|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1985) 3 CLR 2811
1984 June 23
23 Ιουνίου 1984
[TPIANTΑΦΥΛΛΙΔΗΣ, Πρ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟΝ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ.
ΜΕΤΑΞΥ: ΜΟΔΕΣΤΟΥ ΠΙΤΣΙΛΛΟΥ,
Αιτητή,
και
ΤΗΣ ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΟΝ 1. ΓΕΝΙΚΟΥ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ, 2 ΑΡΧΗΓΟΥ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Καθ' ών η Αίτηση,
(Υπόθεση Αρ. 575/83).
Διοικητικό Δίκαιο—Διοικητική Πράξη — Εκτελεστή— Άρθρον 146.1 του Συντάγματος — Πράξη προπαρασκευαστική δικαστικής διαδικασίας — Εκφεύγει της δικαιοδοσίας δυνάμει του Άρθρου 146.1—Πράξη, πληροφοριακού χαρακτήρα, δεν είναι εκτελεστή.
Με επιστολή του ημερομηνίας 19.9.83 ο αιτητής υπόβαλε παράπονο στον Αρχηγό της Αστυνομίας για την μη ανεύρεση των δημοσίων υπαλλήλων, που σύμφωνα με τον ισχυρισμό του αιτητή, άλλαξαν το όνομα και την ταυτότητα του στους εκλογικούς καταλόγους που ετοιμάστηκαν για την αναπληρωματική εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας κατά το 1977.
Με επιστολή του ημερομηνίας 19.10.83 ο Αρχηγός της Αστυνομίας πληροφόρησε τον αιτητή πως δεν προέκυψε μαρτυρία εναντίον οποιουδήποτε μέλους της αστυνομικής δυνάμεως για αμέλεια καθήκοντος.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσβάλλει την πιό πάνω απόφαση του Αρχηγού της Αστυνομίας.
ΑΠΟΦΑΣΙΣΘΗΚΕ: (1) Επειδή αν η αστυνομία κατάληγε στην διαπίστωση πως για την αλλαγή του ονόματος και της ταυτότητας του αιτητή στους πιό πάνω εκλογικούς καταλόγους ευθύνετο συγκεκριμένο άτομο, τούτο δυνατό να οδηγούσε σε δικαστική δίωξη του ατόμου αυτού, η επιστολή του Αρχηγού της Αστυνομίας είναι πράξη φύσεως προπαρασκευαστικής σχετισμένη με τη δυνατότητα ενάρξεως δικαστικής διαδικασίας και γι' αυτό δεν εμπίπτει στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος.
(2) Εν πάση περιπτώσει η εν λόγω επιστολή είναι έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα και γι' αυτό δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη.
Η προσφυγή απορρίπτεται.
Ουδεμία διαταγή για έξοδα.
Αποφάσεις αναφερόμενες στην απόφαση;
Ξενοφώντος ν. Δημοκρατίας, 2 Α.Α.Σ.Δ .89,
* An English translation appears at pp. 2815-2818 post.
Χατζηπαναγή ν. Δημοτικής "Επιτροπής Λευκωσίας (1974) 3 Α.Α.Δ. 366,
Οικονομίδης ν. Δημοκρατίας (1980) 3 Α.Α.Δ. 219,
Κυπριανίδης ν. Δημοκρατίας (1982) 3 Α.Α.Δ. 611,
Παυλίδης ν. Δημοκρατίας (προσφυγές 107/79 και 131/79, μη δημοσιευθείσες ακόμα).
Προσφυγή εναντίον του περιεχομένου επιστολής του Αρχηγού της Αστυνομίας ημερομηνίας 19.10.1983 σχετικά με διαμαρτυρία του αιτητή για τη μη ανεύρεση των δημοσίων υπαλλήλων που, σύμφωνα με τον ισχυρισμό του αιτητή, άλλαξαν το όνομα του και την ταυτότητα του στους εκλογικούς καταλόγους που ετοιμάστηκαν για την αναπληρωματική εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας το 1977.
Ο αιτητής ενεφανίσθη αυτοπροσώπως.
Μ. Φλουρέντζος, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας και Α. Βασιλειάδης για τη Δημοκρατία.
Cur.adv. vult.
ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΙΔΗΣ Πρ. ανέγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής παραπονείται για το περιεχόμενο επιστολής του Αρχηγού της Αστυνομίας ημερομηνίας 19 Οκτωβρίου 1983 σχετικά με διαμαρτυρία του αιτητή για τη μη ανεύρεση των δημοσίων υπαλλήλων που, σύμφωνα με ισχυρισμό του αιτητή, άλλαξαν το όνομά του και την ταυτότητά του στους εκλογικούς καταλόγους που ετοιμάστηκαν για την αναπληρωματική εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας κατά το 1977.
Το παράπονο του ο αιτητής το υπέβαλε στον Αρχηγό της Αστυνομίας με επιστολή του ημερομηνίας 19 Σεπτεμβρίου 1983, κατόπιν υποδείξεως του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας που περιέχεται σε επιστολή του ημερομηνίας 30 Αυγούστου 1983.
Στο παράπονο του αιτητή γίνεται αναφορά και σε διαγωγή αστυνομικών οργάνων σχετικά με τη διερεύνηση του ισχυρισμού του περί αλλαγής του ονόματος και της ταυτότητάς του στους εκλογικούς καταλόγους.
Με επιστολή ημερομηνίας 19 Οκτωβρίου 1983 ο Αρχηγός της Αστυνομίας πληροφόρησε τον αιτητή ότι δεν προέκυψε μαρτυρία εναντίον οποιουδήποτε μέλους της αστυνομικής δυνάμεως για αμέλεια καθήκοντος.
Στην επιστολή αυτή υπάρχει μια ανακρίβεια, χωρίς όμως ουσιαστική σημασία, γιατί αναφέρεται ότι η αγωγή 2184/ 82 του αιτητή απορρίφθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο, ενώ στην πραγματικότητα είχε απορριφθεί από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας, το οποίο αποφάνθηκε ότι δεν υπήρχε μαρτυρία για συνωμοσία υπαλλήλων της Δημοκρατίας σχετικά με αλλαγή της ταυτότητας και του ονόματος του αιτητή στους εκλογικούς καταλόγους. Αναφέρεται επίσης στην απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου ότι η προσφυγή του αιτητή (247/77) για το ίδιο θέμα απορρίφθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο γιατί ο αιτητής έπρεπε να είχε αποταθεί στο Εκλογοδικείο, και ότι τούτο επιβεβαιώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας Έφεση 268.
Εάν η Αστυνομία κατέληγε στη διαπίστωση ότι ευθύνετο συγκεκριμένο άτομο για την αλλαγή του ονόματος και της ταυτότητας του αιτητή στους εκλογικούς καταλόγους τούτο δυνατό να οδηγούσε—όπως ήτο και η απαίτηση του αιτητή που περιέχεται στην επιστολή του ημερομηνίας 19 Σεπτεμβρίου 1983—σε δικαστική δίωξη του εν λόγω ατόμου. Ως εκ τούτου η επιστολή του Αρχηγού της Αστυνομίας ημερομηνίας 19 Οκτωβρίου 1983 είναι πράξη προπαρασκευαστικής φύσεως η οποία σχετίζεται με τη δυνατότητα ενάρξεως δικαστικής διαδικασίας και γι' αυτό δεν εμπίπτει στα πλαίσια της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος (βλ. Ξενοφώντος κατά Δημοκρατίας, 2 Α.Α. Σ.Δ. 89, 92, 93, Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας της Ελλάδος, 1929-1959, 230, και Κυριακοπούλλου Ελληνικό Διοικητικό Δίκαιο, 4η έκδ., τόμ. Γ, 91, 92).
Εν πάση περιπτώσει η ως άνω επιστολή ημερομηνίας 19 Οκτωβρίου 1983 είναι έγγραφο πληροφοριακού χαρακτήρα και γι' αυτό δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη. Ως εκ τούτου δεν είναι δυνατό να αποτελέσει το αντικείμενο προσφυγής δυνάμει του Άρθρου 146 του Συντάγματος (βλ. Χατζηπαναγή κατά Δημοτικής Επιτροπής Λευκωσίας. (1974) 3 Α.Α.Δ. .366, Οικονομίδης κατά Δημοκρατίας, (1980) 3 Α.Α.Δ. 21.9/ Κυπριανίδης κατά Δημοκρατίας, (1982) 3 Α.Α.Δ. 611, και την απόφαση στις προσφυγές (107/79 και 131/79) Παυλίδη κατά Δημοκρατίας, η οποία εκδόθηκε στις 5 Απριλίου 1984).
Για όλους τους ανωτέρω λόγους η παρούσα προσφυγή απορρίπτεται.
Επειδή ο αιτητής άνκαι στερείται επαρκών νομικών γνώσεων επέλεξε να εμφανιστεί άνευ συνηγόρου δεν θα τον καταδικάσω να καταβάλει το έξοδα της παρούσης υποθέσεως.
Προσφυγή απορρίπτεται.