ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
(1989) 3 ΑΑΔ 585
17 Μαρτίου, 1989
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΩΚΡΑΤΗΣ Α. ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 393/87).
Γενικές Αρχές Διοικητικού Δικαίου — Δικαστικός έλεγχος — Μη αποκάλυψη ουσιωδών γεγονότων ή ασαφή πρακτικά σχετικά με το υπόβαθρο της πράξεως — Η πράξη είναι τρωτή και υπόκειται σε ακύρωση.
Στην υπόθεση αυτή τα πρακτικά της καθ' ης η αίτηση αρχής ανέφεραν ότι κατά την λήψη της απόφασης για προαγωγή λήφθηκαν υπόψη οι απόψεις των διευθυντών υπηρεσιών και οι απόψεις του διευθυντού. Δεν προέκυψε από τον φάκελο ποίες ήσαν οι απόψεις αυτές.
Η Νομική αρχή, που εφάρμοσε το Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, προκύπτει από το πιo πάνω περιληπτικό σημείωμα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Angelidou and Others v. The Republic (1982) 3 C.L.R. 520,
Christodoulides and Another v. The Republic (1986) 3 C.L.R. 1637,
Ioannides and Another v. Grain Commission (1988) 3 C.L.R 1250. Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της προαγωγής των ενδιαφερομένων προσώπων στη θέση Τεχνικού Επιθεωρητή Περιφερείας αντί του αιτητή.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Γ. Κακογιάννης και Α. Στυλιανίδου (Δνίς), για τους Καθ' ων η αίτηση.
ΠΙΚΗΣ, Δ: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών στη θέση Τεχνικού Επιθεωρητή Περιφέρειας προσβάλλεται για τρεις ξεχωριστούς λόγους:-
(α) Έλλειψη των προσόντων που προβλέπουν τα σχέδια υπηρεσίας ή ανεπαρκή έρευνα για τη διακρίβωση τους.
(β) Συμμετοχή στη συμβουλευτική υπεπιτροπή αναρμόδιων προσώπων. Η εισήγηση είναι ότι η παρουσία του Νομικού Συμβούλου της Αρχής και άλλων υπαλλήλων που δεν ήσαν μέλη της υπεπιτροπής όπως και η παράλειψη οποιασδήποτε αναφοράς στα πρακτικά για τις θέσεις και απόψεις τους, καθιστά τις εισηγήσεις της συμβουλευτικής υπεπιτροπής τρωτές και κατ' ακολουθίαν ανασφαλές υπόβαθρο για την τελική απόφαση.
(γ) Παράλειψη τεκμηριώσεως της απόφασης σε συσχετισμό με τις απόψεις που λήφθηκαν υπόψη για τη λήψη και διαμόρφωση της αποφάσεως.
Ο πρώτος λόγος έχει εγκαταλειφθεί και δεν θα αποτελέσει αντικείμενο εξετάσεως στην απόφαση μας. Ο τρίτος λόγος καθιστά την απόφαση της Αρχής καταφανώς επιρρεπή σε ακύρωση. Προχωρώ να εξηγήσω αμέσως τους λόγους για τους οποίους καταλήγω στο συμπέρασμα αυτό.
Το σκεπτικό για την επιλογή των ενδιαφερομένων μερών συνοψίζεται ως εξής: ".... στην παράγραφο 23(2) των Κανονισμών και αφού έλαβε υπόψη τις συστάσεις και απόψεις της Επιτροπής Επιλογής Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού, του Διευθυντή και, όπου κατά την κρίση της εθεώρησε αναγκαίο, τις απόψεις Διευθυντών Υπηρεσιών της Αρχής, και τις συστάσεις και απόψεις της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής για θέματα Προσωπικού, και τις περί των υποψηφίων εμπιστευτικές εκθέσεις με πρόταση του Προεδρεύοντα και υποστήριξη του κ. Ξενοφώντος".
Είναι πρόδηλο ότι οι απόψεις του Διευθυντή όπως και εκείνες των Διευθυντών Υπηρεσιών της Αρχής διαδραμάτισαν αποφασιστικό ρόλο στη λήψη της επίδικης απόφασης. Οι απόψεις αυτές δεν καταγράφονται πουθενά στα πρακτικά ούτε επεξηγούνται στην απόφαση.
Υπό τις περιστάσεις είναι αδύνατη η άσκηση κάθε δικαστικού ελέγχου. Το περιεχόμενο των συστάσεων είναι άγνωστο· ούτε προκύπτει από τα στοιχεία που περιέχονται στους φακέλους της υπόθεσης.
Η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου ρητά καθορίζει ότι όπου τα στοιχεία πάνω στα οποία βασίζεται η απόφαση δεν μπορεί να διακριβωθούν, ο δικαστικός έλεγχος είναι αδύνατος. Η ευχέρεια αναθεωρήσεως της διοικητικής πράξεως εξουδετερώνεται όταν ελλείπουν τα γεγονότα που στοιχειοθετούν την απόφαση. Όχι μόνον όπου τα ουσιαστικά στοιχεία δεν αποκαλύπτονται αλλά και όταν τα πρακτικά της αποφάσεως είναι ασαφή ως προς το υπόβαθρο της διοικητικής αποφάσεως, η απόφαση είναι και πάλι τρωτή και υπόκειται σε ακύρωση για το λόγο ότι το δικαστήριο αποστερείται της ευχέρειας για την άσκηση δικαστικού ελέγχου. (Βλ. Αγγελίδου και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 520, Χριστοδουλίδης και Άλλος ν. Δημοκρατίας (1986) 3 Α.Α.Δ. 1637, Ιωαννίδης και Άλλος ν. Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου (1988) 3 Α.Α.Δ. 1250).
Λαμβάνοντας υπόψη το αποτέλεσμα της υποθέσεως δεν παρίσταται ανάγκη να εξετάσω διεξοδικά τον άλλο λόγο που έχει προβληθεί για την ακύρωση της αποφάσεως. Περιορίζομαι να παρατηρήσω ότι η παρουσία του νομικού συμβούλου της Αρχής σε οποιαδήποτε συνεδρία του σώματος ή υπεπιτροπής, εκτός εάν ρητά απαγορεύεται από τους κανονισμούς, δεν επηρεάζει τη σύνθεση του σώματος. Τεκμαίρεται ότι η παρουσία του αποβλέπει στην παροχή νομικής συμβουλής για την έγκυρη άσκηση των καθηκόντων του σώματος. Επισημαίνω επίσης ότι ο Κανόνας 6 του Μέρους II των Περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών, 1986, επιτρέπει τη συμμετοχή και άλλων αξιωματούχων της Αρχής των οποίων η παρουσία κρίνεται αναγκαία στις συνεδριάσεις της επιτροπής. Δεδομένου ότι η συμμετοχή τους κρίνεται αναγκαία δε φαίνεται να υπάρχει περιορισμός στη συμμετοχή τους κατά τη λήψη της αποφάσεως. Ενόψει της αποφάσεως στην οποία έχω καταλήξει δεν θα εξετάσω περαιτέρω αυτή την πτυχή της υποθέσεως.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται στο σύνολο της βάσει των διατάξεων του Άρθρου 146.4(β) του Συντάγματος. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.