|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 1591
8 Mαΐου, 1990
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΧΑΤΖΗΣΤΥΛΛΗ ΚAI AΛΛEΣ,
Αιτήτριες,
v.
1. ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
2. ΔIEYΘYNTH ΔHMOΣIAΣ ΔIOIKHΣEΩΣ KAI ΠPOΣΩΠIKOY,
Καθ' ων η αίτηση.
(Yπόθεση Aρ. 687/86).
Λέξεις και Φράσεις — "Kατάλληλη θέση" στον περί Eκτάκτων Δημοσίων Yπαλλήλων Nόμο (N. 160/85) — Πτυχές της ορθής ερμηνείας και εφαρμογής του Nόμου στην κριθείσα περίπτωση.
Oι αιτήτριες αμφισβήτησαν με την προσφυγή τους ότι η θέση στην οποία μονιμοποιήθηκαν ήταν η κατάλληλη κατά τις επιταγές του N.160/85.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
H ερμηνεία του όρου "κατάλληλη θέση" πρέπει να γίνει με βάση τους ευρύτερους σκοπούς του νόμου. Όπως προκύπτει και από το προοίμιο του Νόμου 160/85, σκοπός του ήταν η κατοχύρωση και ο διορισμός σε μόνιμη βάση σε δημόσιες θέσεις των υπηρετούντων σε συγκεκριμένη ημερομηνία εκτάκτων δημοσίων υπαλλήλων. O νόμος δεν προσβλέπει σε αναδιάρθρωση θέσεων στη δημόσια υπηρεσία, αλλά σε ένταξη στη δημόσια υπηρεσία, των ήδη υπηρετούντων σε έκτακτη βάση.
"Kατάλληλη θέση" για το διορισμό αυτό είναι επομένως η πλησιέστερη και πλέον σχετική θέση προς εκείνη την οποία ο υπάλληλος κατείχε ως έκτακτος. Eάν πρόθεση του νομοθέτη ήταν η καλύτερη αξιοποίηση των προσόντων του υπαλλήλου, ο νόμος θα προνοούσε για "ανάλογη" προς τα προσόντα και τα καθήκοντα που εκτελεί ο υπάλληλος, θέση, και όχι απλά "κατάλληλη θέση".
Oρθά λοιπόν η Eπιτροπή ερμήνευσε τη σχετική περικοπή του νόμου και δεν υπάρχει ούτε πλάνη, ούτε παρανόηση στην προσέγγιση αυτή.
O διορισμός των αιτητριών στη θέση που διορίστηκαν ήταν αποτέλεσμα της ερμηνείας που η Eπιτροπή απέδωσε στον όρο "κατάλληλη θέση" και όχι άγνοιας ή μη επαρκούς γνώσης των σχετικών παραγόντων.
Tα σχέδια υπηρεσίας δεν είναι καθοριστικά της ημερομηνίας έναρξης του διορισμού σε μια θέση (Soteriades and Others v. Republic (1987) 3(C) C.L.R. 1604). Oι θέσεις υπήρχαν στην πράξη και τις κατείχαν οι αιτήτριες πάνω σε έκτακτη βάση. O Νόμος 160/85 προβλέπει για αναδρομικούς διορισμούς από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου. Eπομένως, η αναδρομικότητα του διορισμού, πηγάζει από τον ίδιο το νόμο. Eνόψει αυτής της πρόνοιας, ήταν δυνατός ο διορισμός σε θέση που ουσιαστικά υπήρχε και που κατοχυρώθηκε αργότερα στα σχέδια υπηρεσίας που εν πάση περιπτώσει, είχαν εγκριθεί στις 24/7/86, δηλαδή πριν από τους διορισμούς.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενη υπόθεση:
Soteriades and Others v. Republic (1987) 3(C) C.L.R. 1604.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης και/ή παράλειψης της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας να διορίσει, δυνάμει του Nόμου 160/85, τις αιτήτριες στη θέση Tεχνολόγου Nοσοκομειακού Eργαστηρίου 2ης Tάξης ή σε θέση ανώτερη από τη θέση Mαθητευόμενου Tεχνικού Nοσοκομειακού Eργαστηρίου 2ης Tάξης.
Α. Μαρκίδης, για τις Αιτήτριες.
Γ. Φράγκου, Aνώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
KOYPPHΣ, Δ.: Οι τέσσερις αιτήτριες προσβάλλουν την ίδια διοικητική πράξη και ζητούν τις ίδιες θεραπείες που στο αιτητικό της προσφυγής καθορίζονται ως εξής:
(1) Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη της καθ' ης η αίτηση αρ. 1 να διορίσει τις αιτήτριες στη θέση Τεχνολόγου Νοσοκομειακού Εργαστηρίου 2ας Τάξης δυνάμει του Νόμου 161/85, είναι άκυρη.
(2) Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη της καθ' ης η αίτηση αρ. 1 να διορίσει τις αιτήτριες δυνάμει του Νόμου 161/85, σε θέση Ιατρικών Υπηρεσιών ανώτερη ή καλύτερη από τη θέση Μαθητευόμενου Τεχνικού Νοσοκομειακού Εργαστηρίου 2ης Τάξης, είναι άκυρη.
(3) Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η άρνηση και/ή παράλειψη του καθ' ου η αίτηση αρ. 2 να περιλάβει τις Αιτήτριες στον Πίνακα Διοριστέων για τη θέση που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ή 2, είναι άκυρη.
Οι αιτήτριες προσλήφθηκαν στη θέση Μαθητευόμενου Τεχνικού Νοσοκομειακού Εργαστηρίου και την 31/12/84 υπηρετούσαν πάνω σε έκτακτη βάση στη δημόσια υπηρεσία.
Οι θεραπείες που αιτούνται απορρέουν από το άρθρο 3 του περί Εκτάκτων Δημοσίων Υπαλλήλων (Διορισμός σε Δημόσιες θέσεις) Νόμο του 1985 (Ν. 160/85) που έχει ως εξής:
"(1) Κατά παρέκκλιση από τις διατάξεις των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 μέχρι 1983 ή οποιουδήποτε άλλου νόμου που αφορά, στη δημόσια υπηρεσία, τις σχετικές με τις μεθόδους και διαδικασίες πλήρωσης δημοσίων θέσεων, κάθε έκτακτος υπάλληλος ο οποίος:-
(α) βρισκόταν στην υπηρεσία την 31ην Δεκεμβρίου 1984, και
(β) εξακολουθεί, με ή χωρίς διακοπή, να βρίσκεται στην υπηρεσία αυτή την ημερομηνία θέσπισης του παρόντος Νόμου.
τηρουμένων των διατάξεων του εδαφίου 2, διορίζεται από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αναδρομικά από την ημερομηνία δημοσίευσης του παρόντος Νόμου σε κατάλληλη δημόσια θέση σύμφωνα με τις διατάξεις των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 μέχρι 1983 και με βάση τους πίνακες διοριστέων που θα ετοιμαστούν από το Διευθυντή της Υπηρεσίας Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού και θα διαβιβαστούν στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας.
(2) Ο προβλεπόμενος στο εδάφιο (1) διορισμός, γίνεται νοουμένου ότι ο έκτακτος υπάλληλος κατά το χρόνο του διορισμού του:-
(α) υπηρετεί πάνω σε πλήρη βάση για την κάλυψη μόνιμων αναγκών της δημόσιας υπηρεσίας, και
(β) κατέχει τα προσόντα που προνoούνται από τα σχέδια υπηρεσίας της θέσης που απονέμεται σ' αυτόν καθώς και τα άλλα προσόντα που απαιτούνται από τους περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμους του 1967 μέχρι 1983 για διορισμό στη δημόσια υπηρεσία."
Με βάση τις πρόνοιες του νόμου αυτού, ο Διευθυντής του τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και προσωπικού ετοίμασε και διαβίβασε στην Eπιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας πίνακες υπαλλήλων που υπηρετούσαν στη Δημόσια Υπηρεσία, πάνω σε έκτακτη βάση και που βρίσκονταν στην υπηρεσία τόσο την 31/12/84, όσο και την 31/10/85, που θεσπίστηκε ο Nόμος 160/85.
Στη συνέχεια, συμπληρώθηκαν και υποβλήθηκαν από τους ενδιαφερόμενους έκτακτους υπαλλήλους τα σχετικά έντυπα και τα απαιτούμενα από τα Σχέδια Υπηρεσίας πιστοποιητικά και δικαιολογητικά.
Τα σχετικά με τις αιτήτριες έντυπα και πιστοποιητικά διαβιβάστηκαν στην Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας από το Διευθυντή Ιατρικών Υπηρεσιών και Δημόσιας Υγείας, στις 31/1/86.
Παράλληλα, οι αιτήτριες υπέβαλαν μέσω του δικηγόρου τους, παραστάσεις όσον αφορά την "κατάλληλη θέση" στην οποία έπρεπε, δυνάμει του νόμου, να διοριστούν. Σύμφωνα με τη δική τους άποψη, η θέση στην οποία έπρεπε να διοριστούν, ήταν εκείνη του Τεχνολόγου Νοσοκομειακού Εργαστηρίου 2ας τάξεως.
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας διαβίβασε την επιστολή του δικηγόρου των αιτητριών στο Διευθυντή Τμήματος Δημόσιας Διοίκησης και Προσωπικού στις 23/6/86 και ζήτησε και τις δικές του απόψεις επί του θέματος.
Ο τελευταίος, με επιστολή του ημερομηνίας 2/8/86, πληροφόρησε την Επιτροπή ότι εφόσον οι αιτήτριες προσλήφθηκαν για απασχόληση στα καθήκοντα της θέσης Μαθητευόμενου Τεχνικού Νοσοκομειακού Εργαστηρίου 2ης Tάξης και αμείβοντο με βάση τη μισθοδοσία της θέσης αυτής, σύμφωνα με την αρχή που είχε ακολουθηθεί σε άλλες περιπτώσεις, έπρεπε να διοριστούν στη θέση για την οποία είχαν προσληφθεί χωρίς να τύχουν οποιασδήποτε αναβάθμισης.
Τη θέση αυτή υιοθέτησε και η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη συνεδρία της ημερομηνίας 18/8/86, αφού εξέτασε, όπως σημειώνεται στα πρακτικά, τα ουσιώδη στοιχεία και τα σχετικά έντυπα.
Οι αιτήτριες αποδέχτηκαν με επιφύλαξη τη θέση που τους προσφέρθηκε και στη συνέχεια καταχώρησαν την υπό εκδίκαση προσφυγή.
Οι νομικοί λόγοι που στηρίζουν το αίτημα για ακύρωση εξειδικεύονται στη γραπτή αγόρευση του δικηγόρου των αιτητριών ως εξής:
(1) Εσφαλμένη εφαρμογή και ερμηνεία νόμου, ειδικότερα σε ό,τι αφορά τη λέξη "κατάλληλη" θέση την οποία πεπλανημένα οι καθ' ων η αίτηση θεώρησαν ως αντίστοιχη προς τη θέση που κατείχε ο υπάλληλος προ του διορισμού. Με τον τρόπο αυτό, ισχυρίζεται ο δικηγόρος των αιτητριών, οι καθ' ων η αίτηση εισήγαγαν νομικό κανόνα που δεν προκύπτει από την ορθή ερμηνεία του νόμου και καθιστά πλημμελή την απόφαση, ως αποτέλεσμα πλάνης περί τα πράγματα.
(2) Η επίδικη απόφαση, βασίστηκε σε σχέδιο υπηρεσίας, το οποίο είχε δημοσιευθεί στις 5/9/86 και δεν ίσχυε κατά την ημερομηνία λήψεως της επίδικης απόφασης, εφόσον εκ του νόμου δεν είχε αναδρομική ισχύ.
(3) Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας παρέλειψε να διεξάγει τη δέουσα και/ή την αναγκαία σε βάθος έρευνα, αναφορικά με τα καθήκοντα που εκτελούσαν οι αιτήτριες από την πρόσληψή τους στην υπηρεσία.
(4)Υπήρξε παραβίαση της αρχής της χρηστής διοίκησης.
Ουσιαστικά, το ερώτημα που τίθεται ενώπιον του Δικαστηρίου είναι η ερμηνεία του όρου "κατάλληλη θέση", όπως προκύπτει από τις διατάξεις του Nόμου 160/85.
Σύμφωνα με την ανάλυση του όρου, όπως παρατίθεται στη γραπτή αγόρευση για τις αιτήτριες, "κατάλληλη θέση" σημαίνει θέση ανάλογη προς τα προσόντα του υπαλλήλου σε συνδυασμό με την πείρα και τα πραγματικά καθήκοντα τα οποία ο υπάλληλος ασκούσε στην πράξη. Και εν πάση περιπτώσει, αφορά θέση η οποία υπήρχε κατά την ημέρα διορισμού σ' αυτήν. Προς υποστήριξη αυτής της θέσεως, οι αιτήτριες κατεχώρισαν στο δικαστήριο ένορκες δηλώσεις στις οποίες αναφέρονταν λεπτομερώς στα καθήκοντα που ασκούσαν στη διάρκεια της υπηρεσίας τους. Περιγραφή των καθηκόντων και της εργασίας της εκ των αιτητριών Ελευθερίας Χατζηστυλλή, δίνει σε ένορκη κατάθεσή του και ο υπεύθυνος Επιμελητής του Ιστοπαθολογοανατομικού Τμήματος του Γενικού Νοσοκομείου Λευκωσίας, Παναγιώτης Θεμιστοκλέους.
Οι καθ' ων η αίτηση ισχυρίζονται αφετέρου ότι "κατάλληλη δημόσια θέση" δεν μπορεί να είναι άλλη από θέση στη Δημόσια Υπηρεσία που καλύπτει μόνιμες ανάγκες και στην οποία προσλήφθηκαν και υπηρετούσαν οι έκτακτοι υπαλλήλοι. Δεν αμφισβητήθηκαν τα προσόντα των αιτητριών ούτε και τα καθήκοντα που εκτελούσαν, που με σαφήνεια και αντικειμενικότητα περιέγραψε στην προφορική μαρτυρία του στο Δικαστήριο ο Επιθεωρητής Νοσοκομειακού Εργαστηρίου στο Γενικό Νοσοκομείο Λευκωσίας, Ζ. Ζαχαριάδης.
Σύμφωνα, όμως με τον ισχυρισμό αυτό, η "κατάλληλη θέση" προσδιορίζεται με βάση τις ανάγκες της υπηρεσίας κατά το χρόνο πρόσληψης του υπαλλήλου και κατά το χρόνο εφαρμογής του νόμου και όχι σε άμεση συνάρτηση με τα προσόντα του υπαλλήλου.
Μελέτησα με τη μεγαλύτερη δυνατή προσοχή τις διϊστάμενες απόψεις των μερών, έχοντας υπόψη όλα τα δεδομένα και τις περιστάσεις της υπόθεσης.
Κατά τη γνώμη μου, η ερμηνεία του όρου "κατάλληλη θέση" πρέπει να γίνει με βάση τους ευρύτερους σκοπούς του νόμου. Όπως προκύπτει και από το προοίμιο του Nόμου 160/85, σκοπός του ήταν η κατοχύρωση και ο διορισμός σε μόνιμη βάση σε δημόσιες θέσεις των υπηρετούντων σε συγκεκριμένη ημερομηνία εκτάκτων δημοσίων υπαλλήλων. Ο νόμος δεν προσβλέπει σε αναδιάρθρωση θέσεων στη δημόσια υπηρεσία, αλλά σε ένταξη στη δημόσια υπηρεσία των ήδη υπηρετούντων σε έκτακτη βάση.
"Κατάλληλη θέση" για το διορισμό αυτό είναι επομένως η πλησιέστερη και πλέον σχετική θέση προς εκείνη την οποία ο υπάλληλος κατείχε ως έκτακτος. Εάν πρόθεση του νομοθέτη ήταν η καλύτερη αξιοποίηση των προσόντων του υπαλλήλου, ο νόμος θα προνοούσε για "ανάλογη" προς τα προσόντα και τα καθήκοντα που εκτελεί ο υπάλληλος, θέση και όχι απλά "κατάλληλη θέση".
Ορθά λοιπόν η Επιτροπή ερμήνευσε τη σχετική περικοπή του νόμου και δεν υπάρχει ούτε πλάνη, ούτε παρανόηση στην προσέγγιση αυτή.
Η πράξη προσβάλλεται και για παράλειψη της Επιτροπής να διεξάγει τη δέουσα και σε βάθος έρευνα των ουσιωδών στοιχείων για την πλήρη εικόνα της θέσεως που κατείχαν οι αιτήτριες. Ο ισχυρισμός δε βρίσκει έρεισμα στα πραγματικά γεγονότα, όπως προκύπτουν από τα στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου. Αντίθετα, η Επιτροπή είχε ενώπιόν της τις παραστάσεις του δικηγόρου των αιτητριών, τις οποίες έθεσε ενώπιον του Διευθυντή του Τμήματος Δημόσιας Διοικήσεως και Προσωπικού και έλαβε και τις δικές του απόψεις επί του θέματος. Επομένως, κατά το χρόνο λήψεως της απόφασης, η Επιτροπή είχε μια ολοκληρωμένη εικόνα της κατάστασης και δεν υπήρξε παράλειψη αξιοποίησης ή διερεύνησης οποιουδήποτε στοιχείου. Ο διορισμός των αιτητριών στη θέση που διορίστηκαν ήταν αποτέλεσμα της ερμηνείας που η Επιτροπή απέδωσε στον όρο "κατάλληλη θέση" και όχι άγνοιας ή μη επαρκούς γνώσης των σχετικών παραγόντων.
Η ακύρωση της πράξεως ζητείται και επειδή σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των αιτητριών η επίδικη απόφαση βασίστηκε σε σχέδιο υπηρεσίας που είχε τεθεί σε ισχύ μεταγενέστερα από την ημερομηνία διορισμού. Συνεπώς, με βάση πάντα τους ίδιους ισχυρισμούς, οι αιτήτριες διορίστηκαν σε θέση ανύπαρκτη και τούτο αποτελεί ένα πρόσθετο λόγο που απέκλειε το διορισμό των αιτητριών στις συγκεκριμένες θέσεις.
Θα πρέπει να λεχθεί ότι τα σχέδια υπηρεσίας δεν είναι καθοριστικά της ημερομηνίας έναρξης του διορισμού σε μια θέση (Soteriades and Others v. Republic (1987) 3 C.L.R. 1604). Οι θέσεις, υπήρχαν στην πράξη και τις κατείχαν οι αιτήτριες πάνω σε έκτακτη βάση. Ο Nόμος 160/85 προβλέπει για αναδρομικούς διορισμούς από την ημερομηνία δημοσίευσης του νόμου. Επομένως, η αναδρομικότητα του διορισμού πηγάζει από τον ίδιο το νόμο. Ενόψει αυτής της πρόνοιας ήταν δυνατός ο διορισμός σε θέση που ουσιαστικά υπήρχε και που κατοχυρώθηκε αργότερα στα σχέδια υπηρεσίας, που εν πάση περιπτώσει, είχαν εγκριθεί στις 24/7/86, δηλαδή πριν από τους διορισμούς.
Ως αποτέλεσμα των ανωτέρω, η προσφυγή δεν μπορεί να επιτύχει και απορρίπτεται. Δε δίδεται διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.