|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
MATSAS ν. REPUBLIC (1985) 3 CLR 54
MICHAEL ν. THE REPUBLIC (1986) 3 CLR 2067
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1989) 3 ΑΑΔ 3011
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΙΤΑ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 707/87)
Τελωνειακοί δασμοί — Εισαγωγή μηχανοκινήτων οχημάτων από Κυπρίους που επαναπατρίζονται — Οι Περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμοι 1978-1981 — Το διάταγμα 188/82 του Υπουργικού Συμβουλίου — Μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό για συνεχή περίοδο τουλάχιστον 10 ετών πριν από την επιστροφή για εγκατάσταση — Έννοια του όρου "μόνιμη εγκατάσταση" — Διαφορά από την έννοια της συνήθους διαμονής — Αρχές που διέπουν την επέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Στην παρούσα υπόθεση το αίτημα του αιτούντος για απαλλαγή από εισαγωγικούς δασμούς εν σχέσει με εισαγωγή αυτοκινήτου μετά την επάνοδο του στην Κύπρο ύστερα από συνεχή διαμονή στην Αγγλία για περίοδο 11 περίπου ετών απορρίφθηκε, με την αιτιολογία ότι η εγκατάσταση του αιτούντος στην Αγγλία δεν ήταν ''μόνιμη εγκατάσταση" εν τη εννοία του πιο πάνω διατάγματος του Υπουργικού Συμβουλίου. Τα στοιχεία που παρουσίασε ο αίτιον ήσαν τέτοια, ώστε, η επίδικη απόφαση να θεωρηθεί από το Δικαστήριο εύλογα επιτρεπτή στον καθ' ου η Αίτηση. Έτσι δεν κατέστη απαραίτητο να αποφασιστεί το θέμα της επιπτώσεως του γεγονότος ότι καθ' όλον σχεδόν το διάστημα της παραμονής του αιτούντος στην Αγγλία, ο τελευταίος εξασφάλιζε προσωρινές άδειες εισόδου, που ανέφεραν ρητά ότι δεν είχε δικαίωμα να εργαστεί, ενώ ταυτόχρονα για μεγάλο μέρος του διαστήματος (το οποίο όμως δεν [*3012] υπερέβαινε τη δεκαετία) παρουσίασε και πιστοποιητικά κοινωνικών ασφαλίσεων ότι πράγματι στην Αγγλία, όπου ήταν, ασκούσε εργασία.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Matsas v. Republic (1985) 3 C.L.R. 54,
Michael v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2067,
Sophoclides v. Republic (1988) 3 C.L.R. 1483,
Marangou v. Republic (1989) 3 C.L.R. 21,
Λύρας ν. Δημοκρατίας και Άλλου (1989) 3 Α.Α.Δ. 496.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων με την οποία απέρριψε το αίτημα του αιτητή για απαλλαγή πληρωμής εισαγωγικού δασμού για την εισαγωγή οχήματος σαν επαναπατρισθείς.
Χρ. Βασιλειάδης, για τον Αιτητή.
Λ. Παπαδοπούλου (χα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση.
ΣΊΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής ζητά την ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων (ο "Διευθυντής"), με την οποία απόρριψε το αίτημα του για απαλλαγή πληρωμής εισαγωγικού δασμού για αυτοκίνητο, που του κοινοποιήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 16 Ιουνίου, 1987.
Ο αιτητής κατάγεται από το Μένοικο. Στις 7 Νοεμβρίου, 1973, αναχώρησε για την Αγγλία όπου παράμεινε μέχρι τις 29 Μαΐου, 1984, οπότε επέστρεψε στη Δημοκρατία.
Στις 15 Σεπτεμβρίου, 1984, υπόβαλε αίτηση απαλλαγής πληρωμής εισαγωγικού δασμού για το αυτοκίνητο μάρκας TOYOTA, Model Corolla DX 1295 CC, Engine No. 52 17620, Chassis 00108735, Αριθμό Προσωρινής Εγγραφής QZ 134, το οποίο εισάχθηκε με προσωρινή άδεια.
Η αίτηση για απαλλαγή εισαγωγικού δασμού στηρίχτηκε στο Διάταγμα του Υπουργικού Συμβουλίου, Αριθμός Γνωστοποίησης 188/82, που εκδόθηκε με βάση το εδάφιο 2 του Άρθρου 11 των περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμων του 1978-1981. Το Διάταγμα έχει ως ακολούθως :-
Ο Διευθυντής ζήτησε από τον αιτητή την παρουσίαση
|
"Κλάσις |
Εδάφιον |
Περιγραφή Απαλλαγής |
Έκτασις απαλλαγής |
|
01 |
19 |
Μηχανοκίνητα σχήματα των κλάσεων 87.02.11 και 87.02.19 εισαγόμενα υπό Κυπρίων οι οποίοι κατόπιν μονίμου εγκαταστάσεως εις το εξωτερικόν διά συνεχή περίοδον τουλάχιστον 10 ετών επανέρχονται και εγκαθίστανται μονίμως εν τη Δημοκρατία νοουμένου ότι η εισαγωγή γίνεται εντός ευλόγου χρονικού διαστήματος από της αφίξεώς των κατά την κρίσιν του Διευθυντού: Νοείται περαιτέρω ότι ο Υπουργός Οικονομικών κέκτηται εξουσίαν όπως παραχωρή ατέλειαν εις Κυπρίους επαναπατρισθέ-ντας προ της 1.1.1982 οι οποίοι δεν πληρούν τους ανωτέρω όρους.". |
Η απαλλαγή καλύπτει μόνον έν όχημα δι' εκάστην οικογέ-νειαν. |
δια[*3014]φόρων εγγράφων και/ή δικαιολογητικών και, αφού εξέτασε την αίτηση και τα στοιχεία .που παρουσίασε ο αιτητής, κατάληξε στην κρινόμενη απόφαση, για το λόγο ότι η παραμονή του αιτητή στο εξωτερικό δε συνιστούσε μόνιμη εγκατάσταση για συνεχή περίοδο τουλάχιστον δέκα χρόνων πριν από την επιστροφή του για εγκατάσταση.
Ένας Κύπριος για να δικαιούται φορολογική απαλλαγή, με το πιο πάνω Διάταγμα, πρέπει να ικανοποιεί τα ακόλουθα κριτήρια:-
(α) Μόνιμη εγκατάσταση στο εξωτερικό για συνεχή περίοδο τουλάχιστον δέκα χρόνων.
(β) Επιστροφή και μόνιμη εγκατάσταση στη Δημοκρατία.
(γ) Εισαγωγή οχήματος σε εύλογο χρονικό διάστημα από την επιστροφή του.
Ο αιτητής αναμφισβήτητα ικανοποιεί τα δύο τελευταία κριτήρια.
Οι λόγοι που προβλήθηκαν για την ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης είναι:-
1. Πλάνη περί τα πράγματα.
2. Η απόφαση είναι αυθαίρετη και έξω από τα ακραία όρια της διακριτικής ευχέρειας του Διευθυντή.
3. Δεν υπάρχει η δέουσα αιτιολογία.
Το ζήτημα που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση είναι: Η παραμονή του αιτητή στο εξωτερικό από το Νοέμβριο του 1973 μέχρι το Μάϊο του 1984 είναι μόνιμη εγκατάσταση στο νόημα του Διατάγματος;
Η ερμηνεία του όρου "μόνιμη εγκατάσταση" αποτέλεσε αντικείμενο σε σωρεία δικαστικών Αποφάσεων - (βλ. Matsas v. Republic (1985) 3 C.L.R. 54· Michael v. The Republic (1986) 3 C.L.R. 2067· Jennifer Anne Sophoclides v. The Republic of Cyprus, through the Director of Customs and Excise (1988) 3 C.L.R. 1483· Efpraxia Marangou v. The Republic of Cyprus, through the Minister of Finance and Another (1989) 3 C.L.R. 21· Νικόλαος Λύρας v. Της Δημοκρατίας της Κύπρου και Άλλου (1989) 3 Α.Α.Δ. 496).
Στην υπόθεση Αύρας (ανωτέρω) ειπώθηκε:-
"Σύμφωνα με τη νομολογία ο όρος 'μόνιμη εγκατάσταση' έχει την έννοια της πραγματικής ή μόνιμης κατοικίας και διακρίνεται από την έννοια της συνήθους διαμονής. Η μόνιμη εγκατάσταση δεν είναι συνώνυμη με τη συνήθη διαμονή. Η διαφορά τους έγκειται στην ποιότητα και όχι στη διάρκεια.
Η μόνιμη εγκατάσταση έχει δύο συστατικά: Φυσική παρουσία - διαμονή ενός προσώπου σ' ένα τόπο και πρόθεση εγκατάστασης μόνιμα. Η πρόθεση (animus) εξάγεται από τη συμπεριφορά του προσώπου, από τις πράξεις του και από όλα τα περιστατικά που περιβάλλουν την κάθε υπόθεση. Η έκφραση 'μόνιμη' περιλαμβάνει τη βούληση, πρόθεση και απόφαση ενός προσώπου να εγκατασταθεί μόνιμα σ' ένα τόπο, σε αντιδιαστολή από την προσωρινή, ή για ορισμένη περίοδο διαμονή σ' αυτό."
Ο αιτητής, σύμφωνα με τα διαβατήρια του, εξασφάλισε στις 5 Νοεμβρίου, 1973 άδεια εισόδου στο Ηνωμένο Βασίλειο με προσωρινή παραμονή έξι μηνών, με περιορισμό να μην ασκεί με πληρωμή ή χωρίς πληρωμή οποιαδήποτε εργασία ή επάγγελμα.
Στις 7 Νοεμβρίου, 1973, αναχώρησε για το Ηνωμένο Βασίλειο. Με μικρές διακοπές η παραμονή του συνεχίστηκε μέχρι τον Μάιο του 1984, χρόνο επιστροφής στη Δημοκρατία. Σε διάφορες ημερομηνίες, όπως φαίνεται από τις σφραγίδες στα διαβατήρια του, εξασφάλιζε άδεια εισόδου και/ή παραμονής τρίμηνης ή εξάμηνης με τον ρητό όρο:-
"The holder is not to enter employment paid or unpaid or engage in any business or profession."
Η τελευταία τέτοια άδεια εισόδου έχει ημερομηνία 30 Απριλίου, 1981.
Ο αιτητής παρουσίασε πιστοποιητικά των Αγγλικών Κοινωνικών Ασφαλίσεων, με τα οποία βεβαιώνεται ότι από τα χρόνια 1974/1975 επιστώνετο με εβδομαδιαίες εισφορές από το Ταμείο Κοινωνικών Ασφαλίσεων της Μεγάλης Βρεττανίας. Είναι ενδεικτικό ότι για το χρόνο 1974/1975, που λήγει στις 5 Απριλίου, 1975, οι εβδομαδιαίες συνεισφορές του ήταν μόνο 19, ενώ σε όλα τα άλλα χρόνια μέχρι το 1980/1981 ήταν 53 ή 52 και στα χρόνια 1982/1983 και 1983/1984 52.
Άλλα έγγραφα που παρουσιάστηκαν στο Διευθυντή είναι πιστοποιήσεις των Γραφείων Φόρου Εισοδήματος ότι πλήρωνε φόρο εισοδήματος από το 1977/1978.
Και στα δύο πιστοποιητικά των Αγγλικών Κοινωνικών Ασφαλίσεων - Κυανά 27 και 76 - αναφέρεται ότι ο αιτητής έφθασε στο Ηνωμένο Βασίλειο τον Ιούνιο του 1968, αλλά από το Σεπτέμβριο του 1968 μέχρι τον Ιούλιο του 1974 ήταν φοιτητής.
Παρουσίασε βεβαίωση εργοδότη - Alex Fashions, που διευθυντής φαίνεται ότι είναι ο κ. Α. Χαρίδημου, πρόδηλα Κύπριος, με την οποία βεβαιώνεται ότι εργάστηκε στον οίκο αυτό από 2 Σεπτεμβρίου, 1974, μέχρι 29 Ιουλίου, 1977. Η έναρξη της εργασίας στις 2 Σεπτεμβρίου, 1974, συνάδει κατά κάποιο τρόπο με τα πιστοποιητικά των εισφορών Κοινωνικών Ασφαλίσεων για το 1974/1975.
Η αναφορά στα πιστοποιητικά των Κοινωνικών Ασφαλίσεων ότι πήγε στην Αγγλία το 1968 και φοιτούσε μέχρι τον Ιούλιο το 1974, αντικρούεται από τα διαβατήρια του και τις γραπτές δηλώσεις του αιτητή.
Ο Διευθυντής έλαβε όλα τα πιο πάνω στοιχεία υπόψη του, όπως φαίνεται στο φάκελο της υπόθεσης, για να καταλήξει στην προσβαλλόμενη απόφαση. Στο διοικητικό φάκελο αναφέρεται:-
"Ο αιτητής με τα στοιχεία που παρουσίασε απέδειξε ικανοποιητικά την συνέχεια της παραμονής του στο εξωτερικό αλλ' όχι και την μονιμότητα του εκεί από τις 29/5/74 τουλάχιστον, ημερομηνία που ξεκινά η δεκαετία του αφού επαναπατρίστηκε στις 29/5/84." [*3017]
Γίνεται αναφορά στα διαβατήρια, στους περιορισμούς, στις βεβαιώσεις του Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων και του Φόρου Εισοδήματος.
Δεν είναι ανάγκη στην υπόθεση αυτή να αποφασιστεί αν οι περιορισμοί στις άδειες εισόδου και/ή παραμονής στο Ηνωμένο Βασίλειο, εν' όψει του ότι ένας είχε απασχόληση, πλήρωνε κοινωνικές ασφαλίσεις, πλήρωνε φόρο εισοδήματος και το 1981/1982 ίδρυσε εταιρεία που εγγράφηκε στην Αγγλία, μπορούν να αποτελέσουν το ουσιαστικό κριτήριο για την απόφαση αν η εγκατάσταση είναι μόνιμη ή όχι.
Σε υποθέσεις Κυπρίων, οι οποίοι εργοδοτούνταν με προσωρινές συμβάσεις σε Αραβικές χώρες για ορισμένη χρονική περίοδο και η άδεια εισόδου και παραμονής σ' αυτές συνδεόταν άμεσα με τη σύμβαση απασχόλησης και την περίοδο συμβάσεως, αποφασίστηκε ότι η παραμονή δεν ήταν μόνιμη εγκατάσταση.
Στην παρούσα υπόθεση, και αν ακόμα όλα τα στοιχεία που προσκόμισε ο αιτητής γίνουν αποδεκτά, δε θεμελιώνουν την πλήρη δεκαετία μόνιμης εγκατάστασης στο εξωτερικό.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή και λήφθηκε μέσα στα όρια της διακριτικής ευχέρειας του Διευθυντή. Στην επιστολή - κοινοποίηση της απόφασης περιέχεται η αιτιολογία, που συμπληρώνεται με σαφήνεια και επάρκεια από τα στοιχεία του διοικητικού φακέλου.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται. Καμιά διαταγή για έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.