|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 2191
29 Σεπτεμβρίου. 1989
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΜΑΚΡΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 635/86)
Τελωνιακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως — Μηχανοκίνητα οχήματα — Αδασμολόγητη εισαγωγή υπό αναπήρων — Φλωρίδης ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 138 δεσμεύει πρωτόδικο Δικαστή.
Τα γεγονότα στην υπόθεση αυτήν είναι παρόμοια με εκείνα στην πιο πάνω υπόθεση, όπου η ολομέλεια του Δικαστηρίου ακύρωσε την επίδικη άρνηση αδασμολόγητης εισαγωγής μηχανοκίνητου οχήματος για αναπήρους. Έτσι, το Δικαστήριο εδώ δεσμεύεται να ακυρώσει την επίδικη απόφαση, γιατί λήφθηκε "ύστερα από ελλειπή έρευνα επί του θέματος κατά παράβαση ουσιώδους τύπου και κατά παράβαση εξουσίας".
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Ουδεμία, διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις.
Φλωρίδης. v. Δημοκρατίας (1989) 3 A.A.Δ. 138
Makrides v. Republic (1985) 3 C.L.R. 1393,
Αναστασίου ν. Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 1300,
Τοουλής ν. Δημοκρατίας (1985) 3 A.A.Δ. 2478.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων με την οποία απέρριψαν το αίτημα του αιτητή για απαλλαγή από τους πληρωτέους εισαγωγικούς δασμούς πάνω σε αναπηρικό αυτοκίνητο.
Π. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Παπαδοπούλου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή του αυτή ο αιτητής ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:-
"Διακήρυξη και/ή απόφαση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ' ων η αίτηση ημερομηνίας 25 Αυγούστου 1986 που κοινοποιήθηκε στον αιτητή την ίδια ημέρα είναι άκυρη και/ή παράνομη και ή εστερημένη οποιασδήποτε νομικής ισχύος."
Στις 17 Φεβρουαρίου 1986 ο αιτητής υπέβαλε αίτηση στο Διευθυντή Τελωνείων (που θα αναφέρεται πιο κάτω σαν ο Διευθυντής) για απαλλαγή από τους εισαγωγικούς δασμούς και φόρους καταναλώσεως για αναπηρικό όχημα (Παράρτημα 1). Ο αιτητής παραπέμφθηκε στο Ιατροσυμβούλιο για εξέταση σύμφωνα με το εδάφιο 09 του Κώδικα Απαλλαγής 01 του Τέταρτου Πίνακα του περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου 1978. Το Ιατροσυμβούλιο αφού εξέτασε τον αιτητή διαβίβασε το πόρισμά του στο Διευθυντή Τελωνείων με επιστολή του ημερομηνίας 28 Μαρτίου 1986 (Παράρτημα 2) στο οποίο αναφέρονται τα πιο κάτω:
"Αναφορικά με την αίτηση του κυρίου Χαράλαμπου Μακρίδη ημερομηνίας 1/3/86 για εισαγωγή αναπηρικού οχήματος άνευ δασμού, το Ιατροσυμβούλιο απαρτιζόμενο εκ των κ.κ. Γ. Σαββίδη, Ανώτερου Ειδικού Ορθοπεδικού Χειρουργού, Α. Παπαναστασίου, Ανώτερου Ειδικού Χειρουργού και Π. Ηλιάδη, Πρώτου Ιατρικού Λειτουργού Λευκωσίας, εξέτασε τον πιο πάνω αιτητή και εκφράζει τις απόψεις του ως ακολούθως:
Λόγω Οστεομυελίτιδας σε ηλικία 14 ετών παρουσιάζει Αγκύλωση της δεξιάς κατ' ισχίον αρθρώσεως και κατά καιρούς αναζωπυρώσεις Οστεομυελίτιδας με δημιουργία αποστημάτων κατά τον δεξιό μηρό.
Η δεξιά κατ' ισχίον άρθρωση είναι τελείως αγκυλωμένη σε θέση ελαφράς κάμψης. Η δεξιά κατά γόνυ άρθρωση περιορισμένη, κινητικότητα κατά 10%.
Επίσης παρουσιάζει ατροφία του δεξιού μηρού, αδυναμία και βράχυνση του δεξιού σκέλους κατά 3 εκ. Λόγω της αγκυλώσεως της κατ' ισχίον αρθρώσεως υφίσταται κόπωση και κατά συνέπεια παραπονείται για πόνο.
Το αριστερό κάτω άκρο και αμφότερα τα άνω άκρα κατά φύση."
Στη συνέχεια ο Ανώτερος Τεχνικός Επιθεωρητής του Γραφείου Εξετάσεων Οδηγών εξέτασε τον αιτητή και διαβίβασε τις απόψεις του προς το Διευθυντή Τμήματος Τελωνείων με επιστολή του ημερομηνίας 27 Μαΐου 1986 (Παράρτημα 3) στο οποίο αναφέρονται τα πιο κάτω:
"Αναφέρομαι στην επιστολή σας ημερ. 23.4.86 και σας πληροφορώ ότι με βάση την έκθεση του ιατρικού συμβουλίου ημερ. 28.3.86 εξέτασα τον κ. Χαράλαμπο Μακρίδη, και διεπίστωσα ότι είναι σε θέση να κατέχει άδεια οδηγού και η σωματική του κατάσταση του επιτρέπει να οδηγά όχημα χωρίς κανένα περιορισμό.
2. Ο κ. Μακρίδης εξετάστηκε στις 3.4.1984 με το ίδιο αποτέλεσμα.
3. Ο κ. Μαρκίδης είναι κάτοχος αδείας οδηγού υπ' αρ. 219312 και ταυτότητος υπ' αρ. 559503."
Στις 25 Αυγούστου 1986 ο Διευθυντής απέστειλε σ' αυτόν απορριπτική απάντηση (Παράρτημα 4) που λέγει:
"Αναφέρομαι στην αίτησή σας με ημερομηνία 17.2.86 για απαλλαγή από τους πληρωτέους εισαγωγικούς δασμούς πάνω σ' αναπηρικό αυτοκίνητο και σας πληροφορώ ότι με βάση την έκθεση του αρμόδιου Ιατρικού Συμβουλίου η σωματική σας κατάσταση δεν δικαιολογεί τη χρήση ειδικά διασκευασμένου αυτοκινήτου κατάλληλου για ανάπηρα πρόσωπα."
Εναντίον της απόφασης αυτής στρέφεται η παρούσα προσφυγή.
Επειδή τα πιο πάνω ουσιώδη κείμενα που εκφράζουν τη διαδικασία και τον τρόπο που λήφθηκε η επίδικη απόφαση στην υπόθεση αυτή είναι σχεδόν ταυτόσημα με εκείνα που αναφέρονται στην Ανδρέας Φλωρίδης ν. Της Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 138 αισθάνομαι, παρά την προσέγγισή μου στην υπόθεση Φλωρίδη πρωτόδικα και σε άλλες υποθέσεις Markides ν. The Republic (1985) 3 C.L.R. 1393, (βλέπε Αναστασίου ν. Της Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 1300 και την προσέγγιση ταυ Δικαστή Σαββίδη, στην υπόθεση Τοουλής ν. Της Δημοκρατίας (1985) 3 Α.Α.Δ. 2478, δεσμευμένος από το δικαστικό προηγούμενο που καθορίστηκε στην υπόθεση εκείνη: και καταλήγω στα συμπέρασμα, όπως ήταν και το συμπέρασμα της Ολομέλειας ότι η επίδικη απόφαση πρέπει να ακυρωθεί γιατί λήφθηκε "ύστερα από ελλειπή έρευνα επί του θέματος κατά παράβαση ουσιώδους τύπου και κατά παράβαση εξουσίας"
Η προσφυγή επομένως επιτυγχάνει και ακυρώνεται η επίδικη απόφαση και η υπόθεση παραπέμπεται στο αρμόδιο κατά νόμο, διοικητικό όργανο για επανεξέταση.
Υπό τας περιστάσεις δε γίνεται οποιαδήποτε διαταγή ως; προς τα έξοδα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.