(1989) 3 ΑΑΔ 914

19 Απριλίου, 1989

[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]

ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ

ΠΟΛΥΒΙΟΣ ΚΟΣΜΑ,

Αιτητής,

 ν.

ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,

Καθ' ων η αίτηση.

 (Υπόθεση Αρ. 1015/88).

Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου — Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου — Προαγωγές — Αναφορά στα πρακτικά ότι λήφθησαν υπόψη οι απόψεις του Διευθυντή και των Διευθυντών Υπηρεσιών — Παράλειψη αναφοράς στο περιεχόμενο των απόψεων — Λόγος ακυρότητας.

Οι επίδικες προαγωγές ακυρώθηκαν κατ' εφαρμογή της πιο πάνω αρχής.

Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς διαταγή για έξοδα.

Αναφερόμενη υπόθεση:

Christodoulides and Others v. Republic (1986) 3 C.L.R. 1637.

Προσφυγή.

Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου να προάξουν το ενδιαφερόμενο μέρος στη θέση Επιστάτη αντί του αιτητή.

Μ. Πανταζή (Δνίς) για Κ. Κούσιο, Γ. Κορφιώτη και Κ. Παπαχριστοφόρου, για τον Αιτητή.

Α. Στυλιανίδου (Δ/νίς), για Γ. Κακογιάννη, για τους Καθ' ων η αίτηση.

ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την προσφυγή αυτή ο αιτητής ζητά δήλωση του Δικαστηρίου πως η απόφαση και/ή πράξη των καθ' ων η αίτηση, ημερ. 31.10.88, να προάξουν τον Κώστα Νεάρχου στη θέση επιστάτη είναι άκυρη και στερημένη παντός αποτελέσματος.

Κατά τη σημερινή δικάσιμο, η δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, δνις Στυλιανίδου, δήλωσε πως δεν υποστηρίζει πλέον την προσβαλλόμενη διοικητική πράξη ενόψει της ακύρωσης αντίστοιχων πράξεων προαγωγής των καθ' ων η αίτηση σε τρεις πρόσφατες αποφάσεις του Ανωτάτου Δικαστηρίου που εκδόθηκαν στις 17.3.89 στις προσφυγές 576/87, 937/87 και 393/87.

Οι λόγοι της ακύρωσης των πράξεων αυτών βασίστηκαν στο γεγονός πως στην επίδικη απόφαση γίνεται αναφορά σε απόψεις του Διευθυντή και απόψεις των Διευθυντών Υπηρεσίας της Αρχής χωρίς, όμως, αυτές οι απόψεις να καταγράφονται στο πρακτικό της επίδικης απόφασης. Το ίδιο συνέβη και στα πρακτικά της επίδικης απόφασης στην παρούσα προσφυγή, τεκμήριο 6 στην ένσταση.

Η δικηγόρος του αιτητή, δνις. Πανταζή, συμφώνησε με τα όσα αναφέρθηκαν από τη δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση και ζήτησε από το Δικαστήριο να ακυρώσει την επίδικη διοικητική πράξη.

Από το πρακτικό της επίδικης απόφασης, τεκμ. 6 στην" ένσταση, διαπιστώνεται πως η Αρχή, πράγματι, κατά τη λήψη της απόφασης, έλαβε, εκτός των άλλων, υπόψη συστάσεις και απόψεις του Διευθυντή και όπου κατά την κρίση της θεώρησε αναγκαίο, τις απόψεις Διευθυντών Υπηρεσίας της Αρχής, χωρίς οι απόψεις αυτές να καταγράφονται στο πρακτικό.

Είναι νομολογιακά κατοχυρωμένο πως μια τέτοια παράλειψη είναι αρκετή να ακυρώσει μια διοικητική πράξη, γιατί καταστρατηγεί τις βασικές αρχές της χρηστής διοίκησης και καθιστά το δικαστικό έλεγχο αδύνατο. (Βλ. Ανδρέας Χριστοδουλίδης και  Άλλοι  ν.  Ε.Δ.Υ. (1986) 3 Α.Α.Δ. 1637).

Για τους πιο πάνω λόγους και ενόψει των όσων έχουν δηλώσει οι ευπαίδευτοι συνήγοροι σχετικά με την ακύρωση, για τους ίδιους λόγους παρόμοιων αποφάσεων της Αρχής στις πιο πάνω αναφερόμενες προσφυγές, καταλήγω στο συμπέρασμα πως και η επίδικη απόφαση θα πρέπει επίσης να ακυρωθεί.

Κατά συνέπεια η επίδικη απόφαση ακυρώνεται. Δεν επιδικάζονται έξοδα.

Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.

 

---

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο