|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 2609
25 Ιουλίου, 1990
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
1. ΝΙΤΣΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΖΟΥΚΩΦ,
2. ΓΕΩΡΓΙΑ ΑΝΔΡΕΑ ΖΟΥΚΩΦ,
Αιτήτριες,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΦΟΡΕΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΗΡΙΩΝ ΠΑΦΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 912/89).
Προσφορές — Διακήρυξη και όροι προσφοράς — Αποτελούν πράξη κανονιστικού περιεχομένου, δεσμευτική τόσο για τη Διοίκηση όσο και τους διαγωνιζόμενους — Η παράβαση ουσιωδών όρων συνεπάγεται ακυρότητα — Η ζήτηση προσφορών γίνεται για το δημόσιο συμφέρον και μέσα στα πλαίσια της αρχής του ελεύθερου συναγωνισμού για αναζήτηση και ανεύρεση της πιο συμφέρουσας προσφοράς — Η απόρριψη της υψηλότερης προσφοράς (για σκοπούς κυλικείων) και της χαμηλότερης τιμής για προσφορά υπηρεσιών πρέπει να αιτιολογείται.
Συνταγματικό Δίκαιο — Σύνταγμα — Άρθρο 28 — Αρχή της ίσης μεταχείρισης — Άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών που κυρώθηκε με το Νόμο 39/62, Άρθρο 26 του Διεθνούς Συμφώνου περί Αστικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων που κυρώθηκε με το Νόμο 14/69 και Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη κάθε Μορφής Διάκρισης σε βάρος της Γυναίκας, που κυρώθηκε με το Νόμο 78/85, Άρθρο 11 — Απαγορεύει τη διάκριση ή και τη δυσμενή διάκριση σε βάρος των γυναικών στον επαγγελματικό τομέα και δίδει ίσες ευκαιρίες περιλαμβανομένης και της εφαρμογής των ιδίων κριτηρίων επιλογής σε θέματα απασχόλησης.
Η σχολική Εφορεία Πάφου απέρριψε την προσφορά των αιτητριών για παραχώρηση σ' αυτές της εκμετάλλευσης του Κυλικείου του Α' Γυμνασίου Πάφου για τον λόγο ότι ήταν κοπέλλες και θα είχαν δυσκολία να αντιμετωπίσουν άρρενες εφήβους. Η προσφορά των αιτητριών ήταν για ΛΚ8 κατά μαθητή. Η εκμετάλλευση του πιο πάνω κυλικείου παραχωρήθηκε στους Σάββα και Παναγιώτα Χαραλάμπους με ΛΚ6 κατά μαθητή με την αιτιολογία ότι ήταν πτωχή οικογένεια, είχαν αφήσει καλές εντυπώσεις στο παρελθόν ως κυλικειάρχες και η προσφορά των ΛΚ6 ήταν ψηλότερη σε σύγκριση με τις προσφορές των προηγούμενων χρόνων.
Οι αιτήτριες καταχώρησαν προσφυγή προβάλλοντας σαν λόγους ακυρότητας:
1. Δυσμενή διάκριση λόγω φύλου, άνιση μεταχείριση και παράβαση της αρχής της ισότητας.
2. Έλλειψη νόμιμης αιτιολογίας.
3. Χρησιμοποίηση κριτηρίων άλλων από τα κριτήρια της διακήρυξης και των όρων προσφοράς.
4. Υπέρβαση εξουσίας.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού αναφέρθηκε στις νομικές αρχές των πιο πάνω εισαγωγικών σημειώσεων επέτρεψε την προσφυγή και αποφάνθηκε ότι:
Η απόφαση της Εφορείας ήταν αντίθετη προς το Σύνταγμα, τους νόμους και τις κατευθυντήριες γραμμές του Υπουργείου Παιδείας.
Η χρησιμοποίηση κριτηρίων έξω από τα κριτήρια της διακήρυξης και τους όρους της προσφοράς ήταν ανεπίτρεπτη και αποτελούσε παράβαση νόμου και λόγο ακυρότητας.
Η Εφορεία υπερέβη τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας και των αρχών της χρηστής διοίκησης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Χρίστου v. Δημοκρατίας (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2093,
Αιμίλιος Έλληνας & Σία Λτδ v. Υπουργείου Οικονομικών και Άλλου (1990) 3 Α.Α.Δ. 181,
Λουκής Π. Λουκαΐδης Λτδ v. Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 862,
Μedcon Construction and Others v. Republic (1968) 3 C.L.R. 535.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία απέρριψαν την προσφορά των αιτητριών για εκμετάλλευση του κυλικείου του A΄ Γυμνασίου Πάφου και την κατακύρωσαν στα ενδιαφερόμενα πρόσωπα.
Μ. Παπαπέτρου, για τις Αιτήτριες.
Γλ. Χ" Πέτρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A΄, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Οι αιτήτριες με την προσφυγή αυτή ζητούν την ακύρωση της απόφασης της Εφορείας Ελληνικών Εκπαιδευτηρίων Πάφου, (η "Εφορεία"), με την οποία απόρριψε την προσφορά τους για εκμετάλλευση του κυλικείου του Α' Γυμνασίου Πάφου ή και οποιουδήποτε άλλου κυλικείου Γυμνασίου και κατακύρωσε την προσφορά της εκμετάλλευσης του κυλικείου του Α' Γυμνασίου Πάφου στους Σάββα και Παναγιώτα Χαραλάμπους αντί στις αιτητρίες, που κοινοποιήθηκε σε αυτές με επιστολή ημερομηνίας 20 Σεπτεμβρίου, 1989.
Στις 7 Ιουλίου, 1988, το Υπουργικό Συμβούλιο αποφάσισε:-
"α. Την υιοθέτηση της διαδικασίας για προκήρυξη και κατακύρωση προσφορών για εκμετάλλευση των σχολικών καντίνων από ιδιώτες με βάση τριετές συμβόλαιο.
β. Τη σύσταση Επιτροπής στο Υπουργείο Παιδείας για άσκηση ελέγχου στις καντίνες, σε συνεργασία με τις αρμόδιες υπηρεσίες του Κράτους και τη Διεύθυνση του κάθε σχολείου.
γ. Τη χρησιμοποίηση από τις Εφορείες των εσόδων των καντίνων για τη χρηματοδότηση των προϋπολογισμών τους."
Στις 30 Ιουνίου, 1989, η Εφορεία προκήρυξε προσφορές για εκμετάλλευση κυλικείων σε σχολεία Mέσης και Δημοτικής Παιδείας Πάφου για την περίοδο από 1 Σεπτεμβρίου, 1989, μέχρι 31 Ιουλίου, 1992.
Οι προσφορές έπρεπε να υποβληθούν μέχρι το Σάββατο 22 Ιουλίου, 1989. Οι προσφορές έπρεπε να είναι για κάθε κυλικείο χωριστά. Η προσφορά έπρεπε να συνοδευόταν από τραπεζική εγγύηση ή επιταγή στο όνομα της Εφορείας για ποσό ίσο με το 10% του ετήσιου ποσού της προσφοράς. Ο όρος αυτός ήταν ουσιώδης και μη συμμόρφωση καθιστούσε την προσφορά άκυρη.
Ο αριθμός των μαθητών κατά σχολείο δόθηκε στους προσφοροδότες. Ο αριθμός των μαθητών του Α' Γυμνασίου Πάφου είναι 530. Το Γυμνάσιο έχει τριετή φοίτηση, δηλαδή, τα πρώτα τρία χρόνια της μέσης εκπαίδευσης. Είναι μικτό σχολείο και φοιτούν περίπου ίσος αριθμός μαθητών και μαθητριών. Το διδακτικό προσωπικό είναι 25 καθηγητές και 22 καθηγήτριες.
Οι αιτήτριες γεννήθηκαν το 1940 και το 1958 αντίστοιχα. Υπόβαλαν κοινή προσφορά έγκαιρα για το κυλικείο του Α' Γυμνασίου Πάφου για £8 κατά μαθητή το χρόνο. Στην προσφορά τους αναφέρεται:- "Σε περίπτωση που δεν είναι δυνατό να μας παραχωρηθεί το πιο πάνω κυλικείο παρακαλούμε όπως μας παραχωρηθεί με την πιο πάνω προσφορά όποιο κυλικείο Γυμνασίου ή Λυκείου θα ήθελε αποφασίσει η έντιμη Σχολική Εφορεία Πάφου".
Περαιτέρω στην προσφορά αναφέρεται:-
"H Γεωργία Ανδρέα Ζούκωφ έχει οκταμελή οικογένεια και είναι άνεργη, όμως κατέχει σχετική πείρα από κυλικείο διότι εργάστηκε πριν δύο χρόνια ως υπάλληλος.
Άνεργη επίσης είναι και η Νίτσα Γεωργίου Ζούκωφ με τετραμελή οικογένεια."
Οι αιτήτριες έστειλαν τραπεζική επιταγή για £430 μόνο, ποσό που καλύπτει την προσφορά για το Α' Γυμνάσιο. Η Εφορεία έκρινε ότι η προσφορά ήταν έγκυρη μόνο για το κυλικείο του Α' Γυμνασίου Πάφου γιατί δεν τηρούσε ουσιώδη όρο των προσφορών για άλλα σχολεία.
Το θέμα παραπέμφθηκε από την Εφορεία σε τετραμελή Υποεπιτροπή, η οποία κάλεσε σε προσωπικές συνεντεύξεις τους προσφοροδότες. Οι εντυπώσεις από τις συνεντεύξεις δεν καταγράφτηκαν στα πρακτικά της Επιτροπής ή της Εφορείας.
Στα πρακτικά της Επιτροπής ημερομηνίας 4 Αυγούστου, 1989, αναφορικά με την προσφορά των αιτητριών διαβάζομε:-
"Υπέβαλαν δηλωτικό προσφοράς μόνο για το Γυμνάσιο Α' Πάφου, με £8,00 κατά μαθητή και με επιταγή εκ £430.
Υπήρχε όμως και συνημμένη επιστολή με την οποία ζητούσαν όπως, σε περίπτωση που δεν θα τους παραχωρηθεί το Κυλικείο του Γυμνασίου Α' Πάφου, τότε να εξετασθεί η δυνατότητα να τους παραχωρηθεί Κυλικείο σε οποιοδήποτε άλλο Γυμνάσιο ή Λύκειο με την ίδια πάντοτε προσφορά κατά μαθητή, ήτοι £8.00.
Η πλειοψηφία της Επιτροπής αποφασίζει να απορριφθεί η προσφορά των υπ' αριθμό 10 προσφοροδοτριών, καθότι θα είναι μόνο 'κοπέλλες' στο Κυλικείο του Γυμνασίου Α' Πάφου (όπου η προσφορά τους) και θα δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν άρρενες εφήβους, εκ των οποίων μερικοί είναι και προβληματικοί."
H Επιτροπή αποφάσισε τελικά την παραχώρηση της εκμετάλλευσης του κυλικείου του Α' Γυμνασίου Πάφου στους Σάββα και Παναγιώτα Χαραλάμπους με £6 κατά μαθητή γιατί είναι πτωχή και πολυμελής οικογένεια, άφηκαν καλές εντυπώσεις στο παρελθόν ως κυλικειάρχες και η προσφορά των £6 ήταν υψηλότερη σε σύγκριση με τις προσφορές των προηγούμενων χρόνων.
Στις 10 Αυγούστου, 1989, η ολομέλεια της Εφορείας συμφώνησε με την εισήγηση της Επιτροπής Προσφορών όπως διατυπώθηκε στα πρακτικά της Επιτροπής της 4ης Αυγούστου, 1989, για την παραχώρηση της εκμετάλλευσης του κυλικείου του Α' Γυμνασίου Πάφου στους προσφοροδότες Σάββα και Παναγιώτα Χαραλάμπους με £6 κατά μαθητή. Στη σελ. 6 των πρακτικών της συνεδρίας της Εφορείας της 10ης Αυγούστου, 1989, επαναλαμβάνεται το πρακτικό της Επιτροπής της 4ης Αυγούστου, 1989, που έχει παρατεθεί πιο πάνω:-
"Η πλειοψηφία της Εφορείας αποφασίζει να απορριφθεί η προσφορά των υπ' αριθμών 10 προσφοροδοτριών καθότι θα είναι μόνο 'κοπέλες' στο Κυλικείο του Γυμνασίου Α' Πάφου (όπου και η προσφορά τους) και θα δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν άρρενες εφήβους εκ των οποίων μερικοί είναι και προβληματικοί."
Tην ίδια ημέρα ορίστηκε επόμενη συνεδρία της Επιτροπής στις 29 Αυγούστου, 1989.
Εν τω μεταξύ το Υπουργείο Παιδείας πληροφόρησε τις Σχολικές Εφορείες και τη Σχολική Εφορεία Πάφου ότι σχετικά με τα κυλικεία, για αντικειμενικούς λόγους, πρέπει οι Σχολικές Εφορείες να διακρίνονται από αμεροληψία, αντικειμενικότητα και δικαιοσύνη, να κατακυρώνονται οι υψηλότερες προσφορές, νοουμένου ότι πληρούν τους όρους της προσφοράς και να διασφαλίζεται η αρχή της αντικειμενικότητας και η παροχή ίσων ευκαιριών σε όλους τους πολίτες να διεκδικήσουν με ίσους όρους τα δικαιώματα που τους ανήκουν σαν πολίτες της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Το θέμα της συνεδρίας της Εφορείας στις 29 Αυγούστου, 1989, ήταν "παραχώρηση κυλικείων για εκμετάλλευση από ιδιώτες για την περίοδο από 1 Σεπτεμβρίου, 1989, μέχρι 31 Ιουλίου, 1992". Ο Πρόεδρος της Σχολικής Εφορείας ενημέρωσε τους συνέδρους πάνω στην πιο πάνω πολιτική του Υπουργείου Παιδείας και τους κάλεσε να αναλογισθούν τις ευθύνες τους και να εκφέρουν απόψεις.
Ύστερα από ανταλλαγή απόψεων η Εφορεία με πλειοψηφία επικύρωσε την προκαταρκτική απόφαση της 10ης Αυγούστου, 1989, και απόρριψε την εισήγηση της μειοψηφίας να κατακυρωθούν οι προσφορές στους υψηλότερους προσφοροδότες.
Στις 20 Σεπτεμβρίου, 1989, με επιστολή, Παράρτημα Α στην προσφυγή, οι αιτήτριες ειδοποιήθηκαν από την Εφορεία ότι δεν κατέστη δυνατό να επιλεγούν.
Οι αιτήτριες προβάλλουν τους ακόλουθους λόγους ακυρότητας:-
1. δυσμενής διάκριση λόγω φύλου, άνιση μεταχείριση και παράβαση της αρχής της ισότητας.
2. έλλειψη νόμιμης αιτιολογίας.
3. χρησιμοποίηση κριτηρίων άλλων από εκείνων που περιέχονται στη διακήρυξη και τους όρους της προσφοράς· και
4. υπέρβαση των ακραίων ορίων της διακριτικής ευχέρειας της Εφορείας.
Η ζήτηση προσφορών γίνεται για το δημόσιο συμφέρο και μέσα στα πλαίσια της αρχής του ελεύθερου συναγωνισμού για αναζήτηση και ανεύρεση της πιο συμφέρουσας προσφοράς. Η προσφερόμενη τιμή είναι σημαντικό στοιχείο κρίσης. Πρέπει να συνδυάζεται και με άλλα στοιχεία της προσφοράς για την τελική απόφαση της κατακύρωσης, μεταξύ των οποίων και το εχέγγυο της καλής εκτέλεσης από τον προσφοροδότη. Απόρριψη της υψηλότερης προσφοράς για σκοπούς κυλικείων και της χαμηλότερης τιμής για προσφορά υπηρεσιών πρέπει να αιτιολογείται για γνώση του προσφοροδότη και ευχέρεια στο δικαστικό έλεγχο της καλής άσκησης της διακριτικής εξουσίας της Διοίκησης. (Βλέπε, μεταξύ άλλων, Απόφαση 1216/1954 (Ολ.) των Αποφάσεων Συμβουλίου Επικρατείας, 1954, Β', σελ. 1467· Χαρίκλεια Χρίστου ν. Της Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3(Δ) Α.Α.Δ. 2093.)
Η διακήρυξη της προσφοράς και οι όροι αποτελούν πράξη κανονιστικού περιεχομένου που δεσμεύει τόσο τη Διοίκηση όσο και τους διαγωνιζόμενους και η παράβαση ουσιωδών όρων συνεπάγεται ακυρότητα. Οι όροι διακήρυξης της δημοπρασίας θεωρούνται, κατ' ουσία, διάταξη νόμων, η δε παράβασή τους συνιστά παράβαση κανόνα δικαίου. (Βλ. Αποφάσεις Συμβουλίου της Επικρατείας 531/49, 132/39, 245/43, 668/74, Αιμίλιος Έλληνας & Σία Λτδ. ν. 1. Υπουργείου Οικονομικών, 2. Γενικού Λογιστή ως Προέδρου Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών (1990) 3 Α.Α.Δ. 181, Λουκής Π. Λουκαΐδης Λίμιτεδ ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1990) 3 Α.Α.Δ. 862).
Οι προσφοροδότες πρέπει να τυγχάνουν ίσης μεταχείρισης από νομικής και πραγματικής πλευράς. Αυτό επιβάλλεται τόσο από τη συνταγματική αρχή της ισότητας που διασφαλίζεται με το Άρθρο 28 του Συντάγματος, όσο και τις εφαρμοζόμενες σε δημοπρασίες γενικές αρχές του Διοικητικού Δικαίου που απαιτούν να τηρούνται οι γενικές για ελεύθερο συναγωνισμό αρχές, η καταστρατήγηση των οποίων συνεπάγεται ακυρότητα. (Βλ. Medcon Construction and Others v. Republic (Minister of Finance and Others) (1968) 3 C.L.R. 535, στη σελ. 544).
Το κράτος και οι αρχές δημοσίου δικαίου, με συνταγματική επιταγή (Άρθρο 35 του Συντάγματος) έχουν υποχρέωση να διασφαλίζουν την αποτελεσματική εφαρμογή μέσα στα όρια της αρμοδιότητάς τους, τα θεμελειώδη δικαιώματα και ελευθερίες που διακηρύττονται και διασφαλίζονται στο Μέρος ΙΙ του Συντάγματος. Έχουν, επίσης, υποχρέωση να τηρούν τους νόμους περιλαμβανομένων των Διεθνών Συμβάσεων που κυρώνονται με νόμο και έχουν αυξημένη ισχύ με βάση το Άρθρο 169.3 του Συντάγματος και τις αρχές του Διοικητικού Δικαίου.
Η αρχή της ισότητας διακηρύττεται και διασφαλίζεται στο Άρθρο 28 του Συντάγματος. Οι παράγραφοι 1 και 2 έχουν:-
"1. Πάντες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου, της διοικήσεως και της δικαιοσύνης και δικαιούνται να τύχωσι ίσης προστασίας και μεταχειρίσεως.
2. Έκαστος απολαύει πάντων των δικαιωμάτων και των ελευθεριών των προβλεπομένων υπό του Συντάγματος άνευ ουδεμιάς δυσμενούς διακρίσεως αμέσου ή εμμέσου εις βάρος οιουδήποτε ατόμου ένεκα της κοινότητος, της φυλής, του χρώματος, της θρησκείας, της γλώσσσης, του φύλου, των πολιτικών ή άλλων πεποιθήσεων, της εθνικής ή κοινωνικής καταγωγής, της γεννήσεως, του πλούτου, της κοινωνικής τάξεως αυτού ή ένεκα οιουδήποτε άλλου λόγου, εκτός εάν διά ρητής διατάξεως του Συντάγματος ορίζηται το αντίθετον."
Η ίδια αρχή διασφαλίζεται από το Άρθρο 14 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελειωδών Ελευθεριών που κυρώθηκε με το Νόμο 39/62. Το άρθρο τούτο περιορίζει το δικαίωμα της ισότητας στην απόλαυση των δικαιωμάτων και θεμελειωδών ελευθεριών που διασφαλίζονται από τη Σύμβαση.
Το Άρθρο 26 όμως του Διεθνούς Συμφώνου περί Αστικών και Πολιτικών Δικαιωμάτων που κυρώθηκε με το Νόμο 14/69 και τέθηκε σε εφαρμογή στις 23 Μαρτίου, 1976, το οποίο είναι αυτοεκτελεστό, προβλέπει:-
"Άπαντες είναι ίσοι ενώπιον του νόμου και δικαιούνται άνευ οιασδήποτε δυσμενούς διακρίσεως, εις ίσην προστασίαν υπό του νόμου. Επί τω σκοπώ τούτω ο νόμος θέλει απαγορεύει οιανδήποτε δυσμενή διάκρισιν και εγγυάται εις άπαντα τα πρόσωπα ίσην και τελεσφόρον προστασίαν εναντίον οιασδήποτε διακρίσεως, εδραζομένης επί της φυλής, του χρώματος, του φύλου, της γλώσσης, της θρησκείας, των πολιτικών ή ετέρων πεποιθήσεων, της εθνικής ή κοινωνικής προελεύσεως, της περιουσιακής καταστάσεως, της γεννήσεως ή ετέρας καταστάσεως."
Η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για την Εξάλειψη κάθε Μορφής Διάκρισης σε βάρος της Γυναίκας, που κυρώθηκε με το Νόμο 78/85, απαγορεύει τη διάκριση ή και τη δυσμενή διάκριση σε βάρος των γυναικών στον τομέα της απασχόλησης και προβλέπει την παροχή ίσων ευκαιριών περιλαμβανομένης και της εφαρμογής των ιδίων κριτηρίων επιλογής σε θέματα απασχόλησης - (Άρθρο 11).
Η δυσμενής διάκριση και η άνιση μεταχείριση με βάση το φύλο είναι αντίθετη με το Σύνταγμα και με τις πιο πάνω διεθνείς συμβάσεις.
Το δικαίωμα της ισότητας, όπως κατοχυρώνεται στο Κυπριακό Σύνταγμα, είναι αυτόνομο δικαίωμα και όχι επικουρικό δικαίωμα για τη διασφάλιση των άλλων δικαιωμάτων.
Το δικαίωμα ισότητας μεταξύ ανδρών και γυναικών και της ίσης μεταχείρισης που διασφαλίζεται στο Άρθρο 28 είναι εκτεταμένο και περιλαμβάνει ισότητα ενώπιον του νόμου και της Διοίκησης, ισότητα ευκαιριών, ισότητα ανεξαρτησίας και ισότητα αξιοπρέπειας.
Η ανάπτυξη στο διεθνές πεδίο και η ενσωμάτωση στο εσωτερικό δίκαιο του δικαιώματος τούτου, σκοπό έχει την αποτελεσματική απόλαυση των νομικών, οικονομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων από τις γυναίκες και βοηθά να τις κάμει ανεξάρτητες και να σταματήσει την εξάρτησή τους από τους άνδρες με τα δυσμενή αποτελέσματα στην κοινωνία.
Ο αποκλεισμός των αιτητριών, επειδή είναι "κοπέλλες" συνιστά πρόδηλη παραβίαση Συνταγματικής και Συμβατικής - νομοθετικής επιταγής της ισότητας και ίσης μεταχείρισης. Η δυσμενής διάκριση λόγω φύλου δεν έχει λογική και αντικειμενική δικαιολογία. Στην παρούσα περίπτωση η αρχή της ισότητας, της ίσης μεταχείρισης και της χρησιμοποίησης ίσων κριτηρίων και ευκαιριών παραβιάστηκε κατάφωρα από την Εφορεία. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν αντέχει το δικαστικό έλεγχο.
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας που εμφανίστηκε για την Εφορεία, με ακριβοδίκαιο τρόπο, στην προφορική του αγόρευση παραδέχθηκε τούτο και δεν υποστήριξε τη νομιμότητα της προσβαλλόμενης απόφασης.
Είναι καθαρό ότι η Εφορεία ενήργησε αντίθετα με το Σύνταγμα και τους νόμους της χώρας και αντίθετα με τις κατευθυντήριες γραμμές του Υπουργείου Παιδείας.
Η διακήρυξη και οι όροι της προσφοράς, όπως έχει αναφερθεί, αποτελούν κανονιστική πράξη η οποία δεσμεύει τη Διοίκηση. Η χρησιμοποίηση κριτηρίων έξω από τα κριτήρια της διακήρυξης και τους όρους της προσφοράς είναι ανεπίτρεπτη.
Η προσβαλλόμενη απόφαση βασίστηκε σε κριτήρια τα οποία δεν περιλαμβάνονται στη διακήρυξη ή τους όρους της προσφοράς. Αυτό συνιστά παράβαση νόμου και λόγο ακυρότητας.
Η Εφορεία έχει υπερβεί τα ακραία όρια της διακριτικής της ευχέρειας.
Το Δικαστήριο κρίνει αναγκαίο να τονίσει ότι οι πράξεις των οργανισμών δημοσίου δικαίου, όπως η Εφορεία στην παρούσα περίπτωση, εξυπηρετούν δημόσιους σκοπούς. Ένας απ' αυτούς είναι τα οικονομικά συμφέροντα των σχολείων της περιοχής τους. Χωρίς καμιά νόμιμη αιτιολογία, η Εφορεία αποφάσισε την κατακύρωση της προσφοράς με £6 κατά μαθητή για τρία χρόνια, ενώ υπήρχε προσφορά για £8 κατά μαθητή. Η διαφορά είναι περίπου £3,200 - ο αριθμός μαθητών του Γυμνασίου, όπως αναφέρεται στα έγγραφα της Εφορείας, είναι 530. Η πράξη αυτή είναι έξω από τα όρια της χρηστής διοίκησης.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή επιτυγχάνει.
Η προσβαλλόμενη πράξη ακυρώνεται χωρίς βεβαίως τούτο να επηρεάζει τη σύμβαση ιδιωτικού δικαίου μεταξύ της Εφορείας και των προσφοροδοτών στους οποίους κατακυρώθηκε η προσφορά.
Η Εφορεία να πληρώσει τα έξοδα των αιτητριών.
H προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα.