ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
Έρευνα - Κατάλογος Αποφάσεων - Απόκρυψη Αναφορών (Noteup off) - Αφαίρεση Υπογραμμίσεων


ΑΝΑΦΟΡΕΣ:

Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Κυπριακή νομοθεσία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:

Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:



ΚΕΙΜΕΝΟ ΑΠΟΦΑΣΗΣ:
public Παρπαρίνος, Λεωνίδας Οικονόμου, Τεύκρος Θ. Ιωαννίδης, Ιωάννης Δ. Κακουλλής για την Εφεσείουσα Στ. Χριστοδούλου για Χρίστο Μ. Τριανταφυλλίδη, για Εφεσίβλητο CY AD Κύπρος Ανώτατο Δικαστήριο 2021-06-30 el Τμήμα Νομικών Εκδόσεων, Ανώτατο Δικαστήριο ΝΙΚΟΣ ΓΛΥΚΥΣ G.N.S. TelemaN LTD v. ΛΑΡΤΙΔΗ, ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 85/19, 30/6/2021 Δικαστική Απόφαση

ECLI:CY:AD:2021:B362

ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ

ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ

ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ.  85/19

 

30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2021

 

[Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ,  Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ/στες]

 

ΝΙΚΟΣ ΓΛΥΚΥΣ G.N.S. TelemaN LTD

Εφεσείουσα

και

 

xxx ΛΑΡΤΙΔΗ

Εφεσίβλητου

--------------------

Δ. Κακουλλής για την Εφεσείουσα

Στ. Χριστοδούλου για Χρίστο Μ. Τριανταφυλλίδη, για Εφεσίβλητο

-------------------------------------

 

Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δοθεί από τον Παρπαρίνο, Δ.

-------------------------

 

Α Π Ο Φ Α Σ Η

 

ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.  Ο Εφεσίβλητος αντιμετώπισε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου, δύο κατηγορίες έκδοσης επιταγής άνευ αντικρίσματος.  Παραθέτουμε αυτούσια τις κατηγορίες όσο και τις λεπτομέρειες των αδικημάτων λόγω της σημασίας που ενέχουν.

 

"Πρώτη Κατηγορία

 

Έκδοση επιταγής άνευ αντικρίσματος κατά παράβαση των άρθρων 305Α(2), 20 και 29 του Ποινικού Κώδικος Κεφ. 154 ως ετροποποιήθει υπό του Νόμου 186/86 και 36(Ι)/97 και στον Περί Ποινικού Κώδικα (Τροποποιητικό) Νόμο του 2003, Ν.25(Ι)/2003.

 

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ

 

Ο Κατηγορούμενος εξέδωσε και υπέγραψε την επιταγή της Ελληνικής Τράπεζας, με Αρ. xxxx4563, ημερ. 12/6/2012 για το ποσό των €70.000 έναντι νομίμου ανταλλάγματος από τον Παραπονούμενο.  Η επιταγή αφού επαρουσιάσθει εις την Τράπεζα εντός ευλόγου χρόνου από της ημερομηνίας κατά την οποία κατέστη πληρωτέα, δεν εξοφλήθη με την ένδειξη, "Η Πληρωμή έχει Ανακληθεί" και ο εκδότης παρέλειψε να εξοφλήσει αυτήν για περίοδο 15 ημερών από την παρουσίαση της.

 

Δεύτερη Κατηγορία

 

Έκδοση επιταγής άνευ αντικρίσματος κατά παράβαση των άρθρων 305Α(2), 20 και 29 του Ποινικού Κώδικος Κεφ. 154 ως ετροποποιήθει υπό του Νόμου 186/86 και 36(Ι)/97 και στον Περί Ποινικού Κώδικα (Τροποποιητικό) Νόμο του 2003, Ν.25(Ι)/2003.

 

 

Ο Κατηγορούμενος εξέδωσε και υπέγραψε την επιταγή της Ελληνικής Τράπεζας, με Αρ. xxxx4564, ημερ. 12/6/2012 για το ποσό των €70.000 έναντι νομίμου ανταλλάγματος από τον Παραπονούμενο.  Η επιταγή αφού επαρουσιάσθει εις την Τράπεζα εντός ευλόγου χρόνου από της ημερομηνίας κατά την οποία κατέστη πληρωτέα, δεν εξοφλήθη με την ένδειξη, "Η Πληρωμή έχει Ανακληθεί" και ο εκδότης/ες παρέλειψε/αν να εξοφλήσει/ουν αυτήν για περίοδο 15 ημερών από την παρουσίαση της."

 

Το Άρθρο 305(Α)(1) και (2) προβλέπει:

"Έκδοση επιταγών χωρίς αντίκρυσμα

 

305Α.-(1) Πρόσωπο που εκδίδει επιταγή η οποία, κατά ή μετά την ημερομηνία, κατά την οποία αυτή έχει καταστεί πληρωτέα, παρουσιάζεται στο πιστωτικό ίδρυμα, επί του οποίου εκδόθηκε, δεν εξοφλείται, λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων του εκδότη της ή λόγω του ότι ο λογαριασμός του εκδότη ήταν κλειστός κατά το χρόνο της παρουσίασης της επιταγής, και παραμένει απλήρωτη για περίοδο δεκαπέντε (15) ημερών από την παρουσίασή της, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης, υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ  (€10.000,00) ή και στις δύο ποινές.

 

(2) Ανεξάρτητα από τις διατάξεις του εδαφίου (1), πρόσωπο το οποίο, χωρίς εύλογη αιτία, προκαλεί με οποιαδήποτε πράξη τη μη εξόφληση επιταγής που εκδόθηκε από το ίδιο, οποτεδήποτε πριν ή κατά την ημερομηνία που η επιταγή έχει καταστεί πληρωτέα, είναι ένοχο ποινικού αδικήματος και, σε περίπτωση καταδίκης υπόκειται σε ποινή φυλάκισης που δεν υπερβαίνει τα τρία (3) έτη ή σε χρηματική ποινή που δεν υπερβαίνει τις δέκα χιλιάδες ευρώ  (€10.000,00) ή και στις δύο ποινές:

 

Νοείται ότι, για τους σκοπούς του παρόντος εδαφίου, επίκληση της υπεράσπισης της εύλογης αιτίας, δυνατό να γίνει από τον κατηγορούμενο εφόσον, κατά ή πριν από την παρουσίαση της επιταγής για σκοπούς πληρωμής της, ο κατηγορούμενος ως εκδότης παρέθεσε γραπτώς στο πιστωτικό ίδρυμα, επί του οποίου εκδόθηκε η επιταγή, το λόγο ή τους λόγους για τους οποίους δόθηκε εντολή μη πληρωμής της."

 

Σύμφωνα με τον Μ.Κ.2, xxx Μιλτιάδους, υπάλληλο της Ελληνικής Τράπεζας Δημόσια Εταιρεία Λτδ επί της οποίας εξεδόθησαν οι δύο επίδικες επιταγές (Τεκμ. 8 και 9) και του μοναδικού μάρτυρα την μαρτυρία του οποίου το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε ως ειλικρινή και αξιόπιστη αυτές δεν τιμήθησαν καθότι ο κατηγορούμενος έδωσε οδηγίες μη πληρωμής τους και υπέγραψε προς τούτο και συγκεκριμένο έγγραφο  (Τεκμ. 14) "που χρησιμοποιείται για τον σκοπό αυτό, ότι οι δύο  επιταγές είχαν κλαπεί.".

 

Παρατηρείται συνεπώς ότι ενώ επί του κατηγορητηρίου αναφέρεται ότι οι κατηγορίες στηρίζονται επί του Άρθρου 305(Α)(2) χρησιμοποιείται η φρασεολογία και παρατίθενται στοιχεία που αφορούν το αδίκημα που προβλέπεται στο εδάφιο (1) του  Άρθρου 305(Α). Τα δύο αδικήματα είναι διαφορετικά όπως και τα συστατικά στοιχεία έκαστου αδικήματος. 

 

Στην πρώτη περίπτωση που αφορά το εδάφιο (1) του Άρθρου 305(Α) τα συστατικά στοιχεία είναι:

 

(α)  έκδοση επιταγής

(β)  η παρουσίαση της στο Τραπεζικό Ίδρυμα επί του οποίου εξεδόθη κατά την ημερομηνία που αυτή κατέστη πληρωτέα

(γ)  μη εξόφληση της λόγω έλλειψης διαθέσιμων κεφαλαίων ή λόγω του ότι ο λογαριασμός του εκδότη ήτο κλειστός κατά την ημερομηνία που παρουσιάστηκε

(δ)  μη πληρωμής της από τον εκδότη εντός 15 ημερών από την παρουσίασης τους.

 

Νοείται ότι η υποκειμενική υπόσταση του αδικήματος (mens rea) κατά τον κρίσιμο χρόνο έκδοσης της επιταγής είναι απαραίτητο συστατικό (βλ. Κουδουνά ν. Κωστάππη Ποιν. Έφ. 65/15 ημερ. 11.9.2017, ECLI:CY:AD:2017:B292). Βλέπε επίσης Θ. Ιωαννίδης ν. Gastop Boutique Ltd κ.α. Ποιν. Εφ. 161/2014, ημερ. 30.6.2017, ECLI:CY:AD:2017:B235.

 

Στην δεύτερη περίπτωση που αφορά το εδάφιο (2) του Άρθρου 305(Α) τα συστατικά στοιχεία είναι:

 

(α)  η έκδοση της επιταγής

(β)  η πρόκληση της μη εξόφλησης της επιταγής από τον εκδότη της με οποιαδήποτε πράξη του πριν ή κατά την ημερομηνία που αυτή κατέστη πληρωτέα.

 

Εφόσον τα συστατικά στοιχεία του 2ου αδικήματος ως ανωτέρω αποδειχθούν, τότε το βάρος απόδειξης μετατίθεται επί των ώμων του Κατηγορούμενου (εκδότη) να αποδείξει την ύπαρξη εύλογης αιτίας για την ανάκληση της επιταγής. Το βάρος απόδειξης από τον Κατηγορούμενο είναι εκείνο του ισοζυγίου των πιθανοτήτων (βλ. TTOZIOS MANAGEMENT LTD κ.α. ν. Κυριάκου Ποιν. Εφ. 96/2014 ημερ. 15.4.2016, ECLI:CY:AD:2016:B201, Δαμιανού ν. Κανάρη Ποιν. Εφ. 6/18 ημερ. 21.10.2018, Χατζηαργυρού ν. Pamporides LLC Ποιν. Εφ. 300/2018 ημερ. 17.4.2019, ECLI:CY:AD:2019:B147).

 

Τα πιο πάνω δεν απασχόλησαν κανένα από τους συντελεστές της δίκης και η ακρόαση της υπόθεσης προχώρησε και εκδικάστηκε επί τη βάσει του Άρθρου 305(Α)(2).

 

Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού απέρριψε την μαρτυρία όλων όσων κατάθεσαν ενώπιον του (Μ.Κ.1, Κατηγορούμενου (Μ.Υ.1) και Μ.Υ.2) πλην του Μ.Κ.2 που ήδη έχουμε αναφερθεί, απέρριψε τις κατηγορίες και αθώωσε τον κατηγορούμενο από αμφότερες τις κατηγορίες με το ακόλουθο σκεπτικό.

 

78.    Σύμφωνα με την νομολογία, η εύλογη αιτία, -για την ανάκληση της εντολής πληρωμής επιταγής, που αποτελεί υπεράσπιση για το αδίκημα της πρόκλησης μη εξόφλησης επιταγής, του Άρθρου 305Α(2) του Κεφ 154-. πρέπει να αποδειχθεί από πλευράς κατηγορουμένου, ότι υπήρχε, «κατά το χρόνο που αυτός προέβη στην ανάκληση της επίδικης επιταγής» (βλ. Δαμιανού ν Κανάρη, Ποινική Έφεση Αρ. 6/2018, 31/10/2018, Ttozios Management Ltd v Κυριάκος Κυριάκος, Ποινική Έφεση 96/2014, 15/04/2016, ECLI:CY:AD:2016:B201, Nikiforos Technologies v Χρήστου, Ποινική Έφεση  Αρ. 18/2012, 16/04/2014, Χριστόδουλος Νεοφύτου ν A.S.G. Solar Technologies Ltd, Ποινική Έφεση 147/2015, 28/11/2017, ECLI:CY:AD:2017:B426). Και εδώ, δεν μπορώ σε καμία περίπτωση να είμαι σίγουρος από την μαρτυρία του ΜΚ1 και τις θέσεις της Παραπονούμενης για τα γεγονότα, αφενός, ότι ο Κατηγορούμενος όντως εξέδωσε τις εν λόγω επίδικες επιταγές, Τεκμήρια 8 και 9 και αφετέρου, στην βάση και της προαναφερόμενης υποβολής θέσης της Παραπονούμενης για τα γεγονότα, ότι ο Κατηγορούμενος, κατά τον χρόνο που έδωσε την εντολή προς την Ελληνική Τράπεζα να μην πληρώσει τις επίδικες επιταγές, Τεκμήρια 8 και 9 στις 13/06/2012, δεν είχε ειλικρινά και εύλογα λόγο να πιστεύει ότι του κλάπηκαν, έστω και από τον πατέρα του, και ανεξαρτήτως αν μεταγενέστερα, πληροφορούμενος για τα συμβάντα, αποδέχθηκε την οποιαδήποτε ευθύνη για αυτές ή το χρέος της Α.                   

 

79.   Σε κάθε περίπτωση, αυτό που καταληκτικά πρέπει να αναφερθεί, είναι ότι, ακόμη και αν υποτεθεί ότι, ο ΜΚ1 είπε στον Δικαστήριο την απόλυτη αλήθεια και η μαρτυρία του κρίθηκε από το Δικαστήριο λανθασμένα, η κατάληξης σε ότι αφορά την υπόθεση αυτή, όπως αυτή στην συνέχεια ανακοινώνεται, θα ήταν και πάλι η ίδια, δεδομένου ότι, η Παραπονούμενη, μέρος του ανταλλάγματος που έδωσε για τις επίδικες επιταγές, Τεκμήρια 8 και 9, ήταν η απόσυρση της ποινικής Υπόθεσης με αρ. 17242/2009 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, πράγμα απαράδεκτο σύμφωνα και με το Άρθρο 305Α(6) του Κεφ. 154, σίγουρα καταχρηστικό της δικαστικής διαδικασίας και ενδεχομένως και παράνομο δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 124 του Κεφ. 154. "

 

Η Εφεσείουσα/παραπονούμενη εταιρεία προσβάλλει την πρωτόδικη απόφαση ως εσφαλμένη λόγω:

 

1.    Λανθασμένης αξιολόγησης και ευρημάτων.

2.    Λανθασμένου ευρήματος ότι παραβιάστηκε το Άρθρο 305(Α)(6) του Ποινικού Κώδικα ΚΕΦ. 154.

3.    Λανθασμένη πιθανολόγηση ότι η Εφεσείουσα διέπραξε το προβλεπόμενο από το Άρθρο 124 του ΚΕΦ. 154 ποινικό αδίκημα

4.    Εφαρμογή διαφορετικών κριτηρίων για την αξιολόγηση των δύο πλευρών

5.    Οι λόγοι αθώωσης του Εφεσίβλητου δεν είναι πειστικοί.

 

Εδώ, δεδομένης της ολοκληρωτικής απόρριψης της εκδοχής του Κατηγορούμενου και Μ.Υ.2 πατέρα του, η έκδοση των επιταγών και η πρόκληση της μη εξόφλησης τους από τον εκδότη τους κατά τον τρόπο που έχει αναφερθεί  ήτο αρκετή για απόδειξη των συστατικών στοιχείων του αδικήματος του Άρθρου 305(Α)(2).  Το Δικαστήριο, ως αποτέλεσμα, όφειλε να επικεντρωθεί στην προσαχθείσα μαρτυρία περί υπάρξεως ή μη εύλογης αιτίας για την ανάκληση της επιταγής.  Σύμφωνα με αυτή οι επίδικες επιταγές κλάπησαν.  Η μαρτυρία όμως που δόθηκε προς αυτήν την κατεύθυνση απορρίφθηκε ολοκληρωτικά από το πρωτόδικο Δικαστήριο επανειλημμένα κατά την αξιολόγηση της μαρτυρίας του Εφεσίβλητου και πατέρα του Μ.Υ.2.  Ενδεικτικά και μόνο παραθέτουμε τα όσα αναφέρονται στην παράγρ. 71 της απόφασης:

 

"71. Όλες οι προαναφερόμενες παρατηρήσεις μου, δείχνουν ότι, ο Κατηγορούμενος, εκ των υστέρων και κατά την εξέλιξη της δίκης, προσπάθησε να κατασκευάσει μία εκδοχή γεγονότων που θα μπορούσαν, πίστευε, να του δώσουν κάποια υπεράσπιση. Η μαρτυρία του όμως, όπως και αυτή του πατέρα του, ΜΥ2, για όλους τους προαναφερόμενους λόγους, δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από το Δικαστήριο και απορρίπτεται."

 

Νοουμένου ότι ο Εφεσίβλητος είχε το βάρος να στοιχειοθετήσει την υπεράσπιση της εύλογης αιτίας και εφόσον το Δικαστήριο απέρριψε την εκδοχή της Υπεράσπισης τότε δεν παρέμεινε οτιδήποτε άλλο παρά η κρίση περί ενοχής του Κατηγορουμένου.  Η εκ των υστέρων κρίση ότι "δεν ήτο σίγουρο από την μαρτυρία του Μ.Κ.1 και τις θέσεις της παραπονούμενης για τα γεγονότα, αφενός, ότι ο Κατηγορούμενος εξέδωσε τις εν λόγω επίδικες, Τεκμ. 8 και 9.." είναι προϊόν εσφαλμένης δικανικής κρίσης.  Η μη έκδοση των επιταγών αφορά συστατικό στοιχείο του αδικήματος και θα πρέπει να εξετάζεται σε αρχικό στάδιο από το Δικαστήριο και όχι στο στάδιο εξέτασης της Υπεράσπισης περί ύπαρξης εύλογης αιτίας που προβλέπει η επιφύλαξη του εδαφίου (2) του Άρθρου 305(Α).  Με τον τρόπο που ενήργησε το Δικαστήριο αντέστρεψε το βάρος απόδειξης και το μετέφερε επί των ώμων του παραπονούμενου, Μ.Κ.1 να αποδείξει εκ νέου την έκδοση των επιταγών για νόμιμο αντάλλαγμα.

 

Το ζητούμενο στην υπόθεση όπως αυτή εξελίχθηκε, ήταν κατά πόσο ο Εφεσίβλητος απέδειξε στον απαιτούμενο βαθμό εύλογη αιτία ανάκλησης και όχι αν υπήρχε ή όχι νόμιμο αντάλλαγμα με αποτέλεσμα την έκδοση ή μη των δύο επίδικων επιταγών.  Το σφάλμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου φαίνεται και από το γεγονός ότι επέτρεψε ώστε η διαδικασία να αναλωθεί κατά το μεγαλύτερο της μέρος στην νομιμότητα της αντιπαροχής των δύο επιταγών, στοιχείο το οποίο δεν επικαλέστηκε ο Εφεσίβλητος κατά τον χρόνο ανάκλησης των επιταγών προς την Τράπεζα με το Τεκμ. 14.  Επίσης εσφαλμένο είναι και το συμπέρασμα του ότι "μέρος του ανταλλάγματος που έδωσε για τις επίδικες επιταγές τεκμ. 8 και 9, ήταν η απόσυρση της ποινικής υπόθεσης με αριθμό 17242/2009 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, πράγμα απαράδεκτο σύμφωνα και με το Άρθρο 305(Α)(6) του ΚΕΦ. 154, σίγουρα καταχρηστικό της δικαστικής διαδικασίας και ενδεχομένως παράνομα δυνάμει των προνοιών του Άρθρου 124 του ΚΕΦ. 154.".

Ο Κατηγορούμενος επικαλέστηκε την Υπεράσπιση της εύλογης αιτίας που προβλέπεται στην επιφύλαξη του Άρθρου 305(Α)(2) αναφορικά με την κλοπή των δύο επιταγών όχι οποιαδήποτε άλλη υπεράσπιση και δη αυτή του Εδαφίου (6) του Άρθρου 305(Α).

 

Για όλους τους πιο πάνω λόγους η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται και αντικαθίσταται με καταδικαστική απόφαση κρίνοντας τον Εφεσίβλητο ένοχο και στις δύο κατηγορίες υπό το φως της μαρτυρίας που δόθηκε επί του κατηγορητηρίου όπως αυτό τροποποιείται ως ακολούθως:

 

"Πρώτη Κατηγορία

 

Πρόκληση μη εξόφλησης επιταγής οποτεδήποτε πριν ή κατά την ημερομηνία που η επιταγή έχει καταστεί πληρωτέα κατά παράβαση των άρθρων 305Α(2), 20 και 29 του Ποινικού Κώδικος Κεφ. 154 ως ετροποποιήθει υπό του Νόμου 186/86 και 36(Ι)/97 και στον Περί Ποινικού Κώδικα (Τροποποιητικό) Νόμο του 2003, Ν.25(Ι)/2003.

 

ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ ΑΔΙΚΗΜΑΤΟΣ

 

Ο Κατηγορούμενος εξέδωσε και υπέγραψε την επιταγή της Ελληνικής Τράπεζας, με Αρ. xxxx4563, ημερ. 12/6/2012 για το ποσό των €70.000 έναντι νομίμου ανταλλάγματος από τον Παραπονούμενο.  Η επιταγή αφού επαρουσιάσθει εις την Τράπεζα κατά την ημερομηνία που αυτή κατέστη πληρωτέα, δεν εξοφλήθηκε λόγω ανάκλησης της άνευ εύλογης αιτίας από τον εκδότη της, κατηγορούμενο.

 

 

 

Δεύτερη Κατηγορία

 

Πρόκληση μη εξόφλησης επιταγής οποτεδήποτε πριν ή κατά την ημερομηνία που η επιταγή έχει καταστεί πληρωτέα κατά παράβαση των άρθρων 305Α(2), 20 και 29 του Ποινικού Κώδικος Κεφ. 154 ως ετροποποιήθει υπό του Νόμου 186/86 και 36(Ι)/97 και στον Περί Ποινικού Κώδικα (Τροποποιητικό) Νόμο του 2003, Ν.25(Ι)/2003.

 

Ο Κατηγορούμενος εξέδωσε και υπέγραψε την επιταγή της Ελληνικής Τράπεζας, με Αρ. xxxx4564, ημερ. 12/6/2012 για το ποσό των €70.000 έναντι νομίμου ανταλλάγματος από τον Παραπονούμενο.  Η επιταγή αφού επαρουσιάσθει εις την Τράπεζα κατά την ημερομηνία που αυτή κατέστη πληρωτέα, δεν εξοφλήθηκε λόγω ανάκλησης της άνευ εύλογης αιτίας από τον εκδότη της, κατηγορούμενο.

 

 Τα έξοδα να παραμείνουν στο τέλος της παρούσας διαδικασίας.

 

Η απόφαση να επιδοθεί στον Εφεσίβλητο στην τελευταία γνωστή διεύθυνση του με οδηγίες όπως εμφανιστεί ενώπιον του Εφετείου στην πιο κάτω ημερομηνία για τα περαιτέρω.  Ορίζεται στις 5.7.2021 για γεγονότα και επιβολή ποινής.

 

                                                              Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.

 

                                                            Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.

 

                                                             Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.

/γκ

cylaw.org: Από το ΚΙΝOΠ/CyLii για τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο