|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 2882
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΕΑΣ ΓΡΟΥΤΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΦΟΡΟΥ ΕΙΣΟΔΗΜΑΤΟΣ,
Καθ'ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 90/86)
Γενικές Αρχές Διοικητικού Δικαίου — Δικαστικός έλεγχος — Τεκμήριο νομιμότητας διοικητικής πράξεως — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, αν η απόφαση ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Με την παρούσα Αίτηση Ακυρώσεως ο αιτών προσβάλλει φορολογικές εκτιμήσεις για φόρο εισοδήματος σχετικά με το εισόδημα των ετών 1969 - 1972 (φορολογικά έτη 1970 - 1973). Με βάση την αρχή, που φαίνεται στο πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα και το γεγονός ότι το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο αιτών απέτυχε να αποδείξει τους πραγματικούς ισχυρισμούς του, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε την Αίτηση Ακυρώσεως.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του αιτούντος.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 525.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον των εκτιμήσεων φόρου εισοδήματος που έγιναν για τα χρόνια 1970-1973 για τον αιτητή.
Χρ. Κιτρομηλίδης, για τον Αιτητή.
Α. Ευαγγέλου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τον Καθ' ου η αίτηση.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή, ο αιτητής προσβάλλει την απόφαση του καθ' ου η αίτηση με την οποία έγιναν οι εκτιμήσεις για τα χρόνια 1970-1973 (για το εισόδημα των χρόνων 1969-1972) όπως φαίνεται στο Παράρτημα Α της ένστασης.
Ο αιτητής κατά τον ουσιώδη χρόνο είχε εισόδημα από την εταιρεία (Βιομηχανία Αμαξωμάτων ΒΙΑΜΑΞ) και από το σταθμό βενζίνης του. Για τις περιόδους που έληγαν στις 31.12.69 και 31.12.70 υποβλήθηκαν από τον αιτητή λογαριασμοί, στις 4.6.73. Συγχρόνως ο αιτητής δήλωσε ότι απεχώρησε από τον συνεταιρισμό στις 21.8.72 και υπέγραψε ο ίδιος με μάρτυρα του υπάλληλο του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων.
Ενόψει του γεγονότος ότι οι λογαριασμοί που υποβλήθηκαν από τον αιτητή για τα χρόνια 1969-1972 στις 4.6.73 παρουσίασαν διαφορές συγκρινόμενοι με το κεφάλαιο του συνεταιρισμού που είχε υποβληθεί στις 28.7.71 και το οποίο έδειχνε την κατάσταση του κεφαλαίου την 15.69 και 31.12.70, ακολουθώντας οδηγίες του καθ' ου η αίτηση υποβλήθηκαν νέοι λογαριασμοί για τα ίδια χρόνια στις 16.10.73. Οι λογαριασμοί αυτοί παρουσίαζαν μικρότερο κέρδος από τους λογαριασμούς που είχαν υποβληθεί.
Στις 12-10.76 ο πρώην συνέταιρος του αιτητή υπέβαλε λογαριασμούς για το εισόδημα των χρόνων 1969,1970,1971 και έγιναν εκτιμήσεις για τον αιτητή, σύμφωνα με το άρθρο 23(1) του Περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμου. Εναντίον αυτών των εκτιμήσεων ο αιτητής υπέβαλε ένσταση στις 20.10.76 (Παράρτημα Γ στην ένσταση) ισχυριζόμενος ότι οι λογαριασμοί για τον συνεταιρισμό ήταν υπό αμφισβήτηση.
Το έτος 1978 ο καθ' ου η αίτηση προέβη σε έρευνα των βιβλίων και εγγράφων του συνεταιρισμού για τα χρόνια 1969, 1972. Με βάση την έρευνα αυτή καθορίστηκε το εισόδημα του συνεταιρισμού ως ακολούθως:
(α) Οι λογαριασμοί που υποβλήθηκαν στις 16.10.73 για τα πιο πάνω έτη ήταν μοναδικά στοιχεία που είχε ο καθ' ου η αίτηση στα χέρια του για να φορολογήσει τους δύο συνεταίρους όσον αφορά κέρδη του συνεταιρισμού καθότι όταν εζητήθηκαν τα βιβλία του συνεταιρισμού για εξέταση, ισχυρίστηκαν ότι δεν ήταν διαθέσιμα, και μόνο το βιβλίο των ημερομισθίων των εργατοϋπαλλήλων εδόθη για εξέταση. Επισυνάπτεται επιστολή ΒΙΑ-ΜΑΞ ημερ. 9.7.75 ως Τεκμήριο Β.
(β) Το κέρδος που παρουσιάζετο στους λογαριασμούς εκάστου των ετών 1971 και 1972 ήταν μικρότερο εκείνου του έτους 1970 παρόλο που οι πωλήσεις στα έτη αυτά ήταν περισσότερες από εκείνες του έτους 1970. Γι' αυτό δε δικαιολογείται οιοσδήποτε ισχυρισμός ότι τα κέρδη ήσαν λιγότερα τα έτη αυτά.
Παρόλο τούτο, έγιναν δεκτοί οι λογαριασμοί με μόνη τροποποίηση στα χρεωθέντα ημερομίσθια του έτους 1971 που εξακριβώθηκε κατόπιν ερεύνης ότι είχαν χρεωθεί σαν μισθοί ποσά για τα οποία δεν παρουσιάστηκαν αποδεικτικά στοιχεία, και ο πρώτος τη τάξει εταίρος αποδέκτηκε την τροποποίηση αυτή. (Ανάλυση των ημερομισθίων επισυνάπτεται ως τεκμ.Γ.)
(γ) Το εισόδημα των ετών 1971 και 1972 δικαιολογείται και από το αποτέλεσμα της κεφαλαιουχικής εξέτασης που έγινε κατά την περίοδο 1.1.71 μέχρι 31.12.82, άλλως θα πρέπει να αυξηθούν αναλόγως οι φορολογίες του αιτητή μετά το 1972 αν υποθέσουμε ότι το κέρδος του από τον συνεταιρισμό το 1971 και 1972 ήταν λιγότερο."
Με επιστολή του ημερομηνίας 27.11.85 ο καθ' ου η αίτηση αποφάσισε σχετικά με τις ενστάσεις που είχαν υποβληθεί από τον αιτητή για τα χρόνια 1970-1973,1975, 1977-1982.
Με επιστολή του ημερομηνίας 28.1.86 ο αιτητής υπέβαλε τις ενστάσεις του και τελικά ο καθ' ου η αίτηση πληροφόρησε τον αιτητή με επιστολή του ημερομηνίας 12.2.86 (Παράρτημα 1 στην ένσταση) ότι δεν είχε τίποτε να προσθέσει στην προηγούμενη επιστολή της ημερομηνίας 27.11.85, Παράρτημα D στην ένσταση). Η αιτιολογία της απόφασης του όπως εμμείνει στον καθορισμό του εισοδήματος όπως γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή του ημερομ. 27.11.1985 φαίνεται στο Παράρτημα J1-J2.
Οι προβαλλόμενοι λόγοι για ακύρωση της υπό κρίση φορολογίας είναι οι ακόλουθοι:
1. Οι επίδικες φορολογίες επιβλήθηκαν κατόπιν πλάνης περί τα πράγματα όσον αφορά το πραγματικό εισόδημα του αιτητή κατά τα επίδικα έτη.
2. Οι επίδικες φορολογίες υποβλήθηκαν άνευ επαρκούς διερευνήσεως των σχετικών στοιχείων των αναφερομένων εις το πραγματικό εισόδημα του αιτητή κατά τα επίδικα έτη.
3. Οι επίδικες αποφάσεις ελήφθηκαν κατόπιν πλάνης περί τα πράγματα όσον αφορά τους λογαριασμούς του συνεταιρισμού ΒΙΑΜΑΞ εις τον οποίο μετείχε ο αιτητής, διά τα επίδικα έτη, και
4. Οι επίδικες αποφάσεις ελήφθηκαν κατά παράβαση του νόμου και ή καθ' υπέρβαση εξουσίας.
Το ερώτημα που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση είναι κατά πόσο η απόφαση του καθ' ου η αίτηση με την οποία έγιναν οι εκτιμήσεις για τα χρόνια 1970-1973 (για το εισόδημα των χρόνων 1969-1972) είναι ορθή και νόμιμη.
Προτού υπεισέλθω στην ουσία της υπόθεσης θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της νομιμότητας της εκδοθείσης διοικητικής πράξης. Αποτελεί βασική αρχή του Διοικητικού Δικαίου ότι μια διοικητική πράξη, τεκμαίρεται νόμιμη μέχρις αποδείξεως του αντιθέτου. Το Δικαστήριο δεν θα επέμβει για να ανατρέψει την απόφαση αν η απόφαση του καθ' ου η αίτηση είναι εύλογα. επιτρεπτή (Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 525).
Ο ισχυρισμός του αιτητή ότι οι λογαριασμοί που υποβλήθηκαν για τα έτη 1969 και 1970 ετοιμάστηκαν από το λογιστή σε συνεργασία με τον συνέταιρο του αιτητή και δεν έδειχναν την πραγματική κατάσταση του συνεταιρισμού δεν ευσταθεί διότι οι λογαριασμοί για τα εν λόγω έτη υποβλήθηκαν από τον ίδιο τον αιτητή στον καθ' ου η αίτηση στις 4.6.73 μαζί με δήλωση του αιτητή (Παράρτημα Α) και φέρουν υπογραφές του Ελεγκτή, του αιτητή και του συνεταίρου του. Οι πρόσθετες φορολογίες που υποβλήθηκαν στον αιτητή για τα χρόνια 1970 και 1971 (για τα φορολογικά χρόνια 1969 και 1970) έγιναν με βάση τους ισχυρισμούς που υποβλήθηκαν από τον ίδιο τον αιτητή προς τον Έφορο και επομένως ήταν σε γνώση του το περιεχόμενο των λογαριασμών.
Αναφορικά με την παράγραφο 4 της γραπτής αγόρευσης του δικηγόρου του αιτητή ότι οι λογαριασμοί ετοιμάστηκαν για τα χρόνια 1969, 1970, 1971 και 1972 υπό του πρώην συνεταίρου του αιτητή και οι οποίοι δεν είναι εις γνώση και ούτε έτυχαν της έγκρισης του αιτητή ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση είναι ότι στις 16.10.1973 υποβλήθηκαν προς τον Έφορο νέοι λογαριασμοί για τα χρόνια 1969 και 1970 καθώς επίσης και λογαριασμοί για τα έτη 1971 και 1972. Οι νέοι λογαριασμοί των ετών 1969,1970 παρουσίαζαν μικρότερο κέρδος από τους λογαριασμούς που υποβλήθηκαν από τον αιτητή για τα ίδια έτη στις 4.6.73 και δε θεωρήθηκαν ότι έδιναν πιστή εικόνα των αποτελεσμάτων του συνεταιρισμού και κατόπιν συμφωνίας με τον συνέταιρο του αιτητή δε λήφθηκαν υπόψη για σκοπούς φόρου εισοδήματος και οι σχετικές φορολογίες βασίστηκαν στα αποτελέσματα των λογαριασμών που υποβλήθηκαν από τον ίδιο τον αιτητή στις 4.6.73. Ο ισχυρισμός των καθ' ων η αίτηση είναι ορθός και τον αποδέχομαι.
Αναφορικά με τα φορολογικά έτη 1972/71 και 1973/72 ο αιτητής φορολογήθηκε πάνω στο κέρδος που παρουσίασαν οι λογαριασμοί που υποβλήθηκαν στις 16.10.73 για τα έτη 1971 και 1972 πλην το 1/2 των £1,044 που αντιπροσωπεύουν καθ' υπέρβαση χρεωθέντα ημερομίσθια εργατοϋπαλλήλων του συνεταιρισμού για το έτος 1971 για τους ακόλουθους λόγους.
|
"Περίοδος που καλύπτουν οι λογαριασμοί |
Βάση επί της οποίας το κέρδος του μεριδίου του συνεταιρισμού και επομένως του μεριδίου του αιτητή είχε συμφωνηθεί το 1978. |
|
1.4.69-31.12.69 |
Σύμφωνα με λογαριασμούς που υποβλήθηκαν από τον αιτητή στις 4.6.1973. |
|
|
Εισόδημα του αιτητή σύμφωνα με τους λογαριασμούς £ 2229.00 |
|
|
|
|
1.1.70-31.12.70 |
Σύμφωνα με λογαριασμούς που υποβλήθηκαν από τον αιτητή στις 4.6.1973. |
|
Εισόδημα του αιτητή σύμφωνα με λογαριασμούς £4390.00.
| |
|
1.1.71-31.12.71
|
Σύμφωνα με τους λογαριασμούς που υποβλήθηκαν από τον πρώην συνέταιρο του αιτητή στις 16.10.1973.
|
|
Υποκείμενοι σε αναπροσαρμογή υπολογιζόμενη σε £1044 αφορούσα μισθούς που δε δικαιολογήθηκαν οι οποίοι είχαν υπολογιστεί έναντι κερδών για το χρόνο εισοδήματος που έληγε στις 31.12.1972.
| |
|
Εισόδημα του αιτητή σύμφωνα με λογαριασμούς £2487.53.
| |
|
|
Μερίδιο του αιτητή από μισθούς που δε δικαιολογήθηκαν (50% Χ 1044) £522.00.
|
|
| |
|
| |
|
1.1.72-31.12.72 |
Σύμφωνα με λογαριασμούς που υποβλήθηκαν από τον πρώην συνέταιρο του αιτητή στις 16.10.1973.
|
|
Εισόδημα του αιτητή σύμφωνα με λογαριασμούς £857. |
Σχετικά με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι αυτός δε δεσμεύεται από τη συμφωνία που έγινε το 1978 όταν ο καθ' ου η αίτηση προέβη σε έρευνα των βιβλίων και εγγράφων του συνεταιρισμού για τα υπό εξέταση έτη είναι φανερό ότι η συμφωνία αυτή αφορά έτη για τα οποία ο αιτητής υπήρξε συνεταίρος και το επιπρόσθετο εισόδημα με το οποίο φορολογήθηκε ο αιτητής είναι το εισόδημα του όπως φαίνεται στους ελεγμένους λογαριασμούς πλέον το μερίδιο του που αναλογεί σε έξοδα που χρεώθηκαν στους λογαριασμούς για το έτος 1971.
Ο αιτητής με επιστολή του δικηγόρου του ημερομηνίας 20.10.76 ζήτησε να αναβληθεί η επιβολή φορολογίας στον πελάτη του μέχρι της αποπεράτωσης της αγωγής με αριθμό 1220/76 για το λόγο ότι οι λογαριασμοί τελούσαν υπό αμφισβήτηση. Ανεξάρτητα από την απόφαση του Δικαστηρίου, ο αιτητής ουδέποτε παρουσίασε οποιαδήποτε στοιχεία που να αποδεικνύουν ότι οι ελεγμένοι λογαριασμοί του συνεταιρισμού που χρησιμοποιήθηκαν ως βάση για να φορολογηθεί ο αιτητής, δεν έπρεπε να ληφθούν υπόψη και ότι ο αιτητής έπρεπε να φορολογηθεί σε οποιοδήποτε άλλο συγκεκριμένο ποσό.
Αναφορικά με τις παραγράφους 8, 9 και 10 της γραπτής αγόρευσης του αιτητή έχω να παρατηρήσω τα εξής: ο ισχυρισμός που υπέβαλε ο δικηγόρος του αιτητή για διαφορά στο αρχικό κεφάλαιο δεν ευσταθεί γιατί σαν αρχικό κεφάλαιο λήφθηκε υπόψη ποσό £1,000 (Παράρτημα J1 (Α)) της ένστασης. Όσον αφορά τον ισχυρισμό για το επιπρόσθετο κεφάλαιο £1,500 αυτό δικαιολογείται στο Παράρτημα J1 (Β) της ένστασης. Αναφορικά με τον ισχυρισμό του αιτητή ότι ελάμβανε εβδομαδιαίο μισθό από £15 ο οποίος αυξήθηκε σε £20 εβδομαδιαίως λίγο προ της αναχωρήσεως του αυτός συγκρούεται με τη δήλωση του προς το Διευθυντή με ημερομηνία 4.6.73 όπου ισχυρίστηκε ότι ελάμβανε σα μισθό από το 1971 μέχρι τον Αύγουστο του 1972 £25 την εβδομάδα (Παράρτημα Α). Περαιτέρω ο "μισθός" ο οποίος λαμβάνει ένα μέλος συνεταιρισμού δεν είναι καθοριστικός για το εισόδημα του από συνεταιρισμό για το λόγο ότι εκτός από μισθό, εισόδημα συνεταίρων υπάρχει υπό μορφή τόκων, κεφαλαίων και μερίδιον κερδών.
Επίσης, οι λογαριασμοί για το έτος 1970 που υποβλήθηκαν από τον ίδιο τον αιτητή στις 4.6.73 καθώς και οι λογαριασμοί που υποβλήθηκαν στις 16.10.73 για το ίδιο έτος, παρουσίαζαν αποσύρσεις του αιτητή συνολικού ποσού £1,882.460 μιλς δηλαδή περίπου £36 εβδομαδιαίως και όχι £ 15 που αναφέρεται στην παράγραφο 19 της γραπτής αγόρευσης του αιτητή.
Αναφορικά με το κεφάλαιο το οποίο συνεισέφερε ο αιτητής στον συνεταιρισμό λήφθηκαν υπόψη στοιχεία που δόθηκαν τόσο από τον αιτητή όσο και από τον Ελεγκτή του.
Σχετικά με τη φορολογία για το έτος 1973 για την οποία γίνεται αναφορά στην παράγραφο 15 αυτή βασίστηκε στο εισόδημα του φορολογουμένου για το έτος 1972 που προέκυψε από τον συνεταιρισμό ΒΙΑΜΑΞ καθώς επίσης και στο εισόδημα του από πρατήριο βενζίνης που λειτουργούσε όπως αυτό υπολογίστηκε με βάση κατάσταση κεφαλαίου.
Για τους πιο πάνω λόγους είμαι ικανοποιημένος ότι ο αιτητής απέτυχε να αποδείξει τους λόγους πάνω στους οποίους βάσισε την προσφυγή του και είμαι ικανοποιημένος ότι υπό κρίση απόφαση ήταν λογικά εφικτή. Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα. Τα έξοδα να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.