|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Compagnie Nat. Air. France ν. Δήμου Λ/σίας (1989) 3 ΑΑΔ 1508
Commercial Union Assurance (Cyprus) Ltd ν. Δήμου Λεμεσού (Αρ2) (1989) 3 ΑΑΔ 1998
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1990) 3 ΑΑΔ 1266
10 Απριλίου, 1990
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
R. S. STAMCO LTD, ΠΡΩΗΝ ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ & ΛΑΡΤΙΔΗΣ ΛΤΔ,
Aιτήτρια,
v.
ΔΗΜΟΥ ΕΓΚΩΜΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 156/89).
Φορολογία — Eπαγγελματικός φόρος — Φύση και κριτήρια επιβολής κατά τη νομολογία — Περιστάσεις της επάρκειας της αιτιολογίας επιβολής του στην κριθείσα περίπτωση, εφόσον η αιτιολογία αποκαλυπτόταν από τα στοιχεία του φακέλου.
H αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε το ύψος του φόρου επαγγέλματος που επιβλήθηκε σε βάρος της.
Tο Aνώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η απόρριψη της ένστασης της αιτήτριας εταιρείας είναι αιτιολογημένη και η απορριπτική διοικητική απόφαση ελήφθη αφού εξετάστηκαν όλοι οι παράγοντες που αφορούσαν το θέμα.
Είναι γεγονός ότι στην απάντησή του ο Δήμος έκαμε αναφορά στο λανθασμένο είδος φορολογίας, αυτό όμως αποτελούσε απλώς αναφορά στις πρόνοιες του νόμου και όχι στο αιτιολογικό της απόρριψης.
Είναι καθιερωμένος κανόνας του Διοικητικού Δικαίου ότι, όταν η αιτιολογία της διοικητικής πράξης αποκαλύπτεται από τα στοιχεία του φακέλου αυτό είναι επαρκές.
Στην παρούσα περίπτωση είναι καθαρό από τα στοιχεία του φακέλου ότι έχει γίνει επαρκής έρευνα κατά την εξέταση της ένστασης της εταιρείας και η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν απόλυτα σύμφωνη με το νόμο.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Aναφερόμενες υποθέσεις:
Compagnie Nationale Air France v. Δήμου Λευκωσίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1508,
Commercial Union Assurance (Cyprus) Ltd v. Δήμου Λεμεσού (Αρ. 2) (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1998.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Δήμου Έγκωμης με την οποία απορρίφθηκε η ένσταση των αιτητών στην επιβολή £110,- σαν φόρος Eπαγγέλματος για το 1988.
Χρ. Κληρίδης, για την Aιτήτρια.
Κ. Κούσιος, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
XATZHTΣAΓΓAPHΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή η αιτήτρια εταιρεία ζητά την ακύρωση της απόφασης του Δήμου Έγκωμης με την οποία απόρριψε την ένστασή της στην επιβολή των £110.- σαν φόρο επαγγέλματος για το 1988.
Τα γεγονότα που αποτελούν κοινό έδαφος είναι ότι η αιτήτρια εταιρεία απασχολούσε για το έτος 1988 3 άτομα και ότι ο φόρος επαγγέλματος, είχε επιβληθεί σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 105 του Νόμου 111/85. Το ανώτατο όριο φορολογίας για την περίπτωση εταιρείας, όπως η αιτήτρια είναι £150.-. Για το έτος 1987, ο φόρος που επεβλήθηκε στην αιτήτρια εταιρεία που απασχολούσε και πάλι 3 άτομα ήταν £100.-.
Ο Δήμος Έγκωμης αποφάσισε την αύξηση κατά 5% του φόρου επαγγέλματος για το έτος 1988, στην περίπτωση δε της αιτήτριας εταιρείας επέβαλε την πρόσθετη αύξηση £5.- για διορθωτικές αλλαγές.
Με επιστολή της ημερομηνίας 7.12.1988 η αιτήτρια εταιρεία έφερε ένσταση στη φορολογία ισχυριζόμενη ότι το επιβληθέν ποσό ήταν απαράδεκτο, εφόσον οι δραστηριότητές της είχαν μειωθεί στο ελάχιστο και απασχολούσε 3 άτομα μόνο. Ο Δήμος Έγκωμης παράπεμψε την ένσταση κατ' αρχή σε επιτροπή που σύστησε με απόφασή του, βάση του άρθρου 45 του Νόμου 111/85, η οποία στις 13.12.1988, κατά πλειοψηφία αφού μελέτησε την ένσταση εισηγήθηκε την απόρριψή της για τους λόγους που αναφέρονται στο παράρτημα "Ε" της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου του Δήμου.
Σε συνεδρία του ημερομηνίας 28.2.1989 το Δημοτικό Συμβούλιο επικύρωσε με βάση το άρθρο 45(3) του ιδίου νόμου την απόρριψη της ένστασης. Η πιο πάνω απόφαση γνωστοποιήθηκε στην αιτήτρια εταιρεία με επιστολή του Δήμου ημερομηνίας 14.12.1988.
Στη γραπτή αγόρευση και την απάντησή του ο δικηγόρος της εταιρείας, εισηγήθηκε ότι το δικαιολογητικό που υιοθετήθηκε από τον Δήμο στην επιστολή του ημερομηνίας 14.12.1988 δεν ισχύει για την παρούσα υπόθεση διότι αναφέρεται σε τέλη καθαριότητας. Περαιτέρω εισηγείται ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα στην εξέταση της ένστασης. Επίσης γίνεται ισχυρισμός από τους αιτητές ότι η ένσταση για απόρριψη είναι ακύρη εφόσον σ' αυτήν δε συμμετείχε ένα από τα τρία μέλη της Επιτροπής και για το ότι δεν επεκυρώθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο το μόνο αρμόδιο όργανο.
Στη γραπτή αγόρευση των δικηγόρων του Δήμου γίνεται εισήγηση ότι η φορολογία επιβλήθηκε στα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειας του Δήμου και ότι η απόρριψη της ένστασης έγινε κατόπιν μελέτης των περιστάσεων της υπόθεσης και ήταν αιτιολογημένη. Κατά τη διάρκεια των διευκρινίσεων η συνήγορος του Δήμου παρουσίασε το τεκμήριο 1 που είναι το πρακτικό της συνεδρίας του Δημοτικού Συμβουλίου Έγκωμης ημερομηνίας 28.2.1989 με το οποίο εγκρίθηκε η σύσταση της επιτροπής για απόρριψη της ένστασης, και εισηγήθηκε περαιτέρω ότι η απουσία ενός μέλους της επιτροπής δεν επηρεάζει την απόφαση.
Είμαι της γνώμης ότι η απόρριψη της ένστασης της αιτήτριας εταιρείας είναι αιτιολογημένη για τους λόγους που αναφέρονται στο Παράρτημα "Ε" ανωτέρω, και ότι η απόφαση για την απόρριψη ελήφθη αφού εξετάστηκαν όλοι οι παράγοντες που αφορούσαν το θέμα.
Στην υπόθεση Compagnie Nationale Air France v. Municipality of Nicosia (1989) 3(Γ) A.A.Δ. 1508, ο Δικαστής κ. Πικής ανέφερε τα εξής στη σελίδα 1512:
"Τα κριτήρια με βάση τα οποία καθορίζεται ο επαγγελματικός φόρος είναι διαφορετικά από εκείνα τα οποία ισχύουν για το φόρο εισοδήματος. Δε συναρτάται η φορολογία με το ύψος των κερδών της επιχείρησης ούτε και παρέχεται ευχέρεια προσδιορισμού τους. Η φορολογία προσδιορίζεται με βάση πλατιά κριτήρια τα οποία μπορεί να αναφέρονται σε κατηγορίες επαγγελμάτων ή επιχειρήσεων."
Περαιτέρω στην πρόσφατη απόφαση στην υπόθεση Commercial Union Assurance (Cyprus) Ltd v. Δήμου Λεμεσού (1989) 3(Γ) A.A.Δ. 1998, ο Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Λοΐζου, ανέφερε τα ακόλουθα:
"Είναι γεγονός ότι ο Νόμος δεν προνοεί μηχανισμό εξακριβώσεως της έκτασης των εργασιών του φορολογουμένου ούτε και τον υποχρεώνει να υποβάλει οποιαδήποτε στοιχεία ή λογαριασμούς στο Δήμο σχετικά με αυτό. Η όλη φύση της εξακριβώσεως επομένως των στοιχείων πάνω στα οποία θα καθορίσει ο Δήμος το ποσό των καταβλητέων δικαιωμάτων από ένα πρόσωπο φυσικό ή νομικό που διεξάγει επιτήδευμα, επιχείρηση, εργασία, επάγγελμα εντός των δημοτικών ορίων, αφίεται στη γενική εκτίμηση και τον υπολογισμό του Δήμου μέσω των αρμοδίων φυσικά υπηρεσιών του."
Είναι γεγονός ότι στην απάντηση του ο Δήμος έκαμε αναφορά στο λανθασμένο είδος φορολογίας αυτό όμως αποτελούσε απλώς αναφορά στις πρόνοιες του νόμου και όχι στο αιτιολογικό της απόρριψης.
Είναι καθιερωμένος κανόνας του Διοικητικού Δικαίου ότι όταν η αιτιολογία της διοικητικής πράξης αποκαλύπτεται από τα στοιχεία του φακέλου αυτό είναι επαρκές.
Στην παρούσα περίπτωση είναι καθαρό από τα στοιχεία του φακέλου ότι έχει γίνει επαρκής έρευνα της ένστασης της εταιρείας και η διαδικασία που ακολουθήθηκε ήταν απόλυτα σύμφωνη με το νόμο. Σημειώνω ιδιαίτερα ότι το άρθρο 45(4) προνοεί ότι απαρτία της επιτροπής αποτελεί το ήμισυ των μελών πλέον ένα και ότι οι αποφάσεις λαμβάνονται με απλή πλειοψηφία. Επιπλέον είναι γεγονός ότι η σύσταση της επιτροπής για απόρριψη της ένστασης ενεκρίθη από το Δημοτικό Συμβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 45(3) του Νόμου 111/85.
Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή απορρίπτεται άνευ εξόδων.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.