|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1989) 3 ΑΑΔ 1672
18 Ιουλίου, 1989
[ΠΙΚΗΣ,Δ./στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΝΔΡΟΥΛΑ ΠΟΛΙΤΟΥ - ΧΑΡΑΛΑΜΠΙΔΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΕΜΕΣΟΥ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 405/87)
Πρατήρια πετρελαιοειδών — Άδεια ανεγέρσεως — Ο Περί Ρυθμίσεως Πρατηρίων Νόμος 1968 (Ν. 94/68), όπως έχει τροποποιηθεί (Ν. 7/72 και 55/76) — Γειτνίαση προς συμβολή 2 κυρίων οδών — Παράπονο ότι δεν ελήφθη υπόψη το πολεοδομικό σχέδιο, που δεν είχε ακόμα δημοσιευθή, και σύμφωνα με το οποίο η μία οδός θα έπαυε να ήτο κυρία οδός — Το σχέδιο δεν ίσχυε κατά τον χρόνο λήψεως της απόφασης — Συνεπώς δεν μπορούσε να ληφθή υπόψη.
Γενικές Αρχές Διοικητικού Δικαίου — Διοικητική πράξη — Κύρος — Το πραγματικό και νομικό καθεστώς, που διέπει την λήψη της αποφάσεως — Αυτό που ισχύει κατά τη λήψη της.
Ο Κανονισμός 6(1)(γ) των κανονισμών, που εθεσπίσθησαν βάσει της πιο πάνω νομοθεσίας προβλέπει ότι δεν δίδεται άδεια ανεγέρσεως σταθμού πωλήσεως πετρελαιοειδών, όταν το τεμάχιο γης απέχει ολιγότερο από 200 πόδια από την συμβολή δύο οδών βραδείας κυκλοφορίας, "αίτινες είναι αμφότεροι κύριαι".
Το κύριο παράπονο των Αιτούντων, των οποίων η Αίτηση για Άδεια ανεγέρσεως σταθμού είχεν απορριφθή με την επίδικη απόφαση, ως και η επί του θέματος εισήγηση των, αλλά και η θέση τον Ανωτάτου Δικαστηρίου φαίνονται στα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Plantations v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2745,
Simιrli v. Municipality of Paphos (1986) 3 C.L.R. 729,
Sarkis v. Improvement Board of Paralimni (1986) 3 C.L.R. 2457.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης του Δήμου Λεμεσού να παραχωρήσει άδεια ανέγερσης πρατηρίου πετρελαιοειδών σε ακίνητο που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Νίκου Παττίχη και εφάπτεται της τελευταίας.
Ρ. Μιχαηλίδης, για τον Αιτητή.
Γ. Ποταμίτης και Αιμ. Θεοδούλου, για τους Καθ'ων η αίτηση.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Το επίδικο θέμα είναι η εγκυρότητα της απόφασης του Δήμου Λεμεσού που λήφθηκε στις 11/12/86 με την οποία απορρίφθηκε η αίτηση των αιτητών για παραχώρηση άδειας ανέγερσης πρατηρίου πετρελαιοειδών σε ακίνητο που βρίσκεται σε μικρή απόσταση από τη συμβολή των οδών Αγίας Σοφίας και Νίκου Παττίχη και εφάπτεται της τελευταίας. Προτού καταλήξει στην απόφαση του ο Δήμος πήρε τις απόψεις:-
(α) Του Τμήματος Πολοεδομίας
(β) Του Τμήματος Δημοσίων Έργων, και
(γ) των τοπικών αστικών Αρχών.
Η υποχρέωση αυτή επιβάλλεται από τη νομοθεσία που διέπει την παροχή άδειας για ανέγερση πρατηρίων πετρελαιοειδών, και καθορίζει το πλαίσιο των εξουσιών της αρμόδιας Αρχής, δηλαδή τον Περί Ρυθμίσεως Πρατηρίων Νόμο, 1968 (Ν.94/68 - τροποποιήθηκε από .το Ν.7/72 και το Ν.55/76), και τους Κανονισμούς που εκδόθηκαν βάσει των προνοιών του (Κ.Δ.Π. 83/72 - Παράρτημα Τρίτο, σ.225).
Το Τμήμα Πολεοδομίας τάχθηκε υπέρ της απόρριψης της αίτησης για το λόγο ότι το οικόπεδο βρίσκεται κοντά στη συμβολή των οδών Αγίας" Σοφίας και Νίκου Παττίχη που στην ουσία είναι και οι δυο κύριοι δρόμοι. Για τους ίδιους λόγους και οι αστυνομικές Αρχές εξέφρασαν την άποψη ότι αντενδείκνυται η έκδοση της άδειας, ενώ το Τμήμα Δημοσίων Έργων άφησε το θέμα να αποφασιστεί από το Δήμο εν όψει και της ύπαρξης πολεοδομικού σχεδίου.
Το Δημοτικό Συμβούλιο υιοθέτησε κατά πλειοψηφία τις εισηγήσεις της Πολεοδομίας και των αστυνομικών Αρχών και για λόγους αρχής, όπως αναφέρεται, απέρριψε την αίτηση. Οι λόγοι αρχής στους οποίους αναφέρονται πηγάζουν από τις σχετικές διατάξεις της Νομοθεσίας και των Κανονισμών σε συνάρτηση με τη γειτνίαση του κτήματος με τη συμβολή των δύο οδών.
Ο Περί Ρυθμίσεως Πρατηρίων Πετρελαιοειδών Νόμος αφήνει την παραχώρηση άδειας για την ανέγερση πρατηρίου στην αρμόδια Αρχή εφόσον ικανοποιούνται οι προϋποθέσεις που τίθενται από το Νόμο και τους Κανονισμούς (βλέπε, μεταξύ άλλων, άρθρα 4 και 5 του Νόμου, όπως τροποποιήθηκε από το Νόμο 7/72).
Ο Κ.6(1)(γ) απαγορεύει, μεταξύ άλλων, την παραχώρηση άδειας για την ανέγερση πρατηρίου πετρελαιοειδών όταν η απόσταση που χωρίζει το τεμάχιο είναι μικρότερη από 200 π. "αφ'οιασδήποτε συμβολής δύο οδών βραδείας κυκλοφορίας αίτινες είναι αμφότεροι κύριοι οδοί, 200 πόδια.."
Δεν έχει προσαχθεί μαρτυρία, η οποία να θέτει σε αμφιβολία' ή να δημιουργεί ερωτηματικά ως προς τις διαπιστώσεις του Τμήματος Πολεοδομίας και της Αστυνομικής Διεύθυνσης Λεμεσού, ότι με βάση τα υφιστάμενα δεδομένα των δύο οδών και ιδιαίτερα τον όγκο της κυκλοφορίας, οι δύο δρόμοι είναι ίσης σημασίας και αποτελούν κεντρικές κυκλοφοριακές αρτηρίες.
Ο κύριος λόγος για τον οποίον ζητείται η ακύρωση της επίδικης απόφασης συνίσταται στην παραγνώριση από την αρμόδια Αρχή του ρυθμιστικού σχεδίου της πόλης της Λεμεσού το οποίο καταρτίστηκε από το Δήμο Λεμεσού σε συνεργασία με το Τμήμα Πολεοδομίας. Βάσει του σχεδίου αυτού η οδός Νίκου Παττίχη προορίζεται - και έτσι χαρακτηρίζεται - ως κύριος δρόμος σε αντίθεση με την οδό Αγίας Σοφίας, η οποία προβλέπεται ως οδός δευτερεύουσας σημασίας.
Παρά το γεγονός, ότι το πολεοδομικό σχέδιο Λεμεσού δεν έχει εγκριθεί (όπως προνοείται στο άρθρο 18 του Νόμου περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας - Ν. 90/72) και δεν έχει τεθεί σε εφαρμογή, οι αιτητές εισηγήθηκαν ότι έπρεπε να είχε ληφθεί υπόψη από το Δήμο ως καθοδηγητικό στοιχείο στη λήψη της επίδικης απόφασης.
Η εισήγηση παραγνωρίζει ότι ο νόμος και το πραγματικό καθεστώς που λαμβάνονται υπόψη είναι εκείνα τα οποία ισχύουν κατά το χρόνο που λαμβάνεται η απόφαση. Πριν τη δημοσίευση του το πολεοδομικό σχέδιο άφηνε το νομικό καθεστώς ανεπηρέαστο. (Βλέπε, μεταξύ των άλλων Paphos Plantations v. Republic (1985) 3 C.L.R. 2745, Simirli v. The Municipality of Paphos (1986) 3 C.L.R. 729, Sarkis v. Improvement Board of Paralimni (1986) 3 C.L.R. 2457). Ο Δήμος σωστά ενήργησε και δεν επεξέτεινε την έρευνα του στις πιθανές μελλοντικές επιπτώσεις του πολεοδομικού σχεδίου, δεδομένου ότι την ώρα εκείνη βρισκόταν σε προπαρασκευαστικό στάδιο.
Ο άλλος λόγος για τον οποίο επιδιώκεται η ακύρωση είναι η ανεπάρκεια της έρευνας του Δήμου Λεμεσού. Ούτε αυτή η εισήγηση δεν μπορεί να ευσταθήσει εν όψει των πρακτικών της συνεδρίας του Δήμου και της εμφανούς γειτνίασης του κτήματος με τη συμβολή των δυο οδών.
Καταλήγω ότι η αίτηση πρέπει να απορριφθεί.
Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται στο σύνολο της βάσει των διατάξεων του άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.