|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
CHRYSTALLA YIALLOUROU ν. REPUBLIC (MINISTER OF INTERIOR AND ANOTHER) (1976) 3 CLR 214
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
(1989) 3 ΑΑΔ 949
22 Απριλίου, 1989
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΥΠΡΑΞΙΑ ΠΕΤΡΩΝΔΑ,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΩΝ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 452/88).
Πράξεις ή αποφάσεις εν τη εννοία του άρθρου 146.1 του Συντάγματος — Μετακίνηση δημοσίου υπαλλήλου — Κατά κανόνα αποτελεί εσωτερικό διοικητικό μέτρο — Προσωρινή μετακίνηση ενόψει πειθαρχικής έρευνας εναντίον του υπαλλήλου (αντί θέσεως τον σε διαθεσιμότητα) — Υπό τις περιστάσεις αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη — Παράλειψη επαναφοράς τον υπαλλήλου στην πρότερα θέση τον, παρά το γεγονός ότι η πειθαρχική έρευνα τελείωσε χωρίς να διατυπωθεί οποιαδήποτε κατηγορία εναντίον τον — Ακύρωση της παραλείψεως.
Τα βασικά γεγονότα της υποθέσεως αυτής, καθώς και τα νομικά ζητήματα, που απασχόλησαν το Δικαστήριο, φαίνονται στο πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα.
Η επίδικη παράλειψη ακυρώνεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Nissiotou (1985) 3 C.L.R. 1335,
Yiallourou v. Republic (1976) 3 C.L.R. 214,
Karapatakis v. Republic (1976) 3 C.L.R. 88.
Προσφυγή.
Προσφυγή για δήλωση του Δικαστηρίου ότι (α) η απόφαση να μη καταβληθεί η ετήσια προσαύξηση (β) η συνέχιση διεξαγωγής πειθαρχικής έρευνας και (γ) η παράλειψη άρσης της μετάθεσης της αιτήτριας, είναι παράνομες και άκυρες.
Λ.Σ. Αγγελίδης, για την Αιτήτρια.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Στην προσφυγή αυτή η αιτήτρια αρχικά ζητούσε τις πιο κάτω θεραπείες:
1. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση να μη καταβληθεί η νόμιμη ετήσια προσαύξηση στην αιτήτρια και/ή παράλειψη καταβολής της οφειλομένης εκ του Νόμου ετήσιας προσαύξησης στην αιτήτρια είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
2. Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η συνέχιση διεξαγωγής πειθαρχικής έρευνας κατά της αιτήτριας από 16 Οκτωβρίου 1987 και η συνεπεία ταύτης παρατεινομένη αδικαιολόγητα συνέχιση του "προσωρινού" μέτρου μετάθεση και/ή τοποθέτηση της αιτήτριας στα Κεντρικά Γραφεία αντί σαν υπεύθυνη του Φαρμακευτικού Εργαστηρίου, είναι άκυρη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
3, Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη και παράνομη η παράλειψη να αρθεί η μετάθεση της αιτήτριας και να συμπληρωθεί η πειθαρχική έρευνα σύμφωνα με το Νόμο, παρά τις επανειλημμένες επιστολές και διαμαρτυρίες της αιτήτριας, και πως ότι παραλείφθηκε θα πρέπει να διενεργηθεί.
4.Έξοδα.
Τα γεγονότα έχουν ως εξής:
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας, με επιστολή του ημερομηνίας 27 Οκτωβρίου 1987, πληροφόρησε τον Πρόεδρο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ότι διορίστηκε Ερευνών Λειτουργός για να προβεί σε έρευνα, σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 80(β) των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων, σε βάρος της Αιτήτριας, Πρώτου Φαρμακοποιού, Φαρμακευτικές Υπηρεσίες, σχετικά με καταγγελίες που είχαν υποβληθεί εναντίον της για πιθανή παράβαση του άρθρου 58(β) και (δ) του πιο πάνω Νόμου.
Στην ίδια επιστολή αναφέρεται ότι η αρμόδια αρχή δεν έκρινε σκόπιμο να εισηγηθεί τη διαθεσιμότητα της Πε-τρώνδα, για διευκόλυνση όμως της έρευνας αυτής τοποθετήθηκε στα Κεντρικά Γραφεία των Φαρμακευτικών Υπηρεσιών (Παράρτημα 1).
Ύστερα από την πιο πάνω επιστολή, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη συνεδρίασή της ημερομηνίας 3 Νοεμβρίου 1987 (θέμα 26 των πρακτικών), αφού εξέτασε το θέμα διαθεσιμότητας της Αιτήτριας, έκρινε ότι το δημόσιο συμφέρον δεν επέβαλλε να τεθεί η υπάλληλος σε διαθεσιμότητα. (Παράρτημα 2).
Το Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με επιστολή του, ημερομηνίας 30 Μαρτίου 1988 ζήτησε από το Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας, να την ενημερώσει σχετικά με την πειθαρχική έρευνα που διατάχθηκε εναντίον της Αιτήτριας. (Παράρτημα 3).
Ο δικηγόρος κ. Ανδρέας Σ. Αγγελίδης, με επιστολή του με στοιχεία Πρ. 522/88 και ημερομηνίας 25 Απριλίου 1988 προς τον Πρόεδρο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, αφού ισχυρίστηκε ότι "η δυσμενής και παράνομη μεταχείριση που υφίσταται" η πελάτισσά του παρατείνεται αδικαιολόγητα, ζήτησε όπως η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας διερευνήσει τα θέματα. (Παράρτημα 4).
Το Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με επιστολή του ημερομηνίας 2 Ιουνίου 1988 διαβίβασε στο Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Υγείας, την πιο πάνω επιστολή του δικηγόρου κ. Αγγελίδη και τον παρακάλεσε να την ενημερώσει σχετικά με την πειθαρχική έρευνα που διατάχτηκε εναντίον της Αιτήτριας. (Παράρτημα 5).
Επίσης το Γραφείο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με επιστολή του ημερομηνίας 2 Ιουνίου 1988 πληροφόρησε το δικηγόρο κ. Αγγελίδη ότι τα θέματα που εγείρονται στην επιστολή του ημερομηνίας 25 Απριλίου 1986 (Παράρτημα 4) εμπίπτουν στην αρμοδιότητα της αρμόδιας αρχής και επομένως ορθά απευθύνθηκε στο Γενικό Διευθυντή του Υπουργείου Υγείας, με την επιστολή του με ημερομηνία 28 Μαρτίου 1988.
Ο Γενικός Διευθυντής του Υπουργείου Υγείας, με επιστολή του ημερομηνίας 15 Ιουνίου 1988, πληροφόρησε τον Πρόεδρο της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας ότι συμπληρώθηκε η πειθαρχική έρευνα που είχε διαταχτεί σε βάρος της Αιτήτριας και στάληκε η έκθεση του Ερευνώντος Λειτουργού στο Γενικό Εισαγγελέα για γνωμάτευση.
Για να συμπληρωθεί η όλη εικόνα θα πρέπει να λεχθεί ότι από της 4ης Ιανουαρίου 1989 περατώθηκε η πειθαρχική έρευνα χωρίς να διατυπωθεί οποιαδήποτε κατηγορία εναντίον της αιτήτριας με βάση γνωμάτευση του Γενικού Εισαγγελέα. Παρόλον τούτο, όμως, η αιτήτρια δεν αποκαταστάθηκε στην προηγούμενη της θέση σαν Υπεύθυνη του Φαρμακευτικού Εργαστηρίου, αλλά συνεχίζει ουσιαστικά χωρίς εκτέλεση συγκεκριμένων καθηκόντων να είναι τοποθετημένη στα Κεντρικά γραφεία των Φαρμακευτικών Υπηρεσιών.
Πριν προχωρήσω στην εξέταση της προσφυγής αυτής, η οποία πρέπει να απορριφθεί εις όση έκταση στρέφεται εναντίον της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, από την οποία καμιά διοικητική πράξη δεν έχει προέλθη, αισθάνομαι την υποχρέωση να εξετάσω κατά πόσο η προσβαλλόμενη απόφαση και/ή παράλειψη να αποκατασταθεί η αιτήτρια στην προηγούμενή της θέση αποτελεί εσωτερικό διοικητικό μέτρο ή εκτελεστή διοικητική πράξη έτσι ώστε να μπορεί να είναι αντικείμενο προσφυγής κάτω από το Άρθρο 146.1 του Συντάγματος.
Κάτω από συνήθεις συνθήκες και γενικά αντικρύζοντας το θέμα μετακίνησης ενός δημόσιου υπάλληλου που δεν συνεπάγεται αλλαγή στην υπηρεσιακή του θέση (status), δεν αποτελεί απόφαση η οποία μπορεί να είναι αντικείμενο προσφυγής κάτω από το Άρθρο 146.1 γιατί είναι εσωτερικό διοικητικό μέτρο. (Βλέπε Δημοκρατία ν. Νησιώτου (1985) 3 Α.Α.Δ. 1335 στις σελίδες 1347 - 1348, στην οποία γίνεται αναφορά και στις υποθέσεις Γιάλλουρου ν. Δημοκρατίας (1976) 3 Α.Α.Δ. 214 σελ. 220-221 και Καραπατάκη ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 88 στη σελ. 94). Στη προκειμένη όμως περίπτωση η προσωρινή μετακίνηση της αιτήτριας έγινε από την αρμόδια αρχή γιατί αυτή δεν έκρινε σκόπιμο να εισηγηθεί τη διαθεσιμότητά της· για διευκόλυνση όμως της έρευνας την τοποθέτησε στα Κεντρικά Γραφεία των Φαρμακευτικών Υπηρεσιών. Τούτο δίδει ένα ειδικό χαρακτήρα στην απόφαση της αρμόδιας αρχής και πρώτα την συνάρτηση της μετακίνησής της με την διευκόλυνση της πειθαρχικής έρευνας και δεύτερον, το στοιχείο της προσωρινότητας μέχρι της συμπλήρωσης της έρευνας. Είναι λοιπόν μια μετακίνηση συνδεδεμένη με την καταγγελία για διάπραξη πειθαρχικού παραπτώματος και την επακολουθήσασα αυτής έρευνα και που η αιτία αυτή μια και έχει εκλείψει, αναπόφευκτα επηρεάζει, όταν γίνεται κάτω από αυτές τις συνθήκες, την υπηρεσιακή υπόσταση του δημόσιου υπαλλήλου και σαν τέτοια δεν μπορεί παρά να είναι πράξη εκτελεστή που θίγει το έννομο συμφέρον του διοικουμένου και του δίδει δικαίωμα προσφυγής κάτω από το Άρθρο 146.1 του Συντάγματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι εν πάση περιπτώσει η μετακίνηση αυτή δεν έγινε χάριν των υπηρεσιακών αναγκών αλλά ήτο προσωρινή τοποθέτηση όπως έχει ήδη λεχθεί.
Έχοντας καταλήξει σ' αυτό το συμπέρασμα θα προχωρήσω να εξετάσω την υπόθεση πάνω στην ουσία που δεν φαίνεται να υπάρχει διαφωνία μεταξύ των δύο πλευρών. Είναι παραδεκτά τα γεγονότα που· αποτελούν το βασικό υπόβαθρο της θεραπείας που ζητά η αιτήτρια για ακύρωση της απόφασης και/ή άρνηση της αρμόδιας αρχής να ακυρώσει το προσωρινό μέτρο μετακίνησης και/ή τοποθέτησης της αιτήτριας στα Κεντρικά Γραφεία μια και η σχετική πειθαρχική έρευνα έχει λήξει με γνωμοδότηση του Γενικού Εισαγγελέα ότι δεν υπάρχει θέμα πειθαρχικής δίωξης της αιτήτριας.
Κατά τη γνώμη μου ο τερματισμός της προσωρινής μετακίνησης και τοποθέτησης της αιτήτριας στα Κεντρικά Γραφεία, αποτελεί πλέον καθήκον της διοίκησης μια και η απόφαση αυτή δεν λήφθηκε καθαρά και αποκλειστικά χάριν των υπηρεσιακών αναγκών.
Μια και οι απαιτήσεις που αποτελούσαν τη βάση στις άλλες θεραπείες που ζητούσε η αιτήτρια έχουν ήδη ικανοποιηθεί και συγκεκριμένα της έχουν καταβληθεί οι οφειλόμενες εκ του νόμου ετήσιες προσαυξήσεις, η προσφυγή επιτυγχάνει ως προς τη θεραπεία της αποκατάστασης της αιτήτριας στη θέση από την οποία προσωρινά για σκοπούς διευκόλυνσης της διεξαγωγής της πειθαρχικής έρευνας έγινε η προσωρινή μετακίνηση και τοποθέτησή της.
Υπό τις περιστάσεις όμως δεν δίδεται καμιά διαταγή ως προς τα έξοδα.
Η επίδικη παράλειψη ακυρώνεται χωρίς διαταγή για έξοδα.