισε την προκήρυξη της εν λόγω θέσης με δημοσίευση στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας, καθορίζοντας σαν τελευταία ημερομηνία αποδοχής αιτήσεων τις 24/6/89.
Σύμφωνα με το άρθρο 35Β(1) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969-1988, κατάλογος των αιτητών μαζί με τις αιτήσεις τους, αντίγραφο της δημοσίευσης στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας και οι φάκελοι υπηρεσιακών εκθέσεων των αιτητών, διαβιβάστηκαν στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας, σαν Πρόεδρο της οικείας Συμβουλευτικής Επιτροπής (Παράρτημα Γ).
Στις 5/7/89 ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Παιδείας διαβίβασε την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, μαζί με τον κατάλογο των υποψηφίων που σύστησε. Η Συμβουλευτική Επιτροπή, η οποία απαρτίζετο από τους κ. Ιάκωβο Αριστείδου, Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Παιδείας, Πρόεδρο, κ. Ανδρέα Φυλακτού, Διευθυντή Μέσης Εκπαίδευσης, Μέλος και κ. Σταύρο Φιλιππίδη, Γενικό Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, συνήλθε σε συνεδρία στις 4/7/1989 και μελέτησε τις αιτήσεις και τους προσωπικούς και εμπιστευτικούς φακέλους των υποψηφίων. Η Συμβουλευτική Επιτροπή αποφάσισε να μην καλέσει τους υποψηφίους σε προσωπική συνέντευξη.
Η Συμβουλευτική Επιτροπή αποφάσισε, με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους, δηλαδή, αξία, προσόντα και αρχαιότητα, να συστήσει σαν καταλληλότερους υποψήφιους για προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή Α' Μέσης Εκπαίδευσης για τα Μαθηματικά, τους Ανδρέα Αγαθοκλέους, Μιχαήλ Στασόπουλο και Ανδρέα Χατζηδά.
Με βάση το εδάφιο (9) του άρθρου 35Β των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων του 1969-1988, η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας κατά τη συνεδρίασή της, ημερομηνίας 18/7/89, αποφάσισε να καλέσει τους υποψηφίους σε προσωπική συνέντευξη. Για την αξιολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις, η Επιτροπή αποφάσισε να ληφθούν υπόψη τα ακόλουθα:
(α) Γλωσσική επάρκεια, άνεση και ετοιμότητα στη διατύπωση απόψεων.
(β) Ενημερότητα πάνω στις σύγχρονες εξελίξεις σε παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά θέματα.
(γ) Γνώση οργανωτικών και διοικητικών προβλημάτων της Μέσης Εκπαίδευσης.
(δ) Γνώση ευθυνών και καθηκόντων του Επιθεωρητή Α' Μέσης Εκπαίδευσης.
(ε) Επιστημονική τεκμηρίωση απόψεων και
(στ) Γενική απόδοση, εμφάνιση και προσωπικότητα.
Στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 22/7/89 (Παράρτημα "Ε"), η Επιτροπή δέχτηκε τους υποψηφίους σε προσωπική συνέντευξη. Στη συνεδρίαση αυτή ήταν παρών ο Διευθυντής Μέσης Εκπαίδευσης κ. Α. Φυλακτού, ο οποίος σύμφωνα με το άρθρο 35Β(9) των περί Δημοσίας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμων 1969-1988, εξέφρασε τις κρίσεις του σχετικά με την απόδοση των υποψηφίων στις συνεντεύξεις, χαρακτηρίζοντάς τους ως ακολούθως:
Αγαθοκλέους Ανδρέας Πολύ καλός +
Στασόπουλος Μιχαήλ Εξαίρετος
Χατζηδάς Ανδρέας Πολύ καλός +
Μετά από την αποχώρηση του κ. Φυλακτού, η Επιτροπή προέβη στην αξιολόγηση των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις, με βάση τα κριτήρια που είχε καθορίσει στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 18/7/89, χαρακτηρίζοντας τους ως εξής:
(1) Αγαθοκλέους Ανδρέας
Ευχάριση προσωπικότητα. Έχει καθαρά συγκροτημένες απόψεις γύρω από εκπαιδευτικά και ειδικά θέματα επιθεώρησης. Διατυπώνει τις θέσεις του με μεθοδική επιχειρηματολογία. Χειρίζεται τη γλώσσα με επάρκεια και άνεση. Έκαμε η γενική εμφάνισή του εξαιρετική εντύπωση στην Επιτροπή.
Γενική Εκτίμηση: Εξαίρετος.
(2) Στασόπουλος Μιχαήλ
Έχει ευχάριστη προσωπικότητα. Χειρίζεται με επάρκεια τη γλώσσα. Οι απαντήσεις του σύντομες αλλά περιεκτικές αποκαλύπτουν καθαρή γνώση εκπαιδευτικών και παιδαγωγικών θεμάτων και σωστό προβληματισμό γύρω από τα θέματα αυτά. Η όλη εμφάνιση του έκαμε πολύ καλή εντύπωση στην Επιτροπή.
Γενική Εκτίμηση: Πολύ καλός.
(3) Χατζηδάς Ανδρέας
Οι απαντήσεις του αποκαλύπτουν σοβαρό προβληματισμό από εκπαιδευτικά και παιδαγωγικά θέματα και ειδικά γύρω από το θέμα της αξιολόγησης και επιθεώρησης. Διατυπώνει με σαφήνεια τις σκέψεις του. Κινείται με γλωσσική επάρκεια. Η συνολική εμφάνιση του έκαμε πολύ καλή εντύπωση στην Επιτροπή.
Γενική Εκτίμηση: Πολύ καλός.
Στη συνέχεια η Επιτροπή, αφού μελέτησε τους προσωπικούς φακέλους και τις υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων, ανάβαλε την περαιτέρω εξέταση του θέματος στην προσεχή της συνεδρίαση.
Ακολούθως η Επιτροπή στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 1/8/89 (Παράρτημα "Στ"), αφού μελέτησε και έλαβε υπόψη τους προσωπικούς φακέλους και τις υπηρεσιακές εκθέσεις των υποψηφίων και αφού έλαβε υπόψη την έκθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, καθώς και την εντύπωση που αποκόμισε κατά την προσωπική συνέντευξη, κατέληξε στα ακόλουθα συμπεράσματα, τα οποία παραθέτω αυτούσια:
Αξία:
Για την επιμέτρηση της αξίας η Επιτροπή λαμβάνει υπόψη το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων, το σύνολο των υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων δίδοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στις τελευταίες και ως συμπληρωματικό στοιχείο κρίσης για την αξία τους την εντύπωση που αποκόμισε κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις.
Οι υπηρεσιακές εκθέσεις για τους υποψηφίους παρουσιάζονται ως εξής:
Αγαθοκλέους Ανδρέας
1983/84: 38
Στασόπουλος Μιχαήλ
1983/84: 39
Χατζηδάς Ανδρέας
1983/84: 39
Προσόντα:
Τα προσόντα των υποψηφίων είναι τα ακόλουθα:
Αγαθοκλέους Ανδρέας
Πτυχίο Πανεπιστημίου Αθηνών
Πτυχίο Διδασκαλείου Μέσης Εκπαίδευσης Αθηνών (1968-70)
Certificate in Educational Administration A.U.B.
(six week non-degree program)
Στασόπουλος Μιχαήλ
Πτυχίο Πανεπιστημίου Αθηνών
Certificate in Mathematics του Institute of Education of University of Hull (Οκτώβρ. 71 - Ιούν. 1972)
Certificate of International Institute of Educational Planning (UNESCO) (Οκτώβρ. 88 - Μάιος 89)
Χατζηδάς Ανδρέας
Πτυχίο Πανεπιστημίου Αθηνών
Academic Post Graduate Diploma in Statistics Πανεπιστημίου Λονδίνου
Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι και οι 3 υποψήφιοι κατέχουν τα απαιτούμενα από τα σχέδια υπηρεσίας προσόντα για τη θέση, περιλαμβανομένης και της πολύ καλής γνώσης μιας από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες.
Αρχαιότητα:
Η υπηρεσιακή εξέλιξη των υποψηφίων είναι η ακόλουθη:
Αγαθοκλέους Ανδρέας
Διορισμός στη θέση καθηγητή: 1/9/61
Προαγωγή στη θέση Β.Δ.: 1/9/71
Προαγωγή στη θέση Δ/ντή: 1/9/80
Στασόπουλος Μιχαήλ
Διορισμός στη θέση καθηγητή: 1/9/62
Προαγωγή στη θέση Β.Δ.: 1/9/75
Προαγωγή στη θέση Δ/ντή: 1/9/80
Χατζηδάς Ανδρέας
Διορισμός στη θέση καθηγητή: 1/9/66
Προαγωγή στη θέση Β.Δ.: 1/9/75
Προαγωγή στη θέση Δ/ντή: 9/11/81
Στη συνέχεια η Επιτροπή, αφού έλαβε υπόψη όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι το ενδιαφερόμενο μέρος Ανδρέας Αγαθοκλέους παρουσιάζετο επικρατέστερος για προαγωγή στην υπό πλήρωση θέση. Συγκεκριμένα, η Επιτροπή ανάφερε πως ο Αγαθοκλέους υπερέχει σε αρχαιότητα από τους άλλους δύο υποψήφιους, ενώ στην αξία (υπηρεσιακές εκθέσεις - απόδοση στη συνέντευξη - περιεχόμενο των φακέλων) και τα προσόντα, παρουσιάζεται ισοδύναμος με αυτούς.
Με βάση τα πιο πάνω, η Επιτροπή αποφάσισε να προσφέρει προαγωγή στη θέση Επιθεωρητή Α' Μέσης Εκπαίδευσης για τα Μαθηματικά, στο ενδιαφερόμενο μέρος Ανδρέα Αγαθοκλέους από 1/9/89.
Εναντίον της πιο πάνω απόφασης της Επιτροπής, ο αιτητής καταχώρισε την παρούσα προσφυγή επικαλούμενος τους πιο κάτω νομικούς ισχυρισμούς:
1) Η απόφαση της Επιτροπής λήφθηκε κατόπι διαδικασίας η οποία πάσχει από βασικές παρανομίες στα προπαρασκευαστικά στάδια, καθώς και στη τελική της μορφή.
2) Το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε το απαιτούμενο από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόν της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης και η Επιτροπή δεν έκαμε καμιά έρευνα για να διαπιστώσει αν το ενδιαφερόμενο μέρος κατείχε αυτό το προσόν.
3) Η Επιτροπή δεν προέβη στη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει κατά πόσο οι υποψήφιοι κατείχαν το απαιτούμενο προσόν της πολύ καλής γνώσης μιάς τουλάχιστον των επικρατέστερων ευρωπαϊκών γλωσσών.
4) Ο αιτητής υπερέχει του ενδιαφερομένου μέρους σε αξία και προσόντα και η Επιτροπή απέτυχε στο καθήκο της για επιλογή του καταλληλότερου υποψήφιου για τη θέση.
Το πρώτο νομικό ζήτημα το οποίο εγείρεται από το δικηγόρο του αιτητή, αφορά στη σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής. Ο δικηγόρος του αιτητή υπόβαλε ότι η συμμετοχή του κ. Στ. Φιλιππίδη σαν Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης στη σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής ήταν παράνομη, για το λόγο ότι, τη χρονική στιγμή που ο διορισμός του κ. Φιλιππίδη στη θέση Διευθυντή Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης στη Δημόσια Υπηρεσία ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, δεν υπήρχε κενή θέση Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης για να επανέλθει σ' αυτή ο κ. Φιλιππίδης, αφού η θέση αυτή ήταν ήδη κατειλημμένη· η θέση αυτή, σύμφωνα με το δικηγόρο του αιτητή, ήταν μόνο μιά και μόλις κενώθηκε, η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας την είχε προκηρύξει και την είχε πληρώσει νόμιμα σύμφωνα προς το άρθρο 35 του Ν. 10/69, όπως τροποποιήθηκε με το Ν. 65/87, με την προαγωγή του κ. Φυλακτού. Η προαγωγή αυτή του κ. Φυλακτού κατέστη τελεσίδικα έγκυρη με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή Μιχαήλ Μιχαηλίδης, Φάνος Φανόπουλος ν. Ε.Ε.Υ. (1987) 3 C.L.R. 2170 και επομένως, σύμφωνα με το δικηγόρο του αιτητή, η εσωτερική λύση που δόθηκε με την επανατοποθέτηση του κ. Φιλιππίδη στην ανύπαρκτη ουσιαστικά και χωρίς νομοθετική πρόβλεψη θέση του Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, ήταν λύση παράνομη και ο κ. Φιλιππίδης ασκούσε εξουσίες της θέσης παράνομα και κατά νόσφιση εξουσίας.
Θα ασχοληθώ πρώτα με το θέμα της συμμετοχής του κ. Φιλιππίδη στη σύνθεση της Συμβουλευτικής Επιτροπής, άνκαι το θέμα αυτό δεν είναι υπό εκδίκαση, ούτε και έχει σχέση με το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
Ο κ. Φιλιππίδης κατείχε τη θέση Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης μέχρι την 1/1/84 οπότε και διορίστηκε στη θέση Διευθυντή Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης. Ο διορισμός αυτός ακυρώθηκε με απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην προσφυγή Μιχαλάκης Μαραθεύτης κ.ά. ν. Ε.Ε.Υ. (1986) 3 C.L.R. 533 και η πρωτόδικη απόφαση επικυρώθηκε σε έφεση που άσκησε η Δημοκρατία στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Μιχαλάκη Μαραθεύτη κ.ά. (1986) 3 C.L.R. 1407.
Στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Π. Περσιάνης και Στ. Φιλιππίδης ν. Ε.Δ.Υ. (1990) 3 Α.Α.Δ. 1058, οι αιτητές προσέβαλαν το διορισμό/προαγωγή του ενδιαφερομένου μέρους κ. Α. Φυλακτού στη θέση Διευθυντή Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης από 15/12/87. Στην υπόθεση αυτή ο δικηγόρος του ενδιαφερομένου μέρους Α. Φυλακτού, υπέβαλε διάφορους ισχυρισμούς σε ό,τι αφορά το ποιός από τους Φιλιππίδη και Φυλακτού θα έπρεπε να θεωρείται σαν νόμιμος κάτοχος της θέσης Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης, ενόψει της ακύρωσης, από το Ανώτατο Δικαστήριο, του διορισμού του κ. Φιλιππίδη στη θέση Διευθυντή Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης. Όσον αφορά τα νομικά αυτά θέματα που είχαν εγερθεί, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας ζήτησε σχετική γνωμάτευση από τη Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας. Ο Βοηθός Γενικός Εισαγγελέας σε απάντησή του προς την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, γνωμάτευσε τα ακόλουθα:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερομηνίας 26 Σεπτεμβρίου 1987 (Αρ. Φακ. 14/65) σχετικά με το πιο πάνω θέμα.
2. Δε συμφωνώ με τις θέσεις του δικηγόρου κ. Ανδρέα Αγγελίδη, δικηγόρου του κ. Φυλακτού. Πιστεύω ότι η ακύρωση του διορισμού του κ. Φιλιππίδη στη θέση Διευθυντή Ανώτερης Εκπαίδευσης είχε σαν αποτέλεσμα να επανέλθουν τα πράγματα στο σημείο που βρίσκονταν ως εάν η ακυρωθείσα πράξη ουδέποτε έγινε με αποτέλεσμα ο κ. Φιλιππίδης να επανέλθει στην κατά το χρόνο του ακυρωθέντος διορισμού του θέση στην υπηρεσία της Δημοκρατίας.
3. Ο ακυρωθείς διορισμός του κ. Φιλιππίδη δεν αποτελούσε πρώτο διορισμό αιτητού εκτός της υπηρεσίας της Δημοκρατίας οπόταν θα μπορούσε να ευσταθήσει η επιχειρηματολογία του κ. Αγγελίδη ότι ακυρουμένου του εν λόγω διορισμού ο κ. Φιλιππίδης θα βρισκόταν εκτός υπηρεσίας. Ο κ. Φιλιππίδης προ του ακυρωθέντος διορισμού του κατείχε θέση στην Εκπαιδευτική Υπηρεσία που υπάγεται στη Δημοκρατία και επανέρχεται στην ίδια θέση όπως ανάφερα πιο πάνω (βλ. και γνωμάτευση μου ημερομηνίας 5/3/87 πάνω στο ίδιο θέμα προς το Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Παιδείας).
4. Η μοναδικότης της θέσης Γενικού Επιθεωρητή είναι στοιχείο που συνηγορεί περισσότερο υπέρ της διατήρησης της θέσης αυτής από τον κ. Φιλιππίδη κατόπιν του ακυρωθέντος διορισμού του στη θέση του Διευθυντή Ανώτερης Εκπαίδευσης μάλλον παρά υπέρ της απομακρύνσεως του προς όφελος του κ. Φυλακτού (βλ. παρ. 4 της πιο πάνω γνωμάτευσης μου ημερομηνίας 5.3.87)."
Δε θεωρώ σκόπιμο για την παρούσα υπόθεση να αναφέρω αυτούσια τη γνωμάτευση του Βοηθού Γενικού Εισαγγελέα, παρόλο το ενδιαφέρον που παρουσιάζει όσον αφορά τη θεωρητική και νομολογιακή προσέγγιση του όλου ζητήματος. Θα αναφερθώ απλώς στη σχετική παράγραφο 5, η οποία και δίνει, σύμφωνα με τον ίδιο το Βοηθό Γενικό Εισαγγελέα, την ορθή νομική και δίκαιη προσέγγιση του προβλήματος:
"5. Για σκοπούς της παρούσης υποθέσεως δεν χρειάζεται να επεκταθώ περισσότερο στις διάφορες νομολογιακές λύσεις ή τάσεις της νομολογίας ή ακόμη τις υποστηριζόμενες από τη θεωρία αρχές για τις οποίες υπάρχουν αμφισβητήσεις και που εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τα δεδομένα κάθε περίπτωσης (βλ. σχετικά Long, Weil op. cit σελ. 312, 315, Βέγλερη Η Συμμόρφωση της Διοικήσεως σε Ακυρωτικές Αποφάσεις, 108-109, Κοντόγιωργα - Θεοχαροπούλου Αι Συνέπειαι της Ακυρώσεως Διοικητικής Πράξεως έναντι της Διοικήσεως 198) σελ. 137, 145). Αρκεί να αναφέρω ότι κατόπιν μελέτης της σχετικής νομολογίας και θεωρίας, έχω καταλήξει (υιοθετώντας τις πιο πάνω βασικές και αδιαμφισβήτητες νομολογιακές αρχές) ότι η ορθή νομική και δίκαιη προσέγγιση του προβλήματος είναι η εξής:
(α) Ο κ. Φιλιππίδης θα πρέπει να επανέλθει, λόγω της ακυρωτικής αποφάσεως, στη θέση του Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαιδεύσεως και θα θεωρείται ότι κατείχε τη θέση αυτή από την ημερομηνία του ακυρωθέντος διορισμού του στη θέση Διευθυντή Ανωτέρας και Ανωτάτης Εκπαιδεύσεως. Επί του προκειμένου έλαβα υπόψη το γεγονός ότι η θέση Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαιδεύσεως είναι μοναδική μη υπαρχούσης ταυτόσημης θέσης στο Υπουργείο Παιδείας.
(β) Συγχρόνως θα πρέπει να καταβληθεί προσπάθεια από μέρους του αρμόδιου διοικητικού οργάνου (στην περίπτωση αυτή της Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας) για την υπηρεσιακή τακτοποίηση του κ. Φυλακτού, σαν θέμα στοιχειώδους καθήκοντος χρηστής και εύρυθμης διοικήσεως, δια της μετακινήσεως του σε δημιουργηθείσα στο μεταξύ άλλη παρόμοια κενή θέση (έστω και δι' αναπληρωματικού διορισμού). Μη εξευρισκομένης όμως τέτοιας λύσεως η διοίκηση είναι υποχρεωμένη να ανακαλέσει το διορισμό του κ. Φυλακτού σαν πράξεως - συνέπεια του ακυρωθέντος διορισμού του κ. Φιλιππίδη δεδομένου ότι η θέση του Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαιδεύσεως έχει στο μεταξύ καταληφθεί από τον κ. Φιλιππίδη - σύμφωνα με τα πιο πάνω - η δε διατήρηση του κ. Φυλακτού στην ίδια θέση ως υπεράριθμου θα προσκρούει με την οργάνωση της Υπηρεσίας (Νομοθετικά και δημοσιονομικά) σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό."
Σαν αποτέλεσμα, ο κ. Φιλιππίδης επανήλθε στη θέση που κατείχε ως Γενικός Επιθεωρητής Μέσης Εκπαίδευσης από την ημερομηνία της ακύρωσης του διορισμού του, σαν Διευθυντή Ανώτερης και Ανώτατης Εκπαίδευσης και ο κ. Φυλακτού τακτοποιήθηκε με τη μετακίνηση του σε παρόμοια κενή θέση που δημιουργήθηκε στο μεταξύ.
Στην πρόσφατη απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Θέλμα Κοτσώνη ν. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 648, το ίδιο ζήτημα ρυθμίστηκε από τον 'Εντιμο Δικαστή κ. Σαββίδη, ως ακολούθως:
"Η επαναφορά του κ. Φιλιππίδη στη θέση του Γενικού Επιθεωρητή που νόμιμα κατείχε προηγουμένως ύστερα από την ακύρωση του διορισμού του σε ανώτερη θέση, είναι σύμφωνα με τη γενική αρχή του διοικητικού δικαίου όσον αφορά τις συνέπειες μιάς δικαστικής ακυρωτικής απόφασης, ότι η ακυρωτική απόφαση επαναφέρει τα πράγματα στο σημείο που βρίσκονταν ως εάν η ακυρωθείσα πράξη ουδέποτε έγινε. Συνεπώς, όσον αφορά τον κ. Φιλιππίδη, η διοίκηση νόμιμα ενήργησε όταν τον επανέφερε αναδρομικά στη θέση που κατείχε πριν τον ακυρωθέντα διορισμό του. Το αν η διοίκηση καλά ή κακά διατήρησε σε παρόμοια θέση τον κ. Φυλακτού δεν είναι αντικείμενο ούτε έχει σχέση με την παρούσα υπόθεση και όπως ορθά ισχυρίσθηκε ο ευπαίδευτος δικηγόρος του ενδιαφερομένου προσώπου, η επαναφορά του κ. Φιλιππίδη στη θέση του Γενικού Επιθεωρητή Μέσης Εκπαίδευσης έγινε δυνάμει διοικητικής πράξης η οποία τεκμαίρεται νόμιμη μέχρις ότου ακυρωθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο ύστερα από αίτηση ακύρωσης και μέχρις ότου υπάρξει τέτοια ακύρωση τεκμαίρεται ότι ο κ. Φιλιππίδης νόμιμα κατείχε τη θέση του Γενικού Επιθεωρητή."
Για τους σκοπούς της παρούσας προσφυγής, υιοθετώ τη λύση που δόθηκε στο θέμα με την πιο πάνω απόφαση και κατά συνέπεια, απορρίπτω τον ισχυρισμό του δικηγόρου του αιτητή, για παράνομη συμμετοχή του κ. Φιλιππίδη στη Συμβουλευτική Επιτροπή, σαν αστήριχτο και νομικά αβάσιμο.
Το δεύτερο νομικό ζήτημα που εγέρθηκε από το δικηγόρο του αιτητή, αφορά στο θέμα της κατοχής από το ενδιαφερόμενο μέρος του απαιτούμενου από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντος της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης στα παιδαγωγικά ή σε θέμα συναφές με τα καθήκοντα της θέσης, διάρκειας ενός τουλάχιστο ακαδημαϊκού έτους. Ο δικηγόρος του αιτητή υπόβαλε πως, η καθ'ης η αίτηση Επιτροπή κατά τη λήψη της επίδικης απόφασης, δεν προέβη στη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει κατά πόσο το Παιδαγωγικό Πτυχίο, το οποίο ο αιτητής απέκτησε μετά από διετή φοίτηση στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης Αθηνών, αποτελεί μετεκπαίδευση με την έννοια της παραγράφου 2 των Σχεδίων Υπηρεσίας της θέσης. Ο δικηγόρος του αιτητή επίσης υπόβαλε πως το ενδιαφερόμενο μέρος δεν κατείχε το απαιτούμενο από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόν 2, για το λόγο ότι το πτυχίο του Διδασκαλείου Μέσης Εκπαίδευσης δεν είναι μεταπτυχιακό προσόν, αφού τέτοιο πτυχίο μπορεί να αποκτηθεί όχι μόνο από καθηγητές γυμνασίου, αλλά και από δασκάλους στοιχειώδους εκπαίδευσης, που δεν είναι κάτοχοι πτυχίου Πανεπιστημιακού επιπέδου.
Η δικηγόρος της καθ' ης η αίτηση Επιτροπής, αντικρούοντας τον πιο πάνω ισχυρισμό του αιτητή, υπόβαλε πως το ενδιαφερόμενο μέρος είναι κάτοχος του προσόντος της μεταπτυχιακής εκπαίδευσης στα παιδαγωγικά και ότι το πτυχίο του Διδασκαλείου Μέσης Εκπαίδευσης Αθηνών στα Παιδαγωγικά είναι διάρκειας δύο ετών και από το δίπλωμα το οποίο χορηγείται (Τεκμήριο "Ζ" στη γραπτή αγόρευση για το ενδιαφερόμενο μέρος), φαίνεται ότι μόνο πτυχιούχοι έχουν το δικαίωμα να φοιτήσουν σ' αυτό το Διδασκαλείο και μάλιστα πτυχιούχοι οι οποίοι είχαν ήδη συμπληρώσει ορισμένο χρόνο δημόσιας εκπαιδευτικής υπηρεσίας. Ο δικηγόρος του ενδιαφερόμενου μέρους προς υποστήριξη του ίδιου ισχυρισμού, παρουσίασε σαν Τεκμήριο "Η" στην γραπτή του αγόρευση, επιστολή του Διευθυντή Εκπαίδευσης προς το ενδιαφερόμενο μέρος, ημερομηνίας 2/11/68, η οποία αναφέρει τα ακόλουθα:
"Αποστέλλεται υμίν συνημμένως αντίγραφον του συμβολαίου το οποίον υπεγράψατε εν σχέσει προς την υποτροφίαν και εκπαιδευτικήν άδειαν την παραχωρηθείσαν προς υμάς δια μεταπτυχιακάς σπουδάς εις το Διδασκαλείον Μέσης Εκπαιδεύσεως."
Συνημμένο στην πιο πάνω επιστολή, είναι και το Συμβόλαιο το οποίο υπόγραψε το ενδιαφερόμενο μέρος με την Κυπριακή Δημοκρατία σχετικά με την υποτροφία που του παραχωρήθηκε για σπουδές στο πιο πάνω Διδασκαλείο. Στο Συμβόλαιο αυτό αναφέρονται, μεταξύ άλλων, τα ακόλουθα σχετικά:
"AND WHEREAS the student has, on the recommendation of the Government, been granted a scholarship by (2) State Scholarship Foundation of Greece (hereinafter called "the awarding authority") to enable him to pursue a post-graduate course of study in (i) Education at the Didaskalion Mesis Ekpedefseos Athens and to obtain the relevant Diploma (which course is hereinafter referred to as "the course of study"), subject to the terms and conditions hereinafter set out.
AND WHEREAS the Government has agreed to grand the student study leave with Part of his emoluments and to keep his post vacant until his return to Cyprus on completion of the course of study."
Συμπληρωματικά προς τα πιο πάνω στοιχεία, ο δικηγόρος του ενδιαφερομένου μέρους, στο στάδιο των διευκρινίσεων, έφερε σε γνώση του Δικαστηρίου επιστολή του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων της Ελλάδας, ημερομηνίας 12/9/90, η οποία σημειώθηκε σαν Τεκμήριο 8 και η οποία αναφέρει τα ακόλουθα:
"Απαντώντας στο ανωτέρω σχετικό σας πληροφορούμε ότι σύμφωνα με τις διατάξεις του Ν.Δ. 748/70 "Περί επιμορφώσεως και μετεκπαιδεύσεως του εκπαιδευτικού προσωπικού Μέσης Εκπαιδεύσεως και αναδιοργανώσεως του Διδασκαλείου Μέσης Εκπαιδεύσεως" (ΦΕΚ 274/Α/70) ότι στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαιδεύσεως εγίνοντο δεκτοί κατόπιν προκρίσεως και διαγωνισμού για μετεκπαίδευση διετούς διάρκειας μόνον πτυχιούχοι καθηγητικών σχολών του Πανεπιστημίου, που είχαν διορισθεί ως καθηγητές σε δημόσια σχολεία Μέσης Εκπαιδεύσεως και είχαν εκπαιδευτική υπηρεσία δέκα έως δέκα πέντε (10-15) ετών.
Συνοδευτικά σας στέλνουμε σε φωτοτυπία και το αρίθμ. Γ3/472/18-6-1986 έγγραφό μας, που αποτελεί απάντηση σε ανάλογο ερώτημα της Πρεσβείας της Ελλάδος στην Κύπρο."
Επίσης, σε επιστολή του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας & Θρησκευμάτων της Ελλάδας προς την Πρεσβεία της Ελλάδος στην Κύπρο, ημερομηνίας 18/6/86, η οποία κατατέθηκε και σημειώθηκε επίσης σαν Τεκμήριο 8, αναφέρθηκαν τα ακόλουθα σχετικά με το πιο πάνω θέμα:
"Απαντώντας σε σχετικό σας τηλεγράφημα, σας πληροφορούμε ότι στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης εγίνοντο ανέκαθεν δεκτοί για μετεκπαίδευση διετούς διάρκειας πτυχιούχοι καθηγητικών σχολών Πανεπιστημίου οι οποίοι είχαν διορισθεί ως καθηγητές σε δημόσια σχολεία μέσης εκπαίδευσης και είχαν συμπληρώσει ορισμένο χρόνο δημόσιας εκπαιδευτικής υπηρεσίας."
Ο δικηγόρος του αιτητή αμφισβήτησε τη σημασία του υπό εξέταση προσόντος του ενδιαφερομένου μέρους υποβάλλοντας ότι, εφόσον βάσει του Τεκμηρίου 8, στο Διδασκαλείο Μέσης Εκπαίδευσης γίνονται δεκτοί πτυχιούχοι με εκπαιδευτική υπηρεσία τουλάχιστο δέκα ετών, και το ενδιαφερόμενο μέρος διορίστηκε το 1961 και έκαμε τη μετεκπαίδευσή του το 1969, δεν είχε τη δεκαετή πείρα που προβλέπει το σχετικό Πιστοποιητικό και έτσι δεν ενέπιπτε καν στις προϋποθέσεις του Τεκμηρίου που παρουσιάστηκε από το ίδιο το ενδιαφερόμενο μέρος.
Στις υπηρεσιακές εκθέσεις του ενδιαφερομένου μέρους, οι οποίες βρίσκονταν ενώπιον της Επιτροπής και κατατέθηκαν στο Δικαστήριο, αναφέρεται σαν έτος διορισμού του ενδιαφερομένου μέρους στη Δημόσια Εκπαιδευτική Υπηρεσία, το 1959. Το ενδιαφερόμενο μέρος είχε υπηρετήσει στο Γυμνάσιο Λαπήθου κατά το έτος 1959-60, άνευ πτυχίου. Επομένως, είχε ήδη συμπληρώσει την απαιτούμενη εκπαιδευτική υπηρεσία των 10 ετών. Το θέμα βέβαια τούτο, δεν αποτελεί αντικείμενο της παρούσας προσφυγής και το ζήτημα της κατοχής των απαιτούμενων από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντων από το ενδιαφερόμενο μέρος, θα κριθεί σύμφωνα με τις νομολογιακά θεμελιωμένες αρχές του διοικητικού δικαίου.
Έχει επανειλημμένα νομολογηθεί σε σειρά αποφάσεων ότι η Επιτροπή έχει με το νόμο καθήκο να ερμηνεύσει η ίδια το Σχέδιο Υπηρεσίας, να διακριβώσει τα προσόντα των υποψηφίων σαν πραγματικό γεγονός και τελικά να εφαρμόσει το Σχέδιο στα γεγονότα της κάθε περίπτωσης για να αποφασίσει αν ένας υποψήφιος κατέχει τα προσόντα που προβλέπονται στο Σχέδιο. (Γεωργιάδης ν. Δημοκρατίας (1966) 3 C.L.R. 827, Στυλιανού κ.ά. ν. Ε.Δ.Υ. (1980) 3 C.L.R. 11, Φραγκουλλίδης κ.ά. ν. Ε.Δ.Υ. (1985) 3 C.L.R. 1680, Παπαλεοντίου ν. Δημοκρατίας (1987) 3 C.L.R., 211, Κλέαρχος Μιλτιάδης ν. Ε.Δ.Υ. (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318.) Η αναθεωρητική δικαιοδοσία περιορίζεται μόνο στον έλεγχο της νομιμότητας και της τήρησης από τη Διοίκηση των ακραίων ορίων της διακριτικής της ευχέρειας. (Ηλιάδης κ.ά. ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Β) Α.Α.Δ. 479, Παντελή ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1927.)
Υπό τις περιστάσεις της παρούσας υπόθεσης και με βάση το υλικό το οποίο τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου, δε βρίσκω ότι η ερμηνεία που δόθηκε στα Σχέδια Υπηρεσίας σχετικά με την υπό του ενδιαφερομένου μέρους κατοχή του προσόντος της μετεκπαίδευσης στα παιδαγωγικά, δεν ήταν εύλογα επιτρεπτή για την Επιτροπή. Επομένως, ο ισχυρισμός αυτός του αιτητή θα πρέπει να απορριφθεί.
Είναι ισχυρισμός του δικηγόρου του αιτητή πως η Επιτροπή παραγνώρισε και δεν προέβη στη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει αν οι υποψήφιοι κατείχαν το υπό του Σχεδίου Υπηρεσίας απαιτούμενο προσόν 6, της πολύ καλής γνώσης μιάς τουλάχιστον από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες. Η Επιτροπή στα πρακτικά της συνεδρίασής της με ημερομηνία 18/7/89, αφού κατέγραψε τα προσόντα και των τριών υποψηφίων, ανάφερε τα ακόλουθα: "Από τα πιο πάνω προκύπτει ότι και οι τρεις υποψήφιοι κατέχουν τα απαιτούμενα από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντα για τη θέση, περιλαμβανομένης και της πολύ καλής γνώσης μιάς από τις επικρατέστερες ευρωπαϊκές γλώσσες." Από τα σχετικά προσόντα των υποψηφίων, τα οποία εξέτασε και κατέγραψε η Επιτροπή στα πρακτικά, αλλά και από το φάκελο της διοίκησης, προκύπτει ότι η Επιτροπή προέβη στη δέουσα έρευνα για να διαπιστώσει κατοχή του προσόντος τούτου από τους υποψήφιους, συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ήταν υπό τις περιστάσεις εύλογο.
Ο δικηγόρος του αιτητή έκαμε εκτεταμένη αναφορά στην αξία και προσόντα του, καθώς και την εντύπωση που έκαμε κατά τις συνεντεύξεις, και υπόβαλε ότι η Επιτροπή απέτυχε στο καθήκο της να επιλέξει τον καταλληλότερο υποψήφιο και ότι ο αιτητής υπερέχει έκδηλα του ενδιαφερομένου μέρους.
Η εικόνα την οποία παρουσιάζουν οι εμπιστευτικές εκθέσεις αιτητή και ενδιαφερομένου μέρους κατά τα τελευταία τέσσερα χρόνια, είναι η ακόλουθη:
Ενδιαφερόμενο Μέρος Αιτητής
1983-1984: 38 1983-1984: 39
1979-1980: 38 1979-1980: 37
1977-1978: 38 1977-1978: 37
1975-1976: 37 1975-1976: 36
Για την επιμέτρηση της αξίας των υποψηφίων η Επιτροπή, όπως αναφέρεται και στο σχετικό πρακτικό, έλαβε υπόψη το περιεχόμενο των προσωπικών φακέλων και των φακέλων υπηρεσιακών εκθέσεων των υποψηφίων, δίδοντας ιδιαίτερη βαρύτητα στις τελευταίες και ως συμπληρωματικά στοιχεία κρίσεως για την αξία τους, την εντύπωση που αποκόμισε κατά τις προσωπικές συνεντεύξεις. Επίσης η Επιτροπή σημείωσε τα προσόντα των υποψηφίων καθώς και την υπηρεσιακή τους εξέλιξη, από την οποία προκύπτει ότι το ενδιαφερόμενο μέρος υπερτερεί σε αρχαιότητα του αιτητή.
Όπως προκύπτει από τα πιο πάνω, ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος είναι ίσοι σε αξία και προσόντα αλλά το ενδιαφερόμενο μέρος είναι αρχαιότερο από τον αιτητή. Έχει επανειλημμένα νομολογηθεί πως η αρχαιότητα αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα για την υπεροχή ενός υποψηφίου έναντι άλλου, εκεί όπου όλα τα υπόλοιπα στοιχεία κρίσεως είναι ισοδύναμα. (Παρτελλίδης ν. Δημοκρατίας (1969) 3 C.L.R. 480, Αριστοδήμου ν. Δημοκρατίας (1986) 3 C.L.R. 434, Στεφάνου ν. Δημοκρατίας (1986) 3 C.L.R. 779, Δημοκρατία ν. Κουφέττας (1985) 3 C.L.R. 1950).
Ο αιτητής δεν έχει θεμελιώσει έκδηλη υπεροχή έναντι του ενδιαφερομένου μέρους. Η Επιτροπή ενόψει των ενώπιόν της στοιχείων και κατά την ενάσκηση της διακριτικής της ευχέρειας, εύλογα μπορούσε να λάβει, και έλαβε, την επίδικη απόφαση.
Για τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα εις βάρος του αιτητή.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.