|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 781
11 Απριλίου, 1989
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΤΕΛΙΟΣ ΠΑΠΑΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 735/85 και 809/85).
Ανάκληση Διοικητικής Πράξεως — Συνέπεια — Όχι μόνο η απόφαση, αλλά και οι λόγοι που την έχουν στηρίξει, εξαφανίζονται.
Δεδικασμένο —Προαγωγές δημοσίων υπαλλήλων — Ακύρωση λόγω λανθασμένης ερμηνείας σχεδίου υπηρεσίας — Κατά την επανεξέταση του θέματος το διορίζον όργανο δεν έχει δικαίωμα να ακολουθήσει την ίδια, ως και πρότερον, ερμηνεία.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Ακύρωση λόγω λανθασμένης ερμηνείας σχεδίου υπηρεσίας — Συστάσεις προϊσταμένου τμήματος με βάση την λανθασμένη ερμηνεία — Ορθά κατά την επανεξέταση του θέματος των προαγωγών δε λήφθηκαν υπόψη οι εν λόγω συστάσεις, που είχαν γίνει κατά τη διαδικασία εκδόσεως των ακυρωθεισών προαγωγών.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Προϊστάμενος Τμήματος — Συστάσεις — Παράλειψη υποβολής συστάσεων — Δεν αποτελεί λόγο ακυρώσεως.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Πλήρωση πολλών κενών θέσεων — Απόφαση για διορισμό ορισμένων υποψηφίων σε ορισμένες από τις κενές θέσεις και εξέταση μετά ταύτα των απαιτήσεων άλλων υποψηφίων για τις υπόλοιπες κενές θέσεις — Κατά πόσο η διαδικασία αυτή είναι λανθασμένη — Αρνητική απάντηση στο ερώτημα.
Η Ε.Δ.Υ. ανακάλεσε επίδικες προαγωγές, κατόπιν γνωμοδοτήσεως της Γενικού Εισαγγελέα ότι είχε ερμηνεύσει λανθασμένα το σχέδιο υπηρεσίας. Το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την επίδικη στην προσφυγή εκείνη απόφαση, γιατί η ερμηνεία του σχεδίου από την Ε.Δ.Υ. ήταν λανθασμένη.
Κατά την επανεξέταση του θέματος και σύμφωνα με γνωμοδότηση της Γενικού Εισαγγελέα η Ε.Δ.Υ. αγνόησε τις συστάσεις, που είχαν γίνει κατά την διαδικασία των προαγωγών, που ακυρώθηκαν, από τόν τότε Προϊστάμενο του Τμήματος, γιατί οι εν λόγω συστάσεις βασίζονταν στην Ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας, που κρίθηκε εσφαλμένη. Η Ε.Δ.Υ. ερμήνευσε το Σχέδιο Υπηρεσίας κατά τον τρόπο που εισηγήθηκε η Γενικός Εισαγγελέας. Η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε να διορίσει 4 από τους υποψηφίους στις πρώτες 4 κενές θέσεις και μετά έκρινε τις απαιτήσεις των υποψηφίων για τις λοιπές 2 κενές θέσεις.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, αφού δεν δέχθηκε την εισήγηση ότι η Ε.Δ.Υ. δεν άσκησε την αρμοδιότητα της για ερμηνεία του σχεδίου υπηρεσίας, απέρριψε τις αιτήσεις ακυρώσεως, εφαρμόζοντας στα γεγονότα της υπόθεσης, τις νομικές αρχές, που φαίνονται στα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα.
Οι αιτήσεις ακυρώσεως απορρίπτονται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Makrides v. The Republic (1983) 3 C.L.R. 622,
Skarpans v. The Republic (1978) 3 C.L.R. 106,
Gavriel v. The Republic (1971) 3 C.L.R. 185,
Republic v. Xinari and Others (1985) 3 C.L.R. 1922,
Frangoullides and Another v. P.S. C (1985) 3 C.L.R. 1680,
Mikellides v. Republic (1981) 3 C.L.R. 461,
Vakis v. Republic (1985) 3 C.L.R. 534,
Mytides v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 737,
Papaxenopoullos v. The Republic (1978) 3 C.L.R. 8.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας με την οποία προήχθηκαν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση του Ανώτερου Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών αντί των αιτητών.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην υπόθεση Αρ. 735/ 85.
Ε. Ευσταθίου, για τον Αιτητή στην υπόθεση Αρ. 809/85.
N. Χαραλάμπους, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Π. Πετράκης, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Γ. Ορφανίδη.
Α. Παναγιώτου, για το Ενδιαφερόμενο μέρος Ν. Βάκη.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Το επίδικο θέμα στις παρούσες προσφυγές είναι η εγκυρότητα της απόφασης της Ε.Δ.Υ, ημερομηνίας 5.7.85, με την οποία τα ενδιαφερόμενα μέρη Νίκος Βάκης και Γεώργιος Ορφανίδης προάχθηκαν, μεταξύ άλλων, στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών, αντί του αιτητή στην προσφυγή Αρ. 735/85 Στέλιου Παπαχριστοδούλου και του αιτητή στην προσφυγή Αρ. 809/85 Σωτήρη Οικονομίδη.
Οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί των αιτητών, όπως αντικατοπτρίζονται και από τις γραπτές αγορεύσεις, είναι πως:-
(1) Η απόφαση πάσχει γιατί δεν πραγματοποιήθηκε η αρχή της προαγωγής του καλύτερου από τους διαθέσιμους υποψηφίους.
(2) Η απόφαση λήφθηκε χωρίς τη δέουσα έρευνα.
(3) Η απόφαση στηρίχθηκε σε νομική και/ή πραγματική πλάνη και/ή επί πεπλανημένων κριτηρίων.
(4) Η απόφαση είναι αναιτιολόγητη ή στερείται της δέουσας αιτιολογίας.
(5) Η απόφαση λήφθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας.
Οι αιτητές στις παρούσες προσφυγές είχαν προαχθεί στη θέση Ανώτερου Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών με απόφαση της Ε.Δ.Υ, ημερομηνίας 18.12.82. Εναντίον των προαγωγών αυτών καταχωρήθηκε η προσφυγή Αρ. 199/83 από το ενδιαφερόμενο μέρος Νίκο Βάκη.
Με αφορμή την προσφυγή Αρ. 199/83, η Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, με επιστολή της με στοιχεία Γ.Ε. Αρ. Φακ.: Προσφυγή 199/83 και ημερομηνία 6.2.85 (Παράρτημα 1), αναφέρθηκε στην απόφαση της Επιτροπής, ημερομηνίας 18.12.82, και εξέφρασε την άποψη ότι η Επιτροπή, επιλέγοντας και προάγοντας τους υπαλλήλους κατά επιστημονικούς κλάδους, ύστερα από σχετική γνωμάτευση του νομικού βοηθού, που ήταν τοποθετημένος στο γραφείο της, ενέργησε αντίθετα με τις διατάξεις του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης.
Η Γενικός Εισαγγελέας, στην ίδια επιστολή της, συμβούλευσε ότι από μια λογική ερμηνεία του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης προκύπτουν τα ακόλουθα:
"(α) Ο καθορισμός του επιστημονικού κλάδου, που αναφέρεται στην παράγραφο (1) των απαιτουμένων προσόντων έχει σχέση αποκλειστικά με τον 'Μεταπτυχιακόν τίτλον (π.χ. M.Sc.) ή ισότιμον Πανεπιστημιακόν δίπλωμα ή τίτλον' που απαιτείται ως προσόν. Σε καμιά περίπτωση δεν δίδει το δικαίωμα, είτε στην αρμόδια αρχή είτε στην Επιτροπή, να κατανείμει τις κενές θέσεις στους διάφορους κλάδους. Ο καθορισμός των κλάδων έχει ως μόνο επακόλουθο ότι η επιλογή θα πρέπει να γίνει μόνο μεταξύ των υποψηφίων που διαθέτουν ακαδημαϊκόν προσόν στον κλάδο που καθορίστηκε. Όμως η επιλογή θα πρέπει να γίνει αφού συγκριθούν όλοι οι υποψήφιοι μεταξύ τους, ανεξάρτητα από τον κλάδο στον οποίο αναφέρεται το προσόν τους.
(β) Ολόκληρη η πιο πάνω παράγραφος (1) των απαιτουμένων προσόντων, όπως την έχει ερμηνεύσει, δεν εφαρμόζεται αναφορικά με υποψήφιους που είναι Λειτουργοί Γεωργικών Ερευνών 1ης Τάξεως, σύμφωνα με τη Σημείωση (1)."
Τα απαιτούμενα από το σχετικό Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα είναι τα ακόλουθα (βλ. παράρτημα 9):
"(1) Μεταπτυχιακός τίτλος (π.χ. M.Sc.) ή ισότιμον Πανεπιστημιακόν δίπλωμα ή τίτλος εις κατάλληλον επιστημονικόν κλάδον, π.χ. Γεωργία, Κτηνοτροφία, Προστασία Φυτών, Δενδροκομία, Εδαφολογία, Γεωργική Οικονομική κλπ. (Ο επιστημονικός κλάδος θα καθορίζεται κατά την πλήρωσιν των θέσεων αναλόγως των αναγκών της υπηρεσίας). Διδακτορικός τίτλος εις τον οικείον επιστημονικόν κλάδον θα αποτελή πλεονέκτημα.
(2) Οκταετής τουλάχιστον μεταπτυχιακή πείρα εκ της οποίας τρία τουλάχιστον έτη εις την θέσιν Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών 1ης Τάξεως/ Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α', ως και πολύ καλή ερευνητική εργασία και επιστημονικοί δημοσιεύσεις.
(3) Ευρεία πείρα και ικανότης εις την ανάπτυξιν, οργάνωσιν και συντονισμόν προγραμμάτων ερεύνης, ως και αρίστη γνώσις της Κυπριακής γεωργίας- κτηνοτροφίας.
(4) Ακεραιότης χαρακτήρος, οργανωτική και διοικητική ικανότης, πρωτοβουλία, υπευθυνότης και ευθυκρισία.
(5) Αρίστη γνώσις της Ελληνικής και πολύ καλή γνώσις της Αγγλικής Γλώσσης."
Ακολούθως η Ε.Δ.Υ., στη συνεδρίασή της ημερομηνίας 15.3.85, υπό το φως της πιο πάνω νομικής συμβουλής, επανεξέτασε το θέμα και αποφάσισε να ανακαλέσει την απόφασή της ημερομηνίας 18.12.82. Σαν αποτέλεσμα, οι προαγωγές, μεταξύ άλλων και των αιτητών, εξαφανίστηκαν αναδρομικά από 1.1.83 και οι επηρεασθέντες υπάλληλοι επανήλθαν στην προηγούμενη θέση που κατείχαν, δηλαδή στη θέση του Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών 1ης Τάξης.
Στις 30.3.85, εκδόθηκε η απόφαση στην προσφυγή Αρ. 199/83 του Νίκου Βάκη (1985) 3 Α.Α.Δ. 534 και το Δικαστήριο ακύρωσε την ήδη ανακληθείσα απόφαση της Ε.Δ.Υ, και οι επηρεασθέντες ειδοποιήθηκαν σχετικά.
Με μεταγενέστερη επιστολή της, η Νομική Υπηρεσία της Δημοκρατίας, με Αρ. Φακ.: 199/83 και ημερομηνία 23.5.85, συμβούλεψε την Ε.Δ.Υ, τα ακόλουθα (βλ. Παράρτημα 5):
"Έχω τη γνώμη ότι η Επιτροπή θα πρέπει να επανεξετάσει την απόφασή της που ακυρώθηκε λαμβάνοντας υπόψη τα καθιερωμένα στοιχεία κρίσεως, δηλαδή την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων, με βάση τα στοιχεία των Προσωπικών Φακέλων και των Φακέλων των Εμπιστευτικών Εκθέσεων των υποψηφίων, όπως επίσης και τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής.
Η Επιτροπή δεν πρέπει να λάβει υπόψη της τις κρίσεις και συστάσεις του τότε Διευθυντή του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών τις οποίες εξέθεσε ενώπιόν της στις 10.12.1982. Επίσης η Επιτροπή δεν πρέπει να λάβει υπόψη τις κρίσεις και συστάσεις του σημερινού Διευθυντή.
Περιττό να αναφέρω ότι η νέα απόφαση της Επιτροπής θα πρέπει να στηρίζεται στην ορθή ερμηνεία των σχεδίων υπηρεσίας, σύμφωνα με την απόφαση του Δικαστηρίου και τη γνωμοδότησή μου, ημερομηνίας 6.2.1985 και να λάβει υπόψη το πραγματικό καθεστώς που ίσχυε στις 18.12.1982."
Η Ε.Δ.Υ, σε συνεδρίασή της ημερομηνίας 5.7.85, επανεξέτασε το θέμα των προαγωγών και υπό το φως των γνωματεύσεων ημερομηνίας 6.2.85 και 23.5.85, πήρε την επίδικη απόφαση η οποία περιέχεται στα πρακτικά της ημερομηνίας 5.7.85 (Παράρτημα 6) και έχει ως ακολούθως:
"Ύστερα από τα πιο πάνω, η Επιτροπή προχώρησε στην επανεξέταση του θέματος της πλήρωσης των θέσεων που παράμειναν κενές ύστερα από την ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου.
Για το σκοπό αυτόν η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας προχώρησε σε αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων με βάση το νομικό και πραγματικό καθεστώς που ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή στις 18.12.82.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων, και έλαβε επίσης υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής. Η Επιτροπή, υπό το φως και της πιο πάνω νομικής συμβουλής, δεν έλαβε υπόψη τις κρίσεις και συστάσεις που ο τότε Διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών εξέθεσε στη συνεδρίασή της με ημερομηνία 10.12.82.
Η Επιτροπή ερμήνευσε την παράγραφο (1) του Σχεδίου Υπηρεσίας της θέσης υπό το φως της νομικής συμβουλής του Γραφείου της Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας με στοιχεία Γ.Ε. Αρ. Φακ.: Πρ. 199/83 και ημερ. 6.2.85.
.................................."
Η Επιτροπή, με βάση την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητα των υποψηφίων κατά τον ουσιώδη χρόνο, επέλεξε για προαγωγή στις τέσσερις πρώτες θέσεις και αιτιολογεί γιατί, τους παρακάτω:
(1) Οικονομίδη Χρίστο
(2) Σεργίου Κώστα
(3) Χατζηχριστοδούλου Ανδρέα
(4) Ορφανό Παναγιώτη
Οι προαγωγές των πιο πάνω τεσσάρων υποψηφίων δεν προσβλήθηκαν από τους αιτητές. Οι αιτητές προσβάλλουν την απόφαση της 5.7.85 μόνο, για τις προαγωγές των δύο ενδιαφερομένων μερών, που έγιναν για τις υπόλοιπες δύο θέσεις. Η Ε.Δ.Υ, αιτιολογεί γιατί προτιμήθηκαν τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη από τους αιτητές στη σελ. 8 των πρακτικών της συνεδρίασης ημερομηνίας 5.7.85 (Παράρτημα 6) ως ακολούθως:-
"'Οσον αφορά τις υπόλοιπες δύο θέσεις, η Επιτροπή έκρινε ότι επικρατέστεροι για προαγωγή είναι οι Βάκης Νίκος, Ορφανίδης Γεώργιος και Οικονομίδης Σωτήριος, οι οποίοι υπερείχαν των υπόλοιπων υποψηφίων κατά τον ουσιώδη χρόνο και επίσης διέθεταν το πλεονέκτημα (Ph.D). Η Επιτροπή, ύστερα από ιδιαίτερη σύγκριση ανάμεσα στους τρεις αυτούς υποψηφίους, επέλεξε για προαγωγή τους Βάκη και Ορφανίδη. Η Επιτροπή κατάληξε στην απόφασή της αυτή αφού σημείωσε ότι οι Εμπιστευτικές Εκθέσεις των τριών υποψηφίων πριν από τον ουσιώδη χρόνο ήταν περίπου ισοδύναμες (ενδεικτικά αναφέρεται ότι και οι τρεις ήταν 'Λίαν Καλοί' το 1979,1980 και 1981, με αναλυτική βαθμολογία, ο Βάκης 5-7-0 και τα τρία έτη, ο Ορφανίδης 5-6-1 το 1979, 7-5-0 το 1980 και 5-7-0 το 1981 και ο Οικονομίδης 2-10-0 το 1979, 5-7-0 το 1980 και 7-5-0 το 1981) και ότι με βάση το τότε ισχύον νομικό καθεστώς ο Βάκης προηγείτο του Οικονομίδη κατά 6l/2 περίπου χρόνια και ο Ορφανίδης του Οικονομίδη κατά 41/2 χρόνια.
Κατά τη σύγκριση των υποψηφίων η Επιτροπή σημείωσε ότι ο Στέλιος Παπαχριστοδούλου, ο οποίος στις 18.12.82 είχε επιλεγεί για προαγωγή με βάση τη λανθασμένη ερμηνεία που δόθηκε τότε στο Σχέδιο Υπηρεσίας, δεν διαθέτει το πλεονέκτημα, οι Εμπιστευτικές του Εκθέσεις δεν είναι υψηλότερες από εκείνες του Βάκη και του Ορφανίδη και στην αρχαιότητα έπεται κατά πολύ όλων όσων έχουν επιλεγεί τώρα.
Η Επιτροπή κατά τη σύγκριση των υποψηφίων έλαβε επίσης υπόψη και το Σάμιο, παρά το γεγονός ότι αυτός αφυπηρέτησε από 1.1.83, δεδομένου ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο βρισκόταν στην υπηρεσία και επομένως εδικαιούτο να διεκδικήσει τη θέση και σε περίπτωση που επιλεγόταν, είτε τότε είτε τώρα, η προαγωγή του θα γινόταν από τέτοια ημερομηνία, σύμφωνα με την πάγια πρακτική της Επιτροπής, ώστε η προαγωγή του να ίσχυε πριν από την αφυπηρέτησή του. Όμως, με βάση τα αντικειμενικά κριτήρια στο σύνολό τους, η Επιτροπή έκρινε ότι αυτός υστερούσε έναντι των υποψηφίων που έχουν επιλεγεί.
Συμπερασματικά η Επιτροπή, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιόν της ουσιώδη στοιχεία, που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα) ότι οι παρακάτω υπερείχαν κατά τον ουσιώδη χρόνο των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προαγάγει σαν τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Προϋπ. Ανάπτ.) θέση Ανώτερου Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών από 1.1.83, δηλαδή την ίδια ημερομηνία από την οποία έγιναν οι προαγωγές με βάση την απόφαση της Επιτροπής με ημερομηνία 18.12.82, που ακυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην Προσφυγή 199/83:
1. Βάκης Νίκος
2. Οικονομίδης Χρήστος
3. Ορφανίδης Γεώργιος
4. Ορφανός Παναγιώτης
5. Σεργίου Κώστας
6. Χατζηχριστοδούλου Ανδρέας"
Είναι ο ισχυρισμός των δικηγόρων των αιτητών πως η Ε.Δ.Υ, παραβίασε το Άρθρο 44(3) του Νόμου 33/67 γιατί με την επίδικη απόφασή της συμμορφώθηκε με την επιβληθείσα γνωμάτευση της Γενικής Εισαγγελίας, ημερομηνίας 23.5.85, που μεταξύ άλλων σύστηνε ή και επέβαλλε στην Ε.Δ.Υ, να μη λάβει υπόψη της τις κρίσεις και συστάσεις του τότε Διευθυντή του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών, όπως τις εξέθεσε ενώπιον της στις 10.12.82, και ούτε να ζητήσει συστάσεις και κρίσεις του σημερινού Διευθυντή.
Για τη σημασία των συστάσεων διευθυντή τμήματος, οι δικηγόροι των αιτητών αναφέρθηκαν στις υποθέσεις Μακρίδης ν. Δημοκρατίας (1983) 3 Α.Α.Δ. 622, Σκαρπάρης ν. Δημοκρατίας (1978) 3 Α.Α.Δ. 106, Γαβριήλ ν. Δημοκρατίας (197Ί)3 Α.Α.Δ. 185.
Παρόμοιος ισχυρισμός έγινε όσον αφορά τη γνωμοδότηση της Γενικής Εισαγγελίας προς την Ε.Δ.Υ., ημερ. 6.2.85, που αφορά την ερμηνεία του Σχεδίου Υπηρεσίας και υποστηρίχθηκε πως η Ε.Δ.Υ, στην προκειμένη περίπτωση έπρεπε να δώσει η ίδια τη δική της ερμηνεία όπως προνοούν οι υποθέσεις Δημοκρατία ν. Ξιναρή και Άλλοι (1985) 3 Α.Α.Δ. 1922, Φραγκουλλίδης και Άλλος ν. Ε.Δ.Υ. (1985) 3 Α.Α.Δ. 1680.
Επίσης αναφέρθηκε πως η Ε.Δ.Υ, κατά την επανεξέταση του θέματος, ενεργώντας καθαρά δέσμια πάνω σε ένα θέμα αποκλειστικής αρμοδιότητάς της, δεν έκαμε τη δική της έρευνα, αλλά απλώς ακολούθησε τη λανθασμένη ερμηνεία που της εισηγήθηκε η Γενική Εισαγγελία με τη γνωμάτευσή της ημερ. 6.2.85 και ενέργησε με τη μέθοδο και/ή διαδικασία που της υποβλήθηκε με τη γνωμάτευση ημερ. 23.5.85, υποκαθιστώντας την αρμοδιότητά της σε ένα θέμα όπου μπορούσε, με βάση τα στοιχεία που είχε ενώπιόν της, να έχει τη δική της ερμηνεία και/ή εύλογα να καταλήξει σε συγκεκριμένο συμπέρασμα στη διαδικασία και/ή μέθοδο που θα ακολουθούσε για τη λήψη της απόφασής της. (Βλ. Μικελλίδης ν. Δημοκρατίας (1981) 3 Α.Α.Δ. 461, στη σελ. 469).
Τέλος, υποστηρίχθηκε η θέση πως η Ε.Δ.Υ, κατά την επανεξέταση δεν εξέτασε αν τα ενδιαφερόμενα μέρη κατείχαν το απαιτούμενο πρόσθετο προσόν εις τον οικείο επιστημονικό κλάδο, πως τα ενδιαφερόμενα μέρη δεν διέθεταν το πλεονέκτημα και πως η Ε.Δ.Υ, διαχώρισε τις προαγωγές σε δύο μέρη, αποφασίζοντας πρώτα ποιους θα προάξει στις τέσσερις από τις έξι θέσεις και κάνοντας τούτο δεν έλαβε καθόλου υπόψη την υποψηφιότητα των αιτητών, την οποία έλαβε μόνο υπόψη κατά την εξέταση αναφορικά με τις υπόλοιπες δύο θέσεις.
Επίσης υποβλήθηκε ο ισχυρισμός πως η αιτιολογία της απόφασης είναι λανθασμένη ή ανεπαρκής, πως η Ε.Δ.Υ. πλανήθηκε, έσφαλε και πως η άσκηση της διακριτικής της εξουσίας ήταν ελαττωματική.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση, στη γραπτή του αγόρευση, υποστηρίζει τη θέση πως η ακυρωτική απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην υπόθεση Βάκης ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω), αποτελούσε για την Ε.Δ.Υ, δεδικασμένο που δημιούργησε την υποχρέωση συμμόρφωσης και προς τούτο αναφέρθηκε στον Βεγλερή "Η Συμμόρφωση της Διοικήσεως εις τις Αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας", Έκδοση 1934, σελ. 30,31 και 60.
Σε αυτό το στάδιο μπορεί να ειπωθεί πως είναι γεγονός πως στην υπόθεση Βάκης ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω), το Ανώτατο Δικαστήριο αποφάνθηκε πως η Ε.Δ.Υ, παρερμήνευσε το Σχέδιο Υπηρεσίας και ακύρωσε την απόφασή της, ημερ. 18.12.85. Στις σελ. 538 και 539 αναφέρονται τα ακόλουθα:
"... I shall, therefore, proceed to make my assessment of the validity of the act, not a difficult task, in view of the obvious misconstruction of the scheme of service. Under the heading' Necessary Qualifications', the scheme required by way of academic qualifications a postgraduate degree or equivalent University title or diploma in appropriate fields of knowledge relevant to the pursuits of the Institute of Agricultural Research specifying by way of example the main domains of activity of the Institute, such as, agriculture, animal breeding and plant production. Because of an explanatory note made parenthetically clarifying that the list of fields of knowledge enumerated above is not exhaustive and that qualifications in other fields of knowledge might, depending on the needs of the service, be added at the time of filling the post, the respondents construed the scheme as requiring them to make promotions in different branches of the service according to the particular demands for knowledge of each branch and they made their selection accordingly. Plainly this was a misconstruction of the scheme that had a material bearing on their decision. In the end the promotions were made not exclusively by reference to the suitability of eligible candidates, as the P.S.C. was in Law bound to do, but in accordance and subject to a classification of needs unwarranted by the scheme. In so doing they exceeded as well as abused their powers and their decision must, on that account, be set aside."
Ακολούθως, υποστηρίχθηκε η άποψη από το δικηγόρο των καθ' ων η αίτηση πως, υπό το φως της πιο πάνω απόφασης και τις γνωματεύσεις της Γενικής Εισαγγελίας, λήφθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση και πως κατά την επανεξέταση η Ε.Δ.Υ, δεν μπορούσε να λάβει υπόψη τις συστάσεις που έκαμε ο τότε διευθυντής, διότι αυτός με τις συστάσεις που έκαμε στην Επιτροπή στις 10.12.85, βασίστηκε ή το λιγότερο επηρεάστηκε από τη λανθασμένη ερμηνεία που δόθηκε από την αρμόδια αρχή, από την Επιτροπή, αλλά και από αυτόν τον ίδιο στα σχέδια υπηρεσίας, σύμφωνα με τα οποία θα προάγετο για κάθε κλάδο ένας υποψήφιος. (Βλ. Παράρτημα 10 της γραπτής αγόρευσης του αιτητή στην προσφυγή αρ. 735/85). Επίσης αναφέρθηκε ότι στο μεταξύ ο Διευθυντής αφυπηρέτησε και ο νέος Διευθυντής Κώστας Σεργίου, ήταν μεταξύ των προσώπων που η προαγωγή τους ακυρώθηκε, δηλαδή ήταν ανθυποψήφιος των αιτητών και των ενδιαφερομένων μερών για τη θέση και κατά συνέπεια, δεν μπορούσε να εκφράσει ανεπηρέαστη και αντικειμενική κρίση, ούτε και γνώριζε την υπηρεσιακή απόδοση των υποψηφίων κατά τον ουσιώδη χρόνο, δηλαδή στις 18.12.82.
Τέλος υποστηρίχθηκε η θέση πως η Ε.Δ.Υ, ερμήνευσε ορθά τα σχέδια υπηρεσίας και πως στη νέα απόφαση σύγκρινε όλους τους υποψηφίους μεταξύ τους με βάση την αξία, τα προσόντα και την αρχαιότητά τους και προτίμησε έξι υποψηφίους, μεταξύ των οποίων και τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη, των οποίων η υπεροχή έναντι των αιτητών είναι έκδηλη.
Εξετάζοντας όλα τα ουσιώδη στοιχεία, καθώς και τα επιχειρήματα που υποβλήθηκαν, ευρίσκω πως οι θέσεις του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση είναι ορθές.
Με την ανάκληση της απόφασης ημερ. 18.12.82, η τότε προαγωγή των έξι υποψηφίων εξαφανίστηκε αναδρομικά από την 1.1.82 και οι λόγοι που την στήριξαν παραμερίστηκαν.
Στην υπόθεση Γεώργιος Μυτίδης ν. Δημοκρατίας, (1988) 3 C.L.R. 737, είναι σχετικό το ακόλουθο απόσπασμα που αναφέρεται στις σελ. 8 και 9:
"It is well settled that with the annulment of the first decision not only the decision itself but the reasons founding it were swept aside. ' Where a decision is declared wholly invalid under Article 146.4(b) the decision as well as the premises upon which it is based desappear. Thereupon the administration comes under a duty to restore the status quo ante and examine the matter afresh by reference to the factual and legal background prevailing prior to the decision.' (Per Pikis, J. in the decision of the Full Bench in The Republic v. Safirides (1985) 3 C.L.R. 163, at p. 170, adopting in this respect Pantelakis Kyprianides v. The Republic (1968) 3 C.L.R. 653, loannides and Another v. The Republic (1979) 3 C.L.R. 628)."
Γι' αυτή την ανάκληση δεν διατυπώθηκε κανένα παράπονο και η Ε.Δ.Υ., ενόψει της νομικής συμβουλής και της απόφασης Βάκης ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω), προέβη στην επανεξέταση του θέματος.
Το ότι, υπό τις περιστάσεις, δόθηκαν οι νομικές συμβουλές που αναφέρθηκαν πιο πάνω, δεν σημαίνει πως οι γνωματεύσεις αυτές επιβλήθηκαν στην Ε.Δ.Υ, ή πως η Ε.Δ.Υ, δεν έκαμε τη δική της έρευνα ή πως ακολούθησε δέσμια τη λανθασμένη ερμηνεία του Σχεδίου Υπηρεσίας που της εισηγήθηκε η Γενική Εισαγγελία. Απεναντίας, είναι μέσα στα πλαίσια της έρευνας που η Ε.Δ.Υ, ζήτησε τις σχετικές νομικές συμβουλές και ακολούθως ερμήνευσε η ίδια το Σχέδιο Υπηρεσίας υπό το φως της νομικής συμβουλής της 6.2.85. Εξάλλου η Ε.Δ.Υ, όφειλε να συμμορφωθεί με την απόφαση του Δικαστηρίου στην υπόθεση Βάκης ν. Δημοκρατίας (ανωτέρω), που αποτελούσε γι' αυτή δεδικασμένο και δεν έπρεπε να ερμηνεύσει το Σχέδιο όπως το ερμήνευσε στις 18.12.82. Επίσης, ορθά δεν έλαβε υπόψη τις συστάσεις του τμηματάρχη και ορθά δεν ζητήθηκαν εκ νέου είτε από τον προηγούμενο είτε από το νέο για τους λόγους που εξέθεσε ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση και που αναφέρονται πιο πάνω. Παράλληλα οι ένορκες δηλώσεις του πρώην Διευθυντή κ. Βλάσιου Κρέ-ντου, ημερ. 3.9.86 και του κ. Γεωργίου Παναγιώτου, Προέδρου του Κλαδικού Συμβουλίου της ΠΑΣΥΔΥ του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών, ημερ. 9.9.86, ενισχύουν αυτή τη θέση του δικηγόρου των καθ' ων η αίτηση. Εδώ μπορεί επίσης να αναφερθεί πως οι πρόνοιες του Άρθρου 44(3) του Νόμου 33/67 δεν είναι επιτακτικές. Τούτο αποφασίστηκε στην υπόθεση Παπαξενόπουλος ν. Δημοκρατίας (1978) 3 Α.Α.Δ. 8, όπου στις σελ. 16 και 17 αναφέρονται τα ακόλουθα:
"... I have reached the conclusion that from the wording of that sub-s. (3), the requirement in my view, as to the recommendations by the head of department - in which the vacancy exists - is not mandatory, but only directory, for the reasons I have given earlier. But even if there was any doubt as to whether such requirements were mandatory or not, reading the wording from the official text in Greek, one would have no difficulty at all to see that it is not mandatory as in making a promotion, the Commission is required to pay ' due regard' only to the annual confidential reports concerning the candidates before it, and to the recommendations made in this respect by the head of the department; once it is not bound - in the absence of a recommendation by the head of the personnel, in my view the decision is not null and void: See Odysseas Georghiou v. The Republic, (Revi-sional Jurisdiction Appeal No. 160, not yet reported)."
Είναι νομολογιακά κατοχυρωμένο πως το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει στην ερμηνεία που δίδεται στα σχέδια υπηρεσίας από το διορίζον όργανο όταν η ερμηνεία αυτή είναι εύλογα επιτρεπτή και στην περίπτωση αυτή η ερμηνεία που δόθηκε είναι εύλογα επιτρεπτή.
Περαιτέρω, η Ε.Δ.Υ, αξιολόγησε και σύγκρινε τους υποψήφιους, εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το Φάκελο Πλήρωσης της θέσης, καθώς και από τους Προσωπικούς Φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις των υποψηφίων και έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής. Επίσης εξέτασε αν τα ενδιαφερόμενα μέρη διάθεταν το πλεονέκτημα που προβάλλεται στο Σχέδιο Υπηρεσίας και λαμβάνοντας υπόψη όλα τα ενώπιον της ουσιώδη στοιχεία που ανάγονται στον ουσιώδη χρόνο, έκρινε, με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολό τους, ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη υπερείχαν από τους αιτητές.
Ο διαχωρισμός των προαγωγών σε δύο μέρη δεν είναι λανθασμένος και η επιλογή έγινε με αξιολογική διαβάθμιση που αιτολογήθηκε ορθά και η Ε.Δ.Υ., εξασκώντας τη διακριτική της εξουσία, δεν υπερέβη τα ακραία όρια της ευχέρειάς της, ούτε την άσκησε κακώς. Συνεπώς, οι προβαλλόμενοι ισχυρισμοί των αιτητών δεν ευσταθούν.
Ο αιτητής Στέλιος Παπαχριστοδούλου δεν διέθετε το πλεονέκτημα και η Ε.Δ.Υ, θεώρησε σαν επικρατέστερους για τις υπόλοιπες δύο θέσεις τα ενδιαφερόμενα μέρη και τον αιτητή Σωτήρη Οικονομίδη. Ο αιτητής Σωτήρης Οικονομίδης είχε την ίδια περίπου αξία και προσόντα με τα ενδιαφερόμενα μέρη. Σε αρχαιότητα όμως, που είναι αποφασιστικής σημασίας κριτήριο όταν τα υπόλοιπα κριτήρια είναι περίπου ισοδύναμα, τα ενδιαφερόμενα μέρη προηγούντο κατά πολύ του αιτητή Σωτήρη Οικονομίδη. Κατά συνέπεια, η προσέγγιση της Ε.Δ.Υ, πάνω στο όλο θέμα δεν τεκμηριώνει οποιοδήποτε από τους ισχυρισμούς των αιτητών και λαμβανομένων υπόψη όλων των στοιχείων που είχε ενώπιόν της, η απόφασή της ήταν λογικά εφικτή μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της ευχέρειας.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους, οι προσφυγές απορρίπτονται. Η επίδικη απόφαση επικυρώνεται.
Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.