|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 3332
10 Οκτωβρίου, 1990 [ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ/στής]
αναφορικα με το αρθρο 146 του συνταγματοσ ςαββας Κλεάνθους,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (ΑΡ. 2),
Καθ' ης η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 464/89).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Προσωπικές Συνεντεύξεις — Θέσεις Υγειονομικού Μηχανικού, 2ης Τάξης, Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων — Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας — Είναι αναβαθμισμένης σημασίας οι συνεντεύξεις σε θέσεις πρώτου διορισμού.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Διορισμοί — Αξιολόγηση υποψηφίων — Προσόντα — Πείρα — Εναπόκεινται στην ελεύθερη κρίση του διορίζοντος οργάνου, υπό τον όρο ότι δεν υπερβαίνει τις εξουσίες του.
Διοικητική πράξη — Αιτιολογία — Μπορεί να συμπληρώνεται από τα στοιχεία του φακέλου.
Ή Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (η ΕΔΥ) διόρισε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στις δύο επίδικες θέσεις για τις οποίες τα απαιτούμενα προσόντα δεν ήταν τα ίδια, αφού για τη μία θέση τυπικό προσόν διορισμού ορίζετο πανεπιστημιακός τίτλος στη πολιτική ή χημική μηχανική ή τεχνολογία νερού, ενώ για την άλλη ήταν αρκετό πανεπιστημιακό δίπλωμα στην υγειονομική μηχανική. Επιπρόσθετα, πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση, είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία, συνιστούσε πλεονέκτημα. Το πλεονέκτημα αυτό το κατείχε μόνο η ενδιαφερόμεvη Γεωργίου.
Οι υποψήφιοι, τέσσερις για κάθε θέση, που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή, κλήθηκαν σε προσωπικές συνεντεύξεις. Η κα Γεωργίου ήταν σαφώς καλύτερη από τους υπόλοιπους αιτητές που επιλέγηκαν για τη μία θέση. Για την άλλη θέση προκρίθηκε ο ενδιαφερόμενος, κατά πλειοψηφία τριών έναντι ενός. Η ΕΔΥ διόρισε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στις πιο πάνω θέσεις.
Ο αιτητής προβάλλει τους πιο κάτω λόγους για ακύρωση της απόφασης της ΕΔΥ:
1. Κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας και πλάνη περί τα πράγματα η οποία συνίσταται στο ότι η πείρα της κας Γεωργίου κακώς ελήφθη υπόψη αφού ήταν άσχετη με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης.
2. Μη αιτιολόγηση της απόφασης της ΕΔΥ για αποκλεισμό του αιτητή από διορισμό στην πρώτη θέση.
3. Μη συμπερίληψη του αιτητή σαν υποψηφίου για την πρώτη θέση γιατί ήταν ο μόνος που διέθετε δίπλωμα στη χημική μηχανική.
4. Ο ενδιαφερόμενος δεν είχε τα απαιτούμενα προσόντα για τη δεύτερη θέση και εν πάση περιπτώσει ο αιτητής είχε περισσότερα προσόντα από αυτόν.
Το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι:
1. Με βάση τις εμπιστευτικές εκθέσεις, η εμπειρία που απέκτησε η κα Γεωργίου ως υγειονομικός επιθεωρητής στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, συνδέεται άμεσα με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης.
2. Το ζήτημα κατά πόσο η κα Γεωργίου κατείχε το πλεονέκτημα, εμπίπτει κατ' εξοχήν στις αρμοδιότητες της ΕΔΥ. Η επέμβαση του Δικαστηρίου επιτρέπεται μόνο στην περίπτωση που η ΕΔΥ ξεπερνά τα ακραία όρια της εξουσίας της, πράγμα που δεν έχει αποδειχθεί στην παρούσα υπόθεση.
3. Σύμφωνα με τα στοιχεία του φακέλου, η αιτιολογία της απόφασης για αποκλεισμό του αιτητή από διορισμό στην πρώτη θέση είναι σαφής και ικανοποιητική. Η αναφορά της Επιτροπής ονομαστικά σε κάθε υποψήφιο δεν είναι απαραίτητη. Ο τίτλος στη χημική μηχανική δεν παρείχε αποκλειστικό δικαίωμα στον αιτητή, αφού το σχέδιο υπηρεσίας όριζε διαζευκτικά και το δίπλωμα στην πολιτική μηχανική.
Ο περί υπεροχής των προσόντων ισχυρισμός του αιτητή δεν αποδεικνύεται από τα στοιχεία του φακέλου. Το ενδιαφερόμενο πρόσωπο επιλέγηκε ως ο καταλληλότερος για διορισμό στην δεύτερη θέση από τη ΕΔΥ, η οποία έλαβε υπόψη εκτός άλλων, τις ψηλές επιδόσεις του όταν πήρε το δίπλωμά του και τα ευμενή σχόλια που απέσπασε, καθώς και την απόδοσή του κατά την προσωπική συνέντευξη.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Δημητρίου ν. Δημοκρατίας και Άλλου (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1281,
Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318,
Avraam & Another v. Republic (1986) 3(C) C.L.R. 2321.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να διορίσει τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση Υγειονομικού Μηχανικού, 2ης Τάξης.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τον Αιτητή.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α', για την Καθ' ης η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΝΙΚΗΤΑΣ, Δ.: Το τέλος του 1986 ζητήθηκε επίσημα η πλήρωση δύο κενών θέσεων Υγειονομικού Μηχανικού, 2ης Τάξης, στο Τμήμα Αναπτύξεως Υδάτων. Σύμφωνα με το οικείο σχέδιο υπηρεσίας είναι θέσεις πρώτου διορισμού. Για το λόγο αυτό και με απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (Ε.Δ.Υ, ή Επιτροπή) δημοσιεύθηκαν στην επίσημη εφημερίδα της 16/4/87. Μετά τη λήξη της προθεσμίας, που έτασσε η δημοσίευση, συγκεντρώθηκαν 45 αιτήσεις.
Πρέπει να λεχθεί προκαταβολικά πως στην πραγματικότητα είναι χωριστές οι θέσεις υπό την έννοια ότι για την κάθε μια απαιτούνται διαφορετικά προσόντα. Με ειδική πρόβλεψη στο σχέδιο υπηρεσίας (1η σημείωση) για τη μια θέση ως τυπικό προσόν διορισμού ορίζεται πανεπιστημιακός τίτλος στην πολιτική ή χημική μηχανική και μεταπτυχιακός τίτλος στην υγιειονομική μηχανική ή τεχνολογία νερού (παράγραφος 3(1 )(α)): ενώ για την άλλη είναι αρκετό το πανεπιστημιακό δίπλωμα στην υγιεινομική μηχανική (παράγραφος 3(1)(β)). Προσθέτω ότι σύμφωνα με την 4η παράγραφο "πείρα σχετική με τα καθήκοντα της θέσης που αποκτήθηκε είτε σε υπηρεσία σε δημόσια θέση είτε σε έκτακτη απασχόληση στη Δημόσια Υπηρεσία" συνιστά πλεονέκτημα. Παρατηρώ σχετικά ότι η ενδιαφερόμενη Σοφία-Ευαγγελία Ταρακτσόγλου-Γεωργίου, που κατείχε θέση Υγειονομικού Επιθεωρητή Β στις Ιατρικές Υπηρεσίες και Υπηρεσίες Δημόσιας Υγείας, κρίθηκε σαν η μόνη υποψήφια που διέθετε το πρόσθετο αυτό προσόν.
Σε πρώτη φάση οι υποψήφιοι αξιολογήθηκαν από την ad hoc Τμηματική Επιτροπή που είχε εφοδιαστεί με όλα τα στοιχεία που αφορούσαν τους αιτητές. Αφού συμπλήρωσε την έρευνα της η Επιτροπή αυτή υπέβαλε έκθεση συστήνοντας 7 απ' αυτούς. Ο κατάλογος περιλάμβανε εκτός της κας Γεωργίου τον άλλο ενδιαφερομενο κ. Χαράλαμπο Χ"Πάκκο και τον αιτητή. Με απόφαση της Ε.Δ.Υ, ζητήθηκε επανεξέταση από την Τμηματική Επιτροπή με την προτροπή (1) να υποβληθούν χωριστά ευρήματα για την κάθε θέση για το λόγο που εξήγησα στην αρχή και (2) να δοθεί συγκεκριμένη αιτιολογία για τις επιλογές της.
Παρόλο που η τμηματική ενήργησε σύμφωνα με τις υποδείξεις της Ε.Δ.Υ, καταθέτοντας συμπληρωματική έκθεση εν τούτοις η τελευταία αναγκάστηκε να παραπέμψει ξανά το θέμα για επανάκριση. Και τούτο διότι συστήθηκαν περισσότεροι υποψήφιοι απ' ότι επιτρέπουν οι κείμενες κανονιστικές διατάξεις. Στη νέα της έκθεση η Τμηματική περιόρισε τον αριθμό των συστηθέντων σε 4 για την κάθε θέση. Από την τελευταία έκθεση το στοιχείο που έχει σημασία και πρέπει να επισημανθεί είναι ότι η ενδιαφερομένη θεωρήθηκε κατάλληλη και για τις δύο θέσεις ενώ ο αιτητής, όπως και ο κ. Χ" Πάκκος, συστήθηκαν για τη θέση που προβλέπεται από την παράγραφο 1(β) του σχεδίου υπηρεσίας.
Υιοθετώντας τον τελευταίο κατάλογο που κατάρτισε η Τμηματική για τις δύο θέσεις χωριστά, η Ε.Δ.Υ, τους κάλεσε σε προσωπική συνέντευξη. Το αποτέλεσμα για κάθε υποψήφιο φαίνεται στο πρακτικό της 20/1/89 (παράρτημα 12). Η εκτίμηση της Επιτροπής διαμορφώθηκε και υπό το πρίσμα των κρίσεων του γενικού διευθυντή του τμήματος που καταγράφηκαν επίσης στο ίδιο κείμενο. Η κα Γεωργίου ήταν σαφώς καλύτερη από τους υπόλοιπους αιτητές που επιλέγηκαν για τη θέση της παραγράφου 1(α). Χαρακτηρίστηκε ως "πάρα πολύ καλή". Με την ίδια έκφραση αξιολογήθηκαν οι 4 επιλεγέντες για τη θέση της οποίας τα προσόντα καθορίζει η παράγραφος 1(β). Σημειώνω όμως ότι ο πρόεδρος της Ε.Δ.Υ, και ένα μέλος της κατέταξαν πρώτο σε απόδοση το ενδιαφερόμενο, ενώ τα υπόλοιπα δύο μέλη της Επιτροπής τους θεώρησαν ισάξιους κατατάσσοντάς τους στην πρώτη θέση.
Ακολούθησε η συνεδρίαση της 23/1/89 στην οποία έγινε η σύγκριση και σφαιρική αξιολόγηση των υποψηφίων με αποτέλεσμα την επίμαχη απόφαση. Συνεκτιμώντας όλα τα στοιχεία που απαριθμούνται στο πρακτικό, παράρτημα 13, μαζί φυσικά με τις εντυπώσεις που σχημάτισε κατά τις συνεντεύξεις, η Ε.Δ.Υ, διόρισε ομόφωνα την ενδιαφερομένη σαν την πιο κατάλληλη στη θέση 1(α). Για την άλλη θέση προκρίθηκε ο ενδιαφερόμενος κατά πλειοψηφία τριών έναντι ενός. Οι διορισμοί δημοσιεύθηκαν στην επίσημη εφημερίδα της 21/4/89. Προηγουμένως, στις 14/2/89, η Ε.Δ.Υ, εξέτασε το παράπονο του αιτητή, που υπέβαλε εγγράφως, ότι έπρεπε να θεωρηθεί υποψήφιος και για τη θέση 1(α), αλλά η Επιτροπή ενστερνιζόμενη τα σχετικά ευρήματα της Τμηματικής, απέρριψε το αίτημα ως ανυπόστατο (βλέπε παράρτημα 14).
Ο πρώτος λόγος ακυρότητας είναι ότι η επίδικη απόφαση υποκρύπτει στοιχείο κατάχρησης ή υπέρβασης εξουσίας, ενώ συγχρόνως φανερώνει ότι η Ε.Δ.Υ, πλανήθηκε ως προς τα πραγματικά περιστατικά. Υπόβαθρο της εισήγησης είναι το εύρημα της Ε.Δ.Υ, ότι η ενδιαφερομένη δεν κατείχε το πλεονέκτημα που ορίζει η παράγραφος 4. Αναλύοντας το επιχείρημα ο δικηγόρος του αιτητή υπέβαλεν ότι η πείρα της κας Γεωργίου από τη διετή περίπου θητεία της στις ιατρικές υπηρεσίες ήταν άσχετη με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Αυτό συνάγεται αβίαστα, όπως είπε, από απλή ανάγνωση και σύγκριση των καθηκόντων και ευθυνών που συνεπάγονται οι θέσεις υγειονομικού επιθεωρητή και υγειονομικού μηχανικού.
Είναι ορθό ότι από μια πρώτη ματιά στα αντίστοιχα σχέδια υπηρεσίας δε διαφαίνεται ιδιαίτερο συνδετικό στοιχείο μεταξύ των υποχρεώσεων που επιβάλλει η κάθε θέση. Όμως η εξέταση των εμπιστευτικών εκθέσεων από 15/9/86 μέχρι 14/9/88 αποκαλύπτει ότι υφίσταται συνδετικός κρίκος των εμπειριών που απέκτησε η ενδιαφερόμενη ως υγειονομικός επιθεωρητής και των καθηκόντων που της αναθέτει το σχέδιο υπηρεσίας της επίδικης θέσης. Σαν παράδειγμα αναφέρω την έκθεση της περιόδου 15/3/88 μέχρι 15/9/88. Σ' αυτό το διάστημα της ανατέθηκαν καθήκοντα που σχετίζονται με τον έλεγχο επεξεργασίας λυμάτων νερού, συμμετοχή σε επιτροπές περιβάλλοντος, προδιαγραφές λυμάτων, κ.λ.π. Όπως θα προσέξει κανείς η εκτέλεση των καθηκόντων αυτών συνάδει ως ένα βαθμό με τα καθήκοντα και ευθύνες της επίδικης θέσης όπως εκτίθενται στην παράγραφο 2(α) του σχεδίου υπηρεσίας.
Πρέπει να ειπωθεί πως το ζήτημα κατά πόσον η ενδιαφερομένη κατείχε το πλεονέκτημα εμπίπτει κατ' εξοχήν στις αρμοδιότητες της Ε.Δ.Υ.. Μόνο στην περίπτωση που το διοικητικό όργανο ξεπερνά τα ακραία όρια της εξουσίας του χωρεί επέμβαση του δικαστηρίου. (Α. Δημητρίου ν. Χρ. Κραμβή και Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1281). Το στοιχείο αυτό, έχοντας υπόψη τα δεδομένα, δεν αποδείχθηκε. Το σχετικό εύρημα της Ε.Δ.Υ, δε βγαίνει έξω από τα όρια της δικαιοδοσίας της και συνεπώς είναι αβάσιμος ο περί καταχρήσεως εξουσίας λόγος ακυρώσεως. Εξίσου αβάσιμος είναι και ο λόγος με τον οποίο προβάλλεται πλάνη περί τα πράγματα αφού τα στοιχεία του φακέλου, ως και αυτά που προσκόμισε ο αιτητής, δεν τεκμηριώνουν τον ισχυρισμό.
Ο δεύτερος λόγος θίγει τη μη συμπερίληψη του αιτητή σαν υποψηφίου για τη θέση 1(α). Εδώ θα πρέπει να υπομνησθεί ότι η Τμηματική Επιτροπή βρήκε ότι ήταν προσοντούχος για τη θέση αυτή, αλλά στο τέλος δεν τον περιέλαβε στους 4 που πρότεινε στην Ε.Δ.Υ, για επιλογή. Αυτό έγινε, όπως υποστήριξε ο αιτητής, χωρίς η Τμηματική και στη συνέχεια η Ε.Δ.Υ., να αιτιολογήσουν τον αποκλεισμό του. Με άμεση συνέπεια να μην είναι τώρα εφικτός ο ακυρωτικός έλεγχος.
Δεν μπορώ παρά να διαφωνήσω με την εισήγηση. Δε βρίσκει στήριγμα στα στοιχεία του φακέλου που, αντίθετα, την αντικρούουν. Το σχετικό υλικό ανευρίσκεται στη σελ. 7 του παραρτήματος 11. Μετά την παράθεση των ονομάτων των 4 επιλεγέντων για τη κάθε θέση από την Τμηματική Επιτροπή, αναφέρεται η αιτιολογία που είναι σαφής και ικανοποιητική.
"Οι άλλοι υποψήφιοι που προσήλθαν στις συνεντεύξεις δε συστήθηκαν, γιατί κριθηκαν ότι υστερούν γενικά σε σύγκριση με τους πιο πάνω που συστήθηκαν."
Και όπως μαρτυρεί η παράγραφος που ακολουθεί, η Ε.Δ.Υ, έκαμε τη δική της έρευνα πριν υιοθετήσει την πρόταση της τμηματικής.
"Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού έλαβε υπόψη τα ενώπιόν της στοιχεία και με βάση τα πορίσματα της τμηματικής Επιτροπής, αποφάσισε να καλέσει σε συνεντεύξεις τους υποψηφίους που συστήθηκαν από την Τμηματική Επιτροπή σε ημερομηνία που θα οριστεί αργότερα."
Η τελευταία μου παρατήρηση επί του θέματος είναι ότι σύμφωνα με τα νομολογιακά προηγούμενα, δεν χρειάζεται να αναφέρεται η Επιτροπή σε κάθε υποψήφιο ονομαστικά. (Μιλτιάδους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1318). Καταλήγω λοιπόν ότι αι αιτιάσεις περί αναιτιολογήτου πρέπει να απορριφθούν ως ανεδαφικές.
Λέχθηκε ακόμα προς την ίδια κατεύθυνση ότι ο αιτητής έπρεπε οπωσδήποτε να ήταν υποψήφιος για τη θέση 1(α) γιατί ήταν ο μόνος που διέθετε δίπλωμα στη χημική μηχανική. Δοθέντος ότι η σχετική πρόνοια του σχεδίου υπηρεσίας ορίζει διαζευτικά ως απαραίτητο προσόν και το δίπλωμα στην πολιτική μηχανική αυτονόητο είναι ότι ο τίτλος στη χημική μηχανική δεν παρείχε αποκλειστικό δικαίωμα ή δικαίωμα προτεραιότητας στον αιτητή. Το επιχείρημα στερείται οπιουδήποτε ερείσματος.
Παραμένει ο τελευταίος λόγος που αν γίνει δεκτός επιβάλλει ακύρωση της πράξης. Συγκεκριμένα έγινε εισήγηση ότι ο ενδιαφερόμενος δεν είχε τα προσόντα που ορίζει η υποπαράγραφος 1(β) και εν πάση περιπτώσει ότι ο αιτητής είχε περισσότερα προσόντα απ' αυτόν. Ας σημειωθεί ότι το δίπλωμα του ενδιαφερομένου είναι στην πολιτική και περιβαλλοντική μηχανική. Από τα έγγραφα που συνοδεύουν την αίτηση του κ. Χ"Πάκκου φαίνεται ότι οι σπουδές του καλύπτουν και θέματα που έχουν συνάρτηση με τα καθήκοντα της θέσης (3rd year: Environmental Engineering II). Επιβάλλεται να αποσαφηνιστεί στο σημείο αυτό ότι για τη θέση 1(β) δεν απαιτείται κατ' αποκλειστικότητα δίπλωμα στην υγειονομική μηχανική. Είναι αρκετό ισοδύναμο δίπλωμα.
Το θέμα των προσόντων όλων ανεξαιρέτως των υποψηφίων απασχόλησε και τα δύο όργανα. Μάλιστα σε μια περίπτωση το ζήτημα των προσόντων άλλων υποψηφίων είχε αναπεμφθεί στην Τμηματική για επανεξέταση πράγμα που δείχνει την έγνοια της Επιτροπής στο πεδίο αυτό. Είναι εδραιωμένη η άποψη στη νομολογία ότι το ζήτημα των προσόντων εναπόκειται στην ελεύθερη κρίση του οργάνου που έχει το δικαίωμα διορισμού υπό τον όρο ότι δεν υπερβαίνει τις εξουσίες του (Δημητρίου ν. Χρ. Κραμβή και Δημοκρατίας, ανωτέρω), περίπτωση που δεν αποδείχθηκε εδώ.
Ο περί υπεροχής προσόντων ισχυρισμός, που προβλήθηκε γενικά και αόριστα, δεν αποδεικνύεται από τα στοιχεία του φακέλου. Μάλιστα όταν λήφθηκε η επίδικη απόφαση, η Ε.Δ.Υ, παρατήρησε, πολύ ορθά, ότι δεν υπολογίζεται προς την κατεύθυνση αυτή διδακτορικό δίπλωμα που απέκτησε στο αναμεταξύ ο ενδιαφερόμενος. Η Ε.Δ.Υ, προχώρησε στο διορισμό του ενδιαφερομένου λαμβάνοντας υπόψη εκτός άλλων τις ψηλές επιδόσεις που πέτυχε όταν πήρε το δίπλωμά του και τα ευμενή σχόλια που απέσπασε. Επίσης την απόδοση του ενδιαφερομένου κατά τη συνέντευξη. Για την αναβαθμισμένη σημασία του αποτελέσματος της συνέντευξης στην περίπτωση θέσεων πρώτου διορισμού παραπέμπω στην απόφαση Αβραάμ και Άλλου ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 2321, 2325. Όπως προεκτέθηκε, ο διορισμός έγινε κατά πλειοψηφία. Εν παρενθέσει η μειοψηφούσα ψήφος δεν είχε δοθεί στον αιτητή, αλλά σε τρίο υποψήφιο.
Έχω καταλήξει, για τους λόγους που ανέλυσα, ότι η: απόφαση της Ε.Δ.Υ, για διορισμό των ενδιαφερομένων ήταν λογικά εφικτή και λήφθηκε μέσα στα όρια των αρμοδιοτήτων της. Γι' αυτό και επικυρώνεται με βάση τη σχετική πρόνοια του Συντάγματος. Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς όμως έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.