|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 670
29 Μαρτίου, 1989
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσείοντες - Καθ' ων η αίτηση,
ν.
ΣΟΦΙΑΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΛΟΥ,
Καθ' ης η έφεση - Αιτήτριας.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 770).
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Θέση προαγωγής. Θέση πρώτου διορισμού και Θέση πρώτον διορισμού και προαγωγής — Ο Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος, 1967-1987 (Ν. 33/67, όπως τροποποιήθηκε) — Άρθρο 31(1) (όπως τροποποιήθηκε από το Ν. 10/ 83), άρθρο 31(2) και άρθρο 32(1) και (3) (όπως τροποποιήθηκε από το Ν. 10/83) — Τα άρθρα 31(1), 32(1) και 32(3) και γενικά ο Ν. 10/ 83 εφαρμόζονται μόνο επί θέσεων πρώτου διορισμού ή θέσεων πρώτου διορισμού και προαγωγής — Η πλήρωση θέσης προαγωγής διέπεται από το άρθρο 31(2) — Προάξιμο είναι μόνο το πρόσωπο, που υπηρετεί στην αμέσως κατώτερη τάξη ή θέση — Πρόσωπα, που κατείχαν τη θέση Λειτουργού Ευημερίας 3ης Τάξης, αλλά υπηρετούσαν επί αποσπάσει στην προσωρινή θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης Τάξης, δεν μπορούσαν να προαχθούν στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης Τάξης, γιατί η αμέσως κατώτερη της τελευταίας θέση είναι εκείνη του Λειτουργού Ευημερίας 2ης τάξης.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Προαγωγές — Σχέδια Υπηρεσίας — Ερμηνεία — Δεν μπορεί να είναι αντίθετη με νομοθετική διάταξη — Αν νομοθετική διάταξη (στην περίπτωση αυτή το άρθρο 31(2) του Περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1967-1987) απαγορεύει προαγωγή υπαλλήλων, μη κατεχόντων την αμέσως κατώτερη θέση της κενής προς πλήρωση με προαγωγή θέσης προαγωγής, οι εν λόγω υπάλληλοι δεν μπορούν να θεωρηθούν ότι πληρούν τα προσόντα των σχεδίων υπηρεσίας.
Δημόσιοι Υπάλληλοι — Νομική κατάσταση — Απόσπαση — Δε μεταβάλλει τη Θεσμική υπόσταση του υπαλλήλου.
Η Ε.Δ.Υ. προήγαγε τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης Τάξεως. Κατά τον κρίσιμο χρόνο τα εν λόγω πρόσωπα κατείχαν τη θέση του Λειτουργού Ευημερίας 3ης Τάξης, αλλά υπηρετούσαν με απόσπαση στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης Τάξης. Η αμέσως κατώτερη της επίδικης θέσης είναι η θέση του Λειτουργού Ευημερίας 2ης τάξης. Η επίδικη θέση είναι θέση προαγωγής.
Ο δικαστής, που δίκασε πρωτόδικα την υπόθεση, ακύρωσε τις επίδικες προαγωγές λόγω παραβάσεως του άρθρου 31(2) του πιο πάνω νόμου.
Η Ε.Δ.Υ, καταχώρησε έφεση, υποστηρίζοντας, μεταξύ άλλων, ότι τα άρθρα 31(1), 32(1) και 32(3) του Νόμου, όπως διαμορφώθηκαν από το Ν. 10/83 παρείχαν δυνατότητα προαγωγών ως οι υπό κρίση.
Οι νομικές αρχές, που το Ανώτατο Δικαστήριο εφάρμοσε απορρίπτοντας την έφεση, προκύπτουν από τα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα.
Η έφεση απορρίπτεται.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Republic v. Aristotelous (1982) 3 C.L.R. 479,
Arkatitis v. Republic (1967) 3 C.L.R. 429,
Republic v. Psaras (1985) 3 C.L.R. 1939,
Koufettas v. Republic (1980) 3 C.L.R. 226,
Kypri v. Republic (1988) 3 C.L.R 2427,
Republic v. Christodoulides (1988) 3 C.L.R. 1910,
Republic v. Koufettas (1985) 3 C.L.R. 1950.
Έφεση.
Έφεση εναντίον απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου (Κούρρης, Δ.) που εκδόθηκε στις 12 Δεκεμβρίου, 1987 (Αριθμός Προσφυγής 532/85) (1987) 3 Α.Α.Δ. 1725, με την οποία η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας να προάξει τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης Τάξης ακυρώθηκε.
Α. Βασιλειάδης, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Β', για τους Εφεσείοντες.
Α. Παναγιώτου, για την Εφεσίβλητη.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τα Ενδιαφερόμενα πρόσωπα Μ. Τεκκή, Ζ. Αδαμίδου και Χρ. Νεοφύτου.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π: Την απόφαση θα αναγνώσει ο κ. Χρ. Αρτεμίδης.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ. Με την προσφυγή της η αιτήτρια προσέβαλλε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, της 8 Μαρτίου 1985, να προάξει τα πέντε ενδιαφερόμενα πρόσωπα από 1 Ιανουαρίου 1985 στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης Τάξης στις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας αντί της ίδιας. Η θέση αυτή, όπως προβλέπουν τα Σχέδια Υπηρεσίας είναι Προαγωγής μόνο.
Κατά το χρόνο της λήψης της απόφασης από την Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, η αιτήτρια και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο (5) Γεώργιος Νικολαΐδης ήσαν διορισμένοι μόνιμα στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 2ης τάξης, ενώ τα τέσσερα ενδιαφερόμενα πρόσωπα κατείχαν τη μόνιμη θέση Λειτουργού Ευημερίας 3ης τάξης, αλλά ήσαν διορισμένοι με απόσπαση στην προσωρινή θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης τάξης από 1 Δεκεμβρίου 1982.
Ο βασικός λόγος που πρόβαλε στην προσφυγή της η αιτήτρια εναντίον του διορισμού των ενδιαφερομένων προσώπων 1-4 είναι γιατί δεν μπορούσαν να ήσαν νόμιμα υποψήφιοι για προαγωγή εφόσον δεν ήσαν διορισμένοι στην αμέσως προηγούμενη θέση, δηλαδή του Λειτουργού Ευημερίας 2ης τάξης, όπως ήταν η ίδια. Η Επιτροπή Δημόσιας Ευημερίας, επομένως ενήργησε κατά παράβαση των ρητών διατάξεων του άρθρου 31(2) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου 1967-1987 (βασικός 33/67), που προνοεί τα εξής:
"Κενή θέσις προαγωγής πληρούται, άνευ δημοσιεύσεως διά της προαγωγής προσώπου υπηρετούντος στην αμέσως κατώτερην τάξιν ή θέσιν του ιδίου κλάδου ή υποδιαιρέσεως της δημοσίας υπηρεσίας."
Η πιο πάνω διάταξη του Νόμου είναι στην ουσία γνωστή αρχή του Διοικητικού Δικαίου που έχει υιοθετηθεί και στη νομολογία μας (δες: Δημοκρατία ν. Αριστοτέλους (1982) 3 Α.Α.Δ. 479, Αρκατίτης ν. Δημοκρατίας (1967) 3 Α.Α.Δ. 429).
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέκτηκε την εισήγηση του δικηγόρου της αιτήτριας και ακύρωσε τους διορισμούς των ενδιαφερομένων 1,2, 3 και 4 ενώ επικύρωσε το διορισμό του 5ου ενδιαφερομένου προσώπου που υπηρετούσε, όπως είπα πιο πριν, στην αμέσως κατώτερη θέση, δηλαδή του Λειτουργού Ευημερίας 2ης τάξης, και κρίθηκε κατάλληλο για προαγωγή.
Η Δημοκρατία στην κρινόμενη έφεση υπέβαλε ότι η απόφαση του Δικαστηρίου είναι εσφαλμένη. Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας επανέλαβε τις εισηγήσεις που έκαμε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστή, για να υποστηρίξει την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας, ενώπιον μας όμως βασίστηκε και σε άλλα νομικά σημεία, τα οποία δέχτηκε πως δεν έθιξε πρωτοδίκως.
Τα επιχειρήματα του δικηγόρου της Δημοκρατίας μπορούν να συμπτυχθούν σε δύο σκέλη:
(Α) Εφόσον τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα 1-4 υπηρετούσαν με απόσπαση στη θέση του Λειτουργού Ευημερίας 1ης τάξης από 1 Δεκεμβρίου 1982, νόμιμα θεωρήθηκαν υποψήφιοι για μόνιμο διορισμό στη θέση αυτή, δεδομένου ότι ο προσωρινός τους διορισμός έγινε κατόπιν αξιοκρατικής επιλογής. Προς τούτο ικανοποιούσαν και τα απαιτούμενα από τα Σχέδια Υπηρεσίας προσόντα για τη θέση, που παραθέτουμε πιο κάτω.
"Απαιτούμενα Προσόντα:
(1) Τριετής τουλάχιστον υπηρεσία εις την θέσιν Λειτουργού Ευημερίας 2ας Τάξεως.
(2) Επιτυχία εις ενδοτμηματικάς εξετάσεις.
(3) Ακεραιότης χαρακτήρος, διοικητική και οργανωτική ικανότης, ισχυρά προσωπικότης, ωριμότης και συναισθηματική σταθερότης.
(4) Ικανότης δημιουργίας εποικοδομητικών σχέσεων με ανθρώπους. Γνήσιον ενδιαφέρον δι' ανθρώπους οι οποίοι αντιμετωπίζουν προβλήματα. Ικανότης να κερδίζη την εμπιστοσύνην άλλων και να χειρίζεται το κοινόν με υπομονήν και συμπάθειαν.
(5) Ειδική εκπαίδευσις ή μετεκπαίδευσις εις την Κοινωνικήν Εργασίαν/Ευημερίαν θα θεωρήται πλεονέκτημα.
Σημ.: Διά την πλήρωσιν των κενών θέσεων κατά τα πρώτα τρία έτη μετά την έγκρισιν του παρόντος Σχεδίου Υπηρεσίας εάν δεν υπάρχουν υποψήφιοι με τριετή υπηρεσίαν εις την θέσιν Λειτουργού Ευημερίας 2ας Τάξεως, δύνανται να προαχθούν και υπάλληλοι με 7ετή συνολικήν υπηρεσίαν εις τας θέσεις Λειτουργού Ευημερίας, 2ας Τάξεως/Λειτουργού Ευημερίας, 3ης Τάξεως/ Βοηθού λειτουργού Ευημερίας."
Είναι η εισήγηση του δικηγόρου της Δημοκρατίας ότι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα ορθά θεωρήθηκαν υποψήφιοι βάσει των προνοιών της "Σημείωσης" των Σχεδίων Υπηρεσίας γιατί έχουν επταετή συνολική υπηρεσία στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 3ης τάξης, αν προστεθεί στο χρόνο αυτό και η επί αποσπάσει υπηρεσία τους στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης τάξης.
(Β) Η δεύτερη εισήγηση του δικηγόρου της Δημοκρατίας, την οποία δεν υπέβαλε στο πρωτόδικο Δικαστήριο, είναι πως η απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας είναι καθόλα νόμιμη γιατί λήφθηκε βάσει των προνοιών του περί Δημόσιας Υπηρεσίας (Τροποποιητικός) Νόμος του 1983 (10/83). Το άρθρο 2 του Νόμου αυτού τροποποιεί το άρθρο 31 του βασικού νόμου καταργώντας την επιφύλαξη του εδαφίου (Ι), που είχε προστεθεί με τον Τροποποιητικό Νόμο 31/80, την οποία και αντικατέστησε με δύο νέες επιφυλάξεις, ώστε να έχει τώρα ως εξής:
"Κενή θέσις Πρώτου Διορισμού ή κενή θέσις Πρώτου Διορισμού και Προαγωγής δημοσιεύεται εις την Επίσημον εφημερίδα της Δημοκρατίας.
Νοείται ότι ουδεμία δημοσίευσις γίνεται δι' οιανδήποτε κενήν μόνιμον θέσιν εν οιωδήποτε Υπουργείω, Τμήματι, Υπηρεσία, Γραφείω, εις περίπτωσιν κατά την οποίαν υπάλληλος υπηρετεί εν αυτώ είτε από μηνός εις μήνα ή επί αποσπάσει εις μόνιμον θέσιν υπό τον αυτόν τίτλον, είτε εις προσωρινήν θέσιν υπό του αυτόν τίτλον, οπότε η Επιτροπή πληροί την τοιαύτην κενήν θέσιν, τηρουμένων των σχετικών με την έγκρισιν πληρώσεως κενών θέσεων διαδικασιών, διά του διορισμού, προαγωγής ή αποσπάσεως, ως θα ήτο η περίπτωσις, του ήδη υπηρετούντος υπαλλήλου:
Νοείται περαιτέρω ότι οσάκις ο αριθμός των κενών μονίμων θέσεων είναι μικρότερος του αριθμού των υπαλλήλων των υπηρετούντων, είτε από μηνός εις μήνα ή επί αποσπάσει εις μόνιμον θέσιν υπό τον αυτόν τίτλον είτε εις προσωρινήν θέσιν υπό τον αυτόν τίτλον, η Επιτροπή πληροί τας θέσεις ταύτας κατ' επιλογήν μεταξύ των ούτω υπηρετούντων υπαλλήλων."
Ο τροποποιητικός Νόμος 10/83 επέφερε ακόμα μια τροποποίηση, που έχει σχέση με την κρινόμενη υπόθεση, στο άρθρο 32 του βασικού νόμου, ώστε να έχει τώρα ως εξής:
"32(1) Μόνιμος θέσις πληρούται είτε μονίμως, είτε προσωρινώς επί αποσπάσει ή επί συμβάσει δι' ορισμένον χρονικόν διάστημα, είτε από μηνός εις μήνα, ως το Υπουργικόν Συμβούλιον ήθελεν αποφασίσει.
(3) Εις περίπτωσιν δημιουργίας μονίμου θέσεως διά της καταργήσεως ή αντικαταστάσεως προσωρινής θέσεως υπό τον αυτόν τίτλον, η Επιτροπή Δημοσίας Υπηρεσίας πληροί την ούτω δημιουργηθείσαν μόνιμον θέσιν, τηρουμένων των σχετικών με την έγκρισιν πληρώσεως κενών θέσεων διαδικασιών, συμφώνως προς την επιφύ-λαξιν του εδαφίου (Ι) του άρθρου 31."
Ο δικηγόρος της Δημοκρατίας επικαλείται το εδάφιο 3 του άρθρου 32, που παραπέμπει στη διαδικασία του εδαφίου Ι του άρθρου 31, για να υποστηρίξει ότι, εφόσο τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα υπηρετούσαν με απόσπαση στην προσωρινή θέση του Λειτουργού Ευημερίας 1ης τάξης από 1 Δεκεμβρίου 1982, νόμιμα διορίστηκαν, βάσει των προνοιών του άρθρου 32(3) που παραπέμπει στη διαδικασία του 31(1), στη μόνιμη θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης τάξης.
Διαφωνούμε με τις πιο πάνω εισηγήσεις του δικηγόρου της Δημοκρατίας για τους εξής λόγους: Ο περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμος, στο άρθρο 31(2) που παρατίθεται πιο πάνω, προνοεί πως θέση προαγωγής πληρούται διά της προαγωγής υπαλλήλου που υπηρετεί στην αμέσως κατώτερη τάξη. Το άρθρο αυτό δεν έχει τροποποιηθεί και παραμένει άθικτο. Οι πρόνοιες του τροποποιητικού νόμου 10/ 83, που αναφέρονται πιο πάνω, αφορούν στις θέσεις Πρώτου διορισμού ή Πρώτου διορισμού και Προαγωγής μόνο και όχι στις θέσεις Προαγωγής. Η παραπομπή δε στη διαδικασία από το εδάφιο 3 του άρθρου 32, στο εδάφιο Ι του άρθρου 31, αφορά πάλι τις θέσεις Πρώτου διορισμού ή Πρώτου διορισμού και Προαγωγής μόνο και όχι στις θέσεις Προαγωγής.
Οι πρόνοιες του άρθρου 31(1) και 32(1) όπως έχουν τροποποιηθεί από το Νόμο 10/83, δεν έχουν καμιά εφαρμογή στις θέσεις προαγωγής για τις οποίες προβλέπει ειδικά το εδάφιο 2 του άρθρου 31 του βασικού Νόμου.
Αναφορικά με το ζήτημα της ερμηνείας των Σχεδίων Υπηρεσίας επισημαίνουμε πως αυτή ασφαλώς δεν μπορεί να είναι αντίθετη των προνοιών νομοθετικής διάταξης. Επομένως, αν τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα δεν μπορούσαν να προαχθούν στην επίδικη θέση, που είναι θέση προαγωγής, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας εσφαλμένα θεώρησε ότι πληρούσαν τα προσόντα των Σχεδίων Υπηρεσίας. Πάνω σε αυτό το ζήτημα συμφωνούμε με τη θέση του δικηγόρου της αιτήτριας που ερμηνεύει τα Σχέδια Υπηρεσίας κατά τέτοιο τρόπο που να θεωρείται ότι απαραίτητη προϋπόθεση συμπλήρωσης του χρόνου των επτά ετών, που προβλέπει η σημείωση, είναι η υπηρεσία στη μόνιμη θέση Λειτουργού Ευημερίας 2ης τάξης. Η υπόθεση Δημοκρατία ν. Ψαρά (1985) 3 Α.Α.Δ. 1939 και Κουφέττας ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 226 καθώς και η Κυπρή ν. Δημοκρατίας (1988) 3 C.L.R. 2427, στην οποία έκαμε αναφορά ο κ. Αγγελίδης για να προσυπογράψει τα όσα είπε ο δικηγόρος της Δημοκρατίας, υποστηρίζουν απόλυτα τις θέσεις του δικηγόρου της αιτήτριας. Στην πρώτη υπόθεση, Κουφέττας ν. Δημοκρατίας, τα γεγονότα ήσαν όμοια με την παρούσα. Η Ε.Δ.Υ, προήγαγε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο, που υπηρετούσε με απόσπαση στη θέση του Ανώτερου Επόπτη, σ' αυτή τη θέση μόνιμα όταν ο υπεύθυνος του τμήματος τον σύστησε για προαγωγή μετά που η θέση έγινε μόνιμη. Η Ε.Δ.Υ, δεν εξέτασε τις υποψηφιότητες άλλων προσώπων που υπηρετούσαν στην αμέσως κατώτερη θέση, όπως ο αιτητής. Ο τέως Πρόεδρος του Ανωτάτου Δικαστηρίου κ. Τριανταφυλλίδης, ακυρώνοντας την απόφαση της Ε.Δ.Υ., είπε πως από τη στιγμή που η θέση έγινε μόνιμη, και ήταν θέση μόνο προαγωγής, βάσει του άρθρου 31(2) του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου, η Ε.Δ.Υ, όφειλε να εξετάσει τις υποψηφιότητες όλων εκείνων που υπηρετούσαν στην κατώτερη θέση.
Η υπόθεση Δημοκρατία ν. Ψαρά (1985) 3 Α.Α.Δ. 1939 επιλαμβάνεται μόνο του ζητήματος της ερμηνείας των Σχεδίων Υπηρεσίας. Το Δικαστήριο βρήκε ότι το προσόν της τριετούς Υπηρεσίας στη θέση Ασφαλιστικού Λειτουργού 2ης τάξης ή Εργατικού Λειτουργού 2ης τάξης, επληρούτο έστω και αν τα ενδιαφερόμενα μέρη συμπλήρωναν την τριετία και κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας τους με απόσπαση στις θέσεις αυτές. Εκείνο όμως που έχει σημασία στην κρινόμενη υπόθεση είναι πως και στην υπόθεση Ψαρά τα ενδιαφερόμενα μέρη ήσαν διορισμένα στην αμέσως κατώτερη θέση από αυτή που προήχθησαν, ήσαν δηλαδή διορισμένα στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 2ης τάξης και προήχθησαν στη θέση Λειτουργού Ευημερίας 1ης τάξης. Το ίδιο ακριβώς συνέβη και στην υπόθεση Κυπρή. Το θέμα που εξετάστηκε ήταν η ερμηνεία των Σχεδίων Υπηρεσίας, που πρόβλεπε "πενταετή τουλάχιστο υπηρεσία στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών". Η αιτήτρια, που ήταν ομολογουμένως η μόνη υποψήφια για τη θέση Ερευνητή Α' στο Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών, ήταν διορισμένη με απόσπαση στο Κέντρο από 1.9.73. Η Ε.Δ.Υ, δεν τη διόρισε στη θέση Ερευνητή Α' γιατί θεώρησε πως η πενταετής υπηρεσία που πρόβλεπαν τα Σχέδια Υπηρεσίας έπρεπε να ήταν υπηρεσία σε μόνιμη θέση. Στην απόφαση αναφέρεται ότι δεν μπορούσε να δοθεί τέτοια ερμηνεία στα Σχέδια Υπηρεσίας. Αυτό όμως που έχει σημασία για την κρινόμενη υπόθεση είναι πως η αιτήτρια Κυπρή κατείχε την αμέσως κατώτερη θέση του Ερευνητή Α', ήταν δηλαδή Ερευνήτρια όταν διεκδίκησε τη θέση.
Ούτε το άρθρο 39 του βασικού Νόμου, όπως έχει τροποποιηθεί με το άρθρο 4 του Νόμου 10/83, έχει εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση. Η προστεθείσα επιφύλαξη έχει ως εξής:
"Τηρουμένων των διατάξεων οιουδήποτε άλλου νόμου, εις περίπτωσιν καταργήσεως θέσεως ο κάτοχος αυτής θεωρείται ότι εξακολουθεί να κατέχη ταύτην μετά πάντων των προνομίων και ωφελημάτων αυτής μέχρις ότου δημιουργηθή κενή θέσις εις το αυτό επίπεδον είτε συνεπεία προαγωγής είτε διαφορετικώς ή μέχρις ότου ο κάτοχος της ούτω καταργηθείσης θέσεως προαχθή ή διορισθή είτε εις δημιουργηθείσαν θέσιν είτε εις άλλην θέσιν."
Είναι έκδηλο πως το άρθρο αυτό διασφαλίζει τους δημόσιους υπάλληλους που είναι διορισμένοι μόνιμα σε θέση η οποία καταργείται και δημιουργείται άλλη. Όλες οι τροποποιήσεις που επιφέρει ο Νόμος 10/83 στο βασικό Νόμο αναφέρονται στις θέσεις πρώτου διορισμού ή πρώτου διορισμού και προαγωγής μόνο και όχι στις θέσεις προαγωγής. Είναι σαφές από τις πρόνοιες του Νόμου ότι ο Νομοθέτης σκοπό είχε να διασφαλίσει τους δημόσιους υπάλληλους έναντι εξωϋπηρεσιακών υποψηφίων που επιθυμούν να προσληφθούν στη Δημόσια Υπηρεσία. Η νομοθετική όμως διάταξη που αφορά προαγωγή σε θέση προαγωγής μόνο, παραμένει ανέπαφη, όπως προβλέπεται στο άρθρο 31(2). Για τη σκοπιμότητα του τροποποιητικού Νόμου 10/83 γίνεται αναφορά στην απόφαση Δημοκρατία ν. Χαράλαμπου Χριστοδουλίδη (1988) 3 Α.Α.Δ. 1910. Τέλος στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Κουφέττα (1985) 3 Α.Α.Δ. 1950, αναφέρεται πως η απόσπαση ενός δημόσιου υπαλλήλου σε μια θέση δεν τροποποιεί ποσώς τη θεσμική του δημοσιοϋπαλληλική υπόσταση, παρόλο που η υπηρεσία του με απόσπαση σε μια θέση μπορεί να αξιολογηθεί και θεωρηθεί ως προσόν σε περίπτωση υποψηφιότητας του για τη θέση αυτή.
Η απόφαση επομένως του πρωτόδικου Δικαστή με την οποία ακυρώθηκαν οι διορισμοί των ενδιαφερομένων μερών 1-4 είναι ορθή. Η έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.
Ενδιαφερόμενα πρόσωπα:
1. Μαίρη Τέκκη,
2. Ζωή Αδαμίδου,
3. Χρύσω Νεοφύτου,
4. Βέρα Παρασκευοπούλου.