|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Γεν. Εισαγγελέας ν. Φανιέρου (1996) 2 ΑΑΔ 303
Πίτσιλλος Xριστάκης ν. Aστυνομίας (1998) 2 ΑΑΔ 346
Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας ν. Ρομίνας Τζιαουχάρη (2005) 2 ΑΑΔ 161
Δάφνη Αριστοδήμου ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, Ποινική Έφεση 121/17, 21/9/2017, ECLI:CY:AD:2017:D311
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
Δεν έχει εντοπιστεί απόφαση η οποία να κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή
ECLI:CY:AD:2019:B290
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 57/2019)
9 Ιουλίου, 2019
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.Δ.]
ΜΕΤΑΞΥ:
χχχ χχχ HALMAN
Εφεσείοντα
KAI
AΣΤΥΝΟΜΙΑΣ
Εφεσίβλητης
........
Εφεσείοντας παρών, προσωπικά
Χρ. Περγαντή (κα) εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέως, για την Εφεσίβλητη
.......
Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Νικολάτο, Π.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex Tempore)
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Ο κατηγορούμενος/εφεσείων κρίθηκε ένοχος μετά από δική του παραδοχή σε 50 κατηγορίες οι οποίες αφορούν στο αδίκημα της κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του Ποινικού Κώδικα, Κεφ. 154 και σε 50 κατηγορίες που αφορούν στο αδίκημα της άσκησης εργασίας διαμεσολάβησης χωρίς να είναι εγγεγραμμένος στο ανάλογο Μητρώο Εγγραφής Προσώπων που Ασκούν Εργασίες Διαμεσολάβησης κατά παράβαση των σχετικών άρθρων του περί Ασκήσεως Ασφαλιστικών Εργασιών και άλλων Συναφών Θεμάτων Νόμου του 2002 (Ν.35(1)/2002, όπως τροποποιήθηκε). Αριθμός άλλων κατηγοριών οι οποίες εμφαίνονται στο κατηγορητήριο διακόπηκαν και ο εφεσείων απαλλάγηκε από αυτές.
Τα γεγονότα υπό τα οποία ο κατηγορούμενος/εφεσείων διέπραξε τα προαναφερόμενα αδικήματα δεν αμφισβητήθηκαν. Περιγράφονται από το πρωτόδικο Δικαστήριο με λεπτομέρεια. Ο κατηγορούμενος/εφεσείων μεταξύ Μαΐου 2014 και Αυγούστου 2014 εξέδωσε συνολικά 64 ασφαλιστήρια συμβόλαια των εταιρειών Progressive, Lume και Olympic και από εξετάσεις στις οποίες προέβη η Αστυνομία διαπιστώθηκε ότι οι πιο πάνω εταιρείες δεν εξέδωσαν ποτέ τέτοια ασφαλιστήρια συμβόλαια ούτε είχαν οποιαδήποτε συνεργασία με τον εφεσείοντα, αλλά ούτε και είχαν εξουσιοδοτήσει τον εφεσείοντα να εκδίδει τέτοιες ασφάλειες για οχήματα, εκ μέρους τους.
Ο εφεσείων στις 12.8.2014 παραδέχθηκε ότι τα συμβόλαια (που του είχαν υποδειχθεί από την Αστυνομία) ήταν πλαστά και περαιτέρω ότι έδρασε με πανομοιότυπο τρόπο σε σύνολο 50 διαφορετικών υποθέσεων. Συμφώνησε επίσης ότι το συνολικό ποσό που εισπράχθηκε κατά τον προαναφερόμενο παράνομο και δόλιο τρόπο ήταν περίπου €15.000, αλλά ισχυρίστηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο ίδιος μόνο ένα μικρό ποσοστό έπαιρνε από τις προαναφερόμενες εισπράξεις ενώ το μεγαλύτερο μέρος του ποσού αυτού το παρέδιδε σε τρίτο πρόσωπο, κάποιον Shahin.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο σε μία πολύ εμπεριστατωμένη και λεπτομερή απόφαση αναφέρεται σε όλα τα σχετικά γεγονότα, σε όλους τους ελαφρυντικούς παράγοντες υπέρ του εφεσείοντα αλλά και στη σοβαρότητα των αδικημάτων που διέπραξε και παραδέχθηκε και στις σοβαρές συνέπειες που τέτοια αδικήματα έχουν. Μεταξύ άλλων το πρωτόδικο Δικαστήριο έλαβε σοβαρά υπόψιν του την παραδοχή του εφεσείοντα, η οποία διέσωσε πολύτιμο δικαστικό χρόνο. Έλαβε ακόμα υπόψιν ότι ο εγκέφαλος της υπόθεσης - ο Shahin - εξαφανίστηκε και ουδέποτε τιμωρήθηκε για τα αδικήματα του. Ακόμη προς όφελος του κατηγορούμενου/εφεσείοντα έλαβε υπόψιν του την ομολογία του και τη συνεργασία του με τις αστυνομικές αρχές, την απολογία και τη μεταμέλεια του, το λευκό του ποινικό μητρώο, το μικρό ποσό που ο ίδιος καρπώθηκε από την εγκληματική του συμπεριφορά, τις προσωπικές, οικογενειακές και οικονομικές του συνθήκες, όπως φαίνονται στην έκθεση του Γραφείου Ευημερίας, το χρόνο που παρήλθε από τη διάπραξη των αδικημάτων μέχρι την ημερομηνία καταδίκης που ανέρχεται σε πέραν των 4½ χρόνων, για τον οποίο ο κατηγορούμενος/εφεσείων δεν είχε οποιαδήποτε ουσιαστική ευθύνη. Στις προσωπικές και οικογενειακές περιστάσεις του εφεσείοντα το πρωτόδικο Δικαστήριο έλαβε υπόψιν του, μεταξύ άλλων, την ηλικία του, την οικογενειακή του κατάσταση, το γεγονός ότι το 2008 υπέστη καρδιακό επεισόδιο και μέχρι σήμερα λαμβάνει ειδική θεραπευτική αγωγή και επίσης συνυπολόγισε και το χρόνο κράτησης του για την περίοδο μεταξύ 27.8.2014 και 3.2.2015 κατά την οποία ο εφεσείων παρέμεινε υπό κράτηση καθότι δεν ήταν σε θέση να ικανοποιήσει τους όρους που του είχαν επιβληθεί για να αφεθεί ελεύθερος. Ταυτόχρονα το πρωτόδικο Δικαστήριο έλαβε υπόψιν του τη σοβαρότητα αλλά και τον μεγάλο αριθμό των αδικημάτων που διέπραξε ο κατηγορούμενος/εφεσείων. Η σοβαρότητα των αδικημάτων φαίνεται και από την ανώτατη προβλεπόμενη ποινή φυλάκισης 14 ετών, η οποία προνοείται για κάποια από αυτά. Συμπεριφορές όπως αυτή του εφεσείοντα υπονομεύουν την αξιοπιστία και το κύρος των συναλλαγών και σύμφωνα με τη νομολογία επιβάλλεται η επιβολή αυστηρών και αποτρεπτικών ποινών, όπως παρατήρησε ορθά το πρωτόδικο Δικαστήριο με αναφορά στην υπόθεση Πίτσιλλος ν. Αστυνομίας (1998) 2 Α.Α.Δ. 346. Το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφέρθηκε ειδικά στη σοβαρότητα του αδικήματος της άσκησης εργασιών διαμεσολάβησης χωρίς εγγραφή στο σχετικό μητρώο.
Αφού το πρωτόδικο Δικαστήριο συνυπολόγισε όλους τους σχετικούς παράγοντες και έδωσε σ΄ αυτούς τη δέουσα βαρύτητα, επέβαλε στον κατηγορούμενο/εφεσείοντα συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 15 μηνών σε κάθε κατηγορία κυκλοφορίας πλαστού εγγράφου και συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 6 μηνών σε κάθε μία από τις κατηγορίες για άσκηση εργασίας διαμεσολάβησης χωρίς εγγραφή στο σχετικό Μητρώο. Όλες οι ποινές που επιβλήθηκαν στον εφεσείοντα ήταν συντρέχουσες με αποτέλεσμα η συνολική του ποινή να είναι αυτή της φυλάκισης των 15 μηνών.
Θεωρούμε ότι όχι μόνο το πρωτόδικο Δικαστήριο έλαβε υπόψιν του και έδωσε τη δέουσα βαρύτητα σε όλους τους σχετικούς παράγοντες αλλά και ότι υπήρξε ιδιαίτερα επιεικές προς τον εφεσείοντα, επιβάλλοντας τις προαναφέρομενες ποινές.
Η συνολική ποινή των 15 μηνών φυλάκισης που επιβλήθηκε στον εφεσείοντα κατ΄ ουδένα τρόπο μπορεί να θεωρηθεί ως έκδηλα υπερβολική όπως ισχυρίζεται ο εφεσείων στην ειδοποίηση έφεσής του. Στην ενώπιον μας αγόρευση του ο εφεσείων αναφέρθηκε και στη μη αναστολή της επιβληθείσας ποινής των 15 μηνών. Το πρωτόδικο Δικαστήριο ασχολήθηκε ειδικά με το ενδεχόμενο αναστολής της ποινής, στις τελευταίες σελίδες της απόφασης του. Αναφέρθηκε στον σχετικό Νόμο 95/1972, όπως τροποποιήθηκε από το Ν.186(1)/2003 και στις αρχές που καθιέρωσε η νομολογία αναφορικά με το ζήτημα της αναστολής. Στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Φανιέρος (1996) 2 Α.Α.Δ. 303 και στη Γενικός Εισαγγελέας ν. Τζιαουχάρη (2005) 2 Α.Α.Δ. 161 εξετάσθηκαν πρόσφατα ζητήματα αναστολής. Επίσης τέτοια ζητήματα εξετάσθηκαν πρόσφατα και στην υπόθεση Αριστοδήμου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 121/2017 ημερ. 21.9.2017, ECLI:CY:AD:2017:D311.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού καθοδηγήθηκε, ορθά, από τις αρχές της νομολογίας κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η σοβαρότητα των αδικημάτων που διέπραξε ο εφεσείων αλλά και οι περιστάσεις υπό τις οποίες διέπραξε τα αδικήματα αυτά, καθώς επίσης και το κίνητρο του, που ήταν ο προσπορισμός οικονομικού οφέλους, δεν δικαιολογούσαν την αναστολή της ποινής που του επιβλήθηκε. Τα αδικήματα που διέπραξε ο εφεσείων είναι σοβαρά, χρήζουν αποτροπής, ενέχουν το στοιχείο του δόλου και της ανεντιμότητας και αποσκοπούν στην αποκόμιση οικονομικού οφέλους εναντίον ανυποψίαστων πολιτών, όπως ορθά παρατήρησε το πρωτόδικο Δικαστήριο. Συναλλαγές αυτού του είδους πλήττουν το αίσθημα ασφάλειας στις δοσοληψίες και ως εκ τούτου απαιτείται η αυστηρή αντιμετώπισή τους.
Ασκώντας τη διακριτική του ευχέρεια, το πρωτόδικο Δικαστήριο, μέσα σε ορθά πλαίσια αποφάσισε τη μη αναστολή της ποινής φυλάκισης που επέβαλε στον εφεσείοντα. Δεν υπάρχει οποιοσδήποτε λόγος επέμβασης του Εφετείου στην άσκηση της διακριτικής ευχέρειας του πρωτόδικου Δικαστηρίου, είτε αναφορικά με το ύψος της επιβληθείσας ποινής φυλάκισης είτε αναφορικά με την απόφαση του να μην αναστείλει την ποινή φυλάκισης που του επέβαλε. Απεναντίας θεωρούμε την ποινή επιεική και την απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου για μη αναστολή της ποινής φυλάκισης απόλυτα δικαιολογημένη.
Εν κατακλείδι επιθυμούμε να τονίσουμε ότι οι Αρχές των φυλακών έχουν υποχρέωση να παρέχουν στον εφεσείοντα κάθε δυνατή ιατρική φροντίδα ούτως ώστε να διαφυλαχθεί η υγεία και το δικαίωμα του βεβαίως στη ζωή. Εάν ο εφεσείων έχει ιδιαίτερα ιατρικά προβλήματα, όπως φαίνεται να έχει, και όπως ο ίδιος υπέδειξε, οι Αρχές των φυλακών έχουν την υποχρέωση να λάβουν τα ενδεδειγμένα μέτρα για αντιμετώπιση τους.
Ενόψει των προαναφερθέντων, η έφεση απορρίπτεται ως εντελώς αβάσιμη και ατεκμηρίωτη.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
/κβπ