|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 3401
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ,
Αιτητής,
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 144/79)
Ακυρωτική απόφαση σε Αίτηση Ακυρώσεως — Επανεξέταση θέματος από Διοίκηση — Δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη γεγονότα μεταγενέστερα του χρόνου εκδόσεως της ακυρωθείσας απόφασης.
Ακυρωτική απόφαση Ανωτάτου Δικαστηρίου — Επανεξέταση θέματος από Διοίκηση — Καθυστέρηση στην επανεξέταση προαγωγών δημοσίων υπαλλήλων — Κατά πόσο συνιστά αυτοτελή λόγο ακυρώσεως των προαγωγών, που εν τέλει έγιναν — Αρνητική η απάντηση στο ερώτημα.
Με την παρούσα Αίτηση Ακυρώσεως ο αιτών προσβάλλει την προαγωγή, μετά από επανεξέταση συνεπεία ακυρωτικής αποφάσεως του Ανωτάτου Δικαστηρίου, των ενδιαφερομένων προσώπων.
Ο αιτών υπέβαλε ότι δε λήφθηκαν υπόψη κατά την επανεξέταση ουσιώδη στοιχεία, που είχαν επισυμβεί στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα, δηλαδή στο διάστημα μεταξύ της εκδόσεως της ακυρωθείσας πράξεως και της επανεξετάσεως και ότι εν πάση περιπτώσει η Ε.Δ.Υ. καθυστέρησε (4 1/5 χρόνια) να προχωρήσει στην επανεξέταση.
Οι λόγοι για τους οποίους το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την αίτηση φαίνονται στα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται.
Αναφερόμενη υπόθεση
Thalassinos v. Republic (1974) 3 C.L.R. 290.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας όπως προαγάγουν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Εργατικού Λειτουργού 2ης Τάξης αντί του αιτητή.
Ο αιτητής παρουσιάσθη Αυτοπροσώπως.
Γ. Ερωτοκρίτου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"Δήλωσιν του Σεβ. Δικαστηρίου ότι η πράξις και/ή απόφασις των καθ' ων η αίτηση όπως προαγάγουν εις την θέσιν Εργατικού Λειτουργού 2ας τάξεως εις το Υπουργείον Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων τα ενδιαφερόμενα μέρη των οποίων τα ονόματα αναγράφονται επί του δελτίου "Α" της παρούσης προσφυγής κατά προτίμησιν και αντί του αιτητού είναι άκυρος και εστερημένη οιουδήποτε νομικού αποτελέσματος."
Η προσβαλλόμενη πράξη είναι απόφαση της καθ' ης η αίτηση Επιτροπής να επαναπροάξει κατόπιν επανεξετάσεως τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Εργατικού Λειτουργού 2ης Τάξης αναδρομικά από τις 15 Οκτωβρίου 1970.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την απόφασή της στην υπόθεση Thalassinos v. The Republic (1974) 3 C.L.R. 290, ακύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας [*3403] Υπηρεσίας με την οποία διενεργήθηκαν οι αποσπάσεις των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Εργατικού Λειτουργού, 2ης Τάξης, διότι θεωρήθηκε ότι δεν μπορούσε να αποκλείσει την πιθανότητα ότι η Επιτροπή ενήργησε κάτω από ουσιαστική πλάνη ότι ο Γενικός Διευθυντής διαβίβασε σε αυτή τις συστάσεις Τμηματικής Επιτροπής, η οποία συστήθηκε βάσει του άρθρου 36, και όχι απλώς τις απόψεις δύο ανωτέρων υπαλλήλων του Υπουργείου του για τους υποψηφίους, όπως συνέβηκε στην πραγματικότητα.
Κατά την επανεξέταση που έγινε στις 18 Σεπτεμβρίου 1978 στην οποία παρευρέθηκε ο Γενικός Διευθυντής διευκρινίστηκε το πιο πάνω θέμα των συστάσεων.
Η καθ' ης η αίτηση Επιτροπή επανεξέτασε την υπόθεση βάσει του πραγματικού και νομικού καθεστώτος που ίσχυε κατά το χρόνο της προηγούμενης απόφασης, δηλαδή την 15 Οκτωβρίου 1970, όπως είχε καθήκο να πράξει, και κατέληξε ότι τα πέντε ενδιαφερόμενα μέρη υπερτερούσαν και τα απέσπασε στην προσωρινή θέση του Εργατικού Λειτουργού 2ης Τάξης. Εναντίον της απόφασης αυτής καταχωρήθηκε η παρούσα προσφυγή.
Η εκδίκαση της υπόθεσης αναβλήθηκε επανειλημμένα μεταξύ άλλων λόγων, μέχρις εκδόσεως από το Δικαστήριο της αποφάσεως του σε άλλη προσφυγή που θεωρήθηκε σχετική. Η υπόθεση ορίστηκε πάλιν στις 7 Δεκεμβρίου 1988 οπόταν δόθηκαν οδηγίες για καταχώρηση γραπτών αγορεύσεων, οι οποίες συμπληρώθηκαν την 1η Δεκεμβρίου 1989 και στις 9 Δεκεμβρίου 1989 επιφυλάχτηκε η απόφαση.
Στο μεταξύ ο αιτητής αφυπηρέτησε την 1 Φεβρουαρίου 1989 στη θέση Εργατικού Λειτουργού 1ης Τάξης, θέση η οποία του απενεμήθη την παραμονή της αφυπηρέτησής του δηλαδή την 31 Ιανουαρίου 1989. Από δε τις 15 Μαρτίου 1982, υπηρετούσε στη θέση Εργατικού Λειτουργού 2ης Τάξης.
Είναι ο ισχυρισμός του αιτητή ότι, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο ακυρώσει μιαν απόφαση οποιουδήποτε οργάνου, το οποίο ασκεί εκτελεστική και/ή διοικητική εξουσία, υφίσταται νομική υποχρέωση επανεξετάσεως του ζητήματος εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος οπόταν, στην προκειμένη περίπτώση, εφόσο η υποχρέωση αυτή της Επιτροπής ασκήθηκε 4 1/2 χρόνια μετά την ακυρωτική απόφαση, η απόφαση που λήφθηκε κατά την επανεξέταση έπρεπε να ακυρωθεί.
Επίσης είναι η θέση του αιτητή, ότι. κατά την επανεξέταση, αν και το κρίσιμο νομικό καθεστώς για τη νέα απόφαση της Επιτροπής κατά την επανεξέταση ήταν το νομικό καθεστώς το οποίο υπήρχε κατά το χρόνο των ακυρωθέντων διορισμών, εν τούτοις η Επιτροπή είχε καθήκο να λάβει υπόψη της και. στοιχεία τα οποία επεσυνέβησσν ενδιάμεσα πράγμα το οποίο ουδέποτε έπραξε
Τέλος ισχυρίστηκε, ότι η Επιτροπή παρέλειψε να προβεί στη δέουσα έρευνα εάν και κατά πόσο ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου είχε προβεί στη σύσταση Τμηματικής Επιτροπής βάσει του άρθρου 36 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1967, (Νόμος Αρ. 33 του 1967,). και ότι "αν και ήκουσε τας απόψεις του Γενικού Διευθυντή επι του θέματος ουδέποτε κατέληξεν εις οιονδήποτε συμπέρασμα επί του θέματος αυτού'.
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι η Επιτροπή κατά την επανεξέταση θα έπρεπε να λάβει υπόψη μεταγενέστερες καταστάσεις της ακυρωθείσης πράξεως είναι αντίθετος προς τις νομικές αρχές οι οποίες ισχύουν, ότι κατά την επανεξέταση πρέπει να λαμβάνεται υπόψη το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά το χρόνο της ακυρωθείσης απόφασης.
Επίσης πρέπει να απορριφθεί και ο επόμενος ισχυρισμός, γιατί είναι φανερό από τα πρακτικά της Επιτροπής ότι κατά την επανεξέταση η ίδια προέβηκε στη δέουσα έρευνα αναφορικά με το θέμα των συστάσεων του Διευθυντή, όπως επίσης και για το γεγονός κατά πόσο είχε συσταθεί Τμηματική Επιτροπή από αυτόν. Ο Διευθυντής διευκρίνησε ότι η συνάντηση που είχε με δυο ανώτερους λειτουργούς του Υπουργείου του δεν αποτελούσε 'Τμηματική Επιτροπή", που τέτοια εν πάση περιπτώσει δεν είχε συσταθεί.
Ως προς το θέμα της καθυστέρησης στην επανεξέταση της υπόθεσης δεν υπάρχουν οποιαδήποτε συγκεκριμένα στοιχεία στο φάκελο, αλλά η καθυστέρηση αυτή από οποιοδήποτε λόγο και να προκλήθηκε, δεν αποτελεί νομικά βάσιμη αιτία ακύρωσης της επίδικης απόφασης. [*3405]
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, η προσφυγή απορρίπτεται. Δεν γίνεται όμως οποιαδήποτε διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.