ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1990) 3 ΑΑΔ 2184
23 Iουνίου, 1990
[Α. Ν. ΛΟΪΖΟΥ, Πρόεδρος]
ΧΡΙΣΤΟΣ ΖΩΔΙΑΤΗΣ,
Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΑΣ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΑΣΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Yπόθεση Aρ. 478/88).
Δημόσιοι Yπάλληλοι — Πειθαρχικό δίκαιο — Διαδικασία πειθαρχικής δίωξης — Περιστάσεις τήρησης της νομιμότητας στην κριθείσα περίπτωση — Όρια δικαστικού ελέγχου.
O αιτητής προσέβαλε την σε βάρος του επιβληθείσα πειθαρχική ποινή.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Tο Δικαστήριο δεν συμφωνεί ότι η ακολουθηθείσα διαδικασία ήταν παράτυπη με οποιοδήποτε τρόπο και μάλιστα σε βάρος του αιτητή. Δεν λήφθηκε υπόψη οτιδήποτε υπό μορφή προηγούμενης καταδίκης αλλά σύμφωνα με τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου στην επιμέτρηση της ποινής νόμιμα λαμβάνονται υπόψη όλα τα γεγονότα τα σχετικά με τα περιστατικά της υπόθεσης, όπως επίσης και όλα που σχετίζονται με τη γενική συμπεριφορά του αιτητή ως υπαλλήλου και το χαρακτήρα του, που περιέχονται στον προσωπικό του φάκελο.
Tο Διοικητικό Δικαστήριο δεν μπορεί να επέμβει στο θέμα της αυστηρότητας της ποινής που επιβάλλεται από το πειθαρχικό όργανο.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Damianou v. Republic (1984) 3(B) C.L.R. 1488,
Georgallides v. Republic (1984) 3(A) C.L.R. 707.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση με την οποία επέβαλαν στον αιτητή την πειθαρχική ποινή της αυστηρής επίπληξης για αμέλεια και/ή αδιαφορία κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του.
Ε. Ευσταθίου, για τον Αιτητή.
Σ. Μάτσας, Δικηγόρος της Δημοκρατίας A΄, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
A. N. ΛOΪZOY, Π.: Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο τα πιο κάτω:-
"Δήλωση και/ή διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση της οποίας ο αιτητής έλαβε γνώση κατά ή περί την 15.3.1988 (ΤΕΚΜ. 1) και δια της οποίας οι καθ' ων η αίτηση επέβαλαν εις τον αιτητή την πειθαρχική ποινή της αυστηράς επίπληξης δια αμέλειαν και/ή αδιαφορίαν κατά την εκτέλεσιν των καθηκόντων του είναι άκυρη και/ή παράνομη και/ή στερείται εννόμου αποτελέσματος."
Ύστερα από καταγγελία ο Υπουργός Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, διόρισε στις 30 Σεπτεμβρίου 1987 ερευνώντα λειτουργό και η αρμόδια Αρχή λαμβάνοντας υπόψη το πόρισμα του ερευνώντος λειτουργού, καθώς και τα στοιχεία και μαρτυρίες που αναφέροντο στην έκθεσή του πληροφόρησε τον αιτητή ότι διέπραξε το πειθαρχικό αδίκημα της αμέλειας και αδιαφορίας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του (Παράρτημα 4).
Ο αιτητής κλήθηκε σε απολογία από την αρμόδια Αρχή, η οποία, αφού τον άκουσε, του επέβαλε, με βάση όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, την πειθαρχική ποινή της αυστηράς επίπληξης με επιστολή ημερομηνίας 9 Μαρτίου 1988 (Παράρτημα 5):
"Επιθυμώ να αναφερθώ στην επιστολή μου σε σας με τον ίδιο Αριθμό Φακέλου και ημερομ. 18.2.88 και να σας πληροφορήσω ότι κατόπιν εξέτασης της έκθεσης του Ερευνώντος Λειτουργού και όλων των γραπτών μαρτυρικών καταθέσεων και έπειτα από την ακρόαση που σας δόθηκε στο Γραφείο μου την 1.3.88 σας βρίσκω ένοχο για αμέλεια και αδιαφορία κατά την εκτέλεση των καθηκόντων σας γιατί χρησιμοποιήσετε περίπου οκτώ γαλόνια πετρέλαιο του δημοσίου που είχετε στην κατοχή σας, για σκοπούς άλλους από αυτούς για τους οποίους προορίζετο, χωρίς την άδεια των προϊσταμένων σας. Για το αδίκημα αυτό σας επιβάλλεται με την επιστολή αυτή η πειθαρχική ποινή της αυστηρής επίπληξης.
Στην επιμέτρηση της ποινής λήφθηκε υπ' όψη και η προειδοποίηση που σας έκαμε ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων με την επιστολή του με Αρ. Φακ. P/F/149 και ημερομ. 16 Ιουλίου 1986 για προηγούμενο αδίκημα παρόμοιας φύσης."
Αναφορικά με το "προηγούμενο αδίκημα παρόμοιας φύσης" που αναφέρεται στην πιο πάνω επιστολή, ύστερα από καταγγελία που υποβλήθηκε στο Υπουργείο Γεωργίας και Φυσικών Πόρων εναντίον του αιτητή για χρησιμοποίηση κυβερνητικού τράκτορ για ιδιωτικούς σκοπούς, διορίστηκε από τον Υπουργό ως αρμόδια Αρχή δυνάμει του άρθρου 2 και του Δεύτερου Πίνακα (άρθρο 80(β)) Μέρος Πρώτο, του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1967, ερευνών λειτουργός για τη διεξαγωγή, έρευνα και υποβολή σχετικής έκθεσης.
Ο αιτητής σε κατάθεσή του που έδωσε στον ερευνώντα λειτουργό ημερομηνίας 2 Ιανουαρίου 1986, παραδέχθηκε την κατηγορία και δικαιολογήθηκε ότι πρόθεσή του ήταν να εξυπηρετήσει το δάσος σε περίπτωση πυρκαϊάς και ότι η όλη διαδικασία είχε διαρκέσει πενήντα λεπτά. Θα πρέπει να σημειωθεί όμως ότι ο ιδιωτικός δρόμος που καθαρίστηκε οδηγούσε σε αμπέλι περιουσία του αιτητή. Επίσης ο μηχανοδηγός του Τμήματος Δασών, Ευγένιος Στεφάνου, σε κατάθεσή του στον Eρευνώντα Λειτουργό, ημερομηνίας 21 Δεκεμβρίου 1985 αναφέρει ότι ο αιτητής τον διέταξε στις 8 Νοεμβρίου 1985 να καθαρίσει με κυβερνητικό τράκτορ δρόμο που οδηγούσε στο αμπέλι του και η εργασία είχε διαρκέσει περίπου μια ώρα. Το πόρισμα της έρευνας στάληκε στον Υπουργό Γεωργίας μαζί με τις καταθέσεις των μαρτύρων και την κατάθεση του αιτητή. Στις 16 Ιουλίου 1986, (Παράρτημα 7), ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Γεωργίας και Φυσικών Πόρων, με επιστολή του πληροφόρησε τον αιτητή ότι η αρμόδια Αρχή αποφάσισε να μην προχωρήσει στην πειθαρχική δίωξή του για την παράνομη χρησιμοποίηση με δική του πρωτοβουλία κυβερνητικού ελκυστήρα για τη διάνοιξη δρόμου που δεν προβλεπόταν από τα σχέδια που του ανατέθηκαν, ταυτόχρονα τον προειδοποιούσε ότι σε περίπτωση παρόμοιας ενέργειάς του στο μέλλον θα λαμβάνοντο πειθαρχικά μέτρα με σκοπό την επιβολή των ανάλογων κυρώσεων.
Είναι η θέση του αιτητή, εφόσον η αρμόδια Αρχή αποφάσισε να μην προχωρήσει στην πειθαρχική δίωξή του στην πρώτη περίπτωση και δεν του επιβλήθηκε οποιαδήποτε ποινή ότι δεν ακολουθήθηκε η προβλεπόμενη από το νόμο διαδικασία. Άρα οι καθ' ων η αίτηση κακώς έλαβαν υπόψη στην επιμέτρηση της ποινής την προειδοποίηση του Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου για προηγούμενο αδίκημα παρόμοιας φύσεως, καθότι εφόσον δεν υπήρξε οποιαδήποτε καταδίκη ή οποιαδήποτε απόφαση σε πειθαρχική διαδικασία και συνεπώς ουδέποτε του επιβλήθηκε τέτοια ποινή σε πειθαρχική διαδικασία ούτε και προβλέπεται τέτοια ποινή από οποιοδήποτε νόμο, δεν υπάρχει προηγούμενο το οποίο θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω ότι η ακολουθηθείσα διαδικασία ήταν παράτυπη με οποιοδήποτε τρόπο και μάλιστα σε βάρος του αιτητή. Δε λήφθηκε υπόψη οτιδήποτε υπό μορφή προηγούμενης καταδίκης αλλά σύμφωνα με τις γενικές αρχές του διοικητικού δικαίου στην επιμέτρηση της ποινής νόμιμα λαμβάνονται υπόψη όλα τα γεγονότα τα σχετικά με τα περιστατικά της υπόθεσης, όπως επίσης, και όλα που σχετίζονται με τη γενική συμπεριφορά του αιτητή ως υπαλλήλου και το χαρακτήρα του και που περιέχονται στον προσωπικό του φάκελο. Σχετικό είναι το πιο κάτω απόσπασμα από την υπόθεση Damianou v. Republic (1984) 3 C.L.R. 1488, στη σελ. 1492:
"Furthermore, I find no merit in the contention of counsel for the applicant that extraneous considerations were taken into account in reaching the decision on review to dismiss him from the police or in confirming such decision on appeal. All the factors that appear to have been taken into account were pertinent, indeed, matters, since they related to the facts of the case and the career of the applicant in the police, as shown by his personal file."
Όπως επίσης και στην υπόθεση Georgallides v. Republic (1984) 3 C.L.R. 707 στη σελ. 712 όπου αναφέρονται τα ακόλουθα:
"It is a well established principle of Administrative Law that the acquittal of an Officer by a Criminal Court does not preclude the administrative organ concerned from taking into consideration the circumstances of the case in order to form a judgment on the character of such Officer, except those circumstances and facts which they have objectively been found not to exist by the Criminal Court."
Το γεγονός ότι λήφθηκε υπόψη, όπως είναι ο ισχυρισμός του αιτητή, δεν οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δυνατόν να επηρέασε καθ' οιονδήποτε τρόπο την κρίση του καθ' ου η αίτηση οργάνου ή την ποινή που του επιβλήθηκε γι' αυτό και ο ισχυρισμός αυτός πρέπει ν' απορριφθεί.
Στην προκείμενη περίπτωση απλώς επιβλήθηκε η επιεικέστατη ποινή της σοβαράς επίπληξης για το παράπτωμα της χρησιμοποίησης για ιδιωτικούς σκοπούς οκτώ γαλονιών πετρελαίου του δημοσίου για σκοπούς άλλους από αυτούς για τους οποίους προορίζετο χωρίς την άδεια των προϊσταμένων του.
Είναι επίσης ο ισχυρισμός του αιτητή ότι οι καθ' ων η αίτηση παρέλειψαν να διεξάγουν τη δέουσα έρευνα, συνεπώς η επίδικη απόφαση λήφθηκε κάτω από πλάνη περί τα πράγματα και είναι αναιτιολόγητη.
Είναι φανερό από τα γεγονότα ενώπιόν μου ότι οι καθ' ων η αίτηση έλαβαν υπόψη τους όλα τα στοιχεία τα σχετικά με τον αιτητή και τα οποία βρίσκονταν ενώπιόν τους στο φάκελό του, συνεπώς ουδεμία πλάνη είχε αποδειχτεί. Η επίδικη απόφαση δε είναι απόλυτα αιτιολογημένη.
Τέλος θα ήθελα να τονίσω ότι το Διοικητικό Δικαστήριο δεν μπορεί να επέμβει στο θέμα της αυστηρότητας της ποινής που επιβάλλεται από το πειθαρχικό όργανο.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται αλλά κάτω από τις περιστάσεις δεν γίνεται οποιαδήποτε διαταγή ως προς τα έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.