|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
(1989) 3 ΑΑΔ 1418
10 Ιουνίου, 1989
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΝΙΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΜΗΛΙΩΤΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ ΤΟΥ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ (ΑΡ. 1),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 496/88)
Κρατικά Λαχεία — Οι Περί Κρατικών Λαχείων Κανονισμοί, 1956, όπως έχουν τροποποιηθή — Αυτόματα λαχεία — Άρνηση ανταλλαγής προ-πωληθέντων σε πράκτορα λαχείων αυτομάτων λαχείων μετά τη λήξη της περιόδου εξαργυρώσεώς των — Άρνηση εξαργυρώσεως λαχείων, που τυχόν εκέρδισαν, μετά την λήξη περιόδου εξαργυρώσεως των— Οι επίδικες αρνήσεις νόμιμα ελήφθησαν — Τα άρθρα 8 και 179 του Συντάγματος, που επεκαλέσθη ο Αιτών, ουδεμίαν σχέση μπορούν να έχουν με την υπόθεση.
Συνταγματικό Δίκαιο — Αρχή Ισότητας — Σύνταγμα — Άρθρο 28 — Κρατικά Λαχεία — Οι Περί Κρατικών Λαχείων Κανονισμοί, 1956, όπως έχουν τροποποιηθή — Αυτόματα λαχεία — Άρνηση ανταλλαγής προπωληθέντων σε πράκτορα λαχείων αυτομάτων λαχείων μετά την λήξη της περιόδου εξαργυρώσεως των — Άρνηση εξαργυρώσεως λαχείων, που τυχόν εκέρδισαν, μετά την λήξη περιόδου εξαργυρώσεως των — Παράπονο ότι διαφορετική ήταν η μεταχείριση, που έτυχε η Παγκύπρια Ομοσπονδία Αποκαταστάσεως Αναπήρων και η Παγκύπρια Οργάνωση Βιοτεχνών Επαγγελματιών Καταστηματαρχών — Αποδείχθη ότι επρόκειτο για άλλου είδους λαχεία και ότι η επιστροφή είχε γίνει πριν από την κλήρωση.
Τα ουσιώδη γεγονότα στην υπόθεση αυτήν προκύπτουν αδρομερώς από το πρώτο πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού διεπίστωσε ότι η επίδικη άρνηση ανταλλαγής και εξαργυρώσεως λαχείων μετά την λήξη της προθεσμίας, που προβλέπουν οι Κανονισμοί, η νομιμότητα των οποίων κρίθηκε με προηγούμενες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου, ήταν νόμιμη και αφού έκρινε ότι το παράπονο για δυσμενή μεταχείριση δεν έχει θεμε-λιωθή, απέρριψε την Αίτηση Ακυρώσεως.
Η Αίτηση Ακυρώσεως απορρίπτεται. Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (1983) 3 Α.Α.Δ. 80,
Μηλιώτη ν. Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 822.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης του Υπουργού Οικονομικών να ανταλλάξει μια δέσμη 500 αυτομάτων λαχείων με άλλα αυτόματα λαχεία νεώτερης έκδοσης ή να εξαργυρώσει τα τυχερά λαχεία που η δέσμη θα περιλαμβάνει.
Ο αιτητής παρουσιάσθη αυτοπροσώπως.
Στ. Θεοδούλου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ'ων η αίτηση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Ο αιτητής με την προσφυγή αυτή ζητά από το Δικαστήριο την πιο κάτω θεραπεία:
"Πλήρη συμμόρφωση προς τις διατάξεις των άρθρων 179, 28, και 8 του Συντάγματος διά να καταστή δυνατή η ανταλλαγή μιας δεσμίδας εκ 500 λαχείων κρατικών τύπου αυτόματα, περιουσίας του αιτητή με αριθμούς 101-0210.001 μέχρι 500, συνολικής αξίας 175 λιρών των οποίων ο αιτητής κατέβαλε την αξίαν προς τον καθ΄ου η αίτηση κατά ή περί την 15 Ιουνίου 1987, πλην τα ως άνω λαχεία ατυχώς απωλέσθησαν υπό του αιτητή η δε αξία των, καθώς και οιαδήποτε τυχόν κέρδη τα οποία ενδέχεται να ευρίσκονται εντός αυτών, περιήλθαν εις την κατοχήν και απόλυτον κυριότητα του καθ' ου η αίτηση, όστις αρνείται να τα ανταλλάξη με άλλα ίσης αξίας, αλλ' ούτε και αποδέχεται συμβιβαστικήν πρόταση του αιτητή όπως καταβάλη προς αυτόν τα τυχόν κέρδη".
Ο αιτητής είναι πράκτορας του Κρατικού Λαχείου. Στις 15 Ιουνίου, 1987, προσήλθε στο Κρατικό Λαχείο και αγόρασε 2,000 αυτόματα λαχεία (4 δεσμίδες των 500 λαχείων) με αριθμούς, 101-0207-001 μέχρι 500, 101-0208-001 μέχρι 500, 101-0209-001 μέχρι 500, και 101-0210-001 μέχρι 500. Τα αυτόματα αυτά λαχεία δεν έχουν ημερομηνία λήξεως όπως αναγράφεται στο πίσω μέρος κάθε λαχείου αλλά εξαργυρώνονται σε μια περίοδο που ορίζεται από το Διευθυντή Λαχείων.
Οι σειρές αυτές του αυτομάτου λαχείου ευρίσκοντο σε κυκλοφορία στην αγορά από την 1 Ιουνίου 1987 μέχρι την 28η Δεκεμβρίου. 1987. Το Κρατικό Λαχείο με γνωστοποίηση με Αρ. ' 3699 που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 4 Δεκεμβρίου 1978 (Παράρτημα Α), καλούσε τους κατόχους των τυχερών αυτόματων/λαχείων να τα παρουσιάσουν για εξαργύρωση μέχρι τις 28 Δεκεμβρίου 1987. ' Η γνωστοποίηση αυτή αφορούσε τα παιγνίδια 99,100 και 101 του αυτόματου λαχείου.
Επιπρόσθετα το Κρατικό Λαχείο εξέδωσε Εγκύκλιο προς όλους τους πράκτορες και λαχειοπώλες με την οποία έδιδε τελευταία ειδοποίηση για την εξαργύρωση των αυτομάτων λαχείων του παιγνιδιού 99, 100, και 101, που είχαν σαν διακριτικό το "σήμα της Δημοκρατίας", ορίζοντας σαν τελευταία προθεσμία για εξαργύρωση τις 28 Δεκεμβρίου 1987, (Παράρτημα Β). Ένα αντίγραφο της πιο πάνω τελευταίας ειδοποίησης εδόθη σε κάθε πράκτορα του Κρατικού Λαχείου. Δύο δε αντίγραφα της ιδίας ειδοποίησης, αναρτήθηκαν στην πινακίδα του Κρατικού λαχείου για περίοδο τουλάχιστον ενός μηνός πριν την ημερομηνία της ακύρωσης.
Στις 31 Δεκεμβρίου 1987, με το διορθωτικό ένταλμα υπ' αρ. 971, το Κρατικό λαχείο μετέφερε στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας όλα τα αζήτητα κέρδη των παγνιδιών 99,100 και 101 (Παράρτημα Γ, Δ).
Στις 18 Απριλίου 1988, ο αιτητής πήγε στα Γραφεία του Κρατικού Λαχείου με τη δέσμη αυτόματου λαχείου υπ' αρ. 101-0210-001 μέχρι 500 και εζήτησε να τα ανταλλάξει με άλλα αυτόματα λαχεία νεώτερης έκδοσης ή να εξαργυρώσει τα τυχερά λαχεία που η δέσμη θα περιλάμβανε. Ο Προϊστάμενος του Κρατικού Λαχείου αρνήθηκε να δεχθεί τις απαιτήσεις του αιτητή διότι κατά την άποψή του δεν είχε το δικαίωμα να ανταλλάξει την παλιά δεσμίδα ή να εξαργυρώσει τυχόν τυχερά λαχεία όταν τόσον οι εισπράξεις από την πώληση των σειρών 99,100 και 101 όσον και τα αζήτητα βραβεία δημοσιεύθηκαν και μεταφέρθηκαν στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας. Και τούτο, διότι δεν υπήρχαν διαθέσιμα κονδύλια από την 1η Ιανουαρίου 1988 και δεν επέτρεπαν κάτι τέτοιο οι Περί Κρατικών Λαχείων Κανονισμοί του 1956, όπως τροποποιήθηκαν.
Για να ολοκληρωθεί η εικόνα αξίζει να σημειωθεί εδώ ότι στο πίσω μέρος των αυτομάτων αυτών λαχείων και τούτο πρέπει να θεωρηθεί ως βασικός όρος των λαχείων του τύπου αυτού, αναγράφεται ότι "Οι λαχνοί που κερδίζουν δεν δημοσιεύονται. Εξαργυρώνονται σε πρόσωπα που παρουσιάζουν τους λαχνούς που κερδίζουν, μέσα σε μια περίοδο που ορίζεται από το Διευθυντή Λαχείων..."
Είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι τα κρατικά λαχεία πάντοτε προπωλούνται στους πράκτορες σύμφωνα με τον Κανονισμό 12(3) που προβλέπει για την προπληρωμή του τιμήματος του λαχείου από τον πράκτορα. Επομένως επιστροφή ή ανταλλαγή λαχείων δεν γίνεται δεκτή ούτε και εάν όπως προβλέπει ο Κανονισμός 10 δεν εξαργυρωθεί τυχερό λαχείο με τον τρόπο και μέσα στη χρονική περίοδο που καθορίζεται από τον Κανονισμό 9 και αν ο αριθμός του λαχείου που κέρδισε έχει δεόντως δημοσιευτεί, όπως προβλέπεται στον Κανονισμό 8, τα έσοδα του λαχείου θα κατάσχονται από τη Δημοκρατία μετά την εκπνοή της περιόδου αυτής και θα μεταφέρονται στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας για σκοπούς αναπτύξεως.
Επίσης ο Κανονισμός 9(β) προβλέπει ότι "η πληρωμή απαιτείται εντός εξ μηνών από της ημέρας της κληρώσεως κατά την οποίαν ο λαχνός αναφορικώς προς τον οποίον η απαίτησις προβάλλεται εκηρύχθη ως κερδίζων λαχνός ή εντός τοιούτου βραχυτέρου χρονικού διαστήματος οίον ο Διευθυντής Λαχείων, λαμβανομένων υπ' όψιν των περιστάσεων, ήθελεν ορίσει, εν σχέσει προς οιουσδήποτε κερδίζοντας αριθμούς, διά γνωστοποιήσεως εν τη επισήμω εφημερίδι της Δημοκρατίας".
Οι Κανονισμοί αυτοί και ο Νόμος έχουν εξετασθεί σε σειρά υποθέσεων από την Ολομέλεια στην υπόθεση Άννη Ιωάννου ν. Της Δημοκρατίας (1983) 3 Α.Α.Δ. 80 στην οποία βρέθηκε ότι οι Κανονισμοί 9 και 10 ήσαν εντός της νομικής εξουσιοδοτήσεως (intra vires) του Περί Λαχείων Νόμου Κεφ. 74, και από μονομελές δικαστήριο στην υπόθεση Νίκου Κυριάκου Μηλιώτη ν. Της Δημοκρατίας (1988) 3 Α.Α.Δ. 822, στην οποία βρέθηκε ότι η άρνηση του αρμοδίου οργάνου να πληρώσει το κέρδος λαχείου έξω από την καθορισθείσα περίοδο γίνεται με βάση την εξουσιοδότηση που δίδεται από το Νόμο και τους Κανονισμούς και σαν τέτοια είναι εκτός των κανόνων ελέγχου από το Διοικητικό Δικαστήριο εφόσον δεν υπάρχει πλάνη περί το Νόμο ή τα πράγματα ή κατάχρηση ή υπέρβαση εξουσίας.
Στην προκειμένη περίπτωση ο αιτητής ισχυρίζεται, ότι με την άρνησή του ο Διευθυντής Λαχείων προέβηκε σε δυσμενή διάκριση εναντίον του, διότι δέχθηκε επιστροφές λαχείων από την Παγκύπρια Οργάνωση Αναπήρων.
Για εξακρίβωση των πραγματικών γεγονότων ζητήθηκε να παρουσιαστούν οιαδήποτε σχετικά στοιχεία από τους καθ'ων η αίτηση και πράγματι καταχωρήθηκε ένορκη δήλωση στην οποία ο προϊστάμενος του Κρατικού Λαχείου και εξουσιοδοτημένος από το Διευθυντή του δήλωσε ότι "Απ' όσα προκύπτουν από τους φακέλους και τα αρχεία της υπηρεσίας μου επιστροφές λαχείων που δεν πωλήθηκαν, έγιναν μόνο για τα εβδομαδιαία λαχεία πέντε κληρώσεων του 1988 και μόνο από την Παγκύπρια Ομοσπονδία Αποκατάστασης Αναπήρων (Π.Ο.Α.Α.) και την Παγκύπρια Οργάνωση Βιοτεχνών Επαγγελματικών Καταστηματαρχών (Π.Ο.Β.Ε.Κ.). Οι επιστροφές εγίνοντο πάντοτε πριν από την ημερομηνία και ώρα της αντίστοιχης κλήρωση;"
Είναι φανερόν, ότι πρόκειται περί άλλου τύπου λαχείων και περί επιστροφής από Οργάνωση προ της ημερομηνίας της κληρώσεως και όπως φαίνεται διατέθηκαν αμέσως σε άλλους. Υπάρχουν λοιπόν πολλά στοιχεία που διαφοροποιούν τις περιπτώσεις εκείνες με την υπό εξέταση υπόθεση.
Ως εκ τούτου έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η άρνηση των καθ'ων η αίτηση να δεχτούν επιστροφή των λαχείων του αιτητή μετά την ορισθείσα ημερομηνία και η άρνηση τους να εξαργυρώσουν τα λαχεία που υπήρχαν μέσα στις δέσμες αυτές, τα οποία θα μπορούσε να βρεθούν ότι κέρδισαν, έγινε σύμφωνα με το Νόμο και τους Κανονισμούς που διέπουν τα κρατικά λαχεία και ότι καμιά δυσμενής διάκριση υπήρξε και επομένως καμιά παράβαση του Άρθρου 28 του Συντάγματος, διότι τίθεται θέμα ίσων μέτρων όταν οι περιπτώσεις είναι όμοιες.
Επίσης μια και ο αιτητής επικαλείται, τελείως άσκοπα κατά την κρίση μου, τα Άρθρα 8 και 179 του Συντάγματος, αξίζει να λεχθούν συνοπτικά τα πιο κάτω. Το Άρθρο 8 προβλέπει ότι "Ουδείς υποβάλλεται εις βασανιστήρια ή εις απάνθρωπον ή ταπεινωτικήν τιμωρίαν ή μεταχείρισιν", δεν βλέπω ποια σχέση έχει το άρθρο αυτό με την υπό εξέταση υπόθεση όπως επίσης και το Άρθρο 179 που προβλέπει ότι "Ουδείς νόμος ή απόφασις της Βουλής των Αντιπροσώπων ή εκατέρας Κοινοτικής Συνελεύσεως ως και ουδεμία πράξις ή απόφασις οιουδήποτε οργάνου, αρχής ή προσώπου εν τη Δημοκρατία ασκούντος εκτελεστικήν εξουσίαν ή οιονδήποτε διοικητικόν λειτούργημα δύναται να είναι καθ' οιονδήποτε τρόπον αντίθετος ή ασύμφωνος προς οιανδήποτε των διατάξεων του Συντάγματος".
Ως εκ τούτου η προσφυγή απορρίπτεται. Με πολλή δυσκολία δεν δίδω διαταγή ως προς τα έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.